คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รักสุดใจ ยัยสาวหน้าหล่อ 2
ณ ลานอาหาร
“ง่ำ ง่ำ ง่ำ เอออไอ้บาสตกลงว่าเมิงได้เบอร์น้องเค้ามาแล้วใช่มั๊ยฟ่ะ เฮ้ย!! บอกกรูบ้างเด้……”
ไอบอมบ์พูดกับผมทั้งๆที่มันเคี้ยวอาหารอยู่ในปาก “ไอ้บอมบ์ ทีหลังเมิงจะพูดกับใครอ่ะน่ะ กรุณาเมิงช่วยย่อยอาหาร ในปากเมิงลงกระเพาะซะก่อนได้มั๊ยฟ่ะ เห็นมั๊ยเศษข้าวจากปากเมิงกระเด็นใส่จานกรูเลย ไอ้ซกมกเอ๊ยยย” ไอบอลเทศนามารยาทไอบอมบ์ หายเบร่อห์ไปเลย “ตี๋ ๆอย่างเมิงน้องเค้าไม่สนหรอกเฟ้ย ต้องอย่างกรูนี่ มาดเข้ม หล่อ เฟี๊ยว ถึงจะโดน กรูว่าอย่าเลย เมิงฟังไอหลวงพี่บอลมันเทศไปซะเหอะ ชีวิตจะได้เจริญ” ผมพูดพลางเอามือมาจัดทรงผม “ไอ้บาส เมิงก็เหมือนกันน่ะ เทอมหน้าจะสอบเอ็นท์แล้วน่ะเฟ้ย ไหนว่าเมิงอยากเป็นหมอไง กรูว่าเมิงจะออกไปแนวหมามากกว่าน่ะ ถ้าเมิงมัวแต่หลีสาว ไปวันๆ อย่างเนี๊ยะ” ไอ้บอลหันมาเทศนาผมต่อ ผมค้างมือที่จัดผม แล้วหันมาจ้องหน้าไอบอล กรูจะเอาจานเขวี้ยงหัวมันดีมั๊ยเนี่ย “เออ… เรื่องของกรู” ผมตัดบทแล้วกินข้าวต่อ ในขณะที่พวกผมกำลังหน้าดำคร่ำเครียดกับการกินข้าว จู่จู่ก็มีมือมาแตะไหล่ผมเบาๆ “ใครฟ่ะ” ผมพึมพำอยูในลำคอ แล้วเงยหน้าขึ้นมาดู ผมรีบวางช้อนลงโดยอัตโนมัติ ไอบอมบ์กับไอบอลสะดุ้ง เงยหน้าขึ้นดูบ้าง ก็ไม่ใช่ใครหรอก สาวๆ ของผมนั่นแหละ มันเป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตผมไปแล้วล่ะ “คืนนี้ อย่าลืมโทรหานุ่นน่ะค่ะ (ยิ้มละลายหัวใจ)” น้องนุ่นสาวที่ผมเพิ่งไปขอเบอร์มา เดินมาทักผม “จ้าาา น่ารักๆ แบบนี้พี่ไม่ลืมแน่ๆจะ รอแล้วกันน่ะ ” ผมตอบกลับไปตามมารยาท แล้วน้องนุ่นก็เดินออกไป ผมเห็นไอบอลจ้องตะลึง ตาค้าง แล้วพึมพำออกมา “อ่ะโห น่ารักเป็นบ้าเลยฟ่ะ” “ก็มันแน่อยู่แล้วล่ะ คนอย่างกรูถ้าสนใจใคร แสดงว่าคนนั้นสุดยอดแล้ว” ผมยืนกอดอกยิ้มอย่างภาคภูมิใจ (ในความหล่อของตัวเอง) “เฮ่อออออ….” ไอบอมบ์ถอนหายใจยาวๆออกมา lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
ไอบอมบ์พูดกับผมทั้งๆที่มันเคี้ยวอาหารอยู่ในปาก
“ไอ้บอมบ์ ทีหลังเมิงจะพูดกับใครอ่ะน่ะ กรุณาเมิงช่วยย่อยอาหาร
ในปากเมิงลงกระเพาะซะก่อนได้มั๊ยฟ่ะ เห็นมั๊ยเศษข้าวจากปากเมิงกระเด็นใส่จานกรูเลย ไอ้ซกมกเอ๊ยยย”
ไอบอลเทศนามารยาทไอบอมบ์ หายเบร่อห์ไปเลย
“ตี๋ ๆอย่างเมิงน้องเค้าไม่สนหรอกเฟ้ย
ต้องอย่างกรูนี่ มาดเข้ม หล่อ เฟี๊ยว ถึงจะโดน
กรูว่าอย่าเลย เมิงฟังไอหลวงพี่บอลมันเทศไปซะเหอะ ชีวิตจะได้เจริญ”
ผมพูดพลางเอามือมาจัดทรงผม
“ไอ้บาส เมิงก็เหมือนกันน่ะ เทอมหน้าจะสอบเอ็นท์แล้วน่ะเฟ้ย
ไหนว่าเมิงอยากเป็นหมอไง กรูว่าเมิงจะออกไปแนวหมามากกว่าน่ะ
ถ้าเมิงมัวแต่หลีสาว ไปวันๆ อย่างเนี๊ยะ”
ไอ้บอลหันมาเทศนาผมต่อ ผมค้างมือที่จัดผม
แล้วหันมาจ้องหน้าไอบอล กรูจะเอาจานเขวี้ยงหัวมันดีมั๊ยเนี่ย
“เออ… เรื่องของกรู”
ผมตัดบทแล้วกินข้าวต่อ
ในขณะที่พวกผมกำลังหน้าดำคร่ำเครียดกับการกินข้าว
จู่จู่ก็มีมือมาแตะไหล่ผมเบาๆ
“ใครฟ่ะ”
ผมพึมพำอยูในลำคอ แล้วเงยหน้าขึ้นมาดู
ผมรีบวางช้อนลงโดยอัตโนมัติ
ไอบอมบ์กับไอบอลสะดุ้ง เงยหน้าขึ้นดูบ้าง
ก็ไม่ใช่ใครหรอก สาวๆ ของผมนั่นแหละ
มันเป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตผมไปแล้วล่ะ
“คืนนี้ อย่าลืมโทรหานุ่นน่ะค่ะ (ยิ้มละลายหัวใจ)”
น้องนุ่นสาวที่ผมเพิ่งไปขอเบอร์มา เดินมาทักผม
“จ้าาา น่ารักๆ แบบนี้พี่ไม่ลืมแน่ๆจะ รอแล้วกันน่ะ ”
ผมตอบกลับไปตามมารยาท แล้วน้องนุ่นก็เดินออกไป
ผมเห็นไอบอลจ้องตะลึง ตาค้าง แล้วพึมพำออกมา
“อ่ะโห น่ารักเป็นบ้าเลยฟ่ะ”
“ก็มันแน่อยู่แล้วล่ะ คนอย่างกรูถ้าสนใจใคร แสดงว่าคนนั้นสุดยอดแล้ว”
ผมยืนกอดอกยิ้มอย่างภาคภูมิใจ (ในความหล่อของตัวเอง)
“เฮ่อออออ….”
