คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : มัน...เป็นยังไง? 80%
Taeyeon Mode::
“พี่แทยอนคะ วันเสาร์นี้พี่แทว่างมั้ยคะ” น้องหัวเหม่งคนงามถามฉัน
“มีอะไรรึป่าวจ๊ะ”
“คือ ยุนจะชวนไปงานวันเกิดยุนน่ะค่ะ ถ้าพี่แทไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะคะ” น้องยุนอาว่าก่อนจะก้าวขาออกไป ไม่ได้ๆ วันเกิดน้องยุนอาทั้งที ของอร่อยๆต้องเยอะแน่ๆ พลาดได้ที่ไหนเล่า
“เดี๋ยวก่อนจ้ะน้องยุนอา จริงๆแล้วพี่ว่างนะ พี่ไปกับคยูได้ใช่มั้ย” ฉันต้องไปกับเจ้ากี้อยู่แล้วเพราะว่า เหอๆ ฉันจำทางไม่ได้น่ะสิ
“ได้สิคะ ยุนว่าจะไปชวนคยูอยู่พอดี แต่ว่าไม่รู้ว่าอยู่ไหนน่ะค่ะ ฝากพี่แทบอกคยูด้วยนะคะ” มันจะไปอยู่ไหนล่ะจ๊ะน้องยุน ถ้าไม่ใช่...
“ง่ายๆจ้ะน้องยุน ซอไม่อยู่กับน้องยุนแล้วน้องยุนคิดว่าคยูจะอยู่ไหนล่ะ”
“อ่อ อย่างนี้นี่เอง พี่แทยอนก็ฉลาดเหมือนกันนะคะเนี่ย ยุนขอตัวก่อนนะคะ” ดีจังน้องยุนชมฉันด้วย แต่มันก็แปลกๆอยู่นะ
“จ้ะ” หรือว่ายัยเด็กนี่จะหลอกด่าฉัน ไอ่ปากมอมนั่นต้องใส่ไฟฉันให้น้องยุนอาฟังแน่ๆเลย
Kyuhyun Mode::
ครืด ~ ครืด ~
‘วันเสาร์หน้า แกต้องไปงานวันเกิดน้องยุนคนงามกับฉัน เข้าใจใช่มั้ย น้องรัก ฮุฮุ’
From … พี่สาวสุดสวย&น่ารัก คิคิ
นี่มันอีกตั้งนานเลยนะ ยัยบ้านี่รวยนักรึไง รอบอกตอนเย็นทีเดียวก็ไม่ได้ ต้องส่งข้อความมาบอกด้วย เสียเวลาตามตื๊อเลย งงละสิ ตามใครอยู่
“สาวส่งมาหรอ ฮะ พ่อคนหล่อ ชิชิ” ซอฮยอนหันมาถามแล้วเอานิ้วมาจิ้มอกผมเล่น
“อืม..ใช่”
“...” แล้วซอฮยอนก็หันหลังใส่ผมแล้วเดินออกไป ยัยนี่งอนหรอเนี่ย ฮ่าๆ ดีจัง ดี ตรงไหนวะเนี่ย ผมต้องไปตามตื๊ออีก ก็ได้ๆ ยอมละกัน แล้วก็ต้องเหนื่อยละสิ ยัยนี่น่าจะเตียกว่านี้หน่อย ขายาวๆของซอฮยอนนี่ก้าวเร็วชะมัด ผมเลยต้องวิ่งมาดักหน้าเธอนี่ไง
“ทำไม ซอฮยอนเธอหนีฉันทำไม” อะ อ้าว ยัยนี่ไม่ตอบอ้ะ แต่เดินต่อไป แล้วผมจะอยู่ทำไมอ้ะ กลายเป็นว่าผมต้องเดินถอยหลังคุยกับยัยนี่ละสิ ไม่งั้นก็ไม่เห็นหน้าว่าจะเป็นยังไง
“ตกลงเธอหนีทำไมเนี่ย”
“ก็ นายจะได้มีเวลาคุยกับสาวๆในสต็อกนายไง” หน้าก็ไม่มองกัน ใช่แน่ๆเลยงานนี้
“สาวอะไรเล่า เธอนี่” เมื่อไหร่จะหยุดเดินซักทีนะ
“ไม่ต้องเลย เมื่อกี้นายยังบอกอยู่เลยว่า...”
