คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คิมหันต์กาลที่2 รับน้องของเหล่าตัวเอก 1 100%
บทที่ 2 รับน้องของเหล่าตัวเอก 1
หลังจากที่รุมเหล่าแขกที่มาเยือนเสร็จแล้ว เสียงออดก็ดังขึ้น เจ้ารุ่นน้องม.1ทั้งหลายต่างเดินมาเข้าแถวตามที่พี่จัดให้อย่างเป็นระเบียบ ถ้าจะถามถึงอาจารย์ครูอะไรละก็ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียว ไม่สิต้องเรียกว่าวันนี้ไม่มีครูมาเลยต่างหาก ซึ่งแม้จะแปลกใจแต่ก็ไม่มีใครเอ่ยถามเลยสักคน
ด้านเหล่ารุ่นพี่
ในโซนหนึ่งที่แยกออกจากบริเวณที่รุ่นน้องๆ เหล่าพวกรุ่นพี่ทั้งหลายต่างมาชุมนุมกันโดยที่มีเด็กสาวท่าทางห้าวๆคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมาก่อน
“นี่ แล้วตกลงแผนรับน้องล่ะจะเอาไง ทิศ เรศ มิวสิค นภา”เด็กสาวถามพลางขมวดคิ้วมุ่น
‘เธอรอแผนรับน้องจากพวกคนตรงหน้านี้อยู่ตั้งแต่ก่อนปิดเทอมแล้ว และนี่มันจะเริ่มแล้วด้วย’
มิวมองเพื่อนสาวต่างห้องก่อนจะเริ่มพูดแผนรับน้องที่ตนกับเพื่อนคิดกันสดๆเมื่อคืน เพราะดูเหมือนเพื่อนอีกสามคนจะไม่สนใจอะไรแล้ว
“ก็จะให้น้องๆเล่นเกมต่างๆร่วมกับรุ่นพี่แต่ละชั้น โชว์ความสามารถและเน้นสบายๆไม่เครียดเป็นกันเอง ให้คำแนะนำแก่น้องๆเค้า”มิวตอบไปพร้อมกับลากเจ้าเพื่อนเกลอทั้งสามไป
“แล้วต้องเตรียมตัวอะไรมั้ย จะได้จัดเตรียมเดี๋ยวนี้เลย?”เพื่อนสาวตะโกนถามต่อ
มิวสิคหยุดเดินไปสักครู่ก่อนจะหันมาตะโกนบอกเพื่อนสาวตนพร้อมทั้งยิ้มอย่างขี้เล่นจนผู้เป็นเพื่อนอดที่จะยิ้มตามไม่ได้
“ไม่ต้อง เราจะเล่นแบบสดๆไม่มีเตี๊ยม มันมันส์กว่าไม่ใช่เหรอ?แบบนั้นน่ะ”
‘ยิ้มแบบนั้น ต้องมีเรื่องวุ่นแน่ๆ เอาเถอะก็น่าสนุกดีเหมือนกัน’
ด้านบริเวณหน้าเสาธงที่น้องม.1จัดแถวอยู่
เสียงดังเจื้อยแจ้วตามประสาวัยรุ่นสอดคล้องกับเสียงโหวกเหวกตะโกนบอกของบรรดารุ่นพี่ที่ต้องดูแลรุ่นน้อง ก่อนที่เหล่ารุ่นพี่ม.2-3ทุกคนจะแหวกทางพร้อมทำความเคารพคนกลุ่มหนึ่ง
คนที่เดินนำมานั้นถือว่าหน้าตาดีใช้ได้ ใบหน้าโค้งเรียวผิวขาวเหมือนไม่ค่อยโดนแดดเท่าไหร่ เรือนผมสีดำสนิทกับดวงตาสีน้ำเงินที่ดูดำเพราะคอนแทคเลนส์ดูคมสวยแม้อยู่ใต้แว่นตาสีม่วงเลือดหมู ชุดนักเรียนที่เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวผูกเนคไทสีแดงและสวมกางเกงสีดำยาวอย่างเรียบร้อย ทั้งสองมือ..เอ่อ..ลากเด็กหนุ่มวัยเดียวกันถึงสามคนซึ่งทั้งสามคนก็หน้าตาดีไม่แพ้กัน โดยคนหนึ่งมีผมสีน้ำตาลเข้มตาสีน้ำตาลแดงที่จดจ่องอยู่ที่เกมกด อีกคนมีผมสีดำดวงตาสีอำพันเรืองรองที่จ้องเขม่นใส่โทรศัพท์ และคนสุดท้ายมีผมสีทองดวงตาสีฟ้าที่จมไปในหนังสือไม่สนโลก
...ที่สำคัญทั้งๆที่โดนลากอยู่ ทำไมถึงดูดีแปลกๆฟร่ะ...
