the destiny

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

� � � � � � � � � � �อันยองคร้าบบบ~ ผมชื่อว่า บยอน แบคฮยอน เป็นคนใสใส เพื่อนก็ยังชอบบอกอีกว่าผมอ่ะซื่อมากกก แต่ผมก็ยังดีที่มีเพื่อนรักอย่างเด็กน้อยตาโต๊โต เค้านี้หละชื่อ โด คยองซู แต่ยังไงยังไงผมก็ชอบเรียกว่าโด้อยู่ดีอ่ะแหละ เพื่อนผมกับผมอ่ะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่แรกเกิดเลยทีเดียวก็พวกเราเกิดโรงพยาบาลเดียวกัน ถนัดอะไรเหมือนๆกัน อยู่ห้องเดียวกัน สรุปคือ พวกเราอยู่ด้วยกันมาตลอด ตัวติดกันอย่างกับปลากระป๋อง
(ขนาดเข้าห้องน้ำยังคอยเฝ้ากันเลย ผมจะบอกให้)เห็นป่ะหละว่าสนิทกันขนาดไหน
แล้วเรื่องลับสุดยอดคือ พวกเราเคยมีแฟนแล้วววว ฮุฮิ~แต่แฟนของเราไม่เคยบอกชื่อจริงๆหรอก แล้วเราก็ไม่ได้บอกชื่อจริงๆไปด้วย เราชอบเรียกเป็นชื่อสมมุติขึ้นมา แฟนผมชื่อคิม แฟนมันชื่อชาร์ค แล้วพวกเราก็ไม่เคยเห็นหน้าแฟนของกันและกันหรอกนะ ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน และแล้วเราก็เลิกกันเพราะมีความเห็ฯที่ไม่ตรงกันเล ผมเลิกเพ้อดีกว่า เดี๋ยวไอ้โด้มันโมโหขึ้นมาก็ซวย เดี๋ยวไม่ได้กินข้าวเย็น ฮือ~
�

ระหว่างที่พวกผมกำลังทานข้าวเย็น

� � � � � "เอ้อ โด้ พรุ่งนี้ไหนไหนก็หยุดละ เค้าขอไปเที่ยวน้า~"
� � � � �
� � � � � "ก็เรื่องของนายสิ บอกไม"

� � � � � "แต่เราจะพานายไปด้วย นายจะได้ไปเจอแฟนใหม่ของเค้า "

� � � � � "ได้ไง พรุ่งนี้เราก็นัดแฟนเราไว้เหมือนกัน เดี๋ยวแฟนเรางอน"

� � � � � "แล้วนายนัดแฟนไว้ที่ไหน/แล้วนายนัดแฟนที่ไหนหละ"

� � � � � "สวนสนุกk/สวนสนุกk"

� � � � � "เอิ่ม มันจะเป๊ะไปป่ะ"

� � � � � "ช่างมันเหอะ ไหนไหนก็ที่เดียวกันแล้ว งั้นก็ไปด้วยกันนะเตง เค้าขอร้อง"

� � � � � "เคเค"

� � � � � � � � � � � � หลังจากที่เราทานอาหารมื้อเย็นและพูดคุยเรื่องกิจกรรมวันพรุ่งนี้เสร็จ เราก็รีบขึ้นนอนทันที ผมตื่นเต้นจัง แล้วผมก็คิดว่าวันพรุ่งนี้คงจะสนุกไม่น้อยเลย ผมนอนละ � Zzzz~�

(End baekhyun part~)

(Chanyoel part~)


� � � � � � � � � � � � �หวัดดีฮะ ตอนนี้ก็ดึกแล้ว แต่ผมก็ยังนอนไม่ค่อยจะหลับเลย มันก็เป็นเพราะ พรุ่งนี้ผมจะได้ไปหาแฟนแล้ว เขาชื่อแบคฮยอน
แล้วแบคกี้ก็เพิ่งโทรมาบอกเมื้อกี้นี้เองว่าผมจะได้เจอเพื่อนของเธอด้วย ผมก็เลยให้ไอ้ไคไปเป็นเพื่อน เผื่อว่าผมจะได้วางตัวได้ถูก ผมว่าผมไปนอนก่อนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่สดชื่น ได้ยกเลิกกิจกรรมกลางคัน แฟนผมก็งอนตายสิ ยิ่งขี้งอนอยู่ด้วย บาย Zzzz~

