คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : น้อยใจ 100%
น้อยใจ
Taeyeon mode::
ไม่ต้องสงสัยทุกคน หายหน้าหายตากันไปนานกับสาวสวยคิมแทยอนคนนี้ เอิ๊กกกๆๆๆๆ ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียนของพี่ชายน้องยุนอา ไอ้ปากหมานั่น แง่งๆ
“แทยอน ฉันไปก่อนนะ ตอนเย็นเธอก็ให้คิบอมอะไรนั่นไปส่งละกัน วันนี้ฉันไม่ได้เอารถมาอ้ะ ว่าจะกลับกะดงแฮ” ง่าาาาา ทำไมเธอต้องยัดเยียดฉันให้ไอ้นั่นด้วยเนี่ย
“แล้วเธอเคยเอารถมาด้วยหรอ”
“เอ๊!ยัยรั่วนี่ เมื่อวานฉันก็ขับมาแกยังกลับบ้านกับฉันอยู่เลยนะ แต่เมื่อเช้ามันดันสตาร์ทไม่ติด ฉันก็เลยต้องมากับนายนี่ยังไงเล่า” เจสสิก้าชี้มือไปทางดงแฮ
“แล้วตกลงว่าเธอขับรถเป็นตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย” ฉันยังสงสัยอยู่เลยนะ
“ก็ตอนที่...ฉันสอนไง ไปกันเถอะเจส ปล่อยสองคนนี้ไว้เถอะ” นี่!!สองคนได้ไงยะ สวยๆอย่างฉํนมีคนเดียวบนโลกก็เหลือเฟือแล้วย่ะ
“นี่ คิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่ ยัยปลาทอง” ไอ้ปากสุนัขเอ๊ย นายจะไม่ปล่อยลูกสมุนของนายมาเห่ามากัดฉันซักวันไม่ได้รึไง
“อย่ายุ่งกับฉันน่า อ๊ะ น้องสุดสวย” โว่ววววววๆๆๆๆฉันเซงนายมากเลยนายคิบอม ฉันจะสบัดนายให้หลุดเลย คอยดู
“นั่นเธอเรียกใคร”
“นั่นไง ลาก่อน ฉันจะไปหาอดีตน้องสะใภ้ฉัน”น้องยูริจ๋าช่วยพี่ด้วย พี่เบื่อม้านนนนน
“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกยัยปัญญาอ่อน วะฮะฮ่า อย่าลืมสิว่าฉันกับเธอน่ะโชคชะตาฟ้าลิขิตให้อยู่กลุ่มเดียวกันนะ” ไอ้หมาบ้า แกบังอาจนัก นั่นมันคำพูดฉันนะยะ วะฮะฮ่า ในที่สุดนายก็ติดเชื้อรั่วบ้าจากฉันแล้วหละ นายปัญญาอ่อน
“เชอะ น้องยูริ หวัดดีจ้ะ”อย่าได้แคร์ค่ะ อย่าได้แคร์มัน แต่ตอนนี้ฉันควรจะแคร์ดีมั้ยเนี่ย น้องยูริกำลังสวีทหวานจ๋อยกับนายฮันคยองอยู่เลย
“แล้วรุ่นพี่จะเอายังไงกับฉัน...อ่า ค่ะพี่แทยอน...”สนใจเจ๊หน่อยสิลูก
“ดูเธอสิจะแต่งหน้าทำไม”หวานกันใหญ่แล้ว
“มันเรื่องของฉันน่า เมื่อวานฉันก็แต่งไม่เห็นจะมีใครว่าเลย” ยังคงเถียงกันต่อไป แต่ทำไมเมื่อวานฉันถึงไม่ได้สังเกตนะว่าน้องยูริแต่งหน้า หรือว่าฉันจะลืมไปแล้ว
