ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Ts7] Love mode ห้วงอารมณ์รัก# noteapp'

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 3 ใจเธอกอดใคร ... ที่รัก (?)

    • อัปเดตล่าสุด 18 มิ.ย. 54


      

    Chapter 3’

     

    และในเช้าวันรุ่งขึ้นนั่นเอง เนื่องจากสองสาวได้วันหยุดอีกหนึ่งวัน ซีจึงจำเป็นต้องขอตัวกลับบ้านไปหาครอบครัวเสียบ้าง หลังจากที่เอาเวลาทุกทุกวินาที มาจุมปุ๊กอยู่กับการงานของศิลปินดังเฉกเช่นนทและแกรนด์...

    รวมถึงต้องกลับมาจัดการเรื่องผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่อีกด้วย

     

    รถเบ๊นซ์สปอร์ตคันหรูแพงหูฉี่ของซี จอดเทียบที่หน้าบ้านหลังเล็กกะทัดรัดของ 'แอปเปิ้ล' อย่างรวดเร็วและพอดิบพอดี...

    ก่อนจะย้ายรูปร่างอรชร ตรงไปยังประตูรั้วไม้เตี้ยๆ เพื่อส่งเสียงเรียกเจ้าบ้าน...

     

    "แอปเปิ้ล"

    "..."

     

    "แอปเปิ้ล... แอปเปิ้ลคะ"

     

    ไร้สัญญาณตอบรับ ซียืนส่งเสียงเรียกแอปเปิ้ลอีกหลายครั้ง ก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาเพื่อดูเวลา ...

    สิบโมงกว่าแล้ว ควรจะตื่นได้แล้วล่ะมั้ง = ='

     

    "แอปเปิ้ลลล...."

     

    "แอปเปิ้ลคะ !"

     

    ครั้งสุดท้าย ซีใช้สองมือป้องปาก แล้วตะโกนเข้าไปซะจนแสบคอนิดๆ ส่งผลให้เธอไอโขลกๆออกมาแทบทันทีที่พูดจบ ...

    ซีบ่นกับตัวเองเบาๆ ถึงความขี้เซา หรือชักช้า หรืออะไรก็ตามที่ทำให้เด็กสาวออกมาเปิดประตูช้า...

     

    ก้มมองรองเท้าส้นสูงของตัวเองที่เปื้อนคราบดินเป็นปื้น แล้วส่ายหัวอย่างเสียอารมณ์เล็กๆ...

     

    และเมื่อเงยหน้าขึ้นมา...

    ก็พบร่างสูงโปร่งของเด็กสาวที่เธอรอคอย เดินสโลสเล หัวฟูออกมาจากตัวบ้านพร้อมขวดน้ำโพลาลิสสีขาวขุ่น ที่บ่งบอกฐานะทางการเงินของผู้ดิ่มได้เป็นอย่างดี

     

    "อ้าวพี่ซี สวัสดีค่ะ"

    แอปเปิ้ลยกมือไหว้พี่ซีสุดสวย พร้อมกับส่งยิ้มหวานเฉียบให้ ...

     

    "เข้าบ้านก่อนไหมคะ" แอปเปิ้ลส่งคำถาม พร้อมกับผายมือไปยังบ้านตัวเอง

    แต่ซีส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมรอยยิ้ม

    "ไม่เป็นไรค่ะ..."

     

    ก่อนจะส่งยิ้มหวานละลายหัวใจให้แอปเปิ้ล ใช้มือเรียวสวย เสยผมสีน้ำตาลทองที่ปล่อยสยายลงมาเคลียแผ่นหลังอย่างสุดจะเซ็กซี่ ดูดีเป็นที่สุด ... แล้วยิงเข้าประเด็นแบบไม่มีรีรอใดใดทั้งสิ้น

    "พี่มีงานให้แอปเปิ้ลทำ สนใจไหมคะ ?"

     

     

     

    .

    .

    .