“เรียบร้อยดีมั้ย”มิวสิคถามเสียงเรียบกับเพื่อนร่วมชั้นของตนพลางเดินขึ้นเวทีหน้าเสาธงที่มีรุ่นพี่ม.2-3บางคนรออยู่แล้ว
“เรียบร้อยดีครับผม!!”
มิวพยักหน้านิดๆอย่างพอใจก่อนจะติดไมค์ลอย(ไมค์ที่ติดข้างหู)แล้วหันมาพูดทักทายอย่างเป็นกันเอง
“สวัสดีครับน้องๆ สงสัยละสิว่าพี่เป็นใคร พี่ชื่อพฤกษเมธี ทิวะสาด เรียกพี่มิวสิคหรือพี่มิวเฉยๆก็ได้ พี่เป็นประธานนักเรียนและผู้คุมโรงเรียนแห่งนี้ ยินดีที่รู้จักทุกคนนะครับ^ ^”มิวพูดก่อนจะเหลือบมองเพื่อนที่ตนหิ้วมาด้วยเพราะเห็นสายตาสงสัยของน้องๆ
“คนที่พี่หิ้วมานี่เป็นรองประธานบวกผู้ช่วยพี่เองคนที่ผมสีดำชื่อเรศ ผมสีน้ำตาลชื่อทิศ และคนผมสีทองนี่ชื่อนภา”มิวแนะนำตัวเพื่อนแทนเพราะไอ้เกลอทั้งหลายไม่สนใจอะไรเลย
“การรับน้องปีนี้พี่จะเน้นสบายๆเฮฮาไม่เครียด เราจะเล่นเกมกัน...”ไม่ทันพูดจบดีรุ่นน้องคนหนึ่งก็ยกมือขึ้น
“มีอะไรงั้นเหรอ”มิวถามอย่างสงสัย
“ครับ..เอ่อ..ไม่ทราบว่าที่ให้เล่นเกมเนี่ยเกมอะไรเหรอครับ”
“พี่ก็กำลังจะบอกอยู่นี่ไง เกมแรกมีชื่อว่า เกมขายของ”มิวบอก ทำให้มีเสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นมา
“เอ้า! เงียบๆหน่อย เกมขายของที่ว่าไม่ใช่ว่าจะให้เอาของมาขายหรอกนะ แต่จะให้ทุกคนมาโฆษณาสินค้า ใครฮาสุดเจ๋งสุดชนะ รางวัลคือตั๋วอาหารฟรี1ปีเกณฑ์คือต้องแหวกแนวโดนใจพวกรุ่นพี่ทุกคนซึ่งมีทั้งหมดรวม365คนแต่ละคนจะมีแค่1คะแนนใครได้คะแนนมากที่สุดชนะไป เข้าใจมั้ย พี่จะได้แสดงตัวอย่างให้ดู” มิวสิคพูดและถามในประโยคหลัง ซึ่งได้เสียงขานจากรุ่นน้องเป็นอย่างดี
มิวสิคก้มลงกระซิบกับเกลอทั้งสามเล็กน้อยก่อนจะปล่อยตัวเพื่อนแล้วเดินหลบฉากไป
“นานนานเจอกันที..”เรศพูดพร้อมทำท่าแบกของ
“.........”
“น๊านนานเจอกันที ”เรศพูดพร้อมมีมิวเป็นลูกรับ
“เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณมาขายอะไรครับ”มิวถาม
“ขนมรวมมิตร”
........เงิบกันทั่วหน้า........
“โอโอ๊โอ โอ่โอโอ๊โอโอโอ่”ทิศเดินมาต่อจากเรศ
“เดี๋ยวทิศนี่คุณมาขายอะไรครับอะไรก็ไม่รู้โออยู่นั่น”มิวถามยิ้มๆ
“โอโอ๊โอ โอเลี้ยงครับ”ทิศบอกก่อนเดินออกไปให้นภาเข้ามาพูดต่อ
“ฮะ..ฮะฮาฮ่า55555หุหุหุก๊ากๆๆๆ”ที่อัดเสียง ครับ ที่อัดเสียงเพราะคนอย่างนภาหัวเราะแบบนี้ไม่ได้อยู่แล้ว
“คุณมาขายอะไรครับ”มิวถาม
“5555...ปิ๊บ...ขายหัวเราะ..”นภาบอกก่อนจะหลบฉากไป
“กรรมการเป็นไงบ้างครับ”มิวสิคถามพวกเพื่อนน้องๆคนอื่นๆ
10 10 10
“ครับและนี่เป็นตัวอย่างเล็กๆน้อยๆ น้องๆก็ไปคิดของตัวเองไปนะครับบอกเลยเกมใครเล่นก็เล่น ไม่อยากก็ไม่เป็นไรแต่ต้องมีคนเล่น โอเคนะ”มิวบอกก่อนจะเริ่มเกมทันที
“เอ้า! เริ่มเกมได้”
**************************************************************************
ติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ ^ ^
ความคิดเห็น