คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ครึ่งวัน+สำรวจโรงเรียน
บทที่3 ครึ่งวัน+สำรวจโรงเรียน
~เช้าวันต่อมา~
ฉันมาโรงเรียนปกติ และก็เจอเหตุการณ์เหมือนวันแรก พี่ซีวอนหลีสาว แต่ฉันขี้เกียจยุ่งละ ไปสำรวจโรงเรียนมีสาระกว่าเยอะเลย
“เธอมากับฉันหน่อยซิ” จู่ๆคยูฮยอนก็ลากฉันมา ฉีนก็ดันเอ๋อให้เขาลากมาได้ตั้งนาน กว่าจะรู้ตัวอีกทีเขาก็ลากมาถึงหลังโรงเรียนแล้ว
“มีอะไรกับฉันหรอ”ฉันถามงงๆเมื่อได้สติแล้ว
“ก็...เปล่าไม่มีไรหรอก” ตาบ้าเอ๊ยฉันอุตส่าห์มาโรงเรียนแต่เช้าเพื่อสำรวจว่าอะไรอยู่ตรงไหนบ้างแล้วนะเพราะเมื่อวานฉันให้พี่ซีวอนอธิบายสถานที่ต่างๆในโรงเรียนแต่ก็พูดวกไปวกมางงมากมายหลายตลบฉันจึงตัดสินใจตื่นแต่เช้ามาสำรวจเองซะเลย เสียเวลานะยะ
“แล้ว นายลากฉันมาทำไมกันเนี่ย”
“ก็...แค่อยากแกล้งเด็กใหม่เองง่ะ...ผิดด้วยหรอ”คยูฮยอนถามแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จนฉันได้กลิ่นน้ำหอมแบบผู้ชายจางๆและหน้าเราก็อยู่ใกล้กันมากด้วย แอบใจเต้นนิดๆด้วยหละ ไม่อยากเอ่ย
“โกรธรึไง..ให้ฉันไถ่โทษมั้ย”คยูฮยอนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีกนิดแล้วอ้ะ เขิน^///^
“ได้เลย..พาฉันสำรวจโรงเรียนหน่อยดิ้ ฉันอยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ที่ไหนบ้าง”นายนี่ทำหน้าผิดคาดนิดนึงที่ฉันพูดออกมาว่าให้เขาพาสำรวจโรงเรียน
“ก็ได้ๆ แต่ฉันคิดว่าตอนเช้าคงจะสำรวจไม่เสร็จง่ายๆแน่...ตอนเย็นมาที่หลังโรงเรียนฉันจะพาเธอสำรวจโรงเรียนต่อ
“แล้วตอนเช้านายจะไม่พาฉันไปก่อนหรอ”งงกับที่เขาพูดนะ
“ฉันหมายถึงว่าตอนเช้าเวลามันไม่พอ สำรวจได้แค่ไหน ตอนเย็นค่อยเดินดูต่อ”อ่อ ทำไมฉันเข้าใจอะไรยากอย่างนี้เนี่ย
เวลาตอนเช้าเขาพาฉันสำรวจโรงเรียนบริเวณด้านหลัง แล้วก็ไล่ให้ฉันขึ้นห้องไปตอนหมดเวลา
“เธอขึ้นไปเรียนได้แล้วหละ”เขาพูด
“แล้วนายไม่ขึ้นไปพร้อมฉันหรอ”
“ขึ้นไปเถอะน่า เดี๋ยวฉันขึ้นไปเอง”ทำไมช่างแตกต่างกับพี่สาวเขานักนะ
“อืมๆ ไปล่ะนะ” ฉันพูดแล้วเดินออกมา
“อย่าลืมนะตอนเย็นเจอที่เดิม” เขาตะโกนไล่หลังตามมา