     

     

     

    รายละเอียดที่พี่ซีเสนอมา ทำเอาหัวใจของแอปเปิ้ลพองฟูคับอก นึกขอบคุณโชคชะตาหรืออะไรไม่รู้ ที่เป็นบุญหล่นทับเธอขนาดนี้

    หลังจากท้องแห้งมาร่วมๆสองเดือน ต่อจากนี้แหล่ะ เจออะไร แม่จะกินให้เรียบบ

     

    อยากได้อะไร จะซื้อซื้อซื้อ >< อ๊ายยยย ...

     

     

    'เป็นงานดูแลศิลปินค่ะ แอปต้องจัดการตารางเวลา เสื้อผ้าหน้าผม รับงาน ค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์ และทุกสิ่งทุกอย่างปลีกย่อยในชีวิตของเขา ... ถ้าแอปตกลง แอปทิ้งบ้านหลังนี้ไปได้เลย คงต้องไปอยู่คอนโดเดียวกับศิลปินที่แอปต้องดูแล แอปโอเคไหมคะ'

     

    แอปเปิ้ลไม่อยากจะสารภาพว่า ตอนนี้มีงานอะไร แอปพร้อมทำหมดแล้วจ้า ให้ไปตอกเสาเข็มแทนรถเครนก็ได้ แอปยอม ยอมแล้ว...

    และในเมื่อไม่มีเหตุผลใดใดให้ปฏิเสธอีก...

     

     

    แอปเปิ้ลจึงรีบพยักหน้าตกลงอย่างตื่นเต้น โดยไม่ถามรายละเอียดอะไรให้วุ่นวาย...

    เธอจึงรู้เพียงแค่ว่า งานที่เธอต้องทำ คือดูแลศิลปินหญิงสุดฮอตของเมืองไทย.. สองคน

     

    เธอเดาไม่ออกหรอกว่าเป็นใคร เธอเลิกสนวงการบันเทิงไทยตั้งแต่3ปีที่แล้วซะด้วยซ้ำ...

     

     

     

     

    มือเรียวคว้าเศษเหรียญบนตู้มาหนึ่งกำมือ ก่อนจะวิ่งปรู๊ดออกไปหาตู้โทรศัพท์สาธารณะ ที่ร้านโชว์ห่วยในละแวกบ้าน

    รีบกดเบอร์โทรศัพท์บ้านที่กำแพงเพชร แจ้งข่าวดีกับแม่อย่างดีใจ

     

    "แม่ๆ แอปมีงานทำแล้วน้า ><"

     

     

    .

    .

     

     

     

     

     

     

     

     

    "พี่แกรนด์ หวีผมให้นทหน่อยดิ..." นทเดินหัวฟูออกมาจากห้องน้ำ หลังจากเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันในยามเกือบเที่ยง ส่งเสียงเรียกแกรนด์ที่กำลังนั่งยืนแข้งขาสบายอารมณ์ นอนดูทีวี ให้หันมาหวีผมให้หน่อย ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงด้วยท่าทางที่ขี้เกียจเต็มที

     

    แกรนด์คว้าหวีมาพร้อมกับอุปกรณ์ทำผม อันได้แก่ กิ๊บและยาง มาหลายชิ้น ดึงตัวนทขึ้นมาจากที่นอน แล้วลงมือสางผมยุ่งของอีกฝ่ายอย่างบรรจง

    นทที่ยังคงมีอาการง่วงงุนอยู่ ก็หลับตาพริ้มไปทั้งที่ยังนั่งหลังตรง

     

    แกรนด์หวีไปยิ้มไปอย่างเอ็นดู ...

     

     

     

     

     

     

    ในขณะที่หลับตา นทก็พลันนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อวันวาน... ที่ในหลายๆครั้ง เหตุการณ์เหล่านี้จะเข้ามาเวียนวนอยู่ในสมองเสมอ...

     

    เมื่อหกปีที่แล้ว ในขณะที่ ตูมตาม กวาง ซิลวี่ และจูเนียร์ กำลังเริงร่าอยู่ที่ญี่ปุ่น...