“ทำไมต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วยเล่า ชิ”เอาอีกแล้วแทๆอยากกรีดร้อง ว่าแต่ชุดแบบนี้หรอ ฉันเพิ่งสังเกตนะว่าน้อยูริใส่กระโปรงสั้นขึ้น ชุดก็เหมือนจะรัดขึ้นด้วย สรุปน้องเขาเปลี่ยนชุดใหม่ โอ้ววว นิวยูริ
“นี่ เธอจะยืนตรงนี้อีกนานมั้ย ถึงเธอยืนไปก็ไม่มีใครบอกว่าเธอสูงขึ้นหรอกนะ” ขอบใจมาก แทงใจซะเลือดกระฉูดเลย โอ๊ยย แม่จ๋า หนูเจ็บ ฮือๆๆๆ
“เชอะ ถึงฉันจะไม่สูงขึ้นแต่ฉันก็น่ารักนะเฮ้ย” อย่าได้แคร์ค่ะ เราสวยซะอย่าง
“อืม” หมอนี่ว่าไงนะ
“นายบอกว่าฉันน่ารักหรอ”
“ใช่ เธออ่านะน่าลักมากๆเลย น่าลักไปฆ่า เพราะความบ้าบอปัญญาอ่อนของเธอนั่นแหละ”อ๊ากกกก!~ ปากหมาอีกแล้ว
“ความรั่วบ้าปัญญาอ่อน มันเป็นความสามารถเฉพาะตัวของฉันนะยะ” แค้นมากบังอาจมาดูถูกความสามารถพิเศษกัน
“นี่ๆไปเที่ยวกัน” อย่าเปลี่ยนเรื่องเร็วนักสิ คนสวยตามไม่ทัน
“ให้มันรู้หน้าที่หน่อยสิ เขาให้เรามาทำอะไร” ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่โคตรอยากไปเลย เบื่อมากกก
“มันไม่มีไรหรอกน่า ฉันเช็คชื่อให้เธอแล้วด้วย” เส้นใหญ่จริงนะพ่อคุณ
“แล้วทำไมฉันต้องไปกับนายด้วย”
“ก็เธอเป็นผู้หญิงน่ะสิ” เหวอออออออ มันพาฉันไปแล้วช่วยด้วย
ขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์ ฉันไปเดินเที่ยวไถตังค์นายนี่เล่นดีกว่า มีประโยชน์กว่าเยอะ โอ๊ะโอ่ วันนี้ตาบ้านี่เอารถมาด้วยแหละ โว้วๆๆหรูๆ คนสวยชอบ สปอร์ตสีดำด้วย
“ทำไมนายถึงเอารถมาล่ะ”
“พูดอย่างนี้แสดงว่าเธออยากขึ้นรถเมล์ไปรึไงเนี่ย”
“ย้ากกกกกก รถนายสวยเว่อๆ ง้างๆ ฉันนั่งแล้วสนิมจะติดก้นมั้ยเนี่ย” ฉันพูดบ้าไรไปฟะ
“ยัยปัญญาอ่อน เพ้อเจ้ออะไรของเธอเนี่ย”นั่นดิ้งงอยู่เหมือนกัน
“บอกฉันหน่อยดิ้ ฉันเองก็ไม่รู้ง่ะ”
“ขึ้นรถซะทีเถอะ คุยกับเธอนานๆแล้วประสาทจะกิน พาลให้ติ๊งต๊องไปด้วย” อะไรกัน แค่นี้ก็บอกหน่อยไม่ได้
“แล้วนี่นายจะพาฉันไปไหนง่ะ”ฉันถามขณะที่มือก็พันกันมั่วอยู่กับสายเข็มขัดนิรภัย
“ก็เที่ยวไง” มันนึกว่าฉันปลาทองขนาดไม่รู้เลยหรอว่ามันเองจะพาฉันไปไหนน่ะ
“สถานที่ดิ้พวก”
