คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พี่ขอ...จูบ...ซีได้ป่าว
ณ อพาร์ทเม้นท์
ถึงอพาร์ทเม้นท์แล้วคร๊าบบบบบบ ซื้อของมาเยอะมว๊ากเบย มีแต่ของกินทั้งคนทั้งสุนัข [หมาก็ได้มั้ง] คิกๆๆๆ
“กระป๋อง...มากินข้าวเร็ว” ตับไก่คลุกกับข้าวเหนียวคร๊าบบบ
โทรหาป๊าดีกว่า
/ฮัลโหล...ว่าไงลูกรัก/
“คิดถึงป๊า...ที่สูดดดดดดเบย”
/ป๊าก็คิดถึงลูกเหมือนกัน/
“ป๊า...พรุ่งนี้ผมจะกลับบ้านนะ”
/ให้ป๊าไปรับไหม/
“ไม่ต้องครับ...เดี๋ยวผมจะไปกลับพี่ริท พี่เซน”
/พี่ริท พี่เซน เขาเป็นใคร/ ลืมไปว่าป๊าของผมยังไม่รู้จักพี่ริทกะพี่เซนนิ
“ก็พี่สองคนที่มาช่วยผมยกของวันก่อนไงป๊า”
/อ้อๆ...แล้วจะให้ป๊าเตรียมห้องนอนไว้ให้ว่างั้น/ แอร๊ยยยยยยยยย ป๊ารู้ใจผมจุงเบย
“คร๊าบบบบบบ”
/เค.ครับลูก ป๊าจะเตรียมห้องไว้ให้นะคร๊าบ/
“สามห้องนะป๊า”
/ครับผม...นี้มันก็จะเย็นแล้ว คุณลูกทานอะไรยังครับ/
“กำลังจะไปหาอะไรทานแล้วครับ ป๊าล่ะ”
/กำลังจะทานครับ/
“ป๊า...แค่นี้ก่อนนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน รักป๊านะ”
/ป๊าก็รักลูกเหมือนกัน จุ๊บๆ/วางสายจากป๊า
โทรไปหามุกต่อ
/ฮัลโหล/
“มุก...แกอยู่ไหน”
/ฉันอยู่หอพักอ่ะ ว่าแต่แกถึงอพาร์ทเม้นต์แล้วใช่ป่ะ/
“ถึงแล้ว”
/เอ่อๆ...เดี๋ยวฉันไปหาเดี๋ยวนี้ล่ะ บาย/วางสายจากมุก
ชั้นล่าง
“ซีดี”มุกมาพอดี ในมือถือถุงอะไรสักอย่างมาด้วย
“ปะ ไปหาเจ้าของอพาร์ทเม้นท์กัน”
“ซีดี...มุกซื้อบะมี่แห้งมาฝากอ่ะ เผื่อแกจะหิวกลางดึก” บ๊ะ...มีน้ำใจดีจริงๆเพื่อนสาวของผม คิกๆ
“ขอบคุณนะเพื่อนรัก ^_^”
“ไปเถอะ”มุก ผมกะมุกเดินไปห้องประชาสัมพันธ์ของอพาร์ทเม้นท์
ก๊อกๆๆ
“เข้ามา”เสียงจากข้างในตะโกนออกมา ผมกะมุกเปิดประตูเข้าไป
“สวัสดีครับ / สวัสดีค่ะ”เราสองยกมือไหว้พอกัน
“หวัดดี...พวกน้องมีอะไรหรือป่าว”เจ้าของอพาร์ทเม้นท์
“คือ...หนูจะมาติดต่อห้องว่างนะค่ะ”
“มีว่างอยู่สองห้อง จะเอาห้องไหน 510กะห้อง512”
“เอาห้อง 510 ค่ะ”
“แล้วจะย้ายเข้ามาวันนี้เลยไหม”
“วันนี้เลยค่ะ” อาการมุกตอนนี้ ดีใจเอามากๆเลยคร๊าบบบบบ
“ค่าน้ำ ค่าไฟ จ่ายทุกสิ้นเดือนนะ”
“ค่ะ”
“งั้น...ก็เอาคีย์การ์ดไปดูห้องของตัวเองซะ อยู่ชั้น๕ นะ”
“ค่ะ...พวกหนูไปก่อนนะค่ะ”
ชั้น5
“ไปไหนมาอ่ะ...ซีดี”พี่ริท