    เธอและแอปเปิ้ล รับปากกับตูมตามเอาไว้ ว่าจะอยู่ดูแลบ้านให้ตลอด10วัน ... แต่เธอก็ไม่ได้อยู่กันเพียงสองคน เพราะเนสกับแอมป์ ก็เสนอตัวมาอยู่เป็นเพื่อน โดยอ้างว่าห่วงเรื่องความปลอดภัย

     

    'พี่นท นี่หัวหรือรังนก ยังพันกันได้อีกนิดนะ'

    ประโยคพวกนี้ แอปเปิ้ลจะต้องพูดทุกครั้ง ที่มานั่งหวีผมให้นทที่เตียง...

     

    นทก็ได้แต่หัวเราะทุกครั้งไป ไม่พูดไม่เถียง ยอมให้อีกคนยำหัวตัวเองเล่นไปเรื่อยๆ

    เพราะมันคือช่วงเวลาแห่งความสุขที่จะได้ใช้อยู่ด้วยกัน นทชอบทุกวินาทีที่ได้อยู่กับแอปเปิ้ล...

     

    แม้ว่าเธอจะจู้จี้ขี้บ่น ... บ้าพลัง ชอบทำร้ายร่างกาย ขี้อาย แถมไม่มีคำพูดหวานๆ เรื่องจะมาโรแมนติกใส่นี่ห่างไกลสุดสุด

    นทรับได้ทุกทุกอย่าง ถ้าเป็นแอปเปิ้ล...

     

    แอปเปิ้ลเองก็รักนท นทเองก็รู้ แต่ทว่า ... แอปเปิ้ลกลับไม่เคยเข้าใจ ไม่ไว้ใจ อย่างนี้จะอยู่กันยืดได้อย่างไร

    มันก็สมควรแล้วที่ต้องแยกจากกันแบบนี้

     

    ปีที่หกแล้วสินะ ...

     

     

     

     

    "นท หัวเรานี่นอกจากพันกันแล้วยังจะเหม็นอีกนะ สระผมไหม พี่สระให้" เสียงทุ้มละมุนหูของแกรนด์ ปลุกนทให้หลุดออกมาจากความฝันดี นทยิ้มมุมปากนิดหนึ่ง หันหน้าไปทางรุ่นพี่ แล้วเผยรอยยิ้มกว้าง..

    "ไม่สระ ขอกอดหน่อย"

     

    หันไปส่งสายตาออดอ้อนให้สาวรุ่นพี่อย่างน่ารัก อ้าแขนสองแขนกว้างๆ กระพริบตาปริบๆมอง ....

    แกรนด์ส่งยิ้มให้อย่างเอ็นดู หัวเราะออกมาเบาๆด้วยความขัดเขิน

     

    ก่อนจะอ้าแขนรับอ้อมกอดของนทด้วยความอิ่มเอมใจ มือบางๆลูบหัวเหม่งๆของนทน้อยเบาๆ ...

    นทคนนี้ น่ารักขี้อ้อน เสมอๆ จะไม่ให้หลงรักได้ยังไงกันน้า

     

     

     

     

    นทกอดพี่แกรนด์ไว้อย่างแนบแน่น นิ่งรับสัมผัสอบอุ่นที่อีกฝ่ายมอบให้ตนอย่างเต็มอิ่มหัวใจ

    ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มบางๆเมื่อครู่ ได้หายไป ... เหลือเพียงสีหน้าเรียบเฉย ที่นทไม่ค่อยทำให้ใครเห็น

     

     

     

    บ่อยครั้ง ... ยามที่เธอได้กอด ได้จูบ ได้นอนบนเตียงเดียวกัน ได้พูดคุยกับแกรนด์ทีไร เธอปฏิเสธไม่ได้เลย ว่ามันทำให้เธอคิดถึง 'แอปเปิ้ล' สุดหัวใจ

     

    คำพูด ...

    กิริยาที่แกรนด์ทำให้

    ท่าทางเอาใจใส่

    รอยยิ้มที่จริงใจเสมอ

     

    มันทำให้เธอนึกถึงแต่เรื่องเก่าๆ ระหว่างเธอกับแอปเปิ้ล ... จนแกรนด์ เปรียบเสมือน 'เงาของแอปเปิ้ล' ไปแล้วซะด้วยซ้ำ

     

    แกรนด์ชอบเสียงเปียโน ถึงขนาดที่เคยติสท์แตก ไม่รับงานเดือนกว่าๆ เพื่อมานั่งซ้อมเปียโนสำหรับมินิคอนเสิร์ตเล็กๆของตัวเอง ...