“ถึงก็รู้เองแหละพวก” มีย้อนนะมีย้อน แล้วนายกลัวฉันจะรู้รึไง ยังไงนายบอกมาฉันก็ไม่มีทางไม่รู้หรอก(งงมั้ยรีดเดอร์ ไรเตอร์แต่งเองงงคำเอง)ทำไมต้องเงียบด้วยง่ะ วังเวงจริงๆเลย แต่ว่าเห็นแก้มนายนี่แล้วอยากเอาเข็มจิ้มจัง
เหอๆๆ ตอนนี้ฉันก็อยู่ใต้ถุนที่จอดรถของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งน่ะ ซึ่งฉันจำไม่ได้ว่ามันคือห้างอะไร ทั้งที่ป้ายมัน ฉันก็พึ่งจะเดินผ่านมา
“มาทำไมเนี่ย”
“มาดูดาว”นี่มันพึ่ง4โมงเย็นนะ
“ขอบใจมาก คำตอบนายเริ่ดสุดๆ”
นายคิมคิบอมพาฉันขึ้นบันไดเลื่อนมาที่ชั้นสามของห้างนี้ แล้วก็มาหยุดอยู่ที่หน้าร้านอะไรซักอย่าง ชื่อร้านว่า KARAT’ Jewelry มันขายปลาดุกทอดหรือขายเพชรอ้ะ
“นายจะพาฉันมาซื้อแหวนหมั้นรึไง” ดูท่าทางแล้วนายนี่ไม่น่ามีกะตังค์เลย
“เปล่าหรอกแหวนแต่งงาน ชิ ได้ภรรยาแบบเธอ ลูกฉันเกิดมาคนแรกคงสมาธิสั้น คนที่สองคงสมองกลับด้าน” ฉันมัยแย่ขนาดนั้นเลยหรอ อยากจะร้องไห้จริงๆเลย
“แล้วนายพาฉันมาทำไมเล่า หน้าอย่างนายไม่น่าจะมีน้ำใจซื้อของให้ฉันอยู่แล้ว”
“แน่นอน ฉันพาเธอมาเพื่อเป็นตัวช่วย เพราะเธอเป็นผู้หญิง ฉันคิดผิดรึเปล่าเนี่ย” ถ้าฉันเป็นแต๋วมั้นจะไม่พาฉันมาใช่มั้ย
“ช่วยอะไร”
“เข้าไปข้างในก่อน” เขาพูดพร้อมๆกับเอามือมาดันหัวฉันเข้าไป ดันหลังไม่ได้เพราะฉันเตี้ยเกินไปใช่มั้ย
“เอ่อ..เราจะมาดูสร้อยน่ะครับ”
“แล้วนายจะให้ฉันช่วยอะไร”
“เธอโง่รึเปล่า เมื่อกี้ฉันบอกพนักงานว่ามาดูสร้อย ฉันก็ให้เธอมาช่วยเลือกสร้อยน่ะสิ” เอาไปให้สาวที่ไหนล่ะ ฉันเสียใจนะ
“ทำไมเป็นแบบนี้เนี่ย”ฉันพึมพำ เหมือนจะร้องไห้เลยอ้ะ
“หืม? เธอว่าอไรนะ” อย่าทำเป็นหูดีสิฟะ
“จะบ้าหรอ นายหูแว่วแล้ว”
“งั้นหรอ เธอช่วยเลือกหน่อยสิสร้อยเนี่ย” ฮึ่ย นายจะมาให้ฉันช่วยทำไมกัน นยั่นมันผู้หญิงของนายนะ
“ขอตัว” แล้วฉันก็เดินออกมาเลย ทำไมต้องน้อยใจด้วยเนี่ย
ตอนนี้ฉันเดินมาเรื่อยๆ แล้วก็มาหยุดอยู่ตรงแถวๆโซนเกมส์ เด็กนั่งเล่นกันเยอะแยะเลย ไอ้น้องขอพี่เล่นด้วยคนดิ้
“ยัยบ้าเธอมาทำอะไรตรงนี้” นายจะตามฉันมาทำไมเนี่ย
“....” เอาเลยไอ้น้อง ตรงนั้นง่ะ ยิงมันดิ้
“อยากเล่นเกมรึไง” อย่ารู฿ทันได้มั้ย คนสวยก็อายเป็นนะเฟ่ย
“เอ่อ...เปล่า ฉันแค่อยากเข้าห้องน้ำน่ะ”ฉันโกหกเนียนมัยอ้ะ
“แล้วเธอมาทำไมตรงนี้ ห้องน้ำมันอยู่ทางโน้นนะ”
