คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รักสุดใจ ยัยสาวหน้าหล่อ 1
ณ โรงเรียนมัธยมชื่อดัง แห่งหนึ่ง
ผมนาย บุรินทร์ ศิรภัทรพงษ์ หรือ บาส เป็นนักเรียนชั้นมัธยมปีที่ 6
ถ้าจะพูดถึงหนุ่มสุดฮอตหรือป๊อปในสายตาสาวๆในโรงเรียนแห่งนี้ ก็ไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับ ผมนี่ไง ด้วยบุคลิก สูง ยาว เข่าดี การันตีด้วยตำแหน่งกัปตันทีมบาส ของโรงเรียน ผมเลยเท่ห์สุดๆไปเลย ในชีวิตผมทุกอย่างดูจะเพอร์เฟ็ค ไปหมด เช่น ฐานะทางบ้าน อยู่ในระดับมหาเศรษฐี ตระกูลของผมทำกิจการห้างสรรพสินค้า อยู่ย่านใจกลางเมืองกรุงเทพ อีกทั้ง รูปร่าง หน้าตา แต่ . . . . แต่สติปัญญานี่สิ ผมยังไม่ถึงขั้น งี่เง่าน่ะ แต่ผมจะไปทางฉลาดแบบโง่ๆ งงใช่มั๊ยครับ ก็คือ ฉลาดแต่เรื่องโง่ ๆ นั่นแหละ เช่น อัจฉรียะ แต่จีบสาว ๆ ประมาณเนี๊ยะ (แล้วจะมาประจานตัวเองทำไมฟ่ะ ) สาวๆ สวยๆ ในโรงเรียนน่ะ ผมรู้จักหมดแหละ โทรศัพท์มือถือของผม ถ้าหาย ผมต้องวายชีวีเป็นแน่ เพราะ ในนั้นมีแต่เบอร์สาว ๆอ่ะดิ่ "เฮ้ย !! ไอ้บาสเมิงเหม่ออะไรของเมิงแต่เช้าฟ่ะ คาบคณิต กรูเห็นเมิงนั่งใจลอยทั้งคาบเลย เป็นไรรึป่าวฟ่ะ"
ถ้าจะพูดถึงหนุ่มสุดฮอตหรือป๊อปในสายตาสาวๆในโรงเรียนแห่งนี้
ก็ไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับ ผมนี่ไง ด้วยบุคลิก สูง ยาว เข่าดี
การันตีด้วยตำแหน่งกัปตันทีมบาส ของโรงเรียน ผมเลยเท่ห์สุดๆไปเลย
ในชีวิตผมทุกอย่างดูจะเพอร์เฟ็ค ไปหมด
เช่น ฐานะทางบ้าน อยู่ในระดับมหาเศรษฐี ตระกูลของผมทำกิจการห้างสรรพสินค้า อยู่ย่านใจกลางเมืองกรุงเทพ
อีกทั้ง รูปร่าง หน้าตา แต่ . . . . แต่สติปัญญานี่สิ ผมยังไม่ถึงขั้น งี่เง่าน่ะ
แต่ผมจะไปทางฉลาดแบบโง่ๆ งงใช่มั๊ยครับ ก็คือ ฉลาดแต่เรื่องโง่ ๆ นั่นแหละ
เช่น อัจฉรียะ แต่จีบสาว ๆ ประมาณเนี๊ยะ (แล้วจะมาประจานตัวเองทำไมฟ่ะ )
สาวๆ สวยๆ ในโรงเรียนน่ะ ผมรู้จักหมดแหละ โทรศัพท์มือถือของผม
ถ้าหาย ผมต้องวายชีวีเป็นแน่ เพราะ ในนั้นมีแต่เบอร์สาว ๆอ่ะดิ่
"เฮ้ย !! ไอ้บาสเมิงเหม่ออะไรของเมิงแต่เช้าฟ่ะ คาบคณิต กรูเห็นเมิงนั่งใจลอยทั้งคาบเลย เป็นไรรึป่าวฟ่ะ"
ไอ้บอมบ์ หรือนาย ศิวกร แซ่ตัง เพื่อนรัก เพื่อนตายของผม มันเป็นลูกจีน
แต่มันคารมคมคาย สุดยอด เสียดาย หน้าตามันไม่ให้เลย มันใส่แว่น ตามันยิ่งตี่ๆอยู่แล้วยังจะสายตาสั้นอีก อะไรจะปานนั้น มาตบบ่าผมเบาๆ "เออ ฟ่ะ วันนี้ดวงดีของเมิง อาจารย์เค้าอารมณ์ดี ไม่งั้นน่ะ เมิงได้วิ่งรอบสนาม 10 รอบ รับวิตามิน D แต่เช้าแน่ ไอบาสเอ๊ยยยย"
แต่มันคารมคมคาย สุดยอด เสียดาย หน้าตามันไม่ให้เลย
มันใส่แว่น ตามันยิ่งตี่ๆอยู่แล้วยังจะสายตาสั้นอีก อะไรจะปานนั้น
มาตบบ่าผมเบาๆ
"เออ ฟ่ะ วันนี้ดวงดีของเมิง อาจารย์เค้าอารมณ์ดี ไม่งั้นน่ะ เมิงได้วิ่งรอบสนาม 10 รอบ รับวิตามิน D แต่เช้าแน่ ไอบาสเอ๊ยยยย"
หรือนาย ศิวกร แซ่ตัง เพื่อนรัก เพื่อนตายของผม มันเป็นลูกจีนแต่มันคารมคมคาย สุดยอด เสียดาย หน้าตามันไม่ให้เลย
