คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 ค่าสถานะอันน่าประหลาดใจ
เินทามาร่วม 4 ั่วโมเป็นระยาทาว่า 30
ิโลเมร พวเา็มาถึเมือที่มีื่อว่าเมือบัแลน์
เป็นสถานที่ที่ร่วมอแปลๆเอาไว้มามาย ไม่ว่าะเป็นอาหารพูไ้ แมวเรือแส
ระทั่เวทมนร์หรือวัถุโบรา มีวาายไว้หน้าร้านมามายหลายสิบร้าน อีทั้ที่นี่ยัเป็นแหล่ท่อเที่ยวสำัอโล
เี่ยวับศิลาพันปี
เลออนูะื่นาื่นใไม่น้อยับภาพวิวทิวทัศน์สวยๆที่ัวเอไม่เยเห็นมา่อน
แ่าา
ลูน่าและลู่หลินที่เยเห็นมันมาแล้วหลายรั้
ในสายาอพวเามัน็แ่เมือธรรมาเมือหนึ่ ไม่ไ้อลัารหรือมีอะไรพิเศษนานั้น
แ่ะที่เลออนำลัมเมืออยู่็มีายร่าสูมาเินนเ้าอย่าั
“เฮ้ยพี่าย! เวลาเินเอาาไปมอที่ไหนวะ ระูเือบหัเลยนะโว้ย
่าย่าเสียหายมาะีๆ อย่าให้พวเรา้อใ้ำลั”พรรพวอมันว่าสิบนเินเ้ามาล้อมพวเาเอาไว้าทุทิศทุทา
ลูน่าและลู่หลินมอพวมัน้วยสายาหุหิ นหนึ่ิะัาบออมาฟันเสียให้หม
อีนหนึ่ิะใ้เวทมนร์ถล่มพวมันไปพร้อมับเมือทั้เมือ
“พวุอยาายนัหรือไ
ไอ้พวเ็ไม่วานืน”เลออนล่าวออมา้วยประายอำมหิ
ถ้าไม่ทำให้พวมันยอมถอยไปไ้ลายเป็นเรื่อให่แน่
น้านหลัเาทั้สอนเริ่มะทนไม่ไหวแล้ว
“พี่ายว่ายัไนะ! อยามีเรื่อเหรอ แล้วพาบอะไรไว้ั้ 7 เล่มวะนั้น
แบ่ให้สัเล่มสอเล่มิพี่าย หรือะเอาทั้หมเลยี”มันพู้วยใบหน้าบัน
เลออนัาบออมาวัไปที่้านอออีฝ่ายอย่ารวเร็ว
ท่ามลาวามะลึอพวมัน เลือ่อยๆไหลรินออมาาลำออมันอย่า้าๆ
“ถ้าืนไม่ยอมถอยออไปภายใน 3 วิ
พวุไ้ลายเป็นศพแน่”ออร่าิสัหารอเลออนถูปลปล่อยออมาลืนินร่าายที่สั่นเทาอพวมัน
เาสามารถ่าพวมันไ้ภายในทันที แ่เลออนเลือที่ะไม่ทำ
เพราะเาไม่อยาให้มันลายเป็นปัหาให่ เายัไม่อยามีีที่นี่ั้แ่วันแร
“อึ…! พวเราถอยโว้ย
แม่น่าลัวิบหาย”
“เือบไ้ละเลเลือแล้วนะอรับ”ลู่หลินล่าวออมา้วยวามโล่ใ
“เราน่าะ่าพวมัน
สวะแบบนั้นไม่วร่าแ่ารมีลมหายใ่อ”ลูน่าบ่น้วยใบหน้าเร่รึม
บ่บอว่าเธอเอาริ
“ผมอยาไ้ที่พัระับลา
นี่็เือบๆะ่ำแล้วอยาหาอะไรใส่ท้อ้วย ลู่หลินพอะมีที่ีๆแนะนำผมมั้ย อร้านถูๆนะเพราะผมไม่มีเินเลยสัแเียว
ะว่าไปลูน่าเธอมีเินิัวมา้วยหรือเปล่า?”
“ไม่มี”
“เยี่ยม”เลออนประ
“ไม่เป็นไรอรับ
เี๋ยว้า่ายแทนพวท่านเอ”
“้อลำบาุแล้วลู่หลิน”เลออนบไหล่ออีฝ่ายเบาๆ
“ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรอรับ
้ายินี่าย”
เวลาผ่านไปสัพัพวเา็มาที่ร้านอาหารแห่หนึ่
เป็นร้านที่ไม่ไ้เลิศหรูอลัารอะไรมานั แ่รสาิออาหาร็นับว่าอร่อยไม่แพ้พวภัาารอาหารหรูเลยทีเียว เลออนเลือสั่รายารอาหารทีู่ื่อน่าทานที่สุอย่า
้าวหน้าหมูทอราอสสูรพิเศษ
ส่วนลูน่าเลือรายารอาหารที่แพที่สุแถมยัสั่อหวานเป็นเ้็อโแล้อนโ
โยยึิว่า ไม่ใ่เิน้า ไม่้อเรใ
“ลู่หลิน
ุะไม่สั่อะไรหน่อยเหรอ?”เลออนล่าวถาม
“ไม่ล่ะอรับ ้าทานมา่อนแล้ว”เาพู้วยสีหน้าแห้ๆ
พลามอูเินในระเป๋าอัวเอราวับว่ามันำลัะหายไป
ว่าเาะหาเินมาไ้แ่ล่ะ้อน เา้อทำานนเลือาแทบระเ็น
แ่มันำลัะหายไปแล้ว่ายๆภายในวันเียว
“ลูน่าเอ็สั่อะไรหัเรใาวบ้านเาบ้าสิรับ”
“เหอะ
้าไม่เห็นำเป็น้อเรใมัน”
“ทำัวแบบนั้นไม่มีใรเาอบหรอนะ”
“แล้วไ ้าไม่สน”
“เฮ้อ...