“ก็ฉันมันปัญญาอ่อนไง เลยมาผิดทาง”เหตุผลสิ้นคิดอีกแล้ว
ฉันเดินโดยพยายามที่จะไม่ให้เขาเห็นหน้าฉันมากที่สุด เพราะตอนนี้ฉันยังปรับอารมณ์เข้าสู่โหมดปกติไม่ได้น่ะสิ แล้วพยายามเดินไปห้องน้ำ เน้นว่าพยายาม เพราะอะไรน่ะหรอ ตอนนี้ฉันมองไม่ค่อยเห็นน่ะสิ คอนแทกซ์เลนส์ฉันมันเลื่อนน่ะสิ สงสัยตอนที่ขยี้ตาเมื่อกี้แหงๆเลย นี่ต้องใช่ป้ายห้องน้ำแน่ๆเลย ในป้ายมันเป็นรูป คนใส่กางเกงกับคนใส่กระโปรงง่ะ แล้วชี้ให้ไปทางขวา ฉันเดินไปตามป้าย อ๊ะ! นั่น ห้องนี้คงจะเป็นห้องน้ำหญิงสินะ มีคนใส่กระโปรงกับส้นสูงเดินออกมาจากห้องนี้ด้วย แต่ขาเธอมันดูแปลกๆนะ แบบว่ามันมีขนด้วยอ้ะ แต่ขนมันค่อนข้างจะดกนะ
“ในนี้ไม่มีใครใช่มั้ยคะ” ฉันตะโกนถามออกไปเพราะว่าฉันต้องการระบายอารมณ์แล้วก็ใส่คอนแทกซ์เลนส์ใหม่ด้วย
“อ่าาา~ เจ็บจัง แหกตั้งนานกว่าจะใส่ได้เหอะ” เสร็จซักที คอนแทกซ์ซังกะบ๊วยเอ๊ยทำไมต้องเลื่อนด้วยฟะ(แน่ะๆ คิดอะไรกัน)
“นี่ๆ ไอ้กระจกบ้า ฉันจะระบายอารมณ์แล้วนะ”
“อืม” กระจกวิเศษพูดได้ หรือฉันหูฝาด
“อ๊ากกกกกกก ฮือๆๆ ไอ้บ้า มาซื้อสร้อยงั้นหรอ โว้ยยยยยย ซื่อไปสิยะ ชวนฉันมาทำไมอ้ะ นั่นมันผู้หญิงของนายนะ เห็นฉันเป็นตัวอะไรกัน ฉันก็มีหัวใจนะ น้อยใจเป็นโว้ยย ฮือๆๆๆ ไอ้หมาปากมอม(บอม) ไปตายไป๊ ฮือๆๆ ...” อีกมากมาย ฉันวักน้ำใส่หน้าตัวเองอย่างบ้าคลั่ง แต่นี่มันไม่ใช่ตัวจริง ของคิมแทยอนนะ
“ไอ้กระจกงี่เง่า แกเอาคิมแทยอนคืนมาเดี๋ยวนี้น้าาาา ปิ๊งป่อง เชิญพบกับตัวจริงของสาวน้อยคิมแทยอนได้ ณ บัดนาวค่ะ” ฉันจินตนาการว่าพื้นที่ที่อยู่ตรงหน้าอ่างล้างหน้าเห็นแคทวอล์ค แล้วเดินไปเดินมาโพสท่า ว๊ากกกก ฉันถ่ายแบบในห้องน้ำง่ะ แต่มันแปลกจัง ที่นี่มีทั้งห้องน้ำที่ทำเป็นห้องๆแล้วแบบที่เป็นเหมือนของผู้ชายด้วยอ้ะ สงสัยคงจะเป็นห้องน้ำรวมมั้ง(มันมีด้วยเรอะ)
“นี่เธอ แทยอนฉันทนดูต่อไปไม่ไหวแล้วนะ” อ๊ากกกก เสียงประกาศิตดังขึ้นแล้ว นายเข้ามาในนี้ได้ไงเนี่ย
“อะไรของนาย” ฉันพยายามปรับสีหน้าให้เหมือนน้องซอที่สุดแล้วนะ
“เธอไม่ต้องมาใสซื่ออะไรเลย แล้วเธอเป็นอะไรไป ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว” เง้อ เจ็บอ้ะ จะเขย่าก็ได้แต่อย่ากำแน่นได้มั้ยไหล่อ้ะ
