คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Destiny Plan!!+3 : สัญญา!!!
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูดังขึ้นเบาๆแต่นั่นก็ดังพอที่จะทำให้ร่างบางที่นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่บนเตียงได้ยิน
ร่างบอบบางของ ลี ดงแฮ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะยิ้มให้แม่บ้านที่ยกข้าวต้มหอมกรุ่นเข้ามาให้แต่เช้าซึ่งแม่บ้านก็ยิ้มตอบกลับมาอย่างอ่อนโยน
เธอเป็นหญิงวัยกลางคนที่ดูร่าเริงสดใส ใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนเด็กๆทำให้เธอดูอ่อนกว่าวัยอยู่มากทีเดียว
“ดิชั้นทำให้คุณหนูดงแฮตื่นรึเปล่าคะ?”แม่บ้านถามด้วยรอยยิ้มซึ่งดงแฮก็รีบส่ายหัวทันที
“ไม่ครับไม่ ที่จริงผมตื่นได้พักนึงแล้ว...เอ่อ...พี่ชื่ออะไรหรอครับ?”ดงแฮตอบไปด้วยรอยยิ้มที่หวานจนแม่บ้านต้องยอมรับว่าหวานกว่าผู้หญิงซะอีก
“ยองบินค่ะ แล้วอีกอย่าง...คุณหนูเรียกป้ายองบินเหมือนคนอื่นดีกว่านะคะ”คนที่บอกให้เรียกป้ายังคงยิ้มสดใสในขณะที่ดงแฮยังงงงงอยู่ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นรุ่นป้าเค้าเชียวหรอ?
“ขอโทดนะครับที่เสียมารยาท แต่...เอ่อ...คุณอายุเท่าไหร่ครับ?”ดงแฮถามด้วยอาการเกรงใจอย่างชัดเจนจนป้ายองบินต้องยิ้มขำ
“ป้าจะ 70 แล้วค่ะคุณหนู ป้าดูเด็กใช่มั้ยล่ะ?”ตัวเลขที่ดงแฮได้ยินทำเอาเค้าถึงกับอ้าปากค้าง ผู้หญิงคนนี้เนี่ยนะจะ 70 แล้ว!!!ให้ตายเถอะ เค้านึกว่ายังไม่เกิน 50 ด้วยซ้ำไป -*-
“โห...สงสัยผมต้องขอสูตรความอ่อนเยาว์ของป้าไว้บ้างแล้วนะครับเนี่ย...”ดงแฮพูดพลางสั่นหัวเล็กๆอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“หึหึ เอาเถอะค่ะ หยุดเรื่องป้าไว้ก่อนดีกว่า ป้าว่าคุณหนูรีบทานข้าวแล้วลงไปหาคุณลีทึกเถอะค่ะ ป้าขอตัวก่อนนะคะ”ป้ายองบินพูดด้วยรอยยิ้มเหมือนทุกครั้งก่อนจะออกจากห้องไป
“...พี่ลีทึก...”จริงสินะ...ตอนนี้เค้าไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้วนี่...
ดงแฮรีบส่ายหัวไล่ความคิดบ้าๆออกไปก่อนจะรีบเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแปรงฟันแล้วออกมาจัดการกับข้าวต้มที่หอมยั่วยวนกระเพาะจนเค้าต้องรีบกินโดยไม่ดูว่ามันร้อนแค่ไหนแล้วก็...ปากพองไปตามระเบียบ -*-
หลังจากที่เค้ากวาดข้าวต้มแสนอร่อยจนเกลี้ยงชามแล้ว ร่างบางก็ไม่ลืมที่จะถือชามออกมาเก็บด้วย แล้วตอนที่กำลังเดินลงบันไดเค้าก็มองเลยไปเห็นป้ายองบินกำลังยืนคุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้ อยากจะเข้าไปทักอยู่หรอกนะ...แต่คนที่ยืนคุยอยู่กับป้ายองบินน่ะสิ!
ร่างสูงหุ่นดีเจ้าของใบหน้าหวานหยดราวกับนางฟ้านางสวรรค์ลงมาจุติกำลังใช้ดวงตาคมกลมโตจ้องมาที่ดงแฮราวกับว่าจะฉีกเค้าออกเป็นชิ้นๆทำเอาเค้าเสียวสันหลังวาบไปหมด ใบหน้าหวานไม่แพ้กันของดงแฮรีบหันหนีก่อนจะเดินลงบันไดไปอย่างรวดเร็วโดยไม่คิดจะหันหลังกลับมามองด้วยซ้ำ
“ดงแฮ! ตื่นแล้วหรอ?อาบน้ำรึยังเนี่ย...”ลงมายังไม่ทันจะถึงชั้นล่างดงแฮก็เจ๊อะเข้ากับคนที่นัดเค้าเอาไว้
“เรียบร้อยแล้วครับ...ว่าแต่...เห็นว่าป้ายองบินบอกว่าพี่รอผมอยู่”
“อ้อ!!ใช่ๆ พอดีว่าจะคุยเรื่องสัญญาน่ะ เอาเป็นว่าดงแฮไปนั่งรอพี่ที่ห้องรับแขกก่อนแล้วกันเดี๋ยวพี่ตามไป”พี่ทึกกี้ตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะชูเอกสารในมือเป็นคำอธิบายประกอบไปด้วย
“ครับ...”ดงแฮรับคำเรียบๆแต่ห้องที่ดงแฮจะไปไม่ใช่ห้องนั่งเล่นอย่างพี่ทึกกี้บอก เค้ากะว่าจะเอาชามไปเก็บก่อนแล้วค่อยไปนั่งรอ ขาเรียวก้าวยาวๆไปทางหลังบ้านซึ่งเค้าเห็นว่าแม่บ้านหลายคนเดินมาทางนี้
“อ๊ะ! เจอแล้ว...เอ่อ...ขอโทดนะครับ ผมเอาชามมาเก็บ...จะให้เก็บไว้ไหนดีครับ”เมื่อเห็นว่าแม่บ้านอยู่กันจนเต็มห้องครัวดงแฮก็ถึงกับเกิดอาการประหม่ากระทันหันจนทำให้แม่บ้านสาวๆต้องหันไปขำคิกคักกับความน่ารักของร่างบาง
“วางไว้ตรงนี้ก็ได้ค่ะคุณหนูดงแฮ แล้วทีหลังไม่ต้องเอามาเก็บเองแบบนี้นะคะเดี๋ยวจะมีคนขึ้นไปเก็บเองค่ะ”แม่บ้านวัยกลางคนคนนึงเดินมาหาเค้าก่อนจะชี้ให้เค้าเอาชามไปวางไว้ตรงอ่างล้าง...หวังว่าคนนี้คงจะอายุไม่เกิน 50 นะ...
