คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 10 ปฐมบทของสับปะรด
“ระ รีบอร์น...” สึนาชิเอ่ยเสียงแผ่วเบาหลังจากกลับมาจากบ้านซาซางาวะเป็นที่เรียบร้อย
“มีอะไรเรอะ” รีบอร์นซดกาแฟเอสเพสโซ่อึกใหญ่
“คืนนี้... ฉันต้องไปค้างกับมุคุโร่ใช่มั้ย”
“ก็นะ”
“แต่ว่ามุคุโร่... เอ่อ จะว่ายังไงดีล่ะ (พูดกับตัวเอง) มุคุโร่ถูกขังไว้ที่วินดีเซ่ไม่ใช่เหรอ!?!?” ในที่สุด เจ้าหนูสึนาชิก็ตัดสินใจถามออกไป
“อ๋อ~! เรื่องนี้นี่เอง นายก็ไปนอนอยู่ที่วินดีเซ่ซะสิ!” รีบอร์นตอบด้วยสีหน้าที่ยังคงเหมือนเดิมเปลี่ยนแปลง (แต่แอบลอบยิ้มอยู่เล็กน้อย =_=)
สึนะทำตาโตเท่าไข่มดเอ็กซ์ “อี๋!!!!!! จะให้ฉันไปนอนที่วินดีเซ่เหรอ! แกเอาอะไรคิดเนี่ยย! =[]=!” ตอนนี้ในหัวของสึนะเต็มไปด้วยคุณ
“ฉันล้อเล่นน่า คิดจริงจังไปได้ ซู้ดดด~!” (อันหลังเสียงซดกาแฟ)
“ค่อยโล่งใจหน่อย =3= แต่จะให้ฉันไปนอนที่ไหนอ่ะ”
“ก็ไปที่โกคุโยสิ ไปอยู่กับโคลม”
“เอ๊ะ! แต่ตามตารางที่นายให้มาต้องเป็นพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ...” สึนะถามพลางหยิบตารางที่เขียนใส่กะดาษเล็กๆ ออกมา
“อ๊ะ! นี่ตารางใหม่” รีบอร์นว่าแล้วก็โยนกระดาษที่เขียนตารางเอาไว้มาให้
วัน | รายชื่อผู้ให้ที่พักอาศัย |
วันอาทิตย์ | โกคุเทระ ฮายาโตะ |
วันจันทร์ | ซาซางาวะ เรียวเฮ |
วันอังคาร | โรคุโด มุคุโร (โคลม โดคุโร) |
วันพุธ | วาเรีย |
วันพฤหัสบดี | วาเรีย |
วันศุกร์ | ยามาโมโตะ ทาเคชิ |
วันเสาร์ | ฮิบาริ เคียวยะ |
“อี๋!!!! วาเรียมาจากไหนอ่ะรีบอร์น!?!?!?” สึนะถามตาถลน
“ก็มาจากอิตาลี่ไงล่ะ” รีบอร์นตอบกวนๆ
“ฉันหมายถึงว่า วาเรียมาอยู่ในตารางได้ยังไง?”
“ก็ไปถามยัยคนเขียนสิ แต่ช่างก่อนเถอะ มาคุยเรื่องมุคุโร่กันต่อดีกว่า” รีบอร์นเปลี่ยนเรื่องให้วกกลับมาที่เรื่องเดิม
“อะ อืม”
“นายก็แค่ไปอยู่ที่โกคุโย...”
“อื้มๆ” สึนะพยักหน้ารับ อย่างตั้งใจ “แล้วยังไงต่อ”
“จบแล้วจ้า”
“=[]=!!!!”