    แกรนด์ชอบดอกไม้เอามากๆ โดยเฉาพะที่สีสันแสบทรวง ยิ่งสีส้มนี่กดไลค์ ... ถึงขั้นขนต้นไม้ขึ้นตึก13ชั้น มาปลูกไว้ทั่วระเบียง

     

    อะไรๆ ก็ชวนให้นึกถึงไปซะหมด...

    จะไม่ให้มองเธอเป็นนตัวแทนของความรักครั้งแรกได้ยังไง มันยากจริงๆเลย

     

     

     

    "ตอนเธอกอดฉัน หัวใจเธอกอดใคร ? ที่รัก..."

    เสียงนุ่มทุ้ม ที่สะกดหัวใจแฟนคลับนับหมื่นนับแสนของแกรนด์ ดังขึ้นขัดจังหวะความนึกคิดของนทเบาๆ ...

     

    ความหมายในเสียงเพลงสั้นๆนั้น ทำเอานทถึงกับสะดุ้ง คลายอ้อมกอดออก แล้วมองหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตระหนก

    "ร้องเพลงนี้หมายความว่าไงน่ะพี่แกรนด์"

     

    .

    .

     

     

    แต่ทว่า แกรนด์กลับหน้างง เอียงคอมองนทที่ทำหน้าตาตื่นอย่าสงสัย ใช้มือทั้งสองข้างลูบหน้าลูบตานทเบาๆ แล้วส่งเสียงถามอย่างข้องใจ

    "อะไรของนท ตกใจอะไรนี่ย พี่ก็แค่ร้องเพลงตามในทีวี..."

     

    นทหันไปหน้าไปยังจอแอลซีดีเครื่องใหญ่บึ้มที่ตั้งตระหง่านอยู่ตามนิ้วมือแกรนด์ ... หน้าตายังคงระทึกอยู่อย่างนั้น

    ก่อนจะพบว่า ช่องโทรทัศน์ช่องหนึ่ง กำลังเปิดเพลง 'ใจเธอกอดใคร' อยู่อย่างที่แกรนด์ว่า

     

    ความระทึกใจทั้งหมดก็หายไป ความโล่งใจเข้าแทรกทันที เฮ้อออ ...

     

     

    นทหันมาส่งยิ้มแหยๆให้แกรนด์ ก่อนจะหัวเราะแห้งๆให้

    "ก็นทนึกว่าคิดมากอะไร เห็นอยู่ดีดีก็ร้องขึ้นมาซะงั้น"

     

    "อยู่ดีดีอะไร พี่ร้องมาตั้งแต่ท่อนเอแล้ว เราอ้ะ ไม่สนใจฟังสิท่า !"

    แกรนด์ผลักนทออกจากระยะอ้อมกอด พร้อมกับกอดอกตัวเองแน่น สะบัดหน้าไปทางอื่นอย่างแสนงอน ... นทลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก หันหน้าไปออดอ้อนแกรนด์พร้อมรอยยิ้มน่ารักน่าเอ็นดูอย่างทุกครั้ง

     

    "ไม่เอาาน้า อย่าคิดมาก คิกคิก ><"



      

    อย่ามาหาว่า พนายางกูรของเราใจร้าย ....
    อย่าคิดว่านทเทิ้ลไม่มีเยื่อใย
    อย่าเพิ่งตัดสินจากไม่กี่ตอนที่ได้อ่านไป

    เพราะต้นเหตุของความเสียใจ ก็คือความจริงที่สองเราไม่พูดกัน :))
    (อ้วกกกกกก 555555.)


    ค่ะ !!!! ฉะนั้นแล้วว
    ขอให้ติดตามกันไปอย่างนี้เรื่อยๆนะคะ >3<
    จุ้บๆๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×