คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF] COKE :: KAIHUN
Pairing : KAIHUN
………………………………………………………….
เสียงโหวกเหวก โวยวายในโรงอาหารคณะ พร้อมทั้งแรงสะกิดยิกๆที่ไหล่ ทำให้โอเซฮุนที่หลับทับแขนเพื่อนตัวดำอยู่ ต้องเงยหน้าขึ้นมาดู พอเห็นเป็นปาร์คชานยอล ที่กำลังอวดกระป๋องน้ำอัดลมสีแดง ยี่ห้อดังอยู่ ก็ทำท่าจะนอนต่อ
“เฮ้ย! ตื่นได้แล้ว นอนจนแขนชาหมดละ” จงอินที่เห็นคนตัวขาว ทำท่าจะทับลงมาบนท่อนแขนของเค้าต่อ ก็รีบเอ่ยห้าม ก่อนจะดันหน้าเซฮุนขึ้นมา
“เออ เซฮุนมึงตื่นได้ละ มาดูโค้กกระป๋องนี้ของกูดีกว่า นี่ๆเขียนว่า คนน่ารักด้วยนะเว้ย เดี๋ยวกูจะเอาไปให้แบคฮยอน” เซฮุนขมวดคิ้วมองชานยอล ที่ทำท่าหลงไหลได้ปลื้มกับโค้กกระป๋องนี่เหลือเกิน เมื่อวานก็อย่างนี้ทีละ แต่เป็นคำว่า ‘คนสวย’
พยายามจะเข้าใจว่ากระแสโค้กกระป๋อง ที่มีคำโดนๆต่างๆติดไว้กำลังมาแรง บริษัทก็ช่างคิดออกมาทำยอดขาย แน่นอนว่ามีคนบ้าไปกับกระป๋องพวกนี้ไม่น้อย และในจำนวนคนบ้าพวกนั้น ก็มีปาร์คชานยอลเข้าไปติดด้วย
“แค่กระป๋องโค้กเอง เว่อร์ไปได้” จิกชานยอลเสร็จก็ทำท่าจะนอนต่ออีกครั้ง และก็โดนจงอินจิ้มเข้าที่หน้าผากและดันให้หน้าตั้งขึ้นอีกครั้ง
“ขอกูนอนหน่อย”
“มึงนอนเยอะแล้ว ข้าวก็ยังไม่กิน ไปต่อแถวซื้อกัน คนเยอะแล้วนะ” ฉุดแขนเซฮุนให้ลุกตามขึ้นมา เซฮุนหาวหวอดใหญ่อย่างไม่อายสายตาประชาชี จงอินส่ายหัวและยีผมสีบลอนด์ของอีกฝ่าย จนโดนทุบหลังดังอั้ก ก่อนจะพากันงุ้งงิ้งไปซื้ออาหารกลางวัน
ชานยอลที่มองตามหลังสองคนนั้นไปเบะปาก ก่อนจะหันมายิ้มร่า ใส่แบคฮยอนที่กำลังเดินมาที่โต๊ะประจำของพวกเค้า
“เซฮุนกับจงอินล่ะ?”
“ไอ้สองผัวเมียนั่นอะนะ พากันจูงมือไปซื้อข้าวเที่ยงล่ะ ตัวเองนั่งรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวเค้าไปซื้อให้ กินโค้กรอไปก่อนก็ได้” แบคฮยอนพยักหน้าส่งๆให้ชานยอล ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะไม้และหยิบโค้กกระป๋องที่วางอยู่ขึ้นมาเปิด ก่อนจะยิ้มเขิน ไม่เขินได้ไง ที่กระป๋องมันเขียนว่า ส่งโค้กให้. . .คนน่ารัก
……………………………………………………………..
