คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : x. AKUMA ! ( 4 )
悪魔
-4-
“อะไรนะ แต่งงานกันแล้ว”
“อื้อ” แบคฮยอนชูแหวนที่นิ้วให้ดู จงอินเบิกตาและมองแบคฮยอนสลับกับท่านชานอากุม่าตัวร้าย ชุดหรูหราที่เขาเพิ่งไปซื้อมาเป็นหม้ายงานไปแล้ว
“ตอนไหน อะไร ยังไง ทำไมไม่เชิญข้าล่ะ”
“โทษที แต่งเมื่อคืน พอดีรีบ”ชานยอลบอก ในขณะที่จงอินกำลังโยนแตงกวาที่หั่นแล้วใส่หม้อแล้วเดินมาท้าวสะเอวข้างหน้าท่านชาน
“รีบอะไรกันล่ะ !”
“รีบทำลูกน่ะ”
“ห้ะ !” คิมจงอินร้องลั่น ก่อนจะชี้หน้าท่านชาน “ท่านชาน...ท่านมัน...โอ้ย แสดงว่าแบคฮยอนก็...”
“ท้องไง” ท่านชานยักไหล่พูด ขณะที่แบคฮยอนรีบเอามือปิดหน้าเพราะอาย
“ไม่ ข้าหมายถึง แบคฮยอนก็ไม่ซิงแล้ว...โอ้ย”
ยังไม่ทันพูดจบพัดในมือท่านชานก็ฟาดลงบนหัวคนผิวแทน “เมียข้าจะยังไงมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า”
"ท่านชานร้ายนัก ข้าแค่เห็นใจแบคฮยอน"
"ข้าแค่ทำลูก ให้ตายสิคิมจงอิน ไปทำอาหารต่อซะ"
"ท่านชานนะท่านชาน !!! อย่าให้ข้ามีเมียบ้างเถอะ"
สามเดือนแล้วที่แบคฮยอนท้อง
แบคฮยอนรู้สึกอึดอัด เพราะดูเหมือนว่าเจ้าหนูตัวน้อยในท้องของเขาจะโตเร็วเหลือเกิน คนตัวเล็กยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พลางลูบท้องที่โตขึ้นทุกวัน
"เจ้าตัวเล็กจะรู้ไหมว่าทำให้ม่าม๊าอ้วนขึ้นขนาดนี้" เสียงของท่านชานเอ่ยข้างหู แบคฮยอนสะดุ้งและเผลอผลักร่างสูงออก เขาแพ้ท้อง กินเยอะแถมยังคลื่นไส้ ยิ่งได้กลิ่นของคุณพ่อแล้วแบคฮยอนยิ่งคลื่นไส้
"ว้า แล้วเจ้าตัวเล็กจะรู้ไหมนะ ว่าทำไมม่าม๊าเบื่อหน้าป่าป๊าไปแล้ว" ท่านชานพูดจบก็ทำหน้าน้อยใจแบบสุดๆ ลูบท้องกลมๆของคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู
"ป .. เปล่าเบื่อท่านชานนะครับ"
"ไม่ได้จูบมาสามวันแล้วนะ..."