ผม้ออโทษแทนเพื่อนผม้วย็แล้วัน เธอเอาแ่ใไปหน่อยแ่็เป็นนีนะ”
“อ้าว ไม่ใ่ว่าเป็นสามีภรรยาันเหรอรับเนี่ย?”ลู่หลินถาม้วยสีหน้าสสัย
“ไม่ๆ
นั่นมันเรื่อที่เธอิเอาเอ ริๆแล้วเราเป็นแ่เพื่อนัน”
“เ้าว่าอะไรนะ
ไหนลอพูใหม่อีทีสิ!”ลูน่าหันมา้วยวามโรธ
“ผมบอว่าเราเป็นแ่เพื่อนัน”
“ทำไมเ้าถึล้าพูอะไรโหร้ายแบบนั้นออมาไ้หน้าาเย
นอย่าเ้าน่ะ้าเอ็ไม่อยาเป็นภรรยา้วยเหมือนันนั่นแหละ ไอ้เ้าบ้า!”
“แล้วมาเป็นทำไมล่ะรับ?”ำพูอเลออนทำให้ลูน่า้อโรธ
“็ไ้ ถ้าอย่านั้นเราบัน!!”ลูน่าหันหน้าหนีและเท้าามอไปทาอื่นอย่าน้อยใ
“นี่้าพูอะไรไม่ีออไปอย่านั้นเหรอ?”ลู่หลินเาหัว้วยวามุนับนสอนรหน้า และทันในั้นอาหาร็มาเสริฟ
ึ่่าน็่าินอาหารอนโยไม่สนทนาันอีเลย
ภายในโรแรมแห่หนึ่
นสอนเปิประูเ้ามาอย่าเียบๆ นหนึ่เอนายลบนเียสีาว อีนหนึ่ยืนมอเมืออันเ็มไป้วยผู้นผ่านหน้าาบานเล็
หลัาที่เลออนทาน้าวเสร็แล้วลู่หลิน็นำทาเามาที่นี่และอแยัวออไป เาบอว่าะมาหาอนรุ่สา
เมื่อมอูวิวนพอใแล้ว
เา็หันมาเห็นลูน่านั่ลบนเียสีาวสะอาาัับุเรสสีำทีู่เ้าัน
บรรยาาศรอบายอเธอ่าูส่าามมาว่ารั้ไหนๆราวับว่ามันือวามฝัน
วเนรสีนิลอันามอเธอเหลือบมามอยัเลออนึ่ำลัะลึและเอ่ย้วยน้ำเสียอันราบเรียบว่า
“เ้าไม่ไ้รับอนุาให้เ้าใล้้าเินว่า
1 เมร”
ำพูนั้นเล่นเอาเลออนุไปเลย
“พูแบบนั้นแล้วิะให้ผมนอนที่ไหนันรับ?”เลออนมอไปรอบๆห้อ ห้อพัที่นี่มีนาเล็
เรื่อประับแทบะไม่มีเพราะเป็นห้อพัราาถูอโรแรมโโรโโสแห่หนึ่
หา้อารเินาทิศะวันอออออไปยัทิศะวันอห้อ อย่ามาใ้แ่ 7 8 ้าว็พอแล้ว
“เ้านอนบนเีย”ลูน่าบอและลุยืนพร้อมับเินไปที่มุมห้อ
“อะไรนะ? ไม่้อเลย เธอนอนบนนั้นไปเถอะ”เลออนปิเสธเสียแ็และบอให้เธอไปนอนบนเีย
โยเาะเป็นฝ่ายเสียสละเอ ยัไะเา็เป็นลูผู้าย
ะให้เาทนเห็นเธอนอนที่่ำว่าเาไ้ยัไ
“ามใเ้า”ลูน่าลับมานั่ที่เิมและเอนายลนอน
ส่วนเา็นั่อเ่าอัวเอและหันหลัให้ับำแพรมุมห้อ
แม้ะไม่พอใที่อีฝ่ายไม่ยอมให้นเ้าใล้ แ่็พยายามทำใให้สบแล้วหลับาล
ระทั่เานึอะไรออ
ะว่าไปเรายัไม่ไู้่าสถานะอัวเอเลยนี่น่า
เลออนเปิหน้า่า่าสถานะอัวเอึ้นมา แล้วมัน็ทำให้เา้อประหลาใ
เลออน Lv.1
เพศาย เผ่ามนุษย์ อายุ 1 วบ
พละำลั(STR) 1
พลัป้อัน(DEF) 1
วามล่อแล่ว(DEX) 1
สิปัา(INT) 1
“นี่มัน เฮ้ อะไรวะเนี่ย?”
ความคิดเห็น