คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พี่ชายคนใหม่
~ปิดเทอมใหญ่~
“ลูกสาวแม่ ปิดเทอมคราวนี้จะไปช่วยแม่ทำงานมั้ยจ๊ะ”คุณหญิงแม่ของซอฮยอนถามเธอระหว่างที่กินข้าว
“ไปสิคะ จะได้เป็นการทนทวนภาษาจีนด้วย”ซอฮยอนตอบพลางตักข้าวต้มเข้าปาก
“แล้วตัดสินใจได้รึยังจ๊ะว่าจะทำที่ไหน”
“ปีนี้ซออยากทำที่เกาหลีอ่ะค่ะ”
“ถ้าลูกทัวร์ลงแล้วแม่จะบอกนะลูก”
“ค่ะแม่”
“งั้นแม่ไปก่อนนะ เดี๋ยวขึ้นเครื่องไม่ทัน”
“บ๊ายบายค่ะ” เมื่อล่ำลากันเรียบร้อยคุณหญิงก็ออกจากบ้านเพื่อขึ้นเครื่องบินไปที่จีนทันที
~ 1 สัปดาห์ต่อมา ~
~ 6.15 น.(โซล)~
Oh, Day by day, Day by day, แน มา อึม โด เน มัม ชอ รอม ซา ราง งือ โร แช วอ นอ ฮึล เก ♬ ~ เสียงโทรศัพท์ดังปลุกเธอตั้งแต่เช้า
“ค่ะแม่~” เธอรับสายด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
(ยังไม่ตื่นอีกหรอลูก)เสียงปลายสายถามเธอมา
“ก็เพิ่งจะ...6โมงกว่าเองนี่คะ ซอเลยยังไม่ตื่น”
(อ่าจ่ะ...แม่ลืมโทษทีนะที่โทรมาปลุกลูกแต่เช้าน่ะ) ด้วยเหตุที่แม่ของเธอเพิ่งจะกลับมาจากประชุมที่ญี่ปุ่นกับบริษัทในเครือแล้วเพิ่งจะถึงจีนจึงลืมไปแม้จีนจะเวลาเพียงตีห้ากว่าๆก็ตาม
“มีอะไรรึเปล่าคะแม่” เธอคิดว่าต้องมีอะไรด่วนแน่ๆแม่จึงโทรหาเธอแต่เช้า
(เมื่อกี๊แม่เพิ่งกลับจากประชุมที่ญี่ปุ่นกับเครือบริษัทของเรา)
“ตกลงเรื่องลูกทัวร์หรอคะแม่”
(ใช่จ้ะ อีก3วันลูกทัวร์จะมาจากจีนนะลูกหนูไปรับด้วยนะ)
“ค่ะแม่ กี่โมงคะ”
(ประมาณ 9 โมงเช้านะลูก)
“แล้วให้พาเขาไปเที่ยวเลยรึเปล่าคะหรือว่าให้เขาพักผ่อนก่อนคะ” เธอถามผู้เป็นแม่ พลางลุกขึ้นจากเตียงหลังจากนอนจมตั้งแต่แม่เธอโทรมา
(ให้เขาพักผ่อนก่อนนะลูก...เอางี้นะเดี๋ยวแม่ส่งตารางทัวร์ให้ลูกทางเมลล์ละกันนะ)
“โอเคค่ะ แค่นี้นะคะ”
(จ้า บ๊ายบาย) เมื่อเธอวางโทรศัพท์จากแม่เธอแล้วจึงเข้าห้องน้ำไป
~ 3 วันต่อมา~
ซอฮยอนอยู่ในชุกทะมัดทะแมง กางเกงยีนส์ขายาวสีกรมท่าเข้มและเสื้อสเว็ตเตอร์สีขาว เตรียมพร้อมที่จะไปรับลูทัวร์ตามที่แม่เธอบอกไว้
“ลุงฮันซึงคะ แวะไปที่บริษัทก่อนนะคะ เดี๋ยวซอจะแวะไปเอาป้ายทัวร์น่ะค่ะ แล้วลุงก็ไปเปลี่ยนรถเป็นรถตู้ด้วยนะคะ” เธอพูดกับคนขับรถก่อนที่จะขึ้นรถคันหรู
“ครับคุณหนู”
~ สนามบินนานาชาติอินชอน ~
“เดี๋ยวลุงไปอีกฟากนึงนะคะ ถ้าคนที่คุณแม่ส่งมามองไม่เห็นซอ อาจจะมองเห็นลุงน่ะค่ะ” เธอหันไปพูดกับคนขับรถคนเดิม
“ได้ครับ คุณหนู” เขารับคำแล้ววิ่งไปอีกฟากที่รอผู้โดยสาร
เธอชูป้ายทันทีที่ประตูผู้โดยสารขาออกเปิดออก ไม่นานก็เห็นคนที่แม่เธอส่งมาด้วยกับลูกทัวร์คนเดิมกับครั้งที่แล้วเดินออกมากลับลูกทัวร์อีกประมาณเกือบๆ 10 คน แต่ดูเหมือนว่าคนที่แม่เธอส่งมาจะมองไม่เห็นเธอแต่เหมือนว่าจะมองเห็นคนขบรถของเธอแล้ว เธอจึงวิ่งไปอีกฟากนึง แต่ด้วยความที่คนเยอะ ทำให้เธอมองไม่เห็นทางและสะดุดขากับใครสักคนในที่แห่งนั้นจนเกือบจะล้ม แต่ก่อนที่เธอจะล้มนั้นได้ปรากฏร่างสูง ร่างหนึ่งเข้ามาช่วยพยุงเธอไม่ให้ล้ม
“เป็นอะไรมั้ยครับ” เขาถามสำนวนแปล่งๆไม่ค่อยชัดเจน
“ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณมากนะคะ ดิฉันของตัวก่อนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” เธอกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินออกไป แต่มือของร่างสูงก็คว้าข้อมือเธอไว้เสียก่อน
“มีอะไรรึเปล่าคะ” เธอหันไปถามเขาอีกครั้ง
“คือ ผมเป็นลูกทัวร์ของบริษัททัวร์ของคุณน่ะครับ”
“งั้นหรือคะ ดิฉันนึกว่าคุณไปกับกลุ่มใหญ่แล้วซะอีก”เธอคุยกับเขาและเดินไปหากลุ่มลูกทัวร์กลุ่มใหญ่ของเธอด้วย
“ตอนแรกผมก็เดินมากับลูกทัวร์คนอื่นด้วยกันนั่นแหละครับ แต่ผมเห็นคุณอีกด้านนึงกำลังถือป้ายแล้วสักพักนึงก็วิ่งไปไหนก็ไม่รู้ ผมเลยวิ่งมาดูแล้วก็เจอคุณกำลังเบียดกับคนเยอะๆแล้วก็กำลังสะดุดขาคนอื่นอยู่ด้วยก็เลยช่วยน่ะครับ” เขาพูดแล้วยิ้มตาหยีให้เธอ
“อ่อค่ะ...ดิฉันว่าเราไปรวมกันกับลูกทัวร์คนอื่นๆกันก่อนเถอะนะคะ” เธอบอกเขาก่อนที่บทสนทนาจะยาวนานไปมากกว่านี้
Oh, Day by day, Day by day, แน มา อึม โด เน มัม ชอ รอม ซา ราง งือ โร แช วอ นอ ฮึล เก ♬ ~ เสียงโทรศัพท์ของซอฮยอนดังขึ้น
“ค่ะลุง”
(ผมพาลูกทัวร์มาที่รถแล้วนะครับ...เอ่อมีลูกทัวร์หลงคนนึงฝากคุณหนูหาด้วยนะครับ)ปลายสายพูดเสียงกังวล
“เค้าอยู่กับซอแล้วหละค่ะ...งั้นเดี๋ยวซอไปนะคะ”เธอพูดแล้วกดตัดสาย
“คุณคะๆ ทุกคนไปรอเราที่รถแล้วนะคะ” เธอสะกิดเขา
“อ่อ... ครับๆ” เขาตอบกลับแบบงงๆนิดหน่อยเพราะเหม่อไปนานระหว่างที่ซอฮยอนคุยโทรศัพท์แล้วเดินตามเธอไป
“คุณครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรอครับ” เขาถามระหว่างเดินไปที่รถ
“ฉันชื่อซอจูฮยอนค่ะ เรียกซอฮยอนก็ได้นะคะ แล้วคุณชื่ออะไรล่ะคะ” เธอถามเขาต่อ
“ผมซีวอนนะครับ”
“ทำไมคุณพูดภาษาเกาหลีได้ล่ะคะ”
“แม่ผมเป็นคนเกาหลีน่ะครับ เอ่อ...ต่อไปไม่ต้องพูดสุภาพมากก็ได้นะครับคุณคงเป็นน้องผมไม่กี่ปี” เขาเริ่มตีสนิทเธอแล้วล่ะสิ
“ก็ได้งั้นคุยเหมือนพี่น้องละกันนะ ซออายุ 16 นะพี่ซีวอน” เธอเริ่มเป็นกันเองมากขึ้นเช่นกัน
“โอ้โหยังเด็กอยู่เลย พี่อายุ18แล้วนะจะเข้ามหาลัยเทอมล้วด้วย”
“ซอจะขึ้นเกรด11เทอมหน้าแล้วด้วย อ่อ เทอมหน้าซอจะไปเรียนที่จีนแล้วด้วย”
“เรียนที่ไหนล่ะ”
“ที่ Bejieng High School International ค่ะ”
“จริงหรอมหา’ลัยพี่อยู่ใกล้ๆเลย ว่าแต่วันนี้ไปไหนบ้างล่ะ”
“เดี๋ยวจะพาลูกทัวร์เข้าที่พักก่อน แล้วตอนเย็นน่าจะพาไปแม่น้ำฮันนะคะ”
“อยากไปจังเคยเห็นแต่ในรู สวยมากเลยใช่มั้ย”
“ค่ะ” เธอรับคำสั้นๆ
“คุณหนูครับ...ทางนี้ครับ” เสียงลุงฮันซึง คนขับรถในทริปในทริปนี้เรียกเธอ
“ไปกันเถอะค่ะ” เธอหันไปบอกพี่ชายคนใหม่ของเธอ ก่อนจะวิ่งไปขึ้นรถทางด้านข้างๆคนขับซึ่งมีคนที่คุณแม่เธอส่งมากับลูกทัวร์ด้วยนั่งอยู่ก่อนแล้ว ส่วนซีวอนก็ขึ้นไปนั่งที่ที่นั่งด้านหลังคนขับ
ภายใต้ความเป็นพี่น้องไม่แท้กันนั้น ซีวอนไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยซักนิด แต่คิดไปไกลแล้วตั้งแต่ที่เห็นหน้าเธอคนนี้ครั้งแรก....
ขอโทษที่หายหน้าหายตาไปนานนะคะ
พอดีไม่ค่อยมีเวลาน่ะค่ะ ตอนหน้าอาจจะมีคนอื่นๆโผล่ขึ้นมาด้วยนะคะ
คืนนี้ก็Good night~ ฝันดีนะคะ
ความคิดเห็น