คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 ภารกิจสานสัมพันธ์
“วันนี้เราต้องไปกินข้าวด้วยกัน”ซีวอนเอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังหักรถเลี้ยวเข้ามาจอดใต้ห้างสรรพสินค้า
“อื้ม ที่ไหนล่ะ”เยซองอุ้มซุนฮวาไว้แนบอก
“เดินตามมาก็รู้ ส่งลูกมาให้ฉันอุ้ม”เยซองจ้องตาซีวอนนิดๆ ก่อนจะส่งซุนฮวาไปให้ร่างสูงอุ้ม ร่างบางแอบแปลกใจนิดๆที่ร่างสูงขออุ้มเจ้าตัวเล็กเอง แต่ก็คิดได้ว่า ทางทีมงานน่าจะสั่งมามากกว่า
“มาม๊ารีบลงจากรถสิฮับ”ซุนฮวาเรียกร่างบางที่กำลังถือตะกร้าของเจ้าตัวเล็กลงมาจากรถ
“ครับๆ มาม๊าลงแล้ว”เยซองปิดประตูรถสปอร์ตคันหรูของร่างสูง ก่อนที่ซีวอนจะล็อกรถแล้วเดินนำร่างบางเข้าไปในห้าง
-food style by Hyukjae-
ร่างสูงเดินอุ้มซุนฮวานำร่างบางเข้ามาภายในร้าน ตลอดทางที่เดินผ่านมาร่างสูงพยายามเร่งเดินให้ถึงร้านโดยเร็วเพราะมีคนกรี๊ดและตามถ่ายรูป ร่างสูงจึงจับแขนร่างบางเร่งเดินไปเร็วๆ ถ้ามองดูเผินๆก็เหมือนครอบครัวที่พ่อเดินจับมือแม่ในขณะที่พ่อก็อุ้มลูกตัวน้อยไว้ในอ้อมแขน ช่างเป็นภาพที่อบอุ่น ขัดกับเรื่องจริงอย่างสุดขั้ว
ร่างสูงเดินตามพนักงานไปยังโต๊ะมุมสุดของร้าน ตามที่จัดเตรียมไว้ ร่างบางกระแทกตะกร้าของลงกับที่นั่งข้างตัวเองเบาๆ
“อุ้มลูกมานั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กสิ”เยซองชี้นิ้วไปที่เก้าอี้สำหรับที่พนักงานเอามาให้
“ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ นายก็ดูแลลูกบ้างสิ”ซีวอนแอบโวยนิดๆ เพราะอุ้มเจ้าตัวน้อยมาตลอดทางแถมยังต้องลากมาม๊าของเจ้าตัวน้อยนี่อีก
“ก็ลูกอยู่กับนาย นายก็เอาลูกนั่งสิ เรื่องแค่นี้ทำไม่ได้หรอยังไง”ร่างบางถลึงตาใส่ร่างสูง ซีวอนถอยหายใจเบาๆ ก่อนจะวางเจ้าตัวน้อยลงกับเก้าอี้อย่างระมัดระวัง
“รู้แล้วๆ”ซีวอนสะบัดแขนไปมานิดๆเพื่อคลายเมื่อย
“พี่เย่~”เสียงเรียกดังมาแต่ไกล ร่างบางหันไปทางต้นเสียง
“ว่าไงฮยอก ^^”เยซองขานรับทันทีที่รู้ว่าใครเป็นคนเรียก ฮยอกแจจิ้มแก้มเจ้าตัวน้อยเป็นการทักทาย ก่อนจะนั่งลงข้างๆเยซอง
“น้าฮยอกฮับ ซุนอยากกินข้าวผัดไข่”เจ้าตัวน้อยร้องขึ้น
“ซุนอยากกินข้าวผัดไข่หรอ ได้สิครับ พี่ๆเอาไรกันครับ เดี๋ยวผมจัดการให้”ฮยอกแจหยอกล้อซุนฮวา
“พี่ขอผัดไทล่ะกัน นายล่ะ”เยซองหันไปถามซีวอน