(End chanyoel part~)

(D.O Part~)


� � � � � � � � � � � � อ่า สบายจุง เมื่อคืนผมนอนหลับได้อย่างง่ายดายมากกกกก ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ ไอ้แบคมันจะต้องหาเรื่องคุยจนมันง่วงก่อน แต่นี้ไม่ มันคงไม่อยากให้แฟนของมันเห็นมันในสภาพที่เหมือนซอมบี้ตายซาก ผมตื่นมาก็ไกล้ๆ8โมงละ ผมไม่ได้ขี้เซานะ ก็ไม่ค่อยได้นอน มันเป็นเรื่องทำมะชาติอยู่แล้ว หยุดเพ้อดีกว่า ไปปลุกไอ้แบคก่อน.................................เห้ย แบคหาย ผมหามันไม่เจออ่ะ ตายแล้วววววววว
ผมออกตามหามันจนมาถึงร้านขายขนม และแล้วผมก็เจอมันจนได้ แต่ ทำไมคนมองผมกันจัง อย่างกับไม่เคยเห็นเด็กวัยใสอย่างผม ผมรีบเดินเข้าไปหาไอ้แบค พอไอ้แบครู้ตัวเท่านั้นแหละ มันขำผมอย่างกับอะไรดี ผมก็เลยตบหัวมันไปครั้งนึงก่อนแล้วค่อยถามมัน

� � � � � � � � � � � � "แบค กูทำไรผิดป่ะวะ คนมองกูเพียบเลยอ่ะ"
� � � � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � � "ก็มึง นี้มันจะแปดโมงแล้วนะเว้ย แต่มึงก็ยังใส่ชุดนอนออกมาตามหากู ใครใครเค้าก็คงคิดว่าแกเป็นพวกนอนกินบ้านกินเมืองทั้งนั้นหละ"

� � � � � � � � � � � � "มันก็จริงของมึง แล้วมึงมาทำไรเหนียะ ไมไม่รอกูก่อน"

� � � � � � � � � � � � "ก็กูหิวอ่ะ มึงก็รู้กูทำอาหารไม่เป็นซักอย่าง แม้แต่ไข่ดาว กูยังไม่ทำเลย แล้วคุณมึงก็ตื่นสาย จะให้กูหิวตายก่อนรึไง"

� � � � � � � � � � � � "อ่ออ่อ พากูกลับบ้านเลยนะมึง กูอายจะตายอยู่แล้วเนี้ย กลับกลับกลับ"

� � � � � � � � � � � � "ไปก็ไป"

� � � � � � � � � � � � "แล้วทำไมมึงยังไม่เดินตามกูมาอีก เร็ววววววววววววว"

� � � � � � � � � � � � ระหว่างที่ผมกำลังเดินกลับบ้าน ผมเห็นรถแฟนเก่าผมด้วย แต่ก็ไม่เห็นตัวคนขับ คงมาหาแฟนใหม่ ชิ ผมไม่สนดีกว่า

บ้าน BD

� � � � � � � � � � � � "เห้ย แบค กูไปอาบน้ำก่อน แฮมกับไส้กรอกกูวางไว้บนโต็ะแล้ว ซอสมึงหยิบเอง"
� � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � "อ่าอ่า ว่าแต่นี้กี่โมงแล้ว"

� � � � � � � � � � � � " 9โมงแล้ว ไม"
�
� � � � � � � � � � � � "รีบอาบเลยมึง กูนัดไว้สิบโมง แต่งตัวดีดีด้วย"

� � � � � � � � � � � � "แล้วก็ไม่บอก กูไปละ แล้วถ้ามึงอยากให้กูใสชุดดีดีไป มึงก็ไปเลือกให้กู กูใส่อะไรก็ได้ทั้งนั้นหละ"

� � � � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � ตอนนี้ผมก็อาบน้ำเสร็จละ พอออกมาจากห้องน้ำแหละ อยากจะฆ่าอีแบคให้ตาย มันเลือกเสื้อแขนสั้นเอวลอยกับกางเกงขาสั้นให้ โอ๊ย อะไรช่างดลใจให้มันคิดได้ แต่ก็ช่างเหอะ ใส่ใส่ไป วันเดียวเอง ไม่เสียหาย ผมก็เลยใสไป เซ็ทผมให้อยู่ในทรงที่เรียบๆหน่อย ดูไปดูมาผมก็น่ารักดีเหมือนกันนะเนี้ย เอิ่ม โรคหลงตัวเองของผมเริ่มกำเริบละ 555 ตอนนี้ก็เก้าโมงครึ่งละ ผมออกไปดูไอ้แบคหน่อยดีกว่า�
โห ผมอึ้งมากอ่ะ มันตอนนี้แต่งชุดคู่กับผมที่เขียนไว้ว่า Forever Friend เพื่อนกันตลอดไป ซึ้งมากแต่มันแตกต่างกับผมตรงที่มันกรีดอายไลน์เนอร์ไปอย่างน่ารักอ่ะ ถ้าไม่ติดว่าผมเป็นเคะนี้ผมจีบมันไปนานละ แต่อยู่ดีดีไอ้แบคมันก็ฉุดผมขึ้นรถแท็กซี่แล้วบอกคนขับว่า สวนสนุกK แล้วคนขับรถก็ขับรถออกไปอย่างเร็ว เร็วไปไหนวะ เร็วจนผมอยากอ้วก สุดท้ายก็ถึง ผมชักอยากรู้แล้วสิว่าแฟนมันจะน่าตาเป็นยังไง
� � � � � �
� � � � � � � � � � � "เห้ย อีแบค ปิดตาไม"

� � � � � � � � � � � "จะได้ตื่นเต้นไง เห็นว่าแฟนชั้นก็จะผูกตาเพื่อนรักเหมือนที่ชั้นทำกับแกนี้หละ"

� � � � � � � � � � � "ก็ได้ ดูซิ มันจะตื่นเต้นแค่ไหนกันจิงเชียว"

� � � � � � � � � � � มันลากผมมาไกลพอสมควรแล้วมันก็ทักทายแฟนของมัน ผมไม่เห็นนะ แค่ได้ยินว่ามันทักว่า ยอลลี่ เป็นไงบ้าง มาไกลอะป่าว
แล้วก็คุยกันได้ซักพักแบคก็มาเปิดผ้าปิดตาของผมแล้วแฟนมันก็เปิดผ้าปิดตาของเพื่อนมัน พร้อมๆกัน แต่แล้วผมก็ต้องอึ้งมากกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

� � � � � � � � � � � "ชาร์ค/ดิว"

� � � � � � � � � � � "คิม/เบคกี้"

� � � � � � � � � � � ผมตกใจมากเมื่อเพื่อนรักที่แฟนแบคก็คือไค แฟนผม และแฟนมันก็คือแฟนเก่าผม แล้วผมก็คิดว่าแบคคงจะตกใจไม่น้อย แต่ผมเห็นแบคเรียกไคว่าคิม อย่าบอกนะว่า.......

� � � � � � � � � � � "แบค คิมที่แกพูดถึงคือเพื่อนไอ้หยอยนี้ช่ะ"

� � � � � � � � � � � "อือ แล้วไอ้ชาร์คที่แกพูดถึงก็คือแฟนของชั้นใช่ไม๊"

� � � � � � � � � � � "อือ แล้วก็อย่าบอกนะว่าไคเป็ฯแฟนเก่านาย/อย่าบอกนะว่าชาร์คเป็นแฟนเก่านายหนะ"

� � � � � � � � � � � "ใช่/ใช่"

�




มันยังไม่จบ แค่อยากรู้ว่าจะมีคนอ่านไม๊ รู้นะว่ามันแย่ เพราะเพิ่งเริ่มแต่ง เลยทำได้ไม่ดี แต่ยังไงก็ขอคำติชมด้วยนะ จะพยายามให้มากกว่านี้