คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Pre Chapter 2 - Note Panayanggool
กลิ่นอากาศสดชื่นบนที่สูง ... มันช่างหอมหวลชวนติดใจ ไม่ต่างอะไรกับน้ำหอมราคาแพงที่ถูกยืนยันว่าหอมจริงโดยคนทั้งโลก ...
นทสูดอากาศบริสุทธิ์นั้นเข้าไปเต็มปอด หันมองภาพความสวยงามตามธรรมชาตินั้นรอบทิศก่อนจะหลับตาลงเพื่อซึมซับมันลงสู่ก้นบึ้งของหัวใจ ชอบจัง ผลงานชิ้นเยี่ยมที่ธรรมชาติสร้างมาแบบนี้ คุ้มค่าที่เธอถ่อจากเชียงรายมาเยี่ยมชม ... ตกหลุมรัก ... ตกหลุมรักสภาพภูมิทัศน์แบบนี้เข้าไปเต็มเปา
กล้องราคาแพงถูกยกขึ้นมาเก็บภาพบรรยากาศนั้นเอาไว้ พร้อมกับรอยยิ้มของคนถ่ายเองที่วาววาบขึ้นมาเมื่อปล่อยใจให้นึกถึงใคร ... รูปนี้ เธอตั้งใจเก็บไปอวดใครบางคนที่ตอนนี้อยู่ห่างกันแสนไกล ไกลและอีกตั้งหลายวันกว่าจะได้มาพบกัน ... ลาว กับน่าน มันห่างไกลกันสักกี่กิโลได้นะ ?
นทยิ้มให้กับความสวยงามของสายหมอกที่ถูกย้ายมาเก็บรักษาไว้ที่กล้อง กลายเป็นไฟล์รูปคุณภาพดีที่ชัดเปรี๊ยะเหมือนตาเห็น เมฆเป็นเมฆ หมอกเป็นหมอก พระอาทิตย์ก็มีแสงสว่างจัดจ้านทุกทิศทุกทาง และใบไม้ก็ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำค้างเหมือนจริง ... แต่กับความรู้สึก กับกลิ่นอาย กับความเป็นไป ... นทเชื่อว่ามันสู้ตาเห็นเองไม่ได้หรอก รูปไม่เคยทำให้ใครรู้ว่าแดดมันอุ่นแค่ไหน ไม่เคยเก่งกาจถึงขนาดจะมอบความฉ่ำเย็นดั่งสายหมอกนั้นให้ได้...
เอื้อมมือขึ้นสุดแขน อยากสัมผัสก้อนเมฆสีขาวด้วยมือของตัวเอง ...
ไม่เคยรู้สึกกว่าใกล้ท้องฟ้าขนาดนี้เลยให้ตาย...
อยากให้มาสัมผัสด้วยกันจัง ... พี่แกรนด์
.
.
"นทอยู่น่าน ว่าจะไปเรื่อยๆ แล้วเราค่อยไปเจอกันที่เชียงรายไง..."
"เพิ่งลงมาจากดอยเสมอดาว ... นทถ่ายรูปมาฝากด้วยนะ ตั้งรูปนึงแหน่ะ ฮ่าๆ"
"อื้ม นทรู้ ... นทก็คิดถึง ..."
