คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Plenty of Love 03 งานประมูล
ตอนที่3
“หนุ่มน้อยทีหลังเจ้าอย่าหนีอย่างนั้นอีกน่ะ ถ้ามีคราวหน้าข้าไม่รับประกันว่ามันจะไม่ถูกหัวใจเจ้า”โซเฟียเตือน ฉันที่ได้แต่นอนอยู่บนเตียงขยับไปไหนไม่ได้
“ข้ายอมตายนี่กว่าต้องมาขายตัว”
“ปากดีนักน่ะ มันน่าฆ่าทิ้งเสียจริงๆ”ฟีน่าที่เดินเข้ามาได้ยินเข้าก็อารมณ์ขึ้น
“ทำไม มีปัญหาหรือไง แน่จริงเข้ามาสิ”ฉันเริ่มหัวเสีย ไอ้ธนูบ้าทำไมต้องยิงโดนขาด้วย เล่นเอาเดินไม่ได้ การหลบหนียิ่งไม่ต้องฝันเลย
“ได้ อยากมีเรื่องนักใช่ไหม”ฟีน่าพุ่งเข้ามาจะตบฉัน ฉันจึงเอื้อมตัวหลบทำให้ฟีน่าเสียหลัก ล้มลงที่เตียง ฉันจึงฟาดท้ายทอยฟีน่าไปทีหนึ่งเล่นเอาสลบหมดสติกันเลยทีเดียว ตื่นมารับรองปวดคอแน่สะใจวุ๊ย
“เฮ้ย อาเทอร์มานี่เร็ว”โซเฟียรีบถอยห่างจากเตียง มองเพื่อนรักที่สลบไปเพราะฝีมือเด็กหนุ่มนั่น
“หนอยเล่นพรรคเล่นพวก แน่จริงเข้ามาตัวๆดิ”อาเทอร์เดินเข้ามาจับฉันมัดไว้กับเตียง ตอนนี้ก็เหลือเพียงปากซึ่งเป็นที่เดียวที่ยังขยับได้อยู่ ยัยโซเฟียรีบมาพยุงฟีน่าออกไป
“โธ่เว้ย กลับมาก่อนสิ ให้ตายสิ ทั้งโดนมัดเจ็บขาอีก จะหนียังไงล่ะทีนี้”
“หนุ่มน้อย ตื่นได้แล้วเจ้าต้องรีบไปแต่งตัว”โซเฟียเดินเข้ามาปลุกฉัน ตอนนี้ฉันคิดได้แล้วว่าฉันต้องแกล้งทำตัวเหมือนว่ายอมรับชะตากรรมไปให้พวกนี้ตายใจ จะได้หาโอกาสหนีได้ง่ายขึ้น เพราะฉะนั้นตลอดอาทิตย์หนึ่งมานี้ฉันทำตัวเป็นเด็กดีเชื่อฟังอย่างน่าเหลือเชื่อจนยัยจิตวิปริตสองตัวนั่นวางใจฉัน เดี๋ยวก็ได้รู้ฤทิ์เดชลิลิน ลืมบอกไปหลังจากวันนั้นยัยฟีน่าก็ไม่กล้ามาหืออะไรกับฉันอีก
“ก็วันนี้คือวันเริ่มงานวันแรกของเจ้า”โซเฟียยิ้ม
“ระเริ่มงานวันแรก ไหนบอกอีกสองสามอาทิตย์รอจนกว่าขาข้าจะหาย”ฉันตกใจมากเลยทีเดียว แผนการหลบหนียังคิดไปไม่ถึงไหนนี่เราต้องถูกจับไปขายตัวแล้วหรอเนี่ย
“นายใหญ่รอถึงขนาดนั้นไม่ได้ วันนี้มีการประมูลเชียวนะ ปกติแล้วเด็กใหม่จะไม่มีสิทธิ์ได้เข้าร่วมงานนี้หรอก แต่เพราะเจ้าน่ะงามมากเลยได้เข้าไปอยู่ในการประมูลครั้งนี้ สุดยอดไปเลยข้าฝันที่อยากจะออกไปจากที่นี่เหมือนกันไปใช้ชีวิตอย่างอิสระกับคนที่รักข้า”
“ออกไปจากที่ไหน การประมูลหมายความว่าไงกัน”
“งานประมูล หมายถึงจะมีคนมาประมูลตัวเจ้าไป ก็เหมือนกับการไถ่ตัวน่ะแหละ แต่เจ้าจะต้องไปเป็นของชายที่ไถ่ตัวเจ้าออกไปแทน”
“จริงหรอ นี่ข้าจะได้ออกไปจริงหรอ”ฉันจับมือโซเฟียมาเขย่าด้วยความดีใจ คราวนี้แหละแผนการหนีของฉันคงง่ายขึ้นเยอะ
