คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Who Are Win!! : 8 : ปัญหา!!!++ (100%)
“ดงแฮ!”เสียงหวานเรียกเพื่อนรักที่นั่งเหม่อข้างๆกันเมื่อเห็นรุ่นพี่ลีทึกคนสวยเดินเข้าห้องมาแล้ว
“หา!อะไรหรอซองมิน”ดงแฮหันไปถามเพื่อนงงงงทำเอาซองมินต้องส่ายหน้าหน่อยๆ
“นายจะกังวลอะไรนักหนาเรื่องที่คิบอมมีคนช่วยน่ะ”ซองมินพูดแล้วนึกถึงเรื่องที่ดงแฮเล่าให้ฟังเมื่อคืน
“นายยังไม่รู้จักรุ่นพี่ฮีชอลน่ะสิ”แล้วป๋าฮันที่นั่งฟังมาได้ซักแปบก็พูดขึ้นมาพร้อมกับทำหน้าสยดสยอง
“น่ากลัวขนาดนั้นเลยรึไง...”พูดได้แค่นั้นก็ต้องเงียบไปเมื่อรุ่นพี่คนสวยส่งสายตาดุๆมาให้
“พี่มีข่าวดีจะมาบอก ห้องเราจะมีรุ่นพี่อีกคนมาสอน เค้าเป็นเพื่อนพี่เอง...ชื่อคิม ฮีชอล”แนะนำตัวให้เพื่อนเสร็จเจ๊ซินก็เดินเข้าประตูมาทำเอาหลายๆคนต้องตะลึงไปกับความสวย...ว่าพี่ลีทึกสวยแล้ว พี่ฮีชอลนี่สวยพอๆกันแต่เปรี้ยวกว่าอย่างเห็นได้ชัด...
“หวัดดีๆๆๆๆพูดมากกันทำไมล่ะเนอะ มาเรียนดีกว่า^-^”เข้ามาก็เริ่มเรียนเลย ท่าทางจะโหดกว่าพี่ทึกกี้ซะอีก -*-
“โอ๊ยยยย~~ชั้นรู้แล้วล่ะดงแฮว่าทำไมนายถึงกังวลนักเรื่องที่พี่ฮีชอลจะช่วยคิบอม”กระต่ายน้อยซองมินร้องโอยขึ้นมาทันทีหลังจากที่รุ่นพี่คนสวยทั้ง 2 เดินออกจากห้องไปพักเที่ยง
“ใช่มั้ยล่ะ!!ชั้นถึงเครียดอยู่นี่ไง”พูดไปก็เท่านั้นเอาข้าวมากินดีก่า...
“วันนี้พี่แจจุงทำอะไรมาให้น่ะดงแฮ”ป๋าฮันถามทันทีที่ดงแฮเอาข้าวกล่องขึ้นมา
“ก็...ข้าวหน้าหมูทอดน่ะ”พูดแล้วก็ตักเข้าปากคำนึงก่อนจะยื่นให้เพื่อนๆชิมกัน
“กินของทอดยังงี้ไงถึงอ้วน 555+”พูดแล้วก็นั่งขำโดยที่ไม่ได้สนเลยมาใครจะแอบมองอยู่บ้าง...
“นาย...แอบชอบฮันคยองจริงๆหรอ???”ฮยอกแจที่เคยสนุกสนานอยู่เสมอทักซีวอนด้วยสีหน้าจริงจัง
“นายคิดว่ายังไง...”ถึงจะเป็นเพื่อนแต่ในเวลาแบบนี้ซีวอนก็ตีหน้าเครียดได้ไม่แพ้กับฮยอกแจเลย
“นายคงชอบมั้ง...เห็นแอบมองมาตั้งนานแล้วนี่นา หรืออันที่จริง...คือดงแฮที่อยู่ข้างๆฮันคยองกันแน่ที่นายแอบมองอยู่ซีวอน”ฮยอกแจพูดจริงจังทำเอาซีวอนหันมามองอย่างแปลกใจที่เพื่อนคนนี้จะเครียดได้ถึงขนาดนี้
“ไม่ต่างกันเท่าไหร่ล่ะมั้งฮยอกแจ สายตาที่เราทั้ง 2 คนมองดงแฮและฮันคยองมันก็สายตาเดียวกันนั่นแหละ”พูดด้วยหน้านิ่งทำเอาฮยอกแจต้องหลบสายตา
“ดูเหมือนเราจะเป็นเพื่อนที่ชอบอะไรเหมือนกันไปหน่อยนะซีวอน...”พูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินหนีไปปล่อยให้ซีวอนยืนมองร่างบาง 3 ร่างนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานในห้องเรียนต่อไป
“นั่นสินะ...ท่าทางจะใจตรงกันเกินไปหน่อยแล้ว...”พูดเบาๆก่อนจะเหยียดยิ้มกับภาพอนาคตที่เค้าแทบจะจินตนาการไม่ออก ภาพระหว่างเค้าที่หลงรักดงแฮมาตั้งแต่เด็กๆแต่ต้องตัดใจมาชอบฮันคยองเพราะรู้ว่ายังไงดงแฮก็รักคิบอม แล้วก็ฮยอกแจที่หลงรักฮันคยองมานานแต่มาหวั่นไหวเมื่อเห็นดงแฮ แต่ท่าทางฮยอกแจก็คงรู้ว่ายุ่งกับดงแฮไม่ได้...งั้นก็คงเหลือแค่เค้า ฮยอกแจแล้วก็ฮันคยองสินะ...
