คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : พี่ตั้ม? เขาเป็นใคร
15 นาทีผ่านไป ไว้เหมือนโกหก 5555
อาบน้ำ แต่งตัว เสร็จแล้วคร๊าบบบบบบบ ต่อไปถึงเวลานอน
จับ...ฉันคง ฉันคง ต้องจับสักทีนะ.....โทรฯของผมดังเอง “P’Tum” [พี่ตั้ม สุธน]
“ฮาโหล เฮีย สบายดีไหม หายเงียบไปเลยนะ คิดถึงซีมั๊ย แล้วเจ๊ตุ่นกะน้องเฌอตาร์สบายดีป่าว” พี่ตั้ม แกมีลูกมีเมียแล้วครับ แกกะผมเราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ผมจะติดแกมาก ผมเปรียบพี่ตั้มเป็นเหมือนพ่อคนที่สองของผม
/เฮ้ย...ไอ้เซเด แกกะจะไม่พี่พูดบ้างเลยหราว่ะ ถามมาซะยาวเป็นหางว่าว???ซะแบบนี้ ใครจะไปตอบทันห๊ะ/
“ครับๆ ถามใหม่ก็ได้”
/ไม่ต้อง....จะตอบให้ทีละคำถามนะ สบายดีไหม พี่กะตุ่นและเฌอตาร์สบายดี คิดถึงซีมั๊ย คิดถึงซิ ไม่คิดถึงคงไม่โทรมาหาหรอก ที่หายเงียบไปเพราะที่ร้านคนเยอะ / อ้อ...พี่ตั้มแกเปิดร้านขายกาแฟกะไอศรีมคร๊าบ อยู่ในตัวเมืองนี้ล่ะ ว่าแล้วพรุ่งนี้ไปอุดหนุนพี่ตั้มดีกว่า คิกๆ
“พรุ่งนี้...เดี๋ยวซีแวะไป เคป่ะ”
/เค....น้องสุดที่รัก เป็นไงบ้างละเราอ่ะ/
“ซีสบายดี ซีคิดถึงเฮีย คิดถึงเจ๊ คิดถึงน้องเฌอตาร์ มากๆเลย” พูดแล้วน้ำตาจิไหล T_T
/คิดถึงก็อย่าลืมแวะมาล่ะน่ะ งั้นแค่นี้ล่ะ ฝันดีไอ้น้องชายสุดที่รัก/
“ฝันดีเช่นกันครับ จุ๊บๆ”วางสายจากเฮียตั้มสุดหล่อ
“คุยกะใคร ทำไมต้องมีจุ๊บๆด้วย”หันไปทางต้นเสียง เป็นเสียงของไอ้พี่กั้ง
“คุยกะพี่ตั้ม”
“พี่ตั้ม? เขาเป็นใคร”
“เขาเป็นพี่ชายของซี”
“พี่ชาย? แน่ใจนะ”
“แน่ใจซิ ซีไม่ได้คิดอะไรกับพี่ตั้มเลย เพราะพี่เขามีลูก มีเมียแล้ว”
“มันก็ไม่แน่นะ” เฮ้อ...เอาไงดีว่ะ
“ตัวเอง...อย่าหึง (?) อย่างอน (?) เขาดิ เขาไม่ได้คิดอะไรกะพี่ตั้มจริงๆนะ ถ้าตัวเองรักเขาจริง ตัวเองต้องเชื่อใจเขาดิ” ผมใช้สองมือโอบกอดรอบคอ พูดอ้อนๆ ผมกะพี่กั้งสายตาเราคนสองสบกัน มือของพี่กั้งโอบกอดรอบเอวผม
“โอเค. พี่เชื่อใจซีก็ได้ ฟอดดดดดดดดดดดด”หอมอีกแล้วนะไอ้เพ่ก้างบร้า
“ตัวเอง...ไปนอนกันเถอะ เขาง่วงแล้ว”ผมพูดก็ปล่อยมือจากโอบกอดรอบคอพี่กั้ง แล้วหันเดินไปที่เตียงนอน มีพี่กั้งเดินตามมา
“หลับฝันดีนะครับ ฟอดดดดดดดด”
“เช่นกันนะพี่กั้ง”
-----------------------------------------คร่อก------------------------------------------------
เช้าวันรุ่งขึ้น
ตื่นแล้ว และก็ล้างหน้าแปรฟัน อาบน้ำ แต่งตัว เสร็จแล้ว และก็เดินไปปลุกไอ้เพ่ก้างที่ยังนอนหลับเป็นตายอยู่บนเตียงนอน
“พี่กั้ง ตื่นได้แล้ว”
“...................”เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่คุณรียก?? ไม่ทีท่าว่าจะตื่น จะนอนกินบ้านกินเมืองหรือไงกันห๊ะพ่อคุณ
“ไอ้เพ่ก้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ตื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ถ้าไม่ตื่น คืนนี้ไปนอนห้องตัวเองเลย”ผมพูดจบ ไอ้เพ่ก้างก็ลืมตาแล้วเด้งตัวจากเตียงนอนลุกขึ้นมานั่งทันที
“ตื่นแล้วจ๊ะ ขอเวลาไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะจ๊ะ ที่รัก เดี๋ยวพี่มานะ ฟอดดดดดดดดดดด” ก่อนไปก็คงต้องหอมก่อนซินะ