"อีกสองวันเจอกันนะถ้างั้น... ดูแลตัวเองดีดี กลับมาหานทให้ครบสามสิบสองนะ"
"ค่ะ ... นทก็รักพี่แกรนด์ จุ้บจุ้บ"
น่าเสียดายที่ระบบโทรศัพท์สมัยนี้ ... ยังคงรับส่งสัมผัสระหว่างกันไม่ได้ ไม่งั้นเสียงจุ้บจุ้บที่เกิดขึ้นตอนท้าย คงไม่ได้เป็นแค่เพียงเสียง ... นทคงสามารถประทับรอยจูบเบาๆลงที่ริมฝีปากบอบบางของอีกคนได้อย่างใจ
เจ้าโทรศัพท์ที่ส่งได้แต่เพียงเสียง ถูกเก็บลงในกระเป๋าสะพายใบโต ... พร้อมกับหัวใจที่พองฟูของเจ้าของมัน นทก้าวเดินออกจากส่วนของอุทยาน ตรงไปยังรถยนต์ส่วนตัวของตัวเองที่จอดสนิทอยู่ในส่วนของลานจอดรถที่อยู่ไม่ไกล การเดินทางแบบที่ยังวนเวียนอยู่ห่างไกลจุดหมายของนทเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ... และมันคงจะสิ้นสุดลงในอีกสองวันข้างหน้า สองวันที่เธอจะได้หยุดชีวิตไว้ที่เชียงราย ... กับผู้หญิงที่เธอรัก กับคนที่รักเธอ ... กอดรัดบรรยากาศหอมหวานนั่นไว้แนบหัวใจ
เธอเดินทางมาทั้งชีวิต ... เพียงเพื่อจะรอวินาทีที่จะได้หยุด อยู่ในสถานที่อบอุ่นกับคนรักของเธอ ... นทวาดฝันถึงวันนั้นไว้เต็มหัวใจ
หน้าที่การงานที่มีทั้งหมด นทเลือกที่จะพักมันไปอีกหลายปี ... ตัวเงินของเธอมีมากมายพอที่จะใช้ชีวิตสบายๆไปทั้งชาติ ... กับตำแหน่งนักเขียน และช่างภาพมือสมัครเล่น ที่ขยับตัวเล่นๆที ตัวเงินก็หลั่งไหลเข้ามานับแสน ใครๆก็อิจฉา ... ซึ่งนั่นยังไม่รวมถึงแต่ละปีที่เธอจะมีโปรเจคท์สะเทือนวงการนักอ่าน ... ยอดเงินสะพัดไหลหลากจนน่าชื่นใจ สำนักพิมพ์ไหนต่างก็รุมทึ้งเอาภาษาของเธอไปตีพิมพ์
คอลเลคชั่นโปสการ์ดจากภาพถ่ายความสวยงามของประเทศฝั่งยุโรป ที่พ่วงผูกไปด้วยคำคมสั้นๆตามสถานการณ์ที่ศิลปินได้ประสบมากับตัว หรือเห็นมากับตา ... ถูกวางจำหน่ายทั่วเมืองไทย และรีปริ๊นท์ซ้ำกว่าแสนก็อปปี้ภายในเวลาไม่ถึงปี ใครๆต่างก็หลงรักสิ่งที่เธอสื่อ ... ใครๆก็ต่างมองเธอเป็นนักเขียนรุ่นใหม่ไฟแรงที่แซงเบียดนักเขียนรุ่นพี่ไปไกล ... นทหลงรักกระแสตอบรับที่ท่วมท้น แต่เธอไม่เคยหลงระเริงไปกับคำชื่นชมเหล่านั้น ... ตรงกันข้าม สิ่งที่เธอสนใจมากกว่าคือคำติ คำปรามาส คำสบประมาท ที่มากกว่า80%ไม่ใช่การติเพื่อก่อ ...
แต่ไม่เคยมีอะไรบั่นทอนพลังใจของนทให้มอดหมดลงไปได้... เพราะเธอมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ... มีคนที่แสนดีที่ยืนอยู่ข้างกันไม่ว่าจะวันไหนๆ
ฉันเคยเกือบพลาดสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต
หากในวันที่ฉันล้มอยู่ไม่มีหนึ่งใจของเธอ
และเพราะเธอ เพราะพี่แกรนด์ ... ขอบคุณที่รักกัน ... ตัวหนังสือออนไลน์ขนาดสั้นจึงถูกถ่ายทอดลงบล็อกส่วนตัวขนาดย่อมของเธอ กว่าแสนวิวและหมื่นคอมเม้นที่แฟนๆของเธอตอบรับ มันทำให้นทตัดสินใจแล้วที่จะหยุดการเดินทางของเธอไว้ที่ตรงนี้ ไว้ที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่มอบหัวใจ มอบกำลังใจให้เธอตลอดมา ...
การเดินทางของเธอและพี่แกรนด์ ... เนิ่นนาน และควรยุติลงเพื่อใช้ชีวิตร่วมกันเสียที
นทเลือกเชียงรายเพราะที่นี่เป็นสถานที่ที่เธอและพี่แกรนด์ได้พบกัน ... ฟาร์มโคนมชื่อดังที่เปิดให้เข้าชมปีละสามครั้ง นำพาให้เธอและพี่แกรนด์เจอกันบ่อยเข้า บ่อยเข้าจนพัฒนาเป็นความรักที่ยากจะแยก ...