“เจ้ารีบไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวข้าช่วยแต่งตัวแต่งหน้าให้”ฉันรีบทะยานไปอาบน้ำด้วยใจปิติยินดี เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าการอาบน้ำครั้งนี้ชางวิเศษยิ่ง
“ผมเจ้ายาวและสวยมากเลยนะเนี่ย เหมือนผมผู้หญิงจริงๆเลย”โซเฟียเอ่ยชมขณะทำผมให้
“เอ่อ คงงั้น”ฉันได้แต่หยักไหล่ตอบ
“เจ้าแต่งตัวกันเสร็จหรือยัง โซเฟีย”ฟีน่าเดินเข้ามาถามอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แน่นอนก็เพราะหล่อนไม่ถูกกับฉัน
“เสร็จแล้วสวยไหม”โซเฟียพยุงฉันให้ลุกขึ้นเล่นเอาฟีน่าอึ้งไปเหมือนกัน แน่นอนข้าน่ะถูกจัดว่าเป็นสาวงามมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
“ก็งั้นๆแหละ รีบไปเถอะ”ฟีน่าพูดแล้วสะบัดหน้าเดินไป ฉันเห็นน่ะเมื่อกี้หล่อนตาค้างเลยทีเดียว สะใจจร้า
“โซเฟีย ข้าคงต้องไปแล้วล่ะดูแลสุขภาพดีๆน่ะ”ฉันกล่าวคำอำลากับโซเฟีย เพราะตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่โซเฟียดีกับฉันมาตลอด ถ้าฉันไม่ได้ตกอยู่ในสถานการ์ณแบบนี้พวกเราคงได้เป็นพี่น้องร่วมสาบานกันไปแล้ว
“โชคดีน่ะ มาร์ติน”โซเฟียโผเข้ากอดฉัน
“จ๊ะ โชคดีเหมือนกันน่ะ”ฉันว่าหลังจากฉันอยู่กับโซเฟียมาอาทิตย์นึง ฉันเริ่มมีความเป็นผู้หญิงมากขึ้น
“เร็วๆสิ เดินช้าจริง”ฟีน่าบ่นฉันที่เพิ่งเดินลงมา ก็คนมันยังขาเจ็บอยู่นิดๆนี่ อิจฉาละสิที่ฉันกำลังจะได้ออกไป แล้วฉันก็เดินลงมาถึงข้างล่างฉันเห็นผู้หญิงเฮ้ยไม่ใช่ผู้ชายที่หน้าหวานมากๆแต่งตัวเป็นผู้หญิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่มีม่านบังข้างหน้า ผู้คนก็เริ่มเข้ามาจับจองที่นั่งเพื่อประมูลราคากันมากแล้ว คอยดูเถอะฉันจะต้องบอกท่านพ่อให้มาทลายรังพวกมันให้ได้
“เด็กๆคนนี้ใช่ไหมฟีน่าที่เจ้าบอกว่าจะได้ราคาอย่างงาม”
“ใช่แล้วเจ้าค่ะนายใหญ่”ฟีน่าเปลี่ยนร่างการเป็นหญิงสาวผู้เรียบร้อยทันที สมแล้วยัยนางมารร้าย เอ๊ะนายใหญ่นี่ใครกันทำไมต้องใส่ผ้าดำปิดหน้าด้วย
“อืม พวกเจ้าสองคนทำดีมาก ไว้เสร็จงานเตรียมรับเงินก้อนใหญ่ได้เลย”นายใหญ่พูดจบก็เดินจากไป
“นี่เธอไปนั่งเก้าอี้ตัวนั้นได้แล้ว ยืนเอ๋ออยู่ได้”ฟีน่าเริ่มกลับมาเป็นคนเดิน เธอก็ลากฉันไปนั่งเก้าอี้ที่มีม่านบังเหมือนคนอื่น ฉันหันไปยิ้มให้คนข้างๆ แต่คนข้างๆฉันสงสัยไม่อยากเป็นมิตรกับฉัน เธอจึงทำหน้าหมั่นไส้ฉันเสียเต็มประดา ทำไมฉันไปนั่งทับใบหน้าหล่อนหรือยังไง