“ซีวอน!!”ขณะที่ซีวอนกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้นคิบอมก็เดินมาทักทำให้ซีวอนหันไปมองนิ่งๆ
“หืม...นายเครียดอะไรรึปล่าวเนี่ย???”คิบอมเอ่ยถามเพื่อนรักอย่างสงสัย
“มันเป็นเรื่องที่แม้แต่นายก็ช่วยไม่ได้หรอกคิบอม...ชั้นขอโทดด้วย...”พูดได้แค่นั้นก็เดินหนีไปปล่อยให้คิบอมยืนคิดต่อเงียบๆอยู่คนเดียวก่อนจะต้องหยุดคิดเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะดังเบาๆออกมาจากในห้องเรียน
“ดงแฮ...”ร่างสูงพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปหากลุ่มของดงแฮที่นั่งคุยกันอยู่
“คิบอม!!จะไปไหนหรอลูกชายชั้น...”แต่ก่อนที่คิบอมจะได้เดินเข้าไปหาดงแฮก็มีเสียงหวานเรียกดังขึ้นข้างหลังทำให้คิบอมต้องชะงักเท้าเอาไว้
“รุ่นพี่ฮีชอล...”!?!
“นายจะไปไหนน่ะดงแฮ??”ฮันคยองเอ่ยถามดงแฮเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักที่เพิ่งกินข้าวเสร็จทำท่าจะลุกออกไปจากโต๊ะ
“ไปหาพี่คังอินน่ะ”ดงแฮหันมาตอบเรียบๆแต่นั่นกลับสร้างความประหลาดใจให้เพื่อนสนิททั้ง 2 เป็นอย่างมาก
“นายตัวร้อนรึป่าวดงแฮ นายกับพี่คังอินไม่ค่อยจะถูกกันไม่ใช่หรอ???”คราวนี้เป็นซองมินที่ถามบ้างทำเอาดงแฮถึงกับบู้หน้าแบบขี้เกียจตอบ
“ป่าวหรอก ที่จริงจะไปหาพี่เยซองกับพี่ชินดงน่ะ”
“เพื่อนพี่คังอินนี่นา...แล้วนายจะไปหาเค้าทำไมล่ะ???”ป๋าฮันถามต่อทำเอาดงแฮต้องพ่นลมอย่างเซ็งๆก่อนจะจัดการลากเพื่อนทั้ง 2 ออกมาด้วย
“นายจะพาชั้นไปไหนดงแฮ!!”พี่มินนี่โวยวายแต่ร่างบางของดงแฮก็ยังก้าวต่อไปเรื่อยๆแบบไม่สนใจจนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องกรรมการนักเรียน
“พี่คังอินนนนนน!!!!!”ไม่ต้องสะกดคำว่ามารยาทให้ยุ่งยาก มือบางจัดการกระชากประตูเข้าไปก่อนจะตะโกนเรียกชื่อพี่ตัวดีอย่างไม่เกรงใจใคร
“อำไอไอ่อ้องอ้า(ทำไมไอ้น้องบ้า)~”คังอินพูดในขณะที่ข้าวเต็มปาก
“พี่เยซองกับพี่ชินดงอ่ะ”
“ชินดงประชุมอยู่ เยซองเข้าห้องน้ำ”ตอบสั้นๆก่อนจะกินข้าวต่อไม่สนใจน้อง ช่างเป็นพี่ที่แสนดี
“ก๊อกๆๆๆ พี่เยซองฮะ!!”ดงแฮเปลี่ยนเป้าหมายจากพี่ชายไปเป็นประตูห้องน้ำที่เยซองกำลังเข้าอยู่
“หา!!ครับๆจะเสร็จแล้วแปบนึง”เยตะโกนออกมาจากข้างในด้วยเสียงรีบร้อนทำเอาดงแฮรู้สึกผิดหน่อยๆ
“ไม่ต้องรีบมากก็ได้ครับ”ดงแฮพูดเบาๆแต่กไม่ทันซะแล้วเมื่อเยซองเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้ว