“ใครอ่ะแก”มุก
“ซีพาเพื่อนไปติดต่อห้องว่างมาครับ...พี่ริท นี้มุกเพื่อนของซีเอง มุก นี้พี่ริทเป็นคนพิเศษของเราเอง”
“สวัสดีค่ะพี่ริท”
“หวัดดีจ้ามุก”
“มุก...ขอตัวไปดูห้องก่อนนะค่ะ”
“พี่ริท...ปะ เข้าห้องกัน ไปหาเจ้ากระป๋อง”ผมชวนพี่ริท
“กระป๋อง...เป็นบ้างครับลูก”พี่ริทอุ้มเจ้ากระป๋องขึ้นมานั่งบนตัก แอร๊ยยยย ซีดีอยากสิงร่างหมา
“พี่ริท...มากินบะมี่แห้งกันครับ มุก ซื้อมาฝากเยอะมากเลย ซี กินคนเดียวไม่หมดแน่ๆ”
“ซีดี...ก็ป้อนพี่ซิ พี่จะได้กินช่วย”พี่ริท อร๊ายยยยยยยยยยยยยย ซีดีขอกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ก๊อกๆๆๆ ใครมาว่ะ
“เดี๋ยวซีไปเปิดประตูแปปนึ่งนะครับ”
แอ๊ดดดดดดดดดดดด
“ริทอยู่เนี๋ยป่าว...ซีดี”พี่เซนนั้นเอง
“อยู่ครับ...พี่เซนเข้ามาก่อนเลย”
“มึงมีไรว่ะ”พี่ริทถามพี่เซน
“กูก็จะมาถามมึงว่ากระเป๋ามึงเต็มยัง”พี่เซน
“ทำไมว่ะ”พี่ริท
“กูจะเอาเสื้อผ้าของกูมาใส่กับมึง”พี่เซน
“ได้ดิ”พี่ริท
“พี่เซนมากินบะมี่แห้งด้วยกันครับ”
“กินดิ...ซีดีไปซื้อมาตอนไหน”พี่เซน
“เพื่อนซี ซื้อมาฝากครับ”
“หอมจุงเบย”ไอ้เพ่กานดาม เปิดประตูกระจกใสที่เชื่อมกั้นอยู่ระหว่างห้องของผมกะห้องไอ้พี่กั้ง เข้ามา ตามด้วยพี่เก่งและไอ้พี่กั้ง
“กินไรอ่ะ”พี่เก่ง
“บะมี่แห้งครับ พี่เก่งมากินด้วยกันซิครับ”ผมตอบเองล่ะ
“เอาอีกแล้วอ่ะ...บัดพี่กะกั้ง ซีดี ไม่ชวนเลยนะ”ไอ้เพ่กาน
“พี่ริท...อ่ะ อ๊าม”ผมตักบะมี่ป้อนพี่ริท
“ซีดี...เอาลูกชิ้นด้วย”พี่ริท
“ได้ครับ...อ่ะ อ๊าม”เขินจุง คิกๆๆ ผมไม่แคร์สายตาของไอ้เพ่กานดามกะไอ้เพ่ก้างน้ำทะเลหรอกคร๊าบบบบบ ๕๕๕๕ [ตั้งฉายาใหม่ให้พี่กั้งอีกแล้วนะซีดี]
“ซีดี...เอาผักป้อนริทมันด้วยซิ”พี่เซน
“พี่ริท...ผักครับ อ่ะ อ๊าม”ผมตักผักให้พี่ริท
“พี่ไม่กินผักอ่ะ”พี่ริท
“มึงก็กินให้น้องเขาหน่อยซิ เดี๋ยวน้องเขาโกธรมึงหรอก”พี่เซน ผมไม่โกธรพี่ริทหรอกคร๊าบพี่เซน
“อ๊ะ ก็ได้ พี่ไม่เอาผักชีนะ พี่ไม่ชอบ”พี่ริท เอาผักชีออก
“ครับ...อ่ะ อ๊าม”ผมป้อนพี่ริท
“ว่าแต่เก็บของเรียบร้อยกันแล้วหรา”พี่เก่ง
“แฮร่ๆ ริท ยังไม่ได้เก็บเลย”พี่ริท
“ก็ไปเก็บดิว่ะ...ไปลุก”พี่เซนวางตะเกียบแล้วคว้าข้อมือพี่ริทให้ลุกขึ้นจากโซฟา
