ศึกศาสตราวุธครองพิภพ ภาค จ้าวทวนมังกรดำ ไห่หลง

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 จ้าวเฮา

 

        หลังจากที่ทั้งคู่ได้ตามเงานไปได้สักพักด้วยวิชาตัวเบาของโจรนั้นถือว่าสุดยอดมาไห่หลงและเชียงหยางยังคงห่างอยู่พอสมควร โจรได้ออกจากหมู่บ้านไปที่ป่านอกหน้าบ้านแล้วเข้าไปในถ้ำ ทั้งสองจึงตัดสินใจตามเข้าไป  

         ไห่หลงและเชียงหลายก็ต้องตกใจเมื่อเห็นโจรลักพาด้วยกำลังดูดเลือดเด็กน้อยที่พามาอยู่และเห็นเด็ก ๆ ที่หายตัวไปอยู่ที่มุมถ้ำยังไม่มีใครเสียชีวิต

         เชียงหยางพุ่งเข้าหาโจรด้วยกระบี่แต่โจรนั้นสามารถหลบได้ทั้ง ๆ ที่อุ้มเด็กน้อยอยู่ด้วย ไห่หลงได้เข้าร่วมด้วยทั้งสองได้ผลัดกันโจมตี ในที่สุดโจรลักพาตัวก็โดนเข้าที่แขนจึงจำใจต้องปล่อยเด็ก เชียงหยางได้ทะยานไปรับเด็กคนนั้นได้ทันเวลา

          โจรลักพาตัวหยิบอาวุธของตัวเองออกมาเป็น ดาบคู่ ได้ควงพร้อมกับเข้าโจมตีไห่หลง  ไห่หลงเองก็เข้าแลกด้วย ทั้งคู่สู้กันสิบกว่ากระบวนท่า เชียงหยางช่วยเด็กแล้วได้มายืนดูคอยโอกาสที่จะเข้าไปสมทบ เชียงหยางเห็นโอกาสที่จะเข้าจึงเข้าไปร่วมสู้ด้วยทั้งคู่เข้าขากันอย่างดี คนหนึ่งเคยโจมตีคนหนึ่งคอยก่อกวนทำให้โจรลักพาตัวไม่มีโอกาสรุกมากนัก ผ่านไปสองร้อยกว่ากระบวนท่าโจรนั่นก็เริ่มอ่อนแรงแล้ว ไห่หลงเห็นเช่นนั้นจึงใช้ท่า " มังกรสยบสิบทิศ " โหมกระหน่ำใส่โจรลักพาตัวอย่างไม่ออมแรง ส่วนโจรลักพาตัวไม่เคยเห็นท่านั้นได้แต่ปัดป้องแต่ก็โดนไปหลายแผล เชียงหยางเห็นว่ามีช่องว่างแล้ว จึงซัด " ฝ่ามือเมฆาล่องลอย " เข้าที่หน้าอกของโจรลักพาตัว ถึงกับกระเด็นไปชนหินแล้วสลบทันที

          ไห่หลงและเชียงหยางได้มาดูโจรลักพาตัว และสกัดจุดเอาไว้ เพื่อไม่ให้มันหนีไปไหน ไห่หลงได้ไปดูพวกเด็ก ๆ โชคดีที่ยังไม่มีใครตายหรือบาดเจ็บสาหัส ไห่หลงได้ถามพวกเด็ก ๆ ว่าโจรได้ทำร้ายอะไรบ้าง พวกเด็ก ๆ ตอบ ตอนแรกแค่ดูเลือดต่อมาก็หาอาหารและคอยดูแลให้แผลหายและเล่นกับพวกเด็ก ๆ ทำให้ไห่หลงที่ในต่อแรกจส่งตัวให้ทางการแต่ก็เปลี่ยนใจ ไห่หลงและเชียงหยางได้พาตัวพวกเด็ก ๆ กลับไปที่หมู่บ้าน ชาวบ้านเห็นพวกเด็ก ๆ กลับมากันครบทุกคนก็ขอบคุณไห่หลงและชเยงหยางอย่างมาก ไห่หลงและเชียงหยางได้เดินทางกลับมาที่ถ้ำอีกครั้งเห็นโจรลักพาตัวพื้นแล้วแต่โดนสกัดจุดอยู่