"ก็..ผม"
"จูบนะ" ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วฉกหอมแก้มเมียรักเสียฟอดใหญ่ แบคฮยอนเอียงหน้าหนีเพราะกลิ่นของท่านชานมันทำให้เขาคลื่นไส้จริงๆ
แบคฮยอนแพ้ท้องแบบแพ้กลิ่นคุณพ่อ
"อื้อ ไม่เอาครับ ผมขอตัว" คนตัวเล็กรีบหนีเมื่อดูเหมือนท่านชานจะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ คนตัวบางรีบวิ่งเข้าห้องน้ำและอาเจียนครั้งใหญ่
"หืมม์ ใจร้ายจัง" เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็ถอนหายใจใหญ่ อดจูบเมียมาสามวันแทบจะขาดใจตายไปเลย ทั้งๆที่อยู่คนเดียวมาแล้วตั้งร้อยปี
"คนดี มื้อเย็นกินอาหารสมุนไพรนะครับ เจ้าตัวเล็กจะได้แข็งแรง" ท่านชานว่า เขาสรรหาเมนูคนท้องมาดูแลภรรยาตัวน้อยของเขามากมายจนคิมจงอินไม่จำเป็นต้องทำหน้าที่ดูแลเรื่องอาหารอีกแล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่าอาหารฝีมือท่านชานน่ะห่วยแตกสิ้นดี แต่แบคฮยอนก็ยังบอกว่าอร่อย
"เห ถ้าเจ้าไม่อยากกินก็บอกท่านชานไปสิ ข้ากินแล้วจะอ้วกแทนเจ้า" คิมจงอินกระซิบบอกหลังจากแบคฮยอนเดินออกจากห้องน้ำมานั่งข้างระเบียงเล็กๆ
"ท่านชานอุส่าต์ทำนี่ครับ"
"ทำไมเจ้าต้องตามใจอากุม่าร้ายกาจแบบนั้นด้วยล่ะ โธ่ ข้าจะไปกินที่บ้านข้านะ ลาล่ะ"
"ครับ เดินทางปลอดภัยนะครับคุณจงอิน"
คิมจงอินชอบยามเย็น เวลาที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีเหลืองแล้วอากาศเริ่มหนาว คนตัวสูงเก็บไม้กวาดเข้าตู้ก่อนจะบอกลาท่านชาน แล้วเดินออกมาจากรั้วศาลเจ้า
แต่เขาชะงักฝีเท้า เมื่อเจอกับใครบางคน
ที่มีเขาทู่ๆอยู่บนหัว....
"เจ้าน่ะ ! เด็กศาลเจ้านั่นเหรอ" คนตรงหน้าเรียก ผู้ชายตัวเล็กๆในชุดคล้ายๆกับของแบคฮยอน ดวงตากลมโตใสแจ๋ว
"ฮื่อ อากุม่าเหรอ"
"ใช่ ข้ามาหาท่านชาน เขาอยู่ที่นี่ใช่ไหม"คนตัวเล็กว่าต่อ กอดอกอย่างวางภูมิ ดูแล้วเหมือนคุณหนูเอาแต่ใจจากวังไหนสักแห่ง
“เอ่อ...อืม เจ้ามีธุระอะไร” จงอินถามกลับ มองแล้วก็ไม่ชอบอากุม่าวางท่าคุณหนูตรงหน้าเลย
“เจ้าไม่ต้องรู้หรอก”กระจับปากอิ่มว่า
“เห...ถ้าอย่างนั้นข้าจะรู้ได้ยังไงว่าเจ้ามาดี” จงอินเดินเข้าไปใกล้อากุม่าตัวเล็กๆตรงหน้า
“ข้ามาดีอยู่แล้ว หลีกไปซะ” คิ้วหนาขมวดกันจนยุ่ง คิดผิดที่เผลอไปทักเจ้าเด็กศาลเจ้าน่ารำคาญคนนี้จริงๆ
“ได้ ข้าจะนำเจ้าไป”จงอินฉวยข้อมือบางให้เดินขึ้นศาลเจ้าไป คนตัวเล็กเบิกตาโตกับท่าทางไร้มารยาทของคนตรงหน้า
“ท่านชาน !! มีอากุม่ามาหา !!”
“เห?” คนหล่อส่งเสียงออกมาทางประตู ก่อนร่างสุดหล่อจะเลื่อนประตูเปิด”อากุม่า? มาหาข้า ?”
“ท่านชาน !!” คนตัวเล็กรีบสลัดข้อมือจากคิมจงอินก่อนจะปรี่ไปกอดแขนท่านชานที่ยังคงทำหน้างงไม่หาย
“เจ้าเป็นใครกัน” ท่านชานอ้ำอึ้ง จู่ๆอากุม่าคนนี้ก็เข้ามากอดเขา แถมยังยิ้มร่าราวกับรู้จักเขาดีมากๆ แต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบ ภรรยาสุดรักที่เดินตามหาต้นเสียงเอะอะโวยวายก็โผลงขึ้น
“คุณคยองซู !!”
“แบคฮยอน !!” อากุม่าคนใหม่ตะโกน ก่อนจะเหลือบไปมองท้องโตๆของบยอนแบคฮยอน “นี่ ...เจ้า...”