ฉันขึ้นเรียนแล้วก็เจอะเจอพี่ชายตัวเองอยู่หน้าห้อง มาทำไมเนี่ย
“พี่มาทำไม นึกว่าหลีสาวอยู่ซะอีก”
“มาส่งเพื่อนแกไง”หมายถึงยุนอ่ะหรอ
“โห..พี่คิดอะไรกับยุนแน่ๆเลย แต่ก็ดีกว่ายัยพวกเมื่อเช้านะ สวยกว่าเยอะเลย”เหมือนว่าฉันจะคิดไปไกล
“พี่ก็ว่างั้นแหละ...เฮ้ย”พี่ซีวอนว่าตามอย่างเคลิบเคลิ้ม แล้วก็อุทานขึ้น
“เห็นมั้ยล่ะ ในที่สุดก็ออกปากพูดออกมาซักทีนึง”
“ไอ้ซอ แกเข้าห้องไปเลย”ไล่กันซะงั้นอ้ะ
“โธ่ ไปก็ได้ไม่ง้อ ชิ”ว่าแล้วเดินเข้าห้องมานั่งที่ตัวเองซึ่งยุนอานั่งฟังเพลงอยู่ก่อนแล้ว
“ยุนๆ คาบนี้เรียนอะไรหรอทำไมอาจารย์ไม่เข้าซักทีนึงอ่ะ”
“ไม่รู้สิ ว่าแต่พี่ชายแกก็เป็นคนดีได้เหมือนกันนี่ นึกว่าจะต่างกับแก2000ขุมซะแล้ว” เริ่มเห็นความดีของพี่ชายฉันแล้วหันมาสนใจได้แล้วน่า ฉันยอมมีเพื่อนเป็นพี่สะใภ้ดีกว่ามียัยพวกนั้นเป็นพี่สะใภ้นะ
“ทำไมอ้ะ”
“ก็วันนี้พี่แกนึกยังไงไม่รู้พอฉันเดินเข้าโรงเรียนมาพี่แกก็วิ่งฝ่าดงผู้หญิงเข้ามาหาฉันแล้วก็บอกว่า ‘ให้พี่ไปส่งที่ห้องนะ’ฉันยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย พี่แกก็คว้ากระเป๋าฉันไปถือแล้วก็ลากฉันมาส่งที่ห้องแล้ว ฉันงงเลยล่ะ พอรู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่หน้าห้องเรียนแล้ว ว่าแต่ทำไมวันนี้ซอมาช้าล่ะ อย่าบอกนะว่า...”ยัยยุนเงีบยไป หรือว่ายุนอาจะเห็นฉันกับคยูอยู่ด้วยกันนะ
“ว่าอะไรของเธอ” ฉันถามอย่างร้อนตัว
“ว่าแกไปเดินชนใครเหมือนเมื่อวานนี้อีก”นึกว่าจะรู้
“ป่าว ก็ฉันตื่นสายอีกแล้วอ้ะ”ฉันบอกไปขัดกับความจริง
“อืมๆ”
“ทุกคนฟังทางนี้” ยูริผู้เป็นหัวหน้าห้องพูดขึ้น ทุกคนหันไปมองเป็นทางเดียวกัน
“คือว่า วันนี้อาจารย์จะไม่เข้าสอนครึ่งวันเพราะจะต้องไปประชุมเรื่องกีฬาสัมพันธ์ของโรงเรียนเรากับอาจารย์อีก 3 โรงเรียน อาจารย์ฝากมาบอกว่าให้เคลียร์การบ้านได้ตามสบาย”ยูริพูจบปุ๊บ
“เฮ เย่ๆๆ ไม่ต้องเรียนครึ่งวันเฟ้ย”พวกผู้ชายท่าทางเกเรกลุ่มนึงร้องขึ้น พร้อมกันเสียงนักเรียนกลุ่มอื่น
“อ้อ อีกอย่างจะลงไปโรงอาหารก็ได้นะ ฟรีครึ่งวัน ทำอะไรก็ได้”โรงเรียนนี้ดีเนอะ ตั้งแต่สองวันแรกก็ให้ฟรีครึ่งวันแล้ว