           ไห่หลงสงสัยว่าโจรลักพาตัวทำไมต้องดูดเลือดโดยเฉพาะของเด็ก ๆ ด้วย พอจับชีพจรก็พบว่าในตัวของโจรลักพาตัวนั้นมีพิษไอเย็นอยู่เหมือนของท่านลุงหวัง สงสัยไปท้าประลองกับลุงหวังแล้วโดนฝ่ามือเหมันต์ยะเยือกแน่ ไห่หลงหันมาบอกกับเชียงหยางว่าจะช่วยรักษาเพื่อที่จะไม่ต้องไปดูดเลือดเด็ก ๆ ที่ไหนอีก เชียงหยางก็เห็นด้วย

           ไห่หลงได้เร่งลมปราณของตัวเองออกมาถึงขีดสุดโจรนั่นเห็นปราณมังกรออกมาจากร่างกายของไห่หลงก็รู้สึกเกรงกลัวอย่างมาก ไห่หลงได้ทาบฝ่ามือเข้าที่หน้าอกของโจรลักพาตัว ในตอนแรกโจรลักพาตัวรู้สึกเหมือนมีตัวอะไรเข้าไปวิ่งในร่างกาย สักพักก็รู้สึกว่าพิษไอเย็นที่ตัวเองเป็นอยู่นั้นเริ่มคอย ๆ หายไปที่ละนิด ผ่านไป 3 ชั่วยาม ( 6ชั่วโมง ) ในที่สุดไห่หลงก็ขับพิษไอเย็นออกจากร่างโจรลักพาตัวออกจนหมด 

           โจรลักพาตัวคิดว่าทำไมไห่หลงจึงต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้จักกันถ้าจะฆ่าก็ง่ายกว่าตั้งเยอะ ตังแต่นี้โจรลักพาตัวได้สาบานกับตัวเองว่าจะขอติดตามไห่หลงไปทุกที่

            ไห่หลงพอช่วยโจรลักพาตัวเสร็จก็ถึงกับหมดแรง เชียงหยางเข้ามาพยุงไห่หลงไปนั่งพักที่มุมของถ้ำ เชียงหยางเห็นโจรมองไห่หลงด้วยสายตาที่เป็นห่วงเช่นกัน เชียงหยางได้หันไปถามโจรลักพาตัวว่า " เป็นห่วงพี่ไห่หลง " โจรลักพาตัวพยักหน้า เชียงหยางได้เข้ามาคลายจุดทันทีที่คลายจุดโจรลักพาตัวได้ทะยานไปหาไห่หลงทันที เชียงหยางตกใจนักว่ามันจะเข้าไปทำร้ายแต่พอหันไปกับพบว่า โจรลักพาตัวได้ไปตรงหน้าของไห่หลงแล้วคำนับให้ไห่หลง ไห่หลงเองก็เอามือแตะที่ไหล่ของโจรลักพาตัว ไห่หลงถามชื่อของโจรลักพาตัว มันส่ายหน้า ไห่หลงถามอีกว่าพูดไม่ได้หรอ มันก็พยักหน้าไห่หลงจึงจะตั้งชื่อให้มันชื่อว่า " เฮา หมายถึงความดี  " ต่อไปของให้เจ้าทำแต่ความดีนะ เฮา พอตัวองได้มีชื่อแล้วมันโคกหัวให้ไห่หลงอีกสามครั้ง เฮามันทำมือว่าจะออกไปหาอาหารมาให้ ไห่หลงก็พยักหน้า 


           เชียงหยางเข้ามาหาไห่หลงบอกไห่หลงว่าน่าจะพา เฮาไปด้วยนะด้วยวิชาตัวเบาของ เฮานั้นแม้แต่ตัวเชียงหยางเองยังเป็นลองอยู่ หนึ่งขั้น ไห่หลงพยักหน้า 

           เฮาทะยานด้วยวิชาตัวเบาเข้ามาในถ้ำพร้อมกับผลไม้มากมาย เอามากองไว้ที่ข้างหน้าของไห่หลง ไห่หลงเลยถาม เฮาดูว่าจะไปด้วยกันไหม เฮาได้ยินว่าไห่หลงจะให้ตนติดตามไปด้วยก็ดีใจอย่างมาก มันกระโดดไปทั่วถ้ำ ไห่หลงเลยเรียกเข้ามาพร้อมกับกล่าว ต่อไปนี้เจ้าใช้แซ่ จ้าว แล้วนะ ทำตัวให้ดี ๆ ล่ะ ไม่งั้นข้าจะพลอยเสียชื่อไปด้วย เฮา รีบโคกหัวคำนับไห่หลง 










มีคำผิดบอกด้วยนะขอรับ

มีอะไรแนะนำได้นะขอรับ

ขอบคุณนะขอรับ