ก๊อกๆๆๆ ใครมาหว่า
แอ๊ด
“มอนิ่ง...ซีดี” พี่ริทมาครับ
“มอนิ่ง คิส ครับพี่ริท”
“ไปกินข้าวกัน วันนี้พี่จะพาไปกินโจ๊ก ร้านอยู่หลังมอ”
“ไปครับพี่ริท” ไปกับพี่ริทสองคน คิกๆ
@ร้านโจ๊ก หลังมอ
“ป้าครับ...เอาโจ๊กหมูใส่ไข่ สองที่ครับ”พี่ริทสั่ง วันนี้ร้านค้าหรือแม้แต่ในมอดูเป็นเงียบๆ เพราะมันเป็นวันหยุด?? เขาพากันกลับบ้าน?? กันหมด
“ได้จ้า”
“ไปนั่งกันเถอะ” เดินมานั่งครับ
“พี่ริท มากินที่ร้านนี้บ่อยหราครับ”
“ก็ไม่บ่อยหรอก มาเป็นบางครั้งน่ะ”
“ได้แล้วจ้า...โจ๊กใส่ไข่ สองที่”พนักงาน?? นำโจ๊กมาเสิร์ฟให้ผมกะพี่ริท
“กินดูซิ...ถ้าซีว่าอร่อย พี่จะพามากินทุกวันเลย” พี่ริทใจดีจีจีเบย ตักโจ๊กขึ้นมา เป่า ให้มันหายร้อน แล้วเอาเข้าปาก
“อื้ม...อร่อยมากๆเลยครับ”
“อร่อยก็กินเยอะๆ” จบการสนทนา ผมกะพี่ริทก็พากันลงมือทานโจ๊ก อาหารเช้า
ด้านกัน กั้ง เซน มุก เต้ พี่เก่ง พากันเดินตามหาริทกะซีดี (อพาร์ทเม้นท์)
“ทางนู่นก็ไม่มี ทางนี้ก็ไม่มี สองคนนั้นพากันไปไหน”เต้
“รถของพี่ริทก็จอดอยู่ค่ะ”มุกที่เดินไปดูรถของริท ว่าจอดอยู่ไหม
“โทรศัพท์ซีดีก็ไม่ได้เอาไป”กั้ง
“อย่าว่าแต่ซีดีไม่ได้เอาไปเลย ริทมันก็ไม่ได้เอาไปเหมือนกัน”เซน
“หรือว่าสองคนนั้นจะโดนลักพาตัว”กันสันนิฐานขึ้นมา
“จะบ้าหรือไงพี่กัน สองคนนั้นไม่มีศัตรูที่ไหน จะโดนลักพาตัวไปได้ไง”มุก
“แล้วเราจะไปตามหาสองคนนั้นได้ที่ไหนล่ะครับ”กั้ง
“พี่ว่า เรานั่งรอสองคนนั้นกันก่อนเถอะ เผื่อพวกเขากลับมา”พี่เก่ง จากนั้นทุกคนก็พากันนั่งรอริทกะซีดีที่ม้าหินอ่อนที่อยู่ข้างตึกอพาร์ทเม้นท์
ด้านริทและซีดี
จากที่กินโจ๊กอร่อยๆ ตอนนี้ไม่อร่อยแล้วครับ ก็ไอ้เจมส์(จิ)น้องรหัสของพี่พ็อตนะซิ มันมานั่งร่วมโต๊ะด้วยนะซิครับ ผมละเซ็ง หรือว่ามันจะมาจีบพี่ริทหว่า ก็เห็นส่งสายตาหวานให้พี่ริทขนาดนั้น แต่ดูเหมือนพี่ริทจะไม่สนใจ
“พี่ริท...กลับกันเถอะครับ”ผมบอกพี่ริท
“ถ้านายอยากกลับ...ก็กลับไปก่อนพี่ริทก็ได้นะ”ไอ้เจมส์(จิ)มันพูดครับ
“ใครพูดกะนายไม่ทราบ นายชื่อพี่ริทหรือไง” ผมล่ะหมั่นไส้ ไอ้เจมส์(จิ)นี้
“พี่ริท...ฉันจะดูแลเอง ถ้านายอยากกลับก็กลับไปซิ”ไอ้เจมส์(จิ)
“ซีดี พี่ว่าเรากลับกันเถอะ”
“ไปครับพี่ริท”ผมพูดกะพี่ริทจบ ก็หันไปแลบลิ้นใส่ไอ้เจมส์(จิ) “ : P” แล้วเดินตามพี่ริทออกไป พี่ริทจ่ายค่าโจ๊ก อ้อ...แต่พวกผมก็ไม่ลืมที่จะซื้อโจ๊กไปฝากคนที่เหลือที่อยู่คนอพาร์ทเม้นท์นะ อิอิ ว่าก็กลับอพาร์ทเม้นท์กันเลยพี่ริทสุดหล่อ พี่ริทเป็นคนขับผมนั่งซ้อนท้าย รถมอไซต์ครับ ไม่รู้ว่าพี่ริทไปยืมรถมอไซต์ใครมา อิอิ ช่างเถอะ
-----------------------------------------------------------------
มาอัพเพิ่มอีกตอนแล้วคร๊าบบบบบบบบบบ
โปรดติดตามต่อในตอนหน้าเน้อ
อ่านแล้ว อย่าลืมคอมเม้นต์ ให้เก๊าด้วยเน้อ
ไม่เข้าใจตรงไหน เก๊าต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยเน้อ
ปล.รูปเครดิตจากไอจีซีดีเน้อ
--------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น