ไอบอมบ์ถอนหายใจยาวๆออกมา
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
“ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง”
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง”“เฮ้ย เสียงออดดังแล้ว ไปเรียนกันเหอะ
คาบวิทย์เนี่ยกรูไม่ค่อยอยากจะเข้าสายเลยฟ่ะ” ไอบอลตั้งท่าเตรียมจะลุกไปเรียน “เออ ไปได้แล้ว ไป” ไอบอมบ์พูดขึ้นมาอีกคน แล้วลากแขนผมให้ลุกขึ้นด้วย แต่... ผมไม่ลุก ไอบอมบ์มันลากแล้วลากอีก จนมันถามผม “ทำไมไม่ลุกฟ่ะไอ้บาส กาวตราช้างติดตูดเมิงรึไงฟ่ะ เดี๋ยวเข้าสายน่ะเฟ้ย” “พวกเมิงไปเรียนเหอะ กรูไม่อยากเรียน กรูง่วง ฮ้าววว...” ผมพูดพลางหาวไปพลาง “ฮ่ะ เรียนวิทย์เนี่ยน่ะ ง่วง เครียดจะตายชัก เมิงยังมีอารมณ์ง่วงอีกหรอฟ่ะ” ไอบอมบ์ถามผมแบบงงๆ เอามือเกาหัว “เหอะน่า ถึงกรูเรียนมันก็ไม่เข้าหัวกรูอยู่ดีแหละ น่ากรูขอโดดคาบนึง” ผมพูดแบบไม่คำนึงถึงผลต่อคะแนนการเรียน ของผมเลยแม้แต่นิด “เออ เออ ตามใจเมิงก็แล้วกัน กรูล่ะเบื่อจริงๆ แล้วเจอกันคาบพละน่ะเฟ้ย” ไอบอลพูดแล้วรีบลากไอบอมบ์ ไปห้องวิทย์ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ทำไมสมองผมไม่เอาดีทางด้านการเรียนอย่างไอบอลมันบ้างล่ะ ดันมาเอาดีแต่เรื่องสาวๆ เฮ่อ… ไม่เข้าใจเลย
คาบวิทย์เนี่ยกรูไม่ค่อยอยากจะเข้าสายเลยฟ่ะ”
ไอบอลตั้งท่าเตรียมจะลุกไปเรียน
“เออ ไปได้แล้ว ไป”
ไอบอมบ์พูดขึ้นมาอีกคน แล้วลากแขนผมให้ลุกขึ้นด้วย
แต่... ผมไม่ลุก ไอบอมบ์มันลากแล้วลากอีก จนมันถามผม
“ทำไมไม่ลุกฟ่ะไอ้บาส กาวตราช้างติดตูดเมิงรึไงฟ่ะ เดี๋ยวเข้าสายน่ะเฟ้ย”
“พวกเมิงไปเรียนเหอะ กรูไม่อยากเรียน กรูง่วง ฮ้าววว...”
ผมพูดพลางหาวไปพลาง
“ฮ่ะ เรียนวิทย์เนี่ยน่ะ ง่วง เครียดจะตายชัก เมิงยังมีอารมณ์ง่วงอีกหรอฟ่ะ”
ไอบอมบ์ถามผมแบบงงๆ เอามือเกาหัว
“เหอะน่า ถึงกรูเรียนมันก็ไม่เข้าหัวกรูอยู่ดีแหละ น่ากรูขอโดดคาบนึง”
ผมพูดแบบไม่คำนึงถึงผลต่อคะแนนการเรียน ของผมเลยแม้แต่นิด
“เออ เออ ตามใจเมิงก็แล้วกัน กรูล่ะเบื่อจริงๆ แล้วเจอกันคาบพละน่ะเฟ้ย”
ไอบอลพูดแล้วรีบลากไอบอมบ์ ไปห้องวิทย์
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
ทำไมสมองผมไม่เอาดีทางด้านการเรียนอย่างไอบอลมันบ้างล่ะ
ดันมาเอาดีแต่เรื่องสาวๆ เฮ่อ… ไม่เข้าใจเลย
ความคิดเห็น