คงเป็นเพราะทำงานในสายอาชีพเดียวกัน ไลฟ์สไตล์คล้ายๆกัน หลงรักในสิ่งที่มักจะเหมือนกัน ... ความรักความผูกพันจึงแนบแน่นและทำให้นทไม่อยากจะปล่อยหัวใจให้ไปตกในกำมือของคนไหน นอกจากผู้หญิงคนนี้คนเดียว ... พี่แกรนด์ของเธอ
รักมากเลย....
.
.
"เป็นไงนท ... ที่นี่สำหรับคุณเลย especially for you จริงๆนะ"
หนุ่มใหญ่ชาวตะวันตกวัยกลางคน เดินยิ้มกว้างทักทายไถ่ถามนทอย่างเป็นกันเอง ให้นทที่ยืนสูดอากาศเย็นฉ่ำที่ริมหน้าต่าง หันมายิ้มหวานตอบเชาอย่างสบายใจ ... เขาคือคุณเบิร์ท ชายชาวอเมริกันที่เลือกจะมาใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ที่เมืองไทย บนอาณาจักรฟาร์มโคนมขนาดใหญ่แห่งนี้ ...
แม้ที่นี่จะเปิดให้ชมเพียงปีละสามครั้ง ... แต่นทก็มาจนครบครั้งที่สิบแล้วในวันนี้ ตลอดสี่ปี เธอเดินทางมาที่นี่ในทุกฤดูกาลที่มันพร้อมเปิดรับ มาสูดเอาออกซิเจนสุดสะอาดนั่นเข้าปอดแล้วก็พ่นคาร์บอนไดออกไซด์ให้ธรรมชาติชะล้างมันต่อไป เอาสภาพจิตใจที่เหนื่อยล้ามาพักผ่อน ... มาชาร์ทแบตให้เต็มแล้วออกเดินทางครั้งใหม่ ... มาจนคุณเบิร์ท เจ้าของฟาร์มสนิทสนมกลมเกลียวเปรียบเสมือนญาติมิตรก็ว่าได้
"ขอบคุณค่ะเบิร์ท ... นทชอบ ชอบเหมือนที่ชอบมาตลอดนั่นล่ะค่ะ"
นทยิ้มหวานแล้วตอบเสียงสุภาพ .... แม้จะไม่มีคำนำหน้าแสดงถึงการให้เกียรติซึ่งกันและกันแต่ต่างก็รับรู้ได้ผ่านน้ำเสียง คุณเบิร์ทเป็นคนบอกเธอเองว่าให้เอาคำนำหน้าน่ากลัวนั่นออกไป ... วัฒนธรรมของเขาไม่เคยชินกับคำให้เกียรติที่จะมาเพิ่มระยะห่างของความสัมพันธ์สักเท่าไร ... นทเองก็เข้าใจและชื่นชอบ เธอรักความเป็นแมนและอินดี้ของคุณเบิร์ท ผู้ชายที่มีคติแน่วแน่ว่าจะรักษาพื้นที่ทุกตารางนิ้วในเมืองไทย ให้เป็นสมบัติของเมืองไทยตลอดไป
เพราะรู้จักกันมานาน ไม่แปลกที่ต่างฝ่ายจะรู้เรื่องราวส่วนตัวของกันและกันไม่มากก็น้อย ... นทรู้ว่าคุณเบิร์ทมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง ลูกสาวที่เป็นคนไทยแท้โดยกำเนิด ที่ตอนนี้ยึดอาชีพดารานักแสดง และยืนอยู่แถวหน้าของทุกโพลในเมืองไทย ... คุณเบิร์ทเอ่ยชื่นชมถึงเธอคนนั้นหลายครั้ง สาวน้อยวัยยี่สิบเอ็ดที่นทไม่เคยจำชื่อได้สักที แต่ก็เคยเห็นหน้าค่าตาบ้างผ่านๆเวลาเดินผ่านส่วนของ 'บ้านอุ่น..' บ้านส่วนตัวของเธอที่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ขนาดใหญ่...