“เอ่อๆ...ซีดี พี่ไปเก็บกระเป๋าก่อนนะ คืนนี้ อย่าลิมฝันถึงพี่นะ”พี่ริท
“พี่ริท...ก็อย่าลืมฝันถึงซีด้วยนะครับ”
“ครับ”พี่ริท แล้วก็เดินออกจากห้องผมไปกับพี่เซน
“ซีดี...น้องรักของพี่ พี่ขอไปด้วยนะครับ”ไอ้เพ่กาน ไม่ต้องมาทำหน้าตาอ้อนผมหรอก ชิ
“ซีดี...พี่ขอตัวกลับห้องไปเก็บกระเป๋าก่อนนะ ฝันดีนะน้องรัก”พี่เก่งบอกผมและก็เดินออกจากห้องผมไป
“ว่าไงครับ...ซีดี น้องรักของพี่”ไอ้เพ่กาน
“พี่กัน...พี่กลับห้องไปก่อนเถอะ เดี๋ยวทางนี้กั้งจะจัดการให้เอง”ไอ้พี่กั้งน้ำทะเล ถ้าไอ้พี่กันกลับห้องไป ก็ต้องเหลือผมกะไอ้พี่กั้งสองคนในห้องนะซิ ม่ายยยยอาววววว ทำไงดี คิด คิด คิด เอาว่ะ ยอมให้ไอ้พี่ดำนี้ไปด้วยก็ได้
“ไอ้พี่กัน...ซี ตกลงให้พี่ไปด้วยก็ได้”
“ไชโย....ซีดี น้องรัก พูดจริงๆนะ”ไอ้พี่กัน
“จริงนะดิ”
“งั้น...พี่ไปเก็บกระเป๋าก่อนนะ น้องรัก ฟอดดดดดดด”ไอ้พี่กัน ก่อนจะไปยังมาหอมแก้มผมอีก เฮ้อ.......
“พี่ๆคนอื่นๆเขาได้ไปกันหมด...เหลือแต่พี่ซินะ”ไอ้พี่กั้ง
“อยากไปก็ไปดิ...ใครจะไปว่าอะไรเล่า”
“ที่รัก...พูดจริงๆหราครับ”
“เดี๋ยว...เปลี่ยนใจไม่ให้ไปด้วยเลยนิ”
“ที่รัก....เปลี่ยนใจจากรักพี่ริท...มาเป็นรักเขาแทนได้ป่าวครับ”
“ไม่ได้” เรื่องอะไรจะไปเปลี่ยนใจง่ายๆเล่า ชิ
“ทำไมอ่ะ”
“ไม่มีเหตุ...ไปๆ กลับห้องของพี่ไปได้แล้วพี่กั้ง”
“ไปก็ได้...แต่ก่อนไปพี่ขออะไร...ซี อย่างนึ่งซิ”
“อะไร”
“พี่ขอ....จูบ...ซีได้ป่าว”
“ไม่ดะ...อื้อ อื้อ”ไอ้เพ่ก้างน้ำจืดน้ำเค็มน้ำทะเลบ้าเอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ฝันหวานนะครับ...คุณภรรยาที่รัก ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ” ฝันร้ายมากกว่าล่ะซิ ไม่ว่า T_T ซีดี อยากจะบ้าตายโว้ยยยยยยยย เฮ้อ...ช่างเถอะ ไปอาบน้ำ นอน ดีกว่า ราตรีสวัสดิ์คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบ
-----------------------------------------------------------------
มาอัพเพิ่มอีกตอนแล้วคร๊าบบบบบบบบบบ
โปรดติดตามต่อในตอนหน้าเน้อ
อ่านแล้ว อย่าลืมคอมเม้นต์ ให้เก๊าด้วยเน้อ
ไม่เข้าใจตรงไหน เก๊าต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยเน้อ
--------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น