Blind Lily มนตราสัตยารัก - นิยาย Blind Lily มนตราสัตยารัก : Dek-D.com - Writer
×

    Blind Lily มนตราสัตยารัก

    เขาคือนักฆ่าที่ทั้งชีวิตมีเพียงความแค้นและความตาย ขณะที่เธอแม่มดข้างทางที่ทั้งหัวใจมีแต่ความรักให้เขา ความรักที่เขาปฏิเสธ และความรักที่เขาไม่เคยหวังว่าจะมีอยู่

    ผู้เข้าชมรวม

    2,441

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    2.44K

    ความคิดเห็น


    211

    คนติดตาม


    89
    จำนวนตอน :  30 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  11 มิ.ย. 66 / 10:02 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "Blind Lily สัตยารักข้างความตาย"

    จากใจผู้เขียน อัพสัปดาห์ละตอน ไม่มีดองและไม่เลิกแต่งกลางคัน 
    ภาคเดียว 30 บทจบ(อาจเกินกว่านี้) 


    ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับ แฟนคลับที่ยังกลับมาอ่าน และผู้ที่หลงเข้ามาอ่านนะคะขอให้สนุกค่ะ

    คำเตือน : เนื้อเรื่องมีแต่ รัก รัก รัก แฟนตาซีแค่ฉากและตัวละครเล็กน้อย ปมปริศนาของเรื่องไม่ค่อยมี เน้นเรื่องราวความรักเป็นหลัก 
     คำเตือนที่สอง : ไม่เหมาะกับผู้ที่ชอบตัวละครแนวสีขาวแสนดีนะคะ
    ฉากบู๊น้อย ถ้าใครหวังเสียใจด้วย 
    คำเตือนที่สาม : คนชอบฟินจิกหมอนอ่านเรื่องนี้ต้องอดทน ฉากหวานน้อยถึงปานกลาง 
    *แต่ก็ยังแนวโรแมนติกนะจ้ะ 
    คำเตือนนี้วัดตามมาตรฐานของผู้เขียน ใครไม่เห็นด้วยขออภัย

    คำเตือนสี่ (ล่าสุด) : บทนำเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องนะคะ เป็นตัวเกริ่นนำเรื่อง มีตัวละครและจุดเริ่มดำเนินเรื่อง (ไม่ใช่ข้อความไร้สาระจากผู้เขียนถึงผู้อ่าน) จำเป็นต้องอ่านนะคะ 

    "ประกาศ ประกาศ แต่งจบแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามและยินดีต้อนรับผู้ที่หลงทางเข้ามา ขอให้ชอบนะคะ 
    อ่านจบคอมเมนต์หน่อยก็ได้นะ เผื่อมีพิจารณาแต่งตอนพิเศษเพิ่ม^^"



    เนื้อเรื่องเบื้องต้น 



             ลิลลี่ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองจึงเลือกที่จะตามนักฆ่าหนุ่มที่ตนไม่รู้แม้แต่ชื่อออกมา ทั้งที่มีทางเลือกที่จะได้อยู่อย่างสบายแต่นางก็เลือกเส้นทางที่ไม่มีจุดหมายแน่นอน ต้องตามติดนักฆ่าที่เร่ร่อนไปทั่ว ไร้ที่ซุกหัวนอน ทำไม? นางจึงเลือกเส้นทางที่แสนลำบากและอันตรายนี้

              “ท่านเจ้าคะ!” นางตะโกนเรียกชายหนุ่มที่เดินไกลออกไปเรื่อยๆหวังให้เขาได้ยิน  แต่ถึงได้ยิน เขาก็คงไม่หันกลับมา เขาตั้งใจทิ้งนางไว้แล้ว

              แต่นางอยู่ที่นี่ไม่ได้ นางต้องการไปกับเขา... แต่ทำไมล่ะ ทำไมจึงต้องเป็นเขา

              “ท่านท่าน!” จะเรียกชื่อก็ยังไม่ได้ แต่ถึงต้องเรียกอย่างนี้ตลอดไปก็ไม่เป็นไร ขอได้ไปกับเขาเท่านั้น

               ลิลลี่วิ่งไป ชนคนอื่นๆไปจนในที่สุดก็ล้มลง เสียงเกือกม้ากระทบพื้นดังเข้าในโสตประสาท  ลิลลี่กลอกตามองตามเสียง เห็นม้าร่างสูงเพรียว ขนเป็นมันปลาบดูคุ้นตา

              หญิงสาวลุกขึ้นมาและเงยหน้ามองอย่างไม่เชื่อสายตา “ท่าน...”

              ร่างของชายหนุ่มที่นางพยายามวิ่งตามนั่งอยู่บนหลังม้า ใบหน้าเขาแสดงออกถึงความยุ่งยากในใจ แต่ก็ยังไม่มีคำเอ่ยใดๆอีกเช่นเคย นอกจากมือที่ยื่นมาให้นาง

               นางจับมือเขา สายตามองใบหน้าที่แสนเย็นชาของชายหนุ่ม หัวใจนางเต้นเร็วและรู้สึกขอบตาร้อนเมื่อตระหนักได้ว่าเขากลับมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง และจับมือนางไว้

               คำตอบของความรู้สึกนี้มีเพียงคำเดียว

               นางรักเขา


       

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น