แต่หน้าค่าตาที่เธอเห็นยังไม่ใช่ของจริง ... มันเป็นเพียงรูปถ่ายหน้าตาใสใสขนาดยักษ์ของลูกสาวคุณเบิร์ทเพียงเท่านั้น
คุณเบิร์ทบอกว่าลูกสาวของเขา มีงานแน่นทุกวันจนไม่มีเวลาปลีกตัวกลับมาเยี่ยมฟาร์ม ... หากเขาต้องการจะเจอก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งงานที่ฟาร์มไปหาในบางครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งก็จะใช้เวลานานไม่ได้ เมื่อวัวที่ฟาร์มโตขึ้นทุกวัน ... นมวัวก็มีผลผลิตออกมาทุกๆวัน วินาทีเดียวก็พลาดแล้วหากเขาจะปล่อยฟาร์มทั้งฟาร์มให้อยู่ในมือของคนที่ไม่น่าไว้ใจ
ลึกกว่านั้น ... นทรู้ว่าก่อนที่ครอบครัวเล็กๆที่ไม่สมบูรณ์นี้จะย้ายมาจากอเมริกา ... ฟาร์มโคนมขนาดใหญ่นี้เป็นกรรมสิทธิ์ของคุณเบิร์ท แต่มีคนควบคุมเป็นญาติสักคนของเขา ที่บริหารและจัดการได้อย่างมืออาชีพ และความเป็นมืออาชีพมากๆแบบนั้น ก็ฉุดเอาความเจริญมาสู่ฟาร์มมากมาย
ฟาร์มโคนมที่มีจุดรุ่งเรือง ... มันก็ธรรมดาที่ต้องมีจุดตกต่ำ ... ญาติสักคนของคุณเบิร์ทที่กุมตำแหน่งบังเหียนของฟาร์มมาตลอดเกิดติดเชื้อบางอย่างจากพันธุ์สัตว์ที่สั่งเข้ามาใหม่จนเสียชีวิต และไม่ใช่เพียงแค่ญาติของเขาเท่านั้น ... เหล่าคนงานมากมายต่างก็พลอยเจ็บป่วยไปกับเชื้อไวรัสเหล่านั้นทั้งสิ้น วินาทีนั้นที่คุณเบิร์ทต้องเข้ามาควบคุมฟาร์มแห่งนี้ด้วยตัวเอง ยอดเงินจำนวนมากถูกจ่ายออกไปแต่ละวันเพื่อชดเชยให้กับเหล่าคนงานที่ต่างก็เป็นผู้ประสบเคราะห์ร้าย ... นอกจากนั้นยังต้องเสียค่าบูรณะฟาร์มใหม่ หลังจากโดนหน่วยงานของทางรัฐส่งคนมากวาดล้างฟาร์มทั้งฟาร์มเสียจนเรียบกริบ
แม้นั่นจะไม่ใช่เหตุผลที่เขากลับมาเมืองไทย ... แต่ฟาร์มทั้งฟาร์มที่อยู่ในมือคือเหตุผลที่คุณเบิร์ทจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือในเมืองไทยจนลมหายใจสุดท้าย
คุณเบิร์ทบอกว่าหากลูกสาวของเขาไม่ยึดอาชีพนักแสดงจนโด่งดังถึงทุกวันนี้ ... ตัวเงินนับสิบล้านที่เขาใช้จ่ายออกไปคงไม่เพียงพอกับรายรับแน่ ... โชคดีที่เขายังมีตัวเงินจากอาชีพของลูกสาวมาช่วยจุนเจือให้มันผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
กว่าฟาร์มที่เคยยิ่งใหญ่จะกลับมาเข้าที่ .. นทนับแทบไม่หวาดไม่ไหวว่าคุณเบิร์ทต้องฝ่าฟันมานานเท่าไร
"อีกราวๆสองวีคลูกสาวผมจะกลับมา ... นทยังอยู่ใช่ไหม ?" คุณเบิร์ทเท้าแขนลงกับหน้าต่างบานข้างๆนท พร้อมกับหันหน้ามาถามเพื่อนต่างวัยด้วยรอยยิ้ม ... นทอายุห่างจากลูกสาวเขาไม่มาก เพียงสี่ห้าปีแต่ก็ไม่ได้นานเกินจะต่อกันติด ... เขายินดีมากและอยากให้แอปเปิ้ลเจอกับผู้หญิงเก๋ๆคนนี้โดยไว คงดีถ้าแอปเปิ้ลและเขาจะมีเพื่อนคนเดียวกัน เพื่อนที่ดีมาก และเท่จนน่าอวดชาวบ้านชาวช่องทั้งจังหวัด หากมันไม่ใช่การเห่อจนเกินไป