“ไปโรงอาหารกันมั้ย”ยุนอาถามฉัน
“ไปสิ ดีเหมือนกันหิวพอดี”ฉันว่าพลางเอามือกุมท้องก็รีบมาจนกินแค่นมกล่องเดียวเอง
ฉันกับยุนอาเดินลงมาถึงโรงอาหารเห็นพี่ชายฉันยืนซื้อไอศกรีมอยู่ ปกติไม่ค่อยเห็นกินส่วนใหญ่จะซื้อให้ฉันมากกว่า พอพี่ซีวอนจ่ายเงินเสร็จก็เดินมาให้ฉันกับยุน
“อ่ะ น้องทั้งสอง” พี่ซีวอนยื่นไอศกรีมรสวนิลา2แท่งให้ฉันกับยุน
“ให้ทำไม” ยุนอาถาม
“ก็ที่ช่วยฉันไง”พี่ซีวอนตอบแต่หน้ายุนยังไม่หายสงสัยเลย
“ฉันช่วยอะไร”สรุปยัยนี่ยังงงเหมือนฉัน
“ก็ที่พาฉันหนียัยนอผุดนั่นไง ถ้าเธอไม่มาฉันก็ปลีกตัวออกมาไม่ได้” ตอนเช้าที่ยุนเล่าให้ฟังแหงๆ
“ตอนไหน” ยัยหน้ามึนยุนอาไม่รู้เรื่องรึ
“ก็ที่ฉันมาส่งเธอเมื่อเช้าเพราะจะหนียัยพวกที่รุมฉันไง ทำไมเพื่อนแกเข้าใจอะไรยากจังวะซอ”
“ขอบคุณละกันสำหรับไอติม”ยุนอารับไอศกรีมแล้วเดนผ่านพี่ซีวอนมานั่งโต๊ะข้างๆในขณะที่ฉันกินจวนจะหมดแล้ว ก็กินตอนที่สองคนนี้เถียงกันแหละ
“ซีวอนทำไมหนีเค้าอย่างนี้ล่ะ”อ๊ะยัยนอ1วิ่งเข้ามาหาพี่ซีวอน พีซีวอนรีบกระโดดเข้ามานั่งใกล้ยุนอาแล้วจับมือไว้
“พี่ทำอะไรน่ะ”ยุนอาถามพี่ซีวอนทันที
“เอาน่า ช่วยพี่อีกรอบเหอะ เดี๋ยวซื้อ’ติมให้อีก”
“โอเคๆ ก็ได้ๆ”ยุนพยักหน้ารับ
“นี่พวกเธอ เป็นอะไรกับพี่ซีวอนของฉันยะ พี่ซีวอนลุกมาจากยัยนั่นเลยนะคะ”ยัยนอ1พูด
“แล้วทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วยล่ะ ..แรดจริงเลย”ไอ้คำหลังนี่พูดเบาๆจ้า
“ทำไมวอนพูดอย่างนี้ล่ะคะ ที่รัก”
“ฉันเกลียดเธอ ฉันมีแฟนอยู่แล้ว นี่ไง”พี่ซีวอนพูดแล้วยกยกมือที่จับยุนอาไว้ขึ้น ยุนอาก็เลยเหวอขั้นรุนแรง
“ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงง ไม่เชื่อเด็ดขาด” ยัยพวกนั้นวิ่งแตกฮือกันไปเลย
“อะไรอ้ะพี่”ยุนอาพูดหลังจากที่แตกสลายกลุ่มนอ
“ช่วยไม่ได้รึไงเล่า ไม่อยากยุ่งกับพวกนั้นนี่หว่า”
“เลี้ยงติมอ้ะ 3แท่ง เพราะพี่จะทำให้ชายคนอื่นเข้าใจผิดว่าฉันมีแฟนแล้วและไม่มาจีบ”
“เออน่า..ถ้าไม่มีใครจีบฉันรับผิดชอบเอง จีบเองก็ได้”พี่ซีวอนพูดคำหลังเบาๆแต่ก็ได้ยินกันทั้งฉันและยุน ยุนอาหน้าแดงนิดๆ