เซฮุนที่กำลัง นั่งจ้องกระป๋องน้ำอัดลมสีแดงเขม็ง ก่อนจะหันมาลงรายเส้นในกระดาษของตัวเอง อย่าขะมักเขม้น นึกโกรธอาจารย์วิชาดรอว์อิ้ง ที่ไม่รู้จะตามกระแสกันไปถึงไหน อยู่ๆพี่แกเดินเข้ามาในห้อง วางกระป๋องโค้กลงกลางวง ก่อนจะสั่งว่างานของวันนี้ คือการดรอว์อิ้งรูปกระป๋องใบนี้ ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้เด็กในเซค ต้องรีบกรูกันเข้ามาที่กระดานวาดรูป ก่อนจะเริ่มทำงานตามที่อาจารย์สั่ง
จื่อเทาที่นั่งมองหน้าเพื่อนหัวบลอนด์มาสักพัก พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายหงุดหงิด เห็นบ่นอยู่ร่ำๆว่าเกลียดกระแสโค้กนี่ จริงๆอาจจะไม่เกลียดเท่าไหร่ ถ้าชานยอลไม่ขยันซื้อมาทำเสี่ยวใส่แบคฮยอน ประหนึ่งพึ่งเริ่มจีบกัน ทั้งๆที่สองคนนั้นคบกันมาตั้งแต่ม.ปลาย จนนี่ปีสองละ ยังทำราวกับทุกวันคือการจีบกันอยู่ได้
มองหน้าเพื่อนตัวบางที่เอาแต่ทำหน้าบูด ไม่ได้ช่วยให้หวงจื่อเทา รู้สึกอยากทำงานขึ้นมาเลย จนต้องละสายตาไปด้านนอก แล้วก็ป้ะเข้ากับ คิมจงอิน. . .
“เซฮุน แฟนมารอแล้วๆ” หันไปสะกิดเพื่อนตัวขาว เมื่อเห็นคนตัวดำหน้าหมีมายืนรออยู่ด้านนอก เซฮุนหันมาปายางลบใส่ ก่อนจะชี้หน้าคาดโทษ และเดินตึงตัง ออกไปพูดคุยกับจงอินสองสามประโยค แล้วก็เดินกลับมาทำหน้าบึ้งใส่จื่อเทาต่อ
“อะไรล่ะ ไม่กลับบ้านกับแฟนเหรอ?” ถามเสียงทะเล้น ก่อนจะยกมือให้จงอินเมื่อเห็นอีกฝ่ายส่งยิ้มให้
“แฟนพ่อง! จงอินมันต้องไปช่วยงานร้านพี่ลู่หานเว้ย”
“แล้วมึงไม่ไปกับมันอ่ะ” ถามอย่างสงสัย เพราะปกติเห็นจงอินไปช่วยงานที่ร้านหนังสือพี่ลู่หานทีไร เซฮุนก็ไปด้วยตลอด
“งานกูเสร็จยังล่ะ เดี๋ยวเสร็จแล้วค่อยตามไป แม่งก็เป็นห่วงเกิน บอกให้มึงไปส่งกูด้วย นี่กูเป็นผู้ชายนะ ไม่ใช่ผู้หญิง!” จื่อเทามองกระดานวาดรูปในมือเซฮุนอย่างสงสาร ก็เล่นโดนเซฮุนเอาดินสอเจาะซะขนาดนั้น ไม่เข้าใจอีกฝ่ายเลยสักนิด ที่เวลาโมโหทีไรชอบมาลงกับข้าวของ
“เออๆเดี๋ยวกูไปส่ง แบบของมึงเยอะนี่ ทั้งกล่องสี ทั้งกระดาน ร้านพี่ลู่หานก็ไกล ก็ช่วยถือไปส่งไง” พยายามพูดให้ดูดีที่สุด เพื่อไม่ให้เซฮุนจับได้ว่าเค้ากำลังจะไปส่ง เพราะคิดว่าอีกฝ่ายดูแลตัวเองไม่ได้
“จริงๆกูก็เข้าใจความรู้สึกจงอินมันนะ”
“ความรู้สึกอะไร?”