“งานประมูลสาวดอกไม้งามประจำปีเริ่มขึ้นแล้วค่ะ ทุกท่านคงเตรียมตัวกันมาพร้อมแล้วใช่ไหม”พิธีกรเริ่มกล่าวเปิดงาน คนดูพยายามจะมองใบหน้าคนที่นั่งอยู่หลังม่านกันอย่างเต็มที่ ขอบอกว่าผู้ชายพวกนี้แต่ละคนงามมากๆค่ะ ฉันอึ้งไปเลย ไม่คิดว่าจะมีผู้ชายที่หน้าหวานกันถึงขนาดนี้ ยิ่งแต่งตัวเป็นผู้หญิงด้วยถ้าเดินอยู่ข้างนอกคงแยกไม่ออกกันเลยทีเดียว
“เรามาเปิดม่านดูหน้าแต่ละคนกันเลยดีกว่าค่ะ”ม่านค่อยๆเปิดขึ้น แล้วภาพข้างหน้าคือผู้ชายมากมายที่อ้าปากร้องว้าวในความงามของแต่ละคน โอ้โหไม่คิดว่าจะมีคนมากันเยอะขนาดนี้
“สาวงามคนแรก เอรินี่ ค่ะขอเสียงตบมือหน่อย”เสียงตบมือก็ดังกระหื่ม ไม่แปลกหรอกยัยเอรินี่นี่สวยมากฉันคิดว่าสวยที่สุดในบรรดาผู้ชายทั้งหมดแล้วล่ะ แล้วพิธีกรก็แนะนำสาวงามไปเรื่อยจนถึงฉัน
“สาวงามคนนี้ เชื่อว่าทุกคนคงจะอยากรู้จักกันมากเป็นพิเศษ สาวงามมาร์ติน่าค่ะ”โห ชื่อโคตรโบราณเลยใครตั้งเนี่ย
“โอ้โห เสียงตบมือดังมาๆเลยน่ะค่ะเนี่ย”ยัยพิธีเอ่ยเพราะเสียงตบมือดังกระหึ่มจริงๆ เล่นเอาคนข้างๆฉันหันมาทำหน้าอ้วกใส่ฉันเลยทีเดียว และแล้วการประมูลก็เริ่มขึ้น ทุกคนแย่งกันประมูลอย่างเอาเป็นเอาตาย เห็นพวกฉันเป็นสินค้ากันเลยทีเดียว
“ถึงคราวมาร์ติน่าแล้วค่ะ ให้เท่าไหร่ค่ะ โอ้โหแค่เริ่มประมูลราคาก็สูงขนาดนี้แล้ว”ยัยพิธีกรตกใจในราคาที่มีคนเสนอก็แน่นอนราคาที่หมอนี่เสนอน่ะมากกว่าราคาค่าตัวของคนก่อนหน้าฉันถึงสองเท่า
“อ้าว คนนั้นให้มากกว่าเท่าหนึ่ง โอ้โห ให้มากกว่าสามเท่า”พิธีกรตาแทบถลนออกมาจากเบ้า
“มีใครให้มากกว่านี้ไหมค่ะ ห้าเท่าโห มีใครอีกไหมค่ะ หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า ปิดประม ลที่ราคานี่เลยค่ะ”ห๊ะประมูลจบเร็วมาก แต่จำนวนเงินที่ได้กับน่าตกใจมากกว่ากว่าคนที่ถูกประมูลผ่านๆมาทั้งหมดมารวมกันซะอีก แต่ไอ้คนที่ประมูลฉันไปน่ะซิคือผู้ชายร่างยักษ์ หนวดเครารุงรัง ดูหน้าโง่ๆยังไงไม่รู้ นี่ถ้าไม่เห็นกับตาไม่เชื่อน่ะเนี่ยว่าผู้ชายร่างยักษ์ที่ดูแมนขนาดนี้เป็นพวกชอบผู้ชายน่ะ พอจบงานประมูลฉันก็ถูกจับยัดใส่รถม้า
“นี่นายทำไมถึงชอบผู้ชายด้วยกันอ่ะ”ฉันเปิดปากพูดขึ้นมาเพราะเดินทางออกมาตั้งนานชายร่างยักษ์นี่ไม่เห็นพูดไรเลย อย่าพึ่งแปลกใจที่ฉันยังไม่หนีตอนนี้ก็เพราะว่าก่อนขึ้นรถม้าฉันกำลังใช้วิชาตัวเบาหลบหนี แต่ไอ้ชายร่างยักษ์นี่วรยุทธไม่ธรรมดากลับสกัดจุดฉันทำให้ไม่สามารถใช้วรยุทธได้อย่างทันท่วงที
ความคิดเห็น