“สเต็กวัว ขอแบบมิเดียมน่ะ เนื้อวัวก็ก็อย่างดี”ร่างสูงตีหน้านิ่ง ฮยอกแอบจิ๊ปากเบาๆกับความเรื่องมากและท่าทางหยิ่งๆของร่างสูง พี่เขาแอบทนหมอนี่ไปได้ไง ฮยอกแจแอบคิดในใจก่อนจะขอตัวไปจัดการเรื่องอาหารให้
“มาม๊าฮับ ซุนหิวน้ำ”เจ้าตัวน้อยส่งเสียงขึ้น เมื่อสายตามาม๊าและปาป๊าเริ่มมีประกายเปรี๊ยะๆ จนน่ากลัวกำลังห่ำหันกัน ถึงซุนจะเป็นเด็กแต่ซุนก็ฉลาดพอจะดูออกนะฮับพี่ๆรีดเดอร์ที่น่ารัก (‘3‘) ใช่ไหมฮับป้าไรเตอร์ (เรียกแค่พี่ก็พอมั้งจ้ะ - -; : ไรเตอร์)
“อาหารได้แล้วฮะ”ฮยอกแจเดินมาพร้อมพนักงานของร้าน ก่อนที่อาหารจะถูกแจกจ่ายไปยังทุกคน ซีวอนนั่งทานข้าวอยู่คนเดียวเงียบๆ เยซองตักข้าวป้อนซุนและป้อนตัวเอง เพราะตอนนี้ผัดไทของร่างบางโดนเจ้าน้องชายแย่งไปกินซะแล้ว
“พี่จะให้ผมไปนอนเป็นเพื่อนไหมฮะ”ฮยอกแจถามเยซองที่กำลังประคองแก้วน้ำให้เจ้าตัวน้อยดื่ม ซีวอนนั่งหน้ามุ่ยกินข้าวผัดที่ร่างบางบังคับให้กินให้หมด
“ห้ามคายออกมาน่ะ กินให้หมดเลย”เยซองถลึงตาใส่ร่างสูง
“สรุปว่าไงฮะ ให้ผมไปนอนเป็นเพื่อนไหม”ฮยอกแจถามอีกรอบเพราะเขาไม่ไว้ใจร่างสูงให้มานอนร่วมห้องกับพี่ชายของเขา
“ไม่เป็นไรหรอก พี่นอนอีกห้องกับซุนนะ”เยซองบอก มือเล็กเช็ดปากให้เจ้าตัวน้อย
“ซีวอนเปิดกล่องนมให้ลูกกินหน่อยสิ”ร่างบางเอ่ยปากสั่ง ร่างสูงต้องชะงักจากการกล้ำกลืนทานข้าวผัดต่อจากร่างบาง มือหนายื่นไปหยิบกล่องนมในตะกร้ามาเปิดแล้วยื่นให้เจ้าตัวน้อยดูดอย่างอารมณ์ดี ถ้าไม่โดนสั่งมาให้ต้องทำตามคำขอของร่างบางล่ะก็ ให้ตายยังไงร่างสูงก็ไม่มีทางทำตามทีร่างบางสั่งแน่
“พี่แน่ใจน่ะว่าไม่ให้ผมไปนอนด้วย”ฮยอกแจย้ำอีกครั้ง
“แน่สิ เจ้าน้องขี้หวงนิ”เยซองผลักไหล่ฮยอกแจเบาๆ ก่อนจะยื่นตะกร้าของของเจ้าตัวน้อยไปให้ร่างสูง ร่างบางอุ้มเจ้าตัวน้อยออกมาจากเก้าอี้
“ไปได้แล้ว”ร่างสูงยืนถือตะกร้ารอ ร่างบางเลยต้องอุ้มเจ้าตัวน้อยลุกตาม
“ซุนไปก่อนนะฮับน้าฮยอก จ๊วฟๆ >3<”เจ้าตัวน้อยผละปากเล็กๆจากกล่องนมที่ดูดมาโบกมือลาแถมจุ๊บส่งท้ายให้ฮยอกแจ
“พี่ไปล่ะฮยอก แล้วเจอกัน บาย”เยซองบอกลาฮยอก
“บายๆฮะ”ฮยอกแจโบกมือให้พี่ชายกับเจ้าตัวน้อย เยซองรีบอุ้มเจ้าตัวน้อยเดินตามร่างสูงออกจากร้านไป
.........................................................................................................................................................
TBC.
มาต่อแล้วนะค่ะ ขอโทษที่หายไปนาน
ความคิดเห็น