มันใส่แว่น ตามันยิ่งตี่ๆอยู่แล้วยังจะสายตาสั้นอีก อะไรจะปานนั้น
มาตบบ่าผมเบาๆ
"เออ ฟ่ะ วันนี้ดวงดีของเมิง อาจารย์เค้าอารมณ์ดี ไม่งั้นน่ะ เมิงได้วิ่งรอบสนาม 10 รอบ รับวิตามิน D แต่เช้าแน่ ไอบาสเอ๊ยยยย"
ไอ้บอล หรือ นายชานนท์ สุจริตกุล เพื่อนเคียงบ่า เคียงไหล่ของผม
มันเป็นคนเดียวในกลุ่ม ที่ดูจะเอาการ เอางาน รักการเรียน และ ในบางครั้ง มันก็จะเป็นหลวงพี่ คอยเทศนา ผมกับไอบอมบ์ เข้ามาร่วมวงสนทนาอีกคน แต่ผมไม่ได้สนใจฟังคำพูดของพวกมันเลย สิ่งที่ผมสนใจอยู่ คือ โน่นต่างหากล่ะ นักเรียนสาว ผมยาว ผิวขาว
น่ารักปานนางฟ้า ทำไมเธอถึงได้น่ารักอย่างนี้เนี่ย
โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย น่ารักปานนางฟ้า ทำไมเธอถึงได้น่ารักอย่างนี้เนี่ย
โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย
มันเป็นคนเดียวในกลุ่ม ที่ดูจะเอาการ เอางาน รักการเรียน
และ ในบางครั้ง มันก็จะเป็นหลวงพี่ คอยเทศนา ผมกับไอบอมบ์
เข้ามาร่วมวงสนทนาอีกคน
แต่ผมไม่ได้สนใจฟังคำพูดของพวกมันเลย สิ่งที่ผมสนใจอยู่
คือ โน่นต่างหากล่ะ นักเรียนสาว ผมยาว ผิวขาว
น่ารักปานนางฟ้า ทำไมเธอถึงได้น่ารักอย่างนี้เนี่ย
โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย
น่ารักปานนางฟ้า ทำไมเธอถึงได้น่ารักอย่างนี้เนี่ย
โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย "เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย "นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย
โอ๊ะ โอ๊ะ เธอหันมายิ้มให้ผมด้วย
ไอบอมบ์ เห็นผมจ้องผู้หญิงคนนั้นนาน เลย
"เพี๊ยะ !!" "โอ๊ยยย!!" ตบหัวผม
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง" ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม "น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ" ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด "เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ" ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย
"นี่เมิงงฟังกรูพูดรึป่าวฟ่ะ ไอบ้าเอ๊ยย เห็นสาวๆ สวยๆ น่ารักๆ ไม่ได้เลยน่ะเมิง"
ไอบอมบ์พูดกับผมอย่าง เซ็งๆ ในพฤติกรรมของผม
"น่ารัก Ship เป๋ง ไม่รู้จักไม่ได้ซะแล้วล่ะ"
ผมไม่รอช้า วิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น โดยไม่ได้สนใจไอบอมบ์ กับไอบอลมันเลยซักนิด
"เฮ่อ… เมิงน่าจะชินได้แล้วน่ะไอบอมบ์ ทำไงได้มัน เกิดมาหน้าตาดีนี่หว่า
กรูล่ะเบื่อเก็บเบอร์โทร์สาวๆ ให้มันแล้ว แต่ก็สงสารมัน กลัวว่ามันจะขาดใจตาย
เพราะขาดผู้หญิง กรูว่าอ่านหนังสือเหอะฟ่ะ"
ไอบอลมันปลงกับผม เออ ก็กรูไม่ได้เกิดมาปัญญาเลิศเหมือนเมิงนี่หว่า ไอบอล ในสมองกรูมีแต่เรื่องสาวๆ เท่านั้นเฟ้ยยยย
************************************************************
"พวกเมิง กรูได้เบอร์โทรของน้องคนนั้นแล้วเฟ้ย ชื่อน้องนุ่น อยู่ ม.4 ฮิฮิ สบายใ."
