คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
ปัง ปัง ปัง !!! บรรยากาศแสนสบายในเช้าวันเสาร์ที่แสนสงบสุขต้องจบลงด้วยเงื้อมือของ ‘โคล่า’ พี่ชายตัวเสบของฉันถึงแม้ว่าชื่อจะดูติ๋มๆแต่หมอนี่น่ะหล่อเอาการเลยล่ะ “ตื่นรึยัง แคมปัส”เสียงจากข้างนอกตะโกนเข้ามา ฉันชื่อ ‘แคมปัส’ค่ะ จะเรียกสั้นๆว่าปัสก็ได้ “ถ้าไม่ตอบพี่จะพังประตูเข้าไปแล้วนะ ไปเดินเที่ยวกับพี่หน่อยสิ !!” “ค่าๆ ตื่นแล้วก็ได้ ขอเวลายี่สิบนาทีแล้วกัน” “เธอแน่ใจใช่มั้ยว่าที่เป็นการแต่งตัวสไตล์ของเธอน่ะแคมปัส =_=” ไม่แปลกหรอกที่หมอนั่นจะถามฉันอย่างนี้เพราะว่าวันนี้ฉันใส่เสื้อคอกระเช้าสีชมพูแปร๋นของคุณย่าที่เพิ่งให้ฉันมาเมื่อวันก่อนแล้วใส่กระโปรงยาวเยื้อยถึงตาตุ่มแถมยังเป็นลายโดเรม่อนที่มันเข้ากันไม่ได้อย่างสิ้นเชิงอีกต่างหาก แถมใส่รองเท้าส้นตึกที่ฟ้าอ่อน (เพื่อให้มันดูเข้ากับสีของตัวโดเรม่อนได้บ้าง) แล้วก็ใส่แว่นตากรอบของคุณย่า(แต่เลนส์ปกติ)มาด้วยแหล่ะ คิกๆ ที่จริงฉันใส่มาเพื่อประชดพี่ชายจอมแสบของฉันนี่ล่ะ >.< แล้วดูพี่เขาทำหน้าเข้าสิ ก๊ากๆๆ และเราก็หยุดพักที่ร้านอาหารที่ค่อนข้างหรูหลังจากที่เดินมานานนับสิบห้านาที(นานมากเลยนะยะแม่คุณ = =) “จะรับอะไรดีคะ มีอาหารของทุกชาติเลยนะคะ”พนักงานคนสวยที่คาดว่าอายุน่าจะมากกว่าฉันสักสองสามปีถามขึ้น “จะกินไรล่ะ”ฉันถามพี่ชายตัวเองที่นั่งอยู่ตรงข้าม “อุ้ย ! พาแม่มากินข้าวหรอคะ ^^”ขอถอนคำพูดที่บอกว่าหล่อนสวยค่ะ : ( ! “เอ่อ แหะๆ ไม่ใช่หรอกครับนี่นะน้องสาวของผมเอง เอาเป็น ปลานึ่งมะนาว กุ้งอบวุ้นเส้น ผัดผักบุ้งไฟแดง ไก่ทอดสมุนไพร หูฉลาม ... เธอจะสั่งอะไรมั้ย ??”เอ่อ .. ไม่ทราบว่า คุณพี่จะสั่งไปเลี้ยงคนทั้งประเทศเลยรึเปล่าคะ = [] = “มะ.. ไม่ดีกว่า ฉันขอตัวไปห้องน้ำแปปนึงนะ” “ให้พี่ไปเฝ้ามั้ย =_=” “ไม่ต้องง !!” หลังจากที่เดินมาก็ได้ยินเสียงหัวเราะของพี่ชายตัวแสบดังขึ้นระยะหนึ่ง เอ .. ดูจากกระจกฉันก็เหมือนคุณป้าหรือคุณยายเหมือนกันนะเนี่ย คิๆๆ(จะดีใจเพื่อ??) ฉันถอดแว่นออก แล้วก็ยัดแขนเสื้อคอกระเช้าเข้าไปตรงหน้าอก(เสริมอึ๋มได้ด้วย 55)ทำให้ดูเหมือนเป็นเสื้อเกาะอกสีชมพูแปร๋นธรรมดาๆ แล้วจัดการพับกระโปรงขึ้นจนสั้นขึ้นหัวเข่าเล็กน้อย (กรื๊ด พับมากไปรึเปล่าหัวโดเรม่อนหายเลย TT) โหดูดีไปอีกแบบนะเนี่ย >_< ก็น๊า ! คนสวยจะใส่เสื้อผ้าดัดแปลงแบบไหนก็สวย โฮะๆๆๆ ปั่กก !! โอ้ยย !! เจ็บง่ะ T^T “นี่หล่อน เดินไม่ดูคนเลยรึไงยะ”หญิงสาวหน้าสวยที่ใส่ชุดแส็กสีแดงอายุก็คงไรเรี่ยกับฉันเอ่ยขึ้น “นี่เธอ เธอมาชนฉันก่อนนะ !”ฉันตอบกลับอย่างทันควัน “กรื๊ดด ! พูดมาได้ ทำผิดก็ยอมรับผิดหน่อยสิยะ !”หล่อนตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว “มีอะไรกัน โซฟี่ !”ชายหนุ่ม(ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแฟนของยัยหน้าสวยนี่)เข้าแทรกอย่างรวดเร็ว “แม่นี่สิคะ มาชนโซ แล้วก็มาโทษว่าโซเป็นคนผิด โซเสียใจจังเลยค่ะ”แม่นั่นพูดจบก็วิ่งเข้าไปกอดแขนผู้ชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว “เธอว่าไง”ชายคนนั้นหันมาถามฉัน “ฉันมีสิทธิมีเสียงต่อว่าอะไรแฟนนายรึไงห๊ะ !”