‘ตุ้บ’
ผมชนใครเนี่ย ไม่น่าเดินถอยหลังเลย เพราะเธอแท้ๆยัยซอฮยอน
“แกเป็นใคร บังอาจมาชนฉัน” เสียงนี้คุ้นๆแฮะ
“อ้าว พี่แทยอน สวัสดีค่ะ”
“ไอ้กี้ นี่แกเองหรอที่ชนฉันน่ะ”
“โทษทีน่าเจ๊”
“เออๆ แล้วแมสเสจที่ส่งให้เมื่อกี้รู้แล้วใช่มั้ย” ว่าจะแกล้งยัยกบซักหน่อย หมดกันเลย ยัยพี่บ้าาาา~
Seohyun Mode ::
“เออๆ แล้วแมสเสจที่ส่งให้เมื่อกี้รู้แล้วใช่มั้ย”
หมายความว่า นายนี่หลอกฉันงั้นหรอ แล้วเมื่อกี้ฉันทำอะไรลงไปบ้างล่ะ มันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ มันไม่ใช่ตัวตนของฉันใช่มั้ยเมื่อกี๊นี้น่ะ
“งั้นฉันไปก่อนละ เชิญสวีทกันตามสบายนะ ฮุฮุ” พี่แทยอนน กลับมาฟังหนูอธิบายก่อนจิ
“...” พี่แทยอนเดินไปแล้ว บรรยากาศระหว่างฉันกับนายนี่มันก็ยังไงไม่รู้ เงียบจนน่าอึดอัดไปหมดแล้ว ฉันจึงตัดสินใจเดินต่อไป ไม่อยากอยู่หน้านายนี่แล้ว
‘หมับ’
แต่ว่านายนี่ไวกว่าฉัน เขาจับข้อมือแล้วดึงฉันอย่างแรง(โหดมากค่ะ)ไปเผชิญหน้ากับเขา แต่มันไปได้เผชิญหน้าละสิ ก็หน้าฉันมันไปกระแทกอกเขาเต็มๆเลยอ้ะ แล้วจะทำยังไงดีล่ะฉัน เขินจริงๆ
“อะ..อะไรขะ ..ของนาย” หวาา ติดอ่างง่า แต่ฉันต้องออกไปจากอกเขาให้ได้ แต่พยายามเท่าไหร่นายนี่ก็ไม่ปล่อยฉันนะสิ
“เดี๋ยวก่อนสิ เธอตอบฉันมาก่อน” แต่เขาไม่ยอมปล่อยฉันนี่สิ โอยยย แก้มจะแตกอยู่แล้ว
“ตอบอะไร”
“เธอวิ่งหนีฉันมาทำไม”
“ก็บอกไปแล้วนิ นายจะได้คุยกับสาวๆได้สะดวกไง”
“สาวที่ไหน”
“ก็นายหลอกฉัน ปล่อยได้แล้ว”
“ฉันไม่ปล่อยเธอหรอก เธอต้องตอบอีก”
“อะไรของนายอีก” อึดอัดแล้วอ้ะ อึดอัดอย่างบอกไม่ถูกเลย
“เธองอนหรือไง” ที่ฉันเป็นอยู่คืองอน...งั้นหรอ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------(มาต่อค่ะ)
“งอน...ฉันไม่มีเหตุผลที่จะต้องงอนนายซะหน่อย”
“ถ้างั้นเธอก็... หึงฉันนะสิ ใช่มั้ย ซอจูฮยอน” หึง หึง หึง.... หมายความว่ายังไง???