“ก็แฟนมันน่ารัก ขาวก็ขาว แถมตัวบางนิดเดียว โดนฉุดที โอ้ย!!!” จื่อเทาร้องเสียงหลง เพราะ โดนเซฮุนปาดินสออีอี จนเกือบทิ่มตา. . .
“นี่ จงอินไม่มีคนที่ชอบมั่งเหรอ?” คำถามประหลาดๆจากเซฮุน ทำให้จงอินที่จัดหนังสืออยู่ ต้องหยุดมือ แล้วหันมามองหน้าเซฮุนแทน
“อยู่ๆทำไมถึงถามล่ะ?” เซฮุนที่ก้มหน้าจนคางชิดอก ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาจงอินอย่างที่เคย ก่อนจะพึมพำอะไรสักอย่าง แต่ก็ดังพอจะทำให้จงอินได้ยิน
“เปล่า แค่เห็นชานยอลกับแบคฮยอน พี่คริสกับพี่ลู่หาน แล้วก็เลยสงสัย ว่าจงอินไม่มีคนที่ชอบมั่งเหรอ” จงอินชะโงกหน้าจากชั้นหนังสือ ออกไปเห็นที่หน้าร้านพี่คริสกำลังพูดอะไรสักอย่าง ก่อนที่พี่ลู่หานจอมใช้งานโหดจะหน้าแดง เซฮุนคงเห็นสองคนนี้จู๋จี๋กัน เลยคิดคำถามไร้สาระมาถามเค้า
“ถ้าฉันตอบว่า. . .มี ล่ะ?”
“จริงอ่ะ?! ใครเหรอ?” เซฮุนที่หูตั้งหางกระดิก ทำตาวิบวับใส่เค้าด้วยอาการอยากรู้เต็มที่ จงอินเห็นดังนั้นก็ส่ายหัว ก่อนจะปีนขึ้นบันไดเล็กๆไปจัดหนังสือด้านบน
“ไม่บอกหรอก”
“โหยยยยยยยยยยยยย ถ้าบอกฉันก็จะได้ช่วยจงอินไง”
“ไม่เห็นต้องช่วย ฉันพอใจกับสถานะนี้แล้ว”
“เป็นคนในคณะนายป่ะ?”
“ไม่อ่ะ อยู่คณะอื่น”
“ไม่บอกงี้ เดี๋ยวก็โดนคนอื่นคาบไปกินก่อนหรอก”
“เหรอ งั้นฉันก็น่าสงสารแย่เลยดิ ฮ่ะๆ” เซฮุนมุ่ยหน้ามองเพื่อนร่างหมี ที่ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย
“คนดีๆอย่างจงอิน ไม่อกหักหรอก” จงอินที่จัดหนังสืออยู่ หันมามองคนตัวขาวที่มุ่ยหน้าอยู่ที่พื้น ทำหน้าครุ่นคิดอะไรสักอย่าง ก่อนจะหันมายิ้มแห้นใส่จงอิน
“ฉันจะช่วยจงอินเองนะ!!” ช่วย?? ช่วยอะไร?? โอเซฮุน จะช่วยอะไรคิมจงอิน. . .
……………………………………………………………..