“ฮือๆๆ ฟืดๆๆๆๆๆ ฮึกๆ กระซิกๆๆ นายอ้ะ”เจ็บโว้ย ยังจะกำแน่นอยู่อีก
“ร้องไห้ทำไมอ้ะ” อ๊ากกก กำแน่นกว่าเดิมอีก
“อะไรกัน ฉันไปหักอกเธอตั้งแต่ตอนไหน นี่คิมแทยอน เธอตกหลุมรักฉันหรอเนี่ย ยัยรั่วเอ๊ย” คำก็รั่ว สองคำก็รั่ว เห็นฉันเป็นกระแป๋งรึไงกันฟะ ไอ้หลงตัวเองเอ๊ย
“หัดส่องกระจกบ้างนะ คนอย่างคมแทยอน สวยๆอย่างฉันเนี่ย ไม่หลงรักนายง่ายๆหรอกย่ะ(หรอ) นายอ้ะบีบไหล่ฉัน ไม่เชื่อก็ดูมือนายสิ” เขามองดูที่มือตัวเองทันที ตกใจมั้ยเอ่ย มือนายไง ไหล่เกือบหลุดกระดูกแทบร้าวระบมถึงทรวงใน เสื้อก็ยับได้อีกเพราะนายเลย
“มาทำปัญญาอ่อนอะไรในนี้” เปลี่ยนเรื่องเลยนะ
“ฉันมาใส่คอนแทกซ์เลนส์ใหม่ เมื่อกี้มันเลื่อน”ฉันตอบ(ไม่หมด)
“พึ่งรู้ว่าการที่ขยับคอนแทกซ์เลนส์ของเธอจะต้องคุยกับกระจกด้วย เหมือนคุยไปคุยมากระจกมันจะดูดเอาตัวจริงเธอไปนะ ‘ไอ้กระจกงี่เง่า แกเอาคิมแทยอนคืนมาเดี๋ยวนี้น้าาาา’ กระจกบ้าอะไรของเธอเนี่ย” ไม่ว่าเปล่ายังจะทำท่าล้อเลียนกันอีกนะ
“มันคือการระบายอารมณ์น่ะ อีกอย่างฉันกลัวกระจกจะเหงาด้วย” ทำไมคิมแทยอนคนสวยอย่างฉันถึงคิดเหตุผลได้บ้าบอปัญญาอ่อนงี่เง่าอย่างนี้นะ
“แล้วทำไมเธอต้องเข้ามาในนี้ด้วยล่ะ”
“แล้วนายจะให้ฉํนส่องเพชรแทนกระจเวลาใส่คอนแทกซ์รึไง พอดีตาได้บอดก่อนจะได้ใส่เพราะแสงวิบวับนั่นพอดี”
“แล้วเธอรู้มั้ย ที่นี่ที่ไหน”
“ห้องน้ำไง”
“เธอตอบไม่หมดนะ”อ่อ รู้แล้วขาดอะไร
“ห้องน้ำรวมๆ”
“รวมบ้าบออะไรมีที่ไหนเล่า นี่มันห้องน้ำชายนะ”
“ฮิฮิ จริงง่ะ ปี๊บมา 1 ดิ้” อายค่ะ เข้าผิดห้องอีกแล้ว แต่นั่นมันผู้หญิงนะที่เดินสวนกันฉันเมื่อกี้น่ะ
“เมื่อกี้ตอนที่ฉํนเดินเข้ามาฉันสวนทางกับผู้หญิงนะเออ นายอ้ะแหละ มั่วป่าวๆ” ไอ้มั่วนิ่ม นายมั่วยิ่งกว่าฉันอีกนะ
“เมื่อกี้ตอนฉันเดินตามเธอมา ยัยเจ๊คนที่เธอเดินสวนยังแกล้งเดินทรงตัวบนรองเท้าส้นสูงไม่ไหวแล้วเซมาซอฉันอยู่เลย แล้วรู้มั้ยตอนที่ยัยเจ๊นั่นขอโทษฉัน เสียง อย่างกับไม่ได้ผ่าตัดกล่องเสียง เสียงแมนกว่าฉันซะอีก” นายอายเสียงใช่มั้ยเนี่ย
“ฉันโดนตุ๊ดตู่หลอกว่ะ นายพาฉันออกไปจากที่นี่ทีดิ้” ฉันตาฝาดรึเปล่า นายนั่นกำลังถอดเสื้อคลุมตัวเองมาแล้วพยายามจะคลุมหัวให้ฉัน แต่แล้ว...
