ศึกศาสตราวุธครองพิภพ ภาค จ้าวทวนมังกรดำ ไห่หลง

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 จ้าวยุทธภพ 1

               หลังจากที่ชาวยุทธได้แยกย้ายกันไปแล้วไห่หลงไปดูอาการของเชียงหยางอีกครั้ง แต่เชียงหยางนั้นยังคงไม่ได้สติ ไห่หลงจึงหันไปบอกลุงจิ้ง หรือ จิ้งชุยโห พ่อของเชียงหยางว่าถ้าอาการดีขึ้นแล้วให้ไปหาที่พรรคมังกรดำด้วย ลุงจิ้งได้พยักหน้ารับคำแล้ว 

               ไห่หลงเดินทางกลับพรรคมังกรดำกับพ่อทันที เพื่อฝึกวิชาเพิ่มเติมไม่งั้นคงไม่สามารถรับมือของหวังเจี้ยนได้อย่างแน่นอน จ้าวหัวหลงเห็นด้วยและจะฝึกให้ด้วย 


                ไห่หลงและหัวหลง สองพ่อลูกได้เข้าห้องฝึกวิชา หัวหลงได้เอาคำภีร์วิชาลับที่คิดค้นขึ้นมาให้ไห่หลงได้ดู ไห่หลงได้ดูวิชาที่พ่อตัวเองคิดค้นก็ภูมิใจในพ่อตัวเอง เช่นเดียวกันกับหัวหลงที่ภูมิใจในลูกคนโตของตัวเอง

วิชาลับเพิ่มเติมของหัวหลง

มังกรทะยานฟ้า เป็นวิชาที่เน้นรุกไม่เน้นรับ อาศัยรุกแทนรับ

มังกรเฝ้าถิ่น  เป็นวิชาที่เน้นรับแต่แฝงรุกไว้ในตัว

มังกรสยบสิบทิศ เป็นวิชาที่ทั้งรับและรุก สามารถพลิกเพลงได้ตลอดอยู่ที่ผู้ฝึก

และสุดท้าย หัวหลง ได้คิดค้นท่าไม้ตายให้ไห่หลงโดยเฉพาะ คือ

มังกรดำกลืนตะวัน เป็นวิชาที่ไห่หลงสามารถฝึกได้เพียงคนเดียว เพราะกำลังภายในของไห่หลงเท่านั้นที่สามารถฝึกได้ หัวหลงเป็นคนคิดท่ายังไม่สามารถฝึกได้ฝึกได้แต่กระบวนท่าเท่านั้นแต่ในท่านี้จะเป็นต้องใส่ลมปราณเข้าไปด้วยจึงจะสามารถแสดงอนุภาพที่แท้จริงได้  

           ไห่หลงได้ดูวิชา มังกรดำกลืนตะวัน ขอให้หัวหลงได้แสดงกระบวนท่าให้ดู หัวหลงได้พยักหน้าแล้วหยิบทวนมังกรดำออกมา 

            หัวหลงควงทวนมังกรดำแล้วร่ายรำกระบวนท่าให้ไห่หลงได้ดูสุดท้ายได้พุ่งทวนไปที่ประตูถึงกับแตก ไห่หลงตื่นเต้นกับกระบวนท่านี้อย่างมาก เพราะขนาดพ่อของตัวเองยังไม่ได้ใส่ลมปราณเข้าไปอนุภาพยังร้ายกาจขนาดนี้ 

           ไห่หลงดูวิชาลับเพิ่มเติมทั้ง4 ท่าแล้วก็เริ่มฝึกทันที แต่หัวหลงบอกว่าให้ไปกินข้าวแล้ว พักผ่อนก่อน และสั่งให้ตลอดทั้ง 7 วันนี้ให้ศึกษาเคล็ดวิชาและฝึกลมปราณมังกรของตัวเองก่อนแล้วค่อยฝึกกระบวนท่า ห้ามรีบร้อนเด็ดขาด ไห่หลงรับปากถึงจะเสียดายก็เถอะ ไห่หลงรู้ว่าหัวหลงผู้เป็นพ่อห่วงมากขนาดไหน

            ตลอดทั้ง 7 วันไห่หลงได้ฝึกลมปราณมังกรโดยมีหัวหลงค่อยให้คำชี้แนะเรื่องเคล็ดวิชาอยู่ข้าง ๆ ตลอดเวลา ทำให้ไห่หลงได้พฒันาไปอย่างรวดเร็ว

             ทางด้านเชียงหยางหลังจากงานชุมนุ่มแล้วก็รักษาตัวที่พรรค โดยที่อิคงไต้ซือได้ส่ง " ยาผสานเอ็น " เป็นยาวิเศษของเส้าหลินมาให้เพราะรู้สึกว่าตัวเองได้ลงมือรุนแรงเกินไป เชียงหยางหลังจากที่ทานยาของอิคงแล้วร่างกายพื้นเร็วมากรู้สึกว่ามลมปราณมากกว่าเก่าด้วย ที่จริงเชียงหยางต้องรักษาอาการเป็นเดือน แต่นี่แค่7วันเท่านั้น อาการหายดีแถมแข็งแรงขึ้นมากกว่าเดิม เหมือนดังสุภาษิตที่ว่า " โชคในคราวเคราะห์ " 