จงอินพึ่งจะเข้าใจคำว่าช่วยของเซฮุน ก็ตอนบ่ายของวันถัดมา เซฮุนที่ตอนเช้าคุณแม่บอกว่า ออกจากบ้านก่อนที่จงอินจะไปรับ หายไปทั้งช่วงเช้า ก่อนจะมาพบกันก็ตอนเที่ยง และตอนนี้แหละ ที่จงอินเข้าใจคำว่า ช่วย ของเซฮุนจริงๆ
“นี่อะไรเหรอเซฮุน?” ถามคนตัวขาวตรงหน้า เมื่ออีกฝ่ายนำดอกกุหลาบสีแดงช่อโต วางไว้กลางโต๊ะประจำของพวกเค้า
“กุหลาบไง เอานี่ไปด้วยจงอิน” จงอินรับกระป๋องโค้กมาจากเซฮุน งงๆก่อนจะลงมองตัวอักษรบนกระป๋องนั้น ‘ส่งโค้กให้. . .แฟน’
“ไหนว่ามุขนี้เสี่ยวไง” หมายถึงมุขส่งโค้ก แบบที่ชานยอลกำลังบ้าทำอยู่นะ
“สาวๆชอบอะไรเสี่ยวๆทั้งนั้นแหละ” จงอินหัวเราะในลำคอ มองหน้าคนตัวขาวที่แย่งน้ำเปล่าจากชานยอลมาดูดอึกๆ เซฮุนคงไม่รู้ ว่าคนที่จงอินชอบ ไม่ใช่ผู้หญิง
“แล้วนี่ให้ฉันทำไงต่อ?” ถามหยั่งเชิงเซฮุนที่ยังไม่เลิกกินน้ำ
“ก็รอให้สาวเจ้าเดินมาไง จงอินก็เอาดอกไม้ไปให้ แถมโค้กกระป๋องนี้ แล้วก็คำพูดเด็ดๆสักประโยค รับรองได้แฟนชัวร์!” เซฮุนยิ้มตาหยีให้เพื่อนตัวดำ จงอินเป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดี ดีจนเซฮุนใจหาย เมื่อเพื่อนมีคนที่แอบชอบ ทั้งที่หวังมาตลอด ว่าจงอินคงจะไม่ชอบใคร เจ็บในอกแปลกๆ ตอนที่จงอินมีคนที่ชอบแล้ว แต่ เซฮุนก็อยากจะทำให้เพื่อนที่ดีที่สุดของเค้ามีความสุข โอเซฮุนช่างเป็นคนดีเสียนี่กระไร
“แล้วจะพูดว่าอะไรดีล่ะ?” จงอินถามยิ้มๆ
“ผมรักคุณ เป็นแฟนกันนะ ประมาณนี้มั้ง ฉันไม่ค่อยเก่งเรื่องแบบนี้อ่ะ” เซฮุนเกาหัว พยักหน้าส่งๆให้จงอิน ว่าเรื่องคิดคำเสี่ยวๆแบบนี้คงต้องรอให้ชานยอลที่ไปซื้อข้าวอยู่มาช่วยคิด
“นี่เซฮุน. . .”
“หืม??”
“ฉันรักนาย” เซฮุนตาโตเมื่อจงอินพูดจบประโยค ก่อนจะสบตาคมนั่น ไม่รู้ว่าตอนนี้เซฮุนแก้มแดงขนาดไหน แต่ก่อนจะได้ละเมออะไร เซฮุนก็ฉุกคิดได้ ว่าจงอินคงแค่ซ้อม
“ซ้อมเหรอ โอเคอยู่นะ แต่ตอนพูดทำเสียงหล่อกว่านี้หน่อยก็ดี” จงอินส่ายหัวให้กับความบ๊องของคนตรงหน้า เค้าพูดขนาดนี้แล้ว ยังคิดไปได้ว่าเค้าซ้อม ถ้าไม่จริงจังกว่านี้ เซฮุนคงไม่รู้ตัว
“อ้าว จะลุกไปไหนอ่ะ? โอ๊ะ!” จงอินหลุดขำเมื่อเห็นเซฮุนทำหน้าตกใจ ที่เค้าลุกจากเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม คว้าช่อดอกไม้ และกระป๋องโค้กมายืนตรงหน้า ก่อนจะยื่นดอกกุหลาบช่อโตให้เซฮุนรับไปงงๆ
“ฉันรักนาย รักมาตั้งนานแล้ว เป็นแฟนกันนะ?” ยื่นโค้กกระป๋องให้เซฮุนตบท้าย ก่อนจะถอยออกมาเกาท้ายทอยแก้เขิน เมื่อเห็นคนในโรงอาหารมองกันเป็นตาเดียว
“เอ่อ จงอินนี่. . .”