“ฉันค่อยกินตอนเย็นละกันนะไอติมน่ะ”ยุนอาพูดแล้วก็เดินออกไป เหลือฉันกับพี่ชาย 2 คน
“นี่พี่สนใจยุนอาหรอ พูดกันแค่ 2 คนซอเป็นส่วนเกินไปเลยอ้ะ”
“เรื่องของฉันน่าอย่ายุ่ง”อีกคนละ ฉันเชียร์พี่นะ
~เย็นวันนี้~
ฉันคอยเขามานานแล้วนะทำไมไม่มาซักที วันนี้เขาก็ไม่เข้าเรียนคาบบ่ายทั้งหมด เบี้ยวแหงๆเลยไอ้ขยะ(ซอ แรงจริง)
“โทษทีมาช้า ธุระนิดหน่อย”เขาวิ่งหอบแฮกมายืนข้างฉัน
“เดี๋ยวไถ่โทษเลี้ยงไอติมละกัน”ทำไมมีแต่คนเลี้ยงไอติมนะเบื่อแล้วอ้ะ
“ฉันเลี่ยนละ พี่ฉันซื้อให้กินเมื่อกลางวันตั้งเยอะ”
“เธอมีพี่น้องด้วยรึไง แล้วพี่เธอเป็นใคร แล้วตกลงจะให้ไถ่โทษยังไง”
“มีซิ พี่ฉันก็พี่ซีวอนไงคิงส์อ้ะๆ ไม่รู้จักรึไง นายไปส่งฉันที่หน้าซอยบ้านละกัน
“ก็ได้ แต่น้องของคิงส์อยู่คนละโรงเรียนนี่นา”ย้ายได้นะยะ
“ก็ย้ายแล้วไงไม่เชื่อก็ไปถามพี่ฉันดูดิ้ แล้วจะพาฉันดูได้ยังเนี่ยโรงเรียนเนี่ย”
“ไปๆ หายเหนื่อยละวิ่งแทบตาย”
ผ่านไปเกือบชั่วโมง เขาพาฉันสำรวจจนเสร็จ โรงเรียนนี้ผังคล้ายๆโรงเรียนเก่าฉันเลย จำไม่ยากอย่างที่คิดแฮะ
“ป่ะ”คยูเอ่ยขึ้น
“ไปไหน”งงแล้วนะ
“ไอติมไงหรือไม่เอา”
“โทษฉันลืม”
“รีบไปดิ้ฝนจะตกแล้วนะยัยเบ๊อะ”อะไรของนายนี่เนี่ย ฉันไม่เบ๊อะนะยะ
“เอา ช็อกชิพกับมะนาวค่ะ”ผู้ชายอะไรกินไอติมมะนาวอย่างกับเกย์
“อ่ะนี่ ของนาย กลับบ้านเถอะเดี๋ยวฝนตก”ฉันยื่นไอติมให้เขาแล้วชวนกลับบ้าน
“ก็ไปสิ”
“นายจะไปส่งฉันนี่” ลืมอย่างฉันรึไง
“จริงสิ ไปๆ” นายคยูพูดแล้วลากฉันโดยไม่ทันตั้งตัวเลย
“เลี้ยวซ้าย ตรงไปๆๆ เอ่อ..เลี้ยวซ้ายตรงไปนิดนึงแยกหน้านั้นเลี้ยวขวา จอดเลย ขอบใจนายมากนะ”ฉันบอกทางและขอบคุณเขาที่มาส่ง
“ไม่เป็นไรฉันไถ่โทษ”พอเขาพูดจบฉันลงจากรถแล้วเดินเข้าซอยบ้านไป
“ใครมาส่งรึน้องสาว”ทำไมพี่ฉันกลับบ้านเร็วจังล่ะ
“เพื่อน น้องชายพี่แทยอน”
“แกรู้จักมันหรอ” ทำไมต้องตกใจล่ะพี่
“ใช่แล้ว ซออยู่ห้องเดียวกับเขา”ฉันบอก
“อืม”
“ซอไปอาบน้ำ นอนก่อนนะ เจอกันที่โรงเรียนพี่” อย่างงว่าทำไมต้องที่โรงเรียน ก็พี่ฉันไปเช้ากว่านี่ อาบน้ำนอนดีกว่า เหนื่อยๆจริงๆวันนี้
ต่อไปเป็นแทยอนแล้วนะ++
เม้นให้กันบ้างน้า
เจอกันอาทิตย์หน้าจ้า
ความคิดเห็น