ออด ออดดดด~ ~ ~
เป็นอีกครั้งที่ฉันรักออดเข้าเรียนจริงๆ อย่างน้อยมันก็ไม่ต้องทำให้ฉันต้องเผชิญหน้ากับนายคยูนี่ต่อไปอีก
“ไร้สาระน่า เข้าเรียนดีกว่านะ” ฉันพยายามจะผละออกจากอกเขาอีกรอบ แต่มันไม่สำเร็จอีกแล้วน่ะสิ นี่ฉันอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายคนนี้มานานเท่าไหร่แล้วคะเนี่ย
“ฉันว่าจะไม่เข้าเรียนอยู่แล้วเพราะฉันขี้เกียจ ถ้าเธอไม่ตอบฉัน เธอก็อยู่อย่างนี้ต่อไปนั่นแหละ” แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะทีนี้ จะเรียกหาใครให้ช่วยก็ไม่ได้ ฉันไม่น่าตามนายนี่มาหลังตึกเก่าเลย คนไม่มีเลย แงๆๆแล้วเมื่อกี้พี่แทยอนมาทำอะไรแถวนี้ล่ะ สงสัยจะมาห้องประธานนักเรียนที่อยู่อีกฝั่งนึงของตึกนี้แหงๆเลย ถ้าพี่แทยอนจะกลับไปเรียนก็ต้องผ่านมาทางนี้สิ อีกไม่นานฉันคงจะมีตัวช่วยแล้วหละ เย่ๆ
“....”
“คิดอะไรอยู่ ฮะซอฮยอน” สีหน้าฉันมันแสดงออกถึงขนาดนั้นเลยหรอว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่
“ก็คิดที่จะหนีนายไปเรียนไงเล่า”
“ไม่มีทางหรอก แถวนี้ก็ไม่มีใครซะด้วย”
“งั้นหรอ แล้วนั่นล่ะ”ฉันอาศัยจังหวะที่เขาหันหน้าไปอีกทางผลักหน้าเขาให้ไปยิ่งกว่าเดิม แล้วผละออกมาจนสำเร็จ แต่ยังไง นายนี่ก็ยังไวอยู่ดี เขาคว้าข้อมือฉันไว้ได้แล้วกระชาก(เน้นๆค่ะ)เข้าไปหาตัวเขาเอง หลังฉันกับอกของเขาเลยมาติดหนึบกันไงล่ะ ตอนนี้เขากอดฉันจะด้านหลังอีกแล้ว เมื่อไหร่ฉันจะหนีเขาพ้นนะ
“เธอหลอกฉันหรอ มานี่เลย” เขากำลังจะลากฉันเข้าไปในมุมมืดแล้ว แต่...
“เห แกทำอะไรน่ะคยู” ในที่สุดสวรรค์ก็เมตตาฉันจนได้
“ก็หาน้องสะใภ้ให้เจ๊อยู่ไง”
“บะ กอดกันขนาดนี้ อย่าพึ่งปล่อยนะ”พี่แทยอนว่าแล้วก็ค้นๆอะไรไม่รู้ในกระเป๋าตัวเอง แล้วก็หยิบมันออกมา ละมันก็คือ...