Tsunashi / Tsuna Part
ตอนเย็น
เมื่อกลางวันฮารุแวะเอาขนมมาให้พวกแรมโบ้กับอี้ผิง รวมฟูตะกับผมร่างเด็กด้วย แล้วคุณเธอก็อยู่เล่นต่ออีกสักพัก คอยถามนู่น ถามนี่จนผมไม่รู้จะตอบยังไง แถมยังเอาผมอึ้งกิมกี่ไปเลย =_=;; เช่น
-สึนาชิจังเป็นญาติกับคุณสึนะรึเปล่าคะ? หน้าเหมือนกันเปี๊ยบเลยค่ะ
-สึนาชิจังอยู่ที่ไหนเหรอคะ ฮารุไม่เคยเห็นหน้าเลย
-สึนาชิจังเกิดวันที่เท่าไหร่เหรอคะ ฮารุสงสัย
-สึนาชิจังรู้จักฟูตะจังได้ยังไงเหรอคะ ฮารุอยากรู้
-สึนาชิจังทำไมน่ารักจังเลยคะ (มากอดผมด้วยแหละ)
-ฮารุเคยเห็นแต่คุณแม่ของสึนาชิจัง ไม่เคยเห็นคุณพ่อเลย คุณพ่อของสึนาชิจังอยู่ไหนหรือคะ
ฯลฯ
และอีกสารพัดคำถามที่มากมายมหาศาล
วันนี้แย่ชะมัดเลย ฮารุมาคนเดียว เคียวโกะจังไม่ได้ตามมาด้วย แถมตอนเช้าๆ ยังโดนรีบอร์นอำเล่นอีกตั้งเยอะ T_T
เฮ้อ~ แต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อวานแล้วมัน... แว้กๆๆๆๆๆๆ (ไม่กล้าพูดต่อ) เคียวโกะจังเห็นภาพนั้นเข้าเต็มๆ เลย TOT ดีไม่ดี เธออาจจะคิดว่าผมเป็น เกย์ ไปแล้วก็ได้ (อ้าว! ไม่ได้เป็นอยู่แล้วรึ) แถมเรื่องที่ผมกลายเป็นเด็กอาจจะแดงขึ้นมาก็ได้ TT[]TT (ส่ายหัวไปมา)
กิ๊งก่อง!
“สึนาชิคูงงง ไปเปิดให้แม่หน่อยสิจ๊ะ แม่กำลังทำกับข้าวอยู่น่ะ” เสียงของแม่ดังมาหลังเสียงออดหน้าบ้าน
“ฮ่าๆ คุณแรมโบ้ก็ช่วยด้วยนะ” เสียงของแรมโบ้
“แรมโบ้ส่งแครอทมาน้า~!!!~” ตามด้วยเสียงเล็กๆ ของอี้ผิง
“นี่ครับ จาน” น้ำเสียงเรียบๆ ของฟูตะ
............................................................................................
คนอื่นเขาทำงานหมด ไอ้นี่แอบอู้ =_=
............................................................................................
“มาแล้วครับ” ผมวิ่งไปเปิดประตู
“บอส ฉันมารับแล้วค่ะ” ที่แท้ก็เป็นโคลมนี่เอง
ตั้งแต่วันที่ผมเอาหน้าซุกขาอ่อนโคลม โคลมก็ไปมาอีกเลย แต่วันนี้คงทำใจได้แล้วมั้ง ไม่ก็ถูกเจ้ารีบอร์นบังคับให้มา
“จะไปเลยงั้นเหรอ”
“ค่ะ คุณรีบอร์นบอกว่า ยิ่งเร็วเท่าไหร่ ยิ่งดีค่ะ”
“ทุกโคนนนน ผมกลับก่อนนะ” สึนะตะโกนใส่บ้าน (?)
ตึกๆ
“บ๋าย บาย พี่สึนะ” ฟูตะโบกมือลาข้างหนึ่ง เพราะอีกข้างกำลังถือจานอยู่
“บ๊ายบาย” แรมโบ้ / อี้ผิง
“อืม บาย” สึนะลาไปพร้อมกลับโคลม
........................................................................................
Talk Talk with Me
ตอนนี้เป็นตอนที่ดำเนินไปเรื่อยๆ อย่างไร้สาระ
เพราะไรเตอร์หมดมุกเจ้าค่ะ ^O^/ 555
ตอนหน้าจะพบกับมุคุโรอย่างเต็มรูปแบบแล้วค่ะ
แต่เขาจะมาได้ยังไงต้องติดตาม เจ้าค่ะ >_<
........................................................................................
ความคิดเห็น