“รู้จักกันเหรอ” ท่านชานเอ่ยปาก ก่อนแบคฮยอนจะก้มหน้าแล้วพยักเบาๆ
“เจ้าชื่อคยองซูงั้นสิ เป็นเพื่อนแบคฮยอนสินะ”
“ไม่ใช่! ข้าไม่มีทางเป็นสหายกับอากุม่าตระกูลนั้น” คยองซูว่า จ้องแบคฮยอนเขม็ง “ข้าก็แค่อยากเห็นหน้าท่านชาน ไม่ได้อยากเห็นหน้าบยอนแบคฮยอน...”
“เห้ คนสวย พูดจาไม่เพราะเลยนะ” คิมจงอินว่า ยักคิ้วให้’คนสวย’ หนึ่งทีก่อนจะได้รับใบหน้ายุ่งเหยิงและคำก่นด่ากลับมา
“เงียบไปซะ” คยองซูกัดปาก หันมามองหน้าท่านชานใกล้ๆ หล่อกว่าในรูปวาดมาก คิดไม่ผิดจริงๆที่แอบหลงรักท่านชาน อากุม่าตระกูลปาร์คคนเดียวที่เหลืออยู่
แต่มันน่าเจ็บใจนัก ที่แบคฮยอนได้หน้าที่นั้นไป ทั้งๆที่จริงๆแล้วควรจะเป็นเขา
เป็นของเขามาตั้งแต่แรก เป็นของคยองซูมาตั้งแต่แรก
เขาเกลียดแบคฮยอน... เกลียดอากุม่าตระกูลบยอน
“ท่านชาน, ท่านคงไม่รู้จักข้า ข้าชื่อ คยองซู , โด คยองซู” ปากอิ่มพูดเจื้อยแจ้ว ยิ้มหวานน่ารักให้ท่านชาน น่ารักขนาดที่ใครเห็นต้องใจกระตุก
แต่เปล่าเลย สำหรับท่านชาน ใครจะไปน่ารักเท่าแบคฮยอนกันล่ะ
“อืม” ท่านชานตอบเอื่อย แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าน่ารักไม่น้อย ถ้าเป็นตอนที่ยังไม่รักกับแบคฮยอน เขาคงหลงคยองซูไปแล้ว....
“ท่านชาน, คืนนี้ ข้านอนด้วยนะ” คยองซูว่า
“!!!”
“แบคฮยอนไม่ว่าอะไรใช่ไหม...”
“ค..ครับ” แบคฮยอนฝืนใจตอบ ใช่...ใครๆก็รู้ จงอินก็รู้
“ท่านชาน คืนนี้ข้านอนศาลเจ้านะ...” คิมจงอินเหลี่ยมจัดพอๆกับท่านชานนั่นแหละ คนผิวแทนแกล้งหาววอด ก่อนจะเดินไปกั้นท่านชานกับคยองซู
“พอดีว่าห้องท่านชานไม่ว่าง, ไหนจะมีเมียท่านชาน กับลูกท่านชานในท้องแบคฮยอน งั้นเจ้านอนห้องข้าแล้วกันนะ” คิมจงอินพูดหน้าตาเฉย เขาได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากท่านชาน คยองซูที่โดนแหกหน้าถึงกับคิ้วกระตุก
“เจ้า..ข้าไม่”
“พอดีเลย คยองซูนอนเป็นเพื่อนจงอินหน่อยแล้วกันนะ พอดีมันกลัวผีน่ะ...” ท่านชานว่าแล้วหัวเราะ คิมจงอินพยักหน้าเออออแม้ว่าในใจจะก่นด่าท่านอากุม่าตัวสูง
ให้ตายสิ ข้ากลัวผีที่ไหนล่ะ , อากุม่าอย่างท่านน่ากลัวกว่าผีอีกไม่ใช่รึไง
“ปัญญาอ่อน...” คยองซูสบถเบาๆ เหลือบจงอินด้วยหางตา ก่อนจะได้รับรอยยิ้มน่าหมั่นไส้กลับมา
to be continue...
ตัวละครใหม่ : โด คยองซู
สายเลือด : อากุม่าตระกูลรอง
มาอัพช้า ไม่มีข้อแก้ตัว
คือแต่งจบนานมากแล้วแต่ลืมมาอัพจริงๆ
จะไม่ลืมอีกแล้ว T^T
#อากุม่าชาน
@thesangtae
เตือนๆ
#ฟิคคืออะไรครับ ใกล้ปิดโอนแล้วหนา คุคิ
O W E N TM.
O W E N TM.
ความคิดเห็น