           เชียงหยางหลังจากหายได้แล้วก็จะไปหาไห่หลงทันทีเพื่อที่จะช่วยฝึกวิชาเพราะปกติทั้งสองก็ฝึกวิชาร่วมกันอยู่แล้ว แต่โดนพ่อของตัวเองห้ามเอาไว้และกล่าวว่า

" เชียงหยางเจ้าเลิกเอาแต่เล่นไปวัน ๆ ได้แล้ว " 

" ข้าไม่ได้เอาแต่เล่นนะท่านพ่อ " 

" เฮ้อ เจ้านี่น้า มาฝึกวิชากับพ่อ พ่อมีวิชาที่จะสอนเจ้าเพิ่มเติม " ไม่มีพ่อคนไหนไม่ห่วงลูกตัวเองยิ่งเห็นลูกคนอื่นได้ดีกว่าลูกของตนยิ่งอยากให้ลูกของตัวเองเก่งกว่า

" วิชาของพรรค ลูกฝึกสำเร็จหมดแล้วนี่ท่านพ่อ " เชียงหยางฝึกสำเร็จก็จริงแต่ขาดความชำนาญและการฝึกฝนเพราะชอบชวนไห่หลงไปท้าคนอื่นประลอง

" นี่เป็นวิชาลับ พ่ออย่างให้เจ้าขยันฝึกมากกว่านี้ ไม่งั้นเจ้าคงไม่แพ้ง่ายอย่างงั้นหรอกนะ เชียงหยาง " ชุยโหกล่าวออกมาทำให้เชียงหยางอับจนด้วยคำพูด จริงอย่างที่พ่อของตัวเองว่า ถ้าเอาขยันมากกว่านี้

" ขอรับท่านพ่อ ข้าจะฝึกกับท่าน " เชียงหยางได้สำนักตน

             เชียงหยางและพ่อของเค้าได้เข้าไปฝึกเช่นเดียวกันกับไห่หลงและพ่อ เวลาช่างผ่านไปเร็วนัก และแล้วก็ถึงวันประลองของ หวังเจี้ยนและไห่หลง

วันประลอง ณ ลานวัดเส้าหลิน

ทั้งสองได้มายืนที่ลานประลอง โดยที่รอบ ๆ ลานประลองได้มีชาวยุทธมากมายล้อมรอบอยู่เพื่อชมการประลองนี้ 

" รู้สึกว่า หลานจ้าวมีฝีมือเพิ่มขึ้นมากเลยนะ " หวังเจี้ยนสัมผัสได้ถึงลมปราณที่แผ่ออกจากร่างของไห่หลง 

" ยอหลานเกินไปแล้ว ลุงหวัง โปรดออมมือให้หลานด้วยนะขอรับลุงหวัง " ไห่หลงได้คาราวะตามมารยา 

            หวังเจี้ยนตั้งท่าพร้อมกับเร่งลมปราณเพลิงน้ำแข็งขั้นที่ เจ็ด มือทั้งสองข้างได้กลายเป็นสีแดงเข้มและฟ้าอย่างละข้างแล้ว พุ่งเข้าหาไห่หลง  ไห่หลงเห็นหวังเจี้ยนพุ่งเข้ามาหาก็เร่งลมปราณออกมาพร้อมกับแทงทวนออกไป หวังเจี้ยนบิดตัวออกด้านข้างใช้มือสกัดทวนพร้อมกับซัดฝ่ามือใส่ไห่หลง ไห่หลงเองก็หมุนตัวเตะด้วยเท้า ทั้งคู่ปะทะกัน เป็นไห่หลงที่กระเด็นออกไปพร้อมกับเท้าที่เป็นน้ำแข็ง 

           ไห่หลงได้เร่งลมปราณพร้อมกระแทกเท้าเพื่อให้น้ำแข็งแตก ในใจคิด " ร้ายกาจ" ไห่หลงรู้ทันทีว่าตัวเองยังห่างชั้นกับหวังเจี้ยนอยู่ 2 ขั้น แต่จะได้ประลองอย่างนี้คงหาไม่ได้อีกแล้ว ไห่หลงยิ่งคิดยิ่งคึกนัก 

            หวังเจี้ยนเห็นไห่หลงเร่งลมปราณขับไอเย็นของตัวเองได้ก็อดชื่นชมเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้ นี่ถ้าได้ฝึกอีกสักปีสองปีไม่แน่ว่าไห่หลงจะเทียบเท่าตัวเองได้แล้ว หวังเจี้ยนก็สนุกไปด้วยเพราะ หลังจากที่ฝึกสำเร็จเพลิงหิมะขั้นที่แปดแล้วไม่มีใครทำให้หวังเจี้ยนได้สู้สนุดได้เลย ขนาดหลินหลิงยังแค่ฝ่ามือเดียวเอง

" ช่วยทำให้คนแก่คนนี้สนุกที่นะ หลานจ้าว " หัวงเจี้ยนกล่าว

" เช่นกันขอรับ ข้าจะพยายามสุดความสามารถ " ไห่หลงได้เร่งลมปราณมังกรออกมาอย่างต่อเนื่อง ยิ่งทำให้หวังเจี้ยนรู้สึกเต้นตื่นที่ได้เจอคู่ปรับที่สำน้ำสมเนื้อกับตัวเอง




มีคำผิดบอกด้วยนะขอรับ

มีอะไรแนะนำได้นะขอรับ

ไว้มาลงอีก วันนี้ทำงานไม่รู้จะมาลงได้อีกหรือเปล่า ไม่ว่ากันนะขอรับ