“ดงแฮเองหรอ มีอะไรกับพี่ล่ะ”เยซองถามทันที
“พี่คังอิน ยืมตัวพี่เยซองนะ”ดงแฮไม่ตอบแต่หันไปถามพี่ชายแทนแล้วคำตอบที่ได้กลับมาก็คือการพยักหน้านั่นเอง
“นายตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ดงแฮ”พี่มินนี่ถามอีกรอบเมื่อร่างบางเริ่มลากฮันคยองเค้าและพี่เยซองออกมาจากห้องแล้ว
“ก็...พี่แจจุงให้ชั้นหาพวกเอาไว้น่ะสิ”ดงแฮหยุดเดินแล้วหันมาตอบ
“หาพวก??เรื่องที่แข่งกับคิบอมน่ะหรอ”เยถามงงงงทำให้ดงแฮพยักหน้าหน่อยๆ
“อ่ะนะ พี่แจจุงก็เริ่มวางแผนแล้วสิท่า”ฮันคยองพูดพร้อมกับยิ้มขำๆ
“แล้วพี่เยซองว่าไงล่ะครับ”ดงแฮถามเพราะอยากได้คำตอบเต็มทนว่าเยซองจะอยู่ฝั่งใคร เค้าหรือคิบอม ถ้าพี่เยซองอยู่ฝั่งเค้าเค้าก็จะได้ตัวพี่ชินดงด้วย...ยิงปืนนัดเดียวได้หมู 2 ตัว -*-
“อืม...พี่ช่วยนายดีกว่า หมั่นไส้คิบอม”พูดพร้อมรอยยิ้มทำเอาดงแฮดีใจจนลืมตัวเลยกระโดดกอดรุ่นพี่ไปแรงๆ1 ที ทำเอาเยซองแทบยืนไม่อยู่
“อ่า...งั้นไม่มีอะไรพี่ไปนะ”เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรเยซองเลยขอตัวกลับก่อนส่วนดงแฮก็ได้แต่พยักหน้า
“แล้ว...นายคิดจะหาให้เพิ่มอีกมั้ย”ซองมินถามขึ้นหลังจากที่เยเดินไปแล้ว
“ก็คงเป็นคยูฮยอนกับเรียวอุคนั่นแหละ”พูดแล้วมองซองมินด้วยสายตาอ้อนหน่อยๆ
“อะไรๆๆๆๆ อย่ามามองชั้นด้วยสายตาแบบนั้นนะดงแฮ”ซองมินพูดก่อนจะเอามือปิดตาเพราะกลัวใจอ่อน
“นายก็รู้คยูฮยอนชอบนาย...ถ้านายไม่ช่วยชั้นก็ไม่รู้จะพึ่งใคร แต่ถ้านายอยากปล่อยให้เพื่อนโดนไอ้แว่นแก้มแตกมันทำอะไรต่อมิอะไรชั้นก็ไม่ถือหรอกนะซองมิน...”พูดด้วยเสียงเศร้าๆทำเอาซองมินต้องยอมใจอ่อน
“เฮ้อ~ทำไมนายมันอ้อนได้ตอแหลขนาดนี้วะเนี่ย!!”พี่มินนี่พูดพร้อมถือโอกาสด่าทำให้ดงแฮหันมามองเคืองๆแต่ก็ต้องปรับสายตาทันทีที่พี่มินนี่ทำท่าจะพูดปฏิเสธ
“แล้วเฮียเรนเฮียเว่นล่ะ??”ป๋าฮันถาม
“ 2 คนนั้นต้องอยู่ฝ่ายเราอยู่แล้ว ลองไม่อยู่สิ...หึหึหึ”ดงแฮพูดแสยะยิ้มทำเอาป๋าฮันพยักหน้ารับแบบกลัวๆ
“แล้ว...พี่ยุนโฮอยู่ฝ่ายใครหรอ???”ตอนแรกก็ขำๆกันอยู่หรอก แต่พอพี่มินนี่ถามถึงป๋ายุนมันก็ทำเอาทุกคนเงียบพร้อมกับคิดหนัก
“เจอปัญหาใหญ่เข้าซะแล้ว!!!”!?!
ตายๆๆๆๆๆ
ถ้าใครอ่านตอนหน้าจะรู้ว่าเราตายเพราะอะไรค่ะ
ตอนนี้เราจะร้องไห้จริงๆแล้ว
เครียดมากๆเลย
ยังไงช่วยดูให้หน่อยนะคะขอร้อง
แล้วก็ขอโทดจริงๆค่ะ
รักทุกคนนะคะ จุ๊บๆๆ
ความคิดเห็น