ฉันตะคอกใส่ (๐(๐ ๐)๐) ทุกคนในร้านเริ่มหันมามองกันอย่างตื่นตระหนก บางคนก็นั่งแคะขี้มูกกินอย่างสบายใจ บางคนก็กัดเล็บตัวเองกิน บางคนก็คุยโทรศัพท์ บางคนก็เล่นบีบี (ตื่นตระหนกกันมาก= =) “งั้นนี่ค่าเสียหายแล้วจบแค่นี้ โอเคไหม ?”นายนั่นถามฉันพร้อมยื่นแบงค์พันมาให้ประมาณสี่ห้าใบมายัดใส่มือของฉัน “นายนี่มัน ! คิดว่าเงินจะแก้ปัญหาอะไรได้ทุกอย่างรึไงห๊ะ !”หลังจากพูดจบฉันก็โยนเงินทิ้งจนปลิวทั่วบริเวณนั้น แล้วก็มีคนมารุมแย่งเงินสกปรกของนายนั่นไป =.,= เอ .. คิดไปคิดมาก็น่าเสียดายเหมือนกันนะนั่น “คิวบิ อย่างไปสนใจมันเลยค่ะ โซเจ็บจังเลยเราไปที่อื่นกันเถอะนะคะ”ฉันได้ยินเสียงยัยโซฟี่ดังตามหลังมาติดๆ หน็อย ยัยนี่ อย่าให้เจอกันอีกที แม่จะซัดให้เละ !! “พี่โคล่า กลับ !”ฉันหันไปพูดกับพี่โคล่าแว๊บหนึ่งก่อนที่จะเชิดหน้าเดินออกไปจากร้านอาหารนั้น ส่วนพี่โคล่าก็รีบควักเงินประมาณสองพันวางไว้ที่โต๊ะแล้วก็รีบวิ่งตามฉันมาอย่างรวดเร็ว “ไม่ไปชอปปิงต่ออีกหน่อยหรอ”พี่โคล่าถามขึ้นในขนาดที่สายตาของพี่เขามองไปที่ร้านเสื้อผ้าผู้หญิง เอ๊ะ !! หรือว่าพี่อยากใส่เสื้อผ้าพวกนั้นน่ะ = [] = “พี่อยากซื้อเสื้อผ้าพวกนั้นให้เธอบ้างจัง พี่อยากให้เธอแต่งตัวสวยๆแบบผู้หญิงคนอื่นบ้างง่า !”พี่ชายพูดพร้อมทำสายตาวิงวอน “ขอชุดที่เหมาะกับน้องคนนี้นะครับ” และแล้วฉันก็ต้องใจอ่อนจนได้ TT^TT “น้องคะ เชิญทางนี้ค่ะ”พนักงานหญิงหยิบเสื้อผ้าสองสามชุดแล้วยัดฉันเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว “เอ่อ หนูขอเปลี่ยนเองได้มั้ยคะ หนูอายอ่าค่ะ ^^”ฉันพูดกับพนักงานหญิงคนนั้นจึงแล้วให้เธอรีบเดินออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว กรื๊ดด !! ทำไมถึงได้เลือกเสื้อผ้าให้ฉันอย่างั้นหล่ะ ! มีสายเดี๋ยวบ้างเอย กระโปรงสั้นเท่าแขนเด็กอนุบาลหนึ่งบ้างเอย แถมยังมีชุดเผยไหล่อีกต่างหาก โป๊ โป๊ โป๊ ! กรื๊ดด (แต่ก็ยอมเปลี่ยนอย่างโดยดี แล้วจะบ่นไปเพื่อ??) ชุดแรกที่ฉันลองเปลี่ยนก็คือ เสื้อเกาะอกสีแดงที่รัดแน่นซะ ... กับกระโปรงที่ดำที่เรียกได้ว่าใส่ก็เหมือนไม่ได้ใส่ เพราะมันสั้นมากก !! พรืดด ~ (เสียงเปิดประตู) (๐[]๐) << หน้าพนักงานหญิง (oOo) << หน้าพนักงานชาย (0o0) << หน้าคุณป้าที่เดินผ่านหน้าร้าน (O.,O) << หน้าพี่ชายฉันเอง โหเลือดกำเดาพุ่งเลยทีเดียว จากนั้นพนักงานหญิงที่ดูเหมือนจะมีสติดีที่สุดก็รีบลากตัวฉันเข้าไปในห้อวเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ทำไมง่ะ ฉันไม่เหมาะกับเสื้อผ้าแบบนั้นเหยออ !! “น้องนี่อึ๋มใช่เล่นนะคะ พี่ว่าไม่เหมาะกับเสื้อแบบนั้นอย่างรุนแรง ! พี่ว่าน้องน่าจะเหมาะกับอะไรที่ดูมิดชิดกว่านี้สักหนึ่งร้อยเท่า =_=” จากนั้นพนักงานก็หยิบเสื้อแขนยาวที่ขาวมีลายกระรอกน้อยฟันเหยินใส่เสื้อที่ชมพูที่กำลังถือลูกท้ออยู่ แล้วเจ๊เขาก็หยิบกระโปรงยาวเหนือเข่าเล็กน้อยมาให้ฉัน พรืดด ~ (^^) << หน้าของทุกคน สงสัยเสื้อผ้าแบบนี้คงจะเหมาะกับฉันมากกว่านะ แหะๆๆ
ความคิดเห็น