“ฉันไม่ได้ซ้อมนะ เลิกคิดว่าฉันรักคนอื่นสักทีเถอะ อยู่กับเซฮุนมาตลอด จะเอาใจไปให้ใครได้อีก”
“. . .”
“เมื่อกี้ดูกระด้างๆเนอะ ทำเสียงหล่อได้แค่นี้แหละ โทษทีนะ” เมื่อเห็นเซฮุนตัวแข็งทื่อไม่ขยับสักที จงอินเลยก้มหน้าลงไปกดจมูกลงบนแก้มขาว ให้เซฮุนหน้าแดงเล่น
“ไอ้!!” คนตัวขาวแต่หน้าแดง อ้าปากพะงาบๆด่าไม่ออก ก่อนจะระลึกได้ว่า ดอกกุหลาบช่อโตนี่เค้าซื้อ โค้กกระป๋องนี้เค้าก็ซื้อ ประโยคเมื่อกี้เซฮุนก็เป็นคนคิด นี่คิมจงอินสารภาพรักเค้าทั้งที ไม่ได้ลงทุนอะไรเลยนี่หว่า
“ตกลงจะเป็นแฟนป่ะเนี่ย?” ใช้มือสะกิดไหล่คนตัวขาวยิกๆ เมื่อเห็นอีกคนนั่งหน้าแดงไม่เลิก
“จ่ายค่าดอกไม้ ค่าโค้กมาก่อนเลย แล้วจะตกลง!!” เซฮุนโวยวายหน้าแดง ก่อนจะก้มหน้างุดๆลงไปกับช่อดอกไม้ จงอินหัวเราะร่า บอกอีกฝ่ายว่าขอจ่ายเป็นเลี้ยงหนัง กับมื้อเย็นของเย็นนี้ละกัน เห็นเซฮุนพยักหน้า ก็บอกให้อีกฝ่ายปล่อยดอกไม้ได้แล้วเดี๋ยวช้ำหมด ก่อนจะพาคนตัวขาวไปซื้อข้าวเที่ยงตามปกติ
จงอินบอกแล้ว ว่าเค้าพอใจกับสถานะนี้แล้ว ไม่ใช่ทั้งเพื่อน แต่ก็ไม่ใช่แฟน ดูเหมือนเซฮุนจะไม่ค่อยพอใจ เลยจัดการซื้อทั้งดอกไม้และโค้ก มาให้เค้าขอเจ้าตัวเป็นแฟน ฮ่าๆ
จะยังไงก็แล้วแต่. . .
คิมจงอิน♥โอเซฮุนนะครับJ
THE END.
ตามสัญญาเมื่อวาน เนื่องจากบอกว่าจะมาลงไคฮุน
แน่นอนว่าเราไม่ผิดสัญญาค่ะ ฮริ้งงงงงงงงงงงงงงง<3
กระแสโค้กกำลังฮิต ที่บ้านซื้อมาหลายกระป๋อง
ไม่ใช่อะไร พี่ชายติดโค้กอยู่แล้ว 5555555
แต่ก็อดแซวกระแสนี้ไม่ได้ เนื่องจากนิชพลาดไปทำกระป๋องโค้กชื่อตัวเอง!
#กรีดร้อง กะว่าจะทำไคฮุนด้วย แต่กว่าจะรู้ตัวก็หมดเวลาซะละ
ไม่เป็นไร ทำกระป๋องโค้กไม่ได้ เลยแต่งฟิคโค้กมันซะเลย! #ฮึ่ยๆ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์มากเลยนะคะ^^
Ps.ขอโทษสำหรับรูปกากๆ อภินันทนาการจากเราเอง มันเลยกากไง 55555555
ความคิดเห็น