คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ครอบครัว
“มาม๊าฮับ วันนี้เราจะได้เจอปาป๊ากันใช่ไหมฮับ (‘ ‘ )”ซุนฮวาดึงชายเสื้อของร่างบางเบาๆ วันนี้เป็นวันเริ่มอัดเทปวันแรก ซึ่งร่างบางและเจ้าเด็กตัวน้อยต้องมานั่งคอยใครอีกคนที่กำลังจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสมาชิกในบ้าน พร้อมกับภารกิจที่จะต้องไปทำร่วมกันในวันนี้
“ใช่แล้วครับ วันนี้เราจะได้เจอปาป๊ากันแล้ว”ร่างบางบีบจมูกเด็กตัวน้อยด้วยความหมั่นเขี้ยวเบาๆ
“มาม๊าฮับ ซุนได้ยินเสียงรถฮับ”เด็กน้อยพูดจบ เยซองก็อุ้มเจ้าตัวน้อยออกไปที่หน้าบ้านทันที เพื่อดูว่าใครมา
“มาม๊าฮับ นั่นใช่ปาป๊าของซุนไหมฮับ”นิ้วป้อมๆของเจ้าตัวน้อยชี้ไปที่ร่างสูงที่กำลังเดินเข้ามาในบ้าน
“ใช่แล้วครับ ซุนวิ่งไปหาปาป๊าสิครับ”ร่างบางปล่อยเจ้าตัวเล็กลงกับพื้น ก่อนที่ซุนฮวาจะวิ่งไปหาร่างสูงที่กำลังปั้นหน้ายิ้ม เพราะถึงแม้ที่นี้จะไม่มีทีมงานคอยเดินควักไขว่ แต่เกือบทุกพื้นที่ของบ้านก็มีกล้องวงจรปิดติดไว้อยู่
“ปาป๊าของซุนนน”เด็กน้อยตะโกนก่อนจะกระโจนใส่ร่างสูงที่กำลังเบ้หน้าอย่างไม่ชอบใจ จะให้ทำไงได้ล่ะ ก็ในเมื่อซีวอนไม่ชอบเด็กเอาซะเลย แต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้มไว้
“ซุนอย่าไปกระโจนใส่ปาป๊าแบบนั้นสิครับ”เยซองเดินเข้าไปอุ้มซุนฮวาออกมาจากซีวอน
“ก็ซุนอยากมีปาป๊ามานานแล้วนิฮับ (. .)”ซุนฮวาซบหน้าลงกับอกของเยซอง ตากลมๆก็แอบเหล่มองคนที่ตัวเองเรียกว่า ‘ปาป๊า’
“เด็กน้อย~”เยซองลูบหัวทุยของเจ้าตัวน้อยอย่างปลอบโยน ก้มมองเจ้าตัวน้อยอย่างเห็นใจ ร่างสูงมองภาพตรงหน้า ทำเอาร่างสูงรู้สึกเห็นใจเด็กตัวน้อยในอ้อมกอดร่างบาง ก่อนจะเดินเข้ามาลูบหัวทุยของเจ้าตัวน้อย ซุนฮวาเด้งตัวออกมาจากอกร่างบางแล้วจ้องมองร่างสูงอย่างประหลาดใจปนอาการดีใจที่ได้รับสัมผัสอันอบอุ่นนี้ เยซองได้แต่ยิ้มนิดๆกับภาพตรงหน้า
“ปาป๊าฮับ”เจ้าตัวน้อยชูแขนขึ้น เพื่อจะให้ร่างสูงอุ้มตัวเองบ้าง
“ซุนอยากให้นายอุ้มน่ะ”เยซองส่งซุนฮวาให้ร่างสูง ร่างสูงเก้ๆกังๆกับการอุ้มเด็ก เจ้าตัวเล็กก็กระดึบตัวไปซุกหน้าลงกับไหล่ของร่างสูง
“มาม๊าเรียกปาป๊าไม่เพราะเลยอ่ะ -3-“ เด็กตัวน้อยหน้ามุ่ย ขณะทุกคนกำลังเดินเข้ามาภายในบ้าน
“แล้วจะให้มาม๊าเรียกปาป๊าของซุนว่าไงล่ะครับ”เยซองนั่งลงข้างๆเจ้าเด็กน้อยที่โดนปาป๊าหมาดๆวางลงกับโซฟา ส่วนตัวเองก็เดินไปนั่งโซฟาอีกตัว
“ไม่รู้ฮับ แต่มาม๊าต้องเรียกชื่อปาป๊าเพราะๆฮับ”ตากลมจ้องร่างบางอย่างสื่อความหมาย
“โอเคครับ มาม๊าจะเรียกปาป๊าของซุนเพราะๆนะครับ^^”เยซองยิ้มหวานให้กับเจ้าตัวเล็กข้างๆ
“พาซุนไปเปลี่ยนชุด ฉันให้เวลา 3 นาที”ซีวอนทำหน้าเซ็ง มือก็เลื่อนไอแพดดูคำสั่งที่ทางทีมงานส่งมาให้
“เปลี่ยนทำไมล่ะ”เยซองเงยหน้าไปถามร่างสูง
“ทำภารกิจ”ซีวอนตอบสั้นๆ เยซองก็ไม่อยากจะพูดอะไรให้มาก เลยอุ้มเจ้าตัวเล็กไปเปลี่ยนชุด ก่อนจะอุ้มกลับออกมา แต่ก็ยังไม่วายโดนร่างสูงบ่น
“ช้าไป 2 นาที ทำไมชักช้าแบบนี้” ร่างสูงขึ้นเสียงนิดๆ เจ้าตัวเล็กรีบซุกหน้าลงกับอกร่างบางทันที ร่างบางต้องลูบหลังปลอบโยนแล้วเอ่ยกับร่างสูงนิ่งๆ
“ช้านิดช้าหน่อย อย่าบ่นจะได้ไหม สะกดคำว่ารอเป็นไหม ไม่เห็นหรอไงว่าลูกกลัว”เยซองส่งสายตาดุซีวอนแทนคำพูดเรียบๆ ก่อนจะเดินนำร่างสูงออกไป ร่างสูงจิ๊ปากด้วยความขัดใจแล้วเดินตามร่างบางออกไปเงียบๆ
.............................................................................................................................................................
TBC.
ลงตอนที่หนึ่งแล้วนะค่ะ ^^
ความคิดเห็น