‘แ ช ะ แช ะ แ ชะ’
มันคือกล้องไงล่ะคะ กดซะรัวเลยอ้ะ จะถ่ายซอไปทำไมคะพี่ ฮือๆๆ
“ดีนะที่ฉันไปเอากล้องที่ห้องประธานเพื่อเตรียมไปเก็บกิจกรรมที่โรงเรียนนั้นพอดี ฮ่าๆ ขอยืมหน่อยละกันนะจ๊ะ กอดกันแน่นๆหน่อยสิจ๊ะ ว๊าา น่ารักจัง” พี่ถามซอสักนิดเถอะค่ะ tt’
“ไปได้แล้วเจ๊ไปๆๆๆ”นายทำได้ดีมากคยูฮยอน แต่จะดีกว่านี้นะถ้านายปล่อยฉันน่ะ
“ไปก็ได้ๆ บ๊ายบาย” พี่แทยอนเข้าใจไปถึงไหนๆแล้วอ้ะ
“นายน่ะ ปล่อยฉันได้แล้วนะ! ฉันจะขึ้นเรียนแล้ว”
“มันก็เลยเวลามามากแล้วนะ ไม่ต้องขึ้นหรอก อยู่กับฉันนี่แหละ”
“ฉันเรียนวิชานี้ไม่ค่อยเข้าใจเลยนะ”
“ถ้าอยากขึ้นก็ต้องตอบคำถามฉันมาก่อน” คำถาม....งั้นหรอ
“ว่ามาสิ”
“เธอหึงฉันใช่มั้ย”
“ก็..เ..อ่อ”
“ว่าไงครับที่รัก หึงผมใช่มั้ย”
“ฮะ...ที่รัก? ใครที่รักนาย”
“เอาวะ..จะได้รู้ตัวสักที ตกลงว่าซอฮยอนที่รักของผมโจวคยูฮยอนหึงผมใช่มั้ยครับ” ทำไมเขาต้องทำหน้าอย่างนี้ด้วยล่ะ...มัน น่ารักเกินไปแล้วนะแต่ยังไงเคโรโระก็น่ารักกว่าอยู่ดีแหละ
“?-?”
“เอ๊ะ! เธอนี่ชอบทำหน้ากบสงสัยจัง เสียบรรยากาศจริงๆ” นายนี่มันน่า...นัก
“ก็ฉันงงนี่ แล้วฉันก็ไม่ใช่กบด้วยนะตาบ้า!”
“งง...งงอะไรของเธอ”
“ก็หึงไง มัน..เอ่อ เป็นยังไงหรอ?*?”
“เธอไม่รู้จักหรอ”
“อื้มม” ถ้ารู้ฉันจะถามนายมั้ยย
“คือ...จะพูดไงดีวะเนี่ย เกิดมาก็ไม่เคยหึงใครเหมือนกัน”
“อ้าวว...”
“เอางี้ๆ ถ้าเธอชอบผู้ชายคนไหน แล้วถ้าเธอเห็นผู้ชายคนนั้นอยู่กับคนอื่น ที่เป็นผู้หญิงหรือผู้ฉิงก็แล้วแต่อ่านะ เธอก็จะรู้สึกแบบว่าๆ...ยังไงดี”
“อึดอัด....แบบที่ฉันเป็นเมื่อกี้รึป่าว”
Kyuhyun Mode::
“อึดอัด....แบบที่ฉันเป็นเมื่อกี้รึป่าว” เธออึดอัดงั้นหรอ แสดงว่า...เยสสส
“ฮะ เธออึดอัดหรอเมื่อกี้น่ะ”
“น่าจะใช่ ฉันรู้สึกประมาณนั้นแหละ มันเป็นอย่างนั้นหรอ”
“ไม่ๆ ไม่รู้ๆ” ขอฉันลองดูต่อไปอีกหน่อยละกันซอฮยอน
“แต่จะว่าไปฉันน่ะ อึดอัดมากๆเลยนะ ฉันไม่ชอบให้นายกอดเลยอ้ะ มันรู้สึกแบบว่า อึดอัด” แป่ววว จนได้นะไอ้กี้เอ๊ย แกไม่น่าหลงเชื่อคำว่าอึดอัดของยัยนี่เลย
“เอางี้ดีกว่า เธอรู้สึกยังไง ตอนที่ฉันบอกเธอว่าสาวๆของฉันส่งแมสเสจมาคุยด้วยน่ะ”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------(75%)
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ยังเหลืออีก3หน้าที่ยังพิมพ์ไม่เสร็จ จะมาต่อให้เร็วที่สุดค่ะ
ความคิดเห็น