ผมเอาเบอร์โทรของผู้หญิงคนนั้นมาอวดไอบอมบ์กับไอบอล ผมใช้ความสามารถพิเศษ + หน้าตา แค่ไม่ถึง 1 นาที เบอร์โทรของน้องเค้าก็เข้ามาอยู่ในมือถือของผม แต่ผมยังพูดไม่ทันจบประโยค "เฟี้ยวววววววววววว"
ผมเอาเบอร์โทรของผู้หญิงคนนั้นมาอวดไอบอมบ์กับไอบอล
ผมใช้ความสามารถพิเศษ + หน้าตา
แค่ไม่ถึง 1 นาที เบอร์โทรของน้องเค้าก็เข้ามาอยู่ในมือถือของผม
แต่ผมยังพูดไม่ทันจบประโยค
"เฟี้ยวววววววววววว"
ผมรู้สึกได้ว่ามี ของแข็งยาว ๆลอยมาจากดาวไหนไม่ระบุ
แต่มันลงมากลางหัวผมเลยคร้าบ พี่น้องคร้าบ
ผมเอามือคลำบนหัว แล้วหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาดู
ฮ่ะ.. ซวยแว้วววว ลืมไปว่าคาบนี้เรียนสังคมอยู่
อาจารย์สั่งให้ทุกคนรูดซิบปาก ไม่น่าเผลอเล้ยย แล้วไอของแข็งที่ว่า มันคือ ไวท์บอร์ดครับ ผมเงยหน้าขึ้นมองกระดานอย่างช้าๆ พลางในใจก็นึกว่า "ซวย แน่กรู"
"บุรินทร์ อาจารย์สั่งแล้วใช่มั๊ย ว่าห้ามคุย อยากโดนหักคะแนนรึไง
ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์" ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์" "บุรินทร์ อาจารย์สั่งแล้วใช่มั๊ย ว่าห้ามคุย อยากโดนหักคะแนนรึไง
ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์" ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์"
อาจารย์สั่งให้ทุกคนรูดซิบปาก ไม่น่าเผลอเล้ยย
แล้วไอของแข็งที่ว่า มันคือ ไวท์บอร์ดครับ
ผมเงยหน้าขึ้นมองกระดานอย่างช้าๆ
พลางในใจก็นึกว่า "ซวย แน่กรู"
"บุรินทร์ อาจารย์สั่งแล้วใช่มั๊ย ว่าห้ามคุย อยากโดนหักคะแนนรึไง
ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์" ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์"
"บุรินทร์ อาจารย์สั่งแล้วใช่มั๊ย ว่าห้ามคุย อยากโดนหักคะแนนรึไง
ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย" อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย "คร้าบ อาจารย์"
ฮึ่มมม….. วันนี้อาจารย์อารมณ์ดี ส่งปากกาคืนมา แล้วก็ตั้งใจเรียน ห้ามคุย"
อาจารย์ผู้สอนด่ากระผมเล็กน้อย
"คร้าบ อาจารย์"
ผมส่งปากกาคืนให้อาจารย์ เฮ่ออ… รอด แล้วกรู
"ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง"
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง"ในที่สุดเสียงออดสวรรค์ก็ดังขึ้นมาซะที หมดซะทีคาบสังคม พักเที่ยงแล้วหรือเนี่ย
----------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น