"ค่ะ นทยังอยู่ ... พรุ่งนี้พี่แกรนด์ก็มาถึงแล้ว เราจะอยู่ที่นี่กันจนจบซีซั่นเลยค่ะ"
นทหันไปตอบคุณเบิร์ทพร้อมรอยยิ้มที่กว้างขวางมากกว่าครั้งไหนๆ ... มันมักจะฉีกออกในระดับนี้ทุกครั้งที่เธอได้พูดถึงเจ้าของหัวใจ ... แค่ได้รู้ว่าเธอจะได้ใช้เวลาอยู่กับแกรนด์ที่นี่จนหมดซีซั่น ... อารมณ์ก็ดีขึ้นและดีขึ้นจนฉุดไม่อยู่
คุณเบิร์ทเองก็ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นเพื่อนของเขายิ้มโชว์ความสุขออกมาแบบนั้น ... ซีซั่นที่นทพูดถึง มันเป็นเพียงคำสมมติที่เขาใช้เรียกช่วงระยะหนึ่งเดือนกว่าๆในแต่ละปี เพื่อให้มันเป็นระยะเวลาแน่นอนในการพาเอาตัวเองมาพักพิงในฟาร์มแห่งนี้ ... เพราะฟาร์มของเขาต้องการการพักผ่อน เพราะมันต้องการความสะอาด ... แต่กับนท เขาอยากยกเว้นให้
"นทอยู่ที่นี่ได้ตลอดนะ ... ไม่ต้องห่วงเรื่องซีซั่น นทเป็นเพื่อนผม มาได้"
คำอนุญาตหลุดออกจากปากเจ้าของฟาร์ม ... ด้วยระยะเวลาที่บ่มเพาะความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนมาเนิ่นนาน ... ในความสะอาดของนท มันทำให้เขาเชื่อว่าสิ่งที่นทเป็นไม่มีวันสร้างรอยหม่นหมองให้กับฟาร์มของเขาได้ และมันคงดี หากผู้ที่จิตใจสะอาดอย่างเพื่อนเขาคนนี้ จะได้มาอยู่คุยกันบ่อยๆ ให้ฟาร์มไม่เงียบเหงาเหมือที่เป็นมาตลอด
นทหันมองคุณเบิร์ท ... มองอย่างตกตะลึงในสิ่งที่ได้ยิน ก่อนที่มันจะจบด้วยรอยยิ้ม เมื่อคุณเบิร์ทยืนยันผ่านสายตาว่าทุกคำนั้นจริงจัง
"ขอบคุณค่ะ..."
นทเอ่ยขอบคุณเสียงใส แล้วเปลี่ยนสีหน้าแบบนั้นให้เป็นรอยยิ้มหวานๆ ... สายตาของนทเปลี่ยนทิศเป็นทอดมองพื้นที่สุดลูกหูลูกตาของฟาร์มแห่งนี้ไปแสนไกล หากไม่เกรงใจคุณเบิร์ท ฟาร์มสุดรักของเธอแห่งนี้คงได้ยินเสียงนทตะโกนดังไปไกลถึงไหนต่อไหน ...
เราได้เจอกันนานกว่าเดิมแล้วนะเชียงราย ....
รักที่นี่จัง
ที่อัพวันนี้เพราะมีสต็อก 5555555.
แล้วลูกไม้คิดว่าคงไม่ได้อัพ ทุกเรื่อง อีกราวๆสองสามวัน
จุ้บ ..3
นทแกรนด์นะจ๊ะ :P:P
ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว
ดูเซนยังคะ ... หุ่นแอป โอ้ววว เป๊ะทุกสัดส่วน
เฮ้อออ ... ถอนหายใจแบบ ... แอร๊ยยยยย
ปล ทำไมทุกคนชอบรู้ทันเรื่องพี่แกรนด์ ...
555555555555555555555555555.
ปล2 เอาอิมเมจแด๊ดดี้/คุณเบิร์ทมาฝาก
Gleek น้อยๆรู้จักแน่ๆ :)
#โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น