พลั่ก~ ไม่นะ เวลาอื่นมีเยอะแยะทำไมไม่เข้ากันฮะห้องน้ำน่ะ แล้วทำไมต้องมาเจอจังหวะนี้เล่า
“อ้าว เฮ้ยย ผมไปใช่ชั้นอื่นก็ได้ ไม่กวนละครับ” อย่าพึ่งป๊ายยยยย ฟังแทแทอธิบายก่อน เง้อออ
“เธอทำฉันอายไปด้วยเลย เดินตามมาดีๆล่ะ”ตอนนี้ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย นายนี่เล่นคุมซะมิดเลย แล้วฉันก็ต้องเดินตามเขาไป
พลึ่บ~~ สว่างสไว ศิวิไลอะไรเช่นนี้
“ไปเลือกของต่อเถอะ” สะกิดใจเจ็บอีกแล้ว
“อ่ออืม ไปสิ”
‘KARAT’ Jewelry’
ตอนนี้แสงเพชรมันแยงตาฉันไปหมดแล้วอ้ะ อะไรนักหนาไม่รู้ แต่ก็สวยดี แล้วทำไมนายนี่ต้องลากฉันมาซื้ออะไรนี่ด้วยล่ะ
“ช่วยเลือกหน่อยสิ เมื่อปีที่แล้วฉันซื่อรูปหัวใจให้เธอคนนั้นไป แต่ก็โดนด่ายับ เลยไม่รู้จะเอารูปอะไรให้ดี” ยัยนั่นมันเป็นใครกัน
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอ”
“มันเป็นเซอร์ไพรส์ ใครก็ห้ามรู้ เธอรู้แค่ว่า ยัยนั่นเด็กกว่าเราปีนึง แก่นๆ ปากจัด บางทีก็ขี้อ้อน ฉันเดาอารมณ์ของยัยเด็กนี่ไม่ถูกเลยจริงๆ”ยัยนั่นเป็นใครนะ
“โอเค ฉันจะพยายามเลือกให้นะ” ฉันมองไปยังสร้อยที่เรียงรายอยู่ตรงหน้า สะดุดตาที่สุดคงจะเป็นอันที่เป็นรูปโบว์ ฉันชอบอันนี้จัง อันนี้ก็เตะตา มันเป็นรูปแมงตัวโค้งๆที่หางของมันมีเพชรติดอยู่ด้วย อันนี้น่าจะเหมาะฟังจากบุคลิกที่นายคิบอมเล่ามา
“อันนี้แหละเหมาะ”ฉันชี้ไปที่สร้อยจี้รูปแมวเส้นนั้น แต่ก็นึกเสียดายอยากได้อีกเส้นเหมือนกัน
“หรอ โอเค เส้นนั้นแหละครับ”
“ฉันไปรอข้างนอกนะ แสบตชะมัดเลย”
“อืม”
เมื่อแทยอนเดินออกไปนอกร้านแล้ว เขาก็นึกถึงสายตาที่เธอจับจ้องสร้อยเส้นนั่น เธอคงจะชอบมันจริงๆสินะ
“คุณครับ เส้นที่เป็นโบว์เส้นนั้นด้วยครับ”
ตัวอย่างสร้อยจ้า
ไรเตอร์ขอโทษจริงๆนะ ที่ไม่ได้อัพตามสัญญา เมื่อวันเสาร์กลับจากเรียนพิเศษมาแทบช็อค คอมพ์หายไปไหน? ป๊ะป๋าของไรเตอร์เอาไปลงวินโดว์ใหม่มาเพิ่งได้เมื่อเย็นวันอาทิตย์เอง ขอโทษด้วยจริงๆนะ ที่ผิดสัญญาไป เมื่อวันเสาร์ไม่ได้เล่นคอมพ์เลย อยากจะกรีดร้องมากมาย ตอนนี้จัดบอมแทให้เต็มสตรีมเลย ตอนหน้าอยากรู้ว่าบอมซื้อสร้อยให้ใครห้ามพลาดนะ
ความคิดเห็น