“แต่จะดีหรอครับ...เอ่อ...ให้วางไว้เลยหรอ...แบบว่า...”ดงแฮที่ดูจะไม่ชินกับการถูกปรนิบัติซักเท่าไหร่ถึงกับเกิดอาการไม่ค่อยจะเข้าใจทำเอาแม่บ้านทุกคนยิ้มอย่างเอ็นดูกับความขี้เกรงใจเกินเหตุของร่างบาง
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับพี่ดงแฮ ตั้งแต่วันนี้...ไม่สิ! ถ้าพี่ลงชื่อในสัญญาเมื่อไหร่พี่ก็จะกลายเป็นผู้ช่วยของพี่คิบอมไปในทันที ซึ่งมันหมายความว่า!!!พี่ก็ได้กลายเป็นคุณหนูของบ้านที่ทุกคนพร้อมจะอำนวยความสะดวกให้ยังไงล่ะครับ”ยังไม่ทันที่แม่บ้านจะอธิบายไอ้เด็กไร้มารยาท (ในความคิดของดงแฮ) ก็โผล่หัวออกมาพูดกับเค้าก่อน
“...คยูฮยอน...”เฮ้อ!!ยิ่งพูดชื่อมันยิ่งเจ็บใจ ก็เพราะไอ้บ้านี่เนี่ยแหละเค้าถึงต้องมาติดแหง็กอยู่ในสภาพนี้ไง!!!(สภาพที่กลายเป็นคุณหนู-*-)
“โอ๊ะ! โอ๋~ดูเหมือนผมจะโดนตุ๊กตาตัวใหม่ของพี่คิบอมโกรธซะแล้วสิ...หึหึ...เอาไว้คุณไปเจอกับนรกที่แท้จริงซะก่อนเถอะแล้วคุณจะหันกลับมาหาผมแทบไม่ทันเลยแหละ...”หนะ...หนอยย~!!!ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!!!แกกล้ามาขู่ชั้นเรอะ!!!!
“ฮึ้ย~! ยังจะมีที่ไหนเหมือนนรกไปกว่าการเจอหน้าแกอีกหรอ?ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย!!!”ด้วยคงจะลืมตัวไปหน่อยทำให้ดงแฮเผลอขู่เฟ่อๆออกมาทำเอาแม่บ้านแถวนั้นผวาไปหมด -*-
หลังจากทำให้แม่บ้านตกใจกันเป็นที่เรียบร้อยดงแฮก็เดินปึงปังมาจนถึงห้องรับแขกจนได้ ซึ่งพอมาถึงเค้าก็ต้องรีบดับอารมณ์บูดๆลงทันทีเมื่อเจอสายตาคู่เดิมที่เพิ่งจะเจอไปตรงบันได!!!
“มานี่สิดงแฮ ^ ^”เมื่อเห็นว่าดงแฮมาถึงแล้วพี่ทึกกี้ก็รีบเรียกให้ดงแฮไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับตัวเองทันทีโดยที่ไม่ลืมจะแนะนำคนข้างๆให้รู้จัก
“นี่คือ ‘คิม ฮีชอล’ เป็นพี่ชายของคิบอม เค้าจะเป็นคนเซ็นยืนยันการรับนายเข้าแก๊งค์ของเราน่ะ”พี่ทึกกี้พูดด้วยรอยยิ้มที่ยังไม่หายไปผิดกับดงแฮที่ถึงกับหน้าซีดไปแล้ว ไม่เห็นมีใครบอกว่าคิม คิบอมมีพี่ชายหน้าสวยที่ดูดุจนน่าขนลุกขนาดนี้ -*-
“เอ่อ...สวัสดีครับ ผมลี ดงแฮ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ...”ไม่รู้แหละว่าดุเหมือนหน้ารึเปล่า? แต่ผูกมิตรไว้ก่อนก็ไม่เสียหายนี่หว่า...
“...” T^T ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกครับพี่น้องคร๊าบบบบบบ!!!
“อ่า...พี่ว่า...เรามาคุยเรื่องสัญญาของเราเลยดีกว่านะ”เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเริ่มไม่ดีพี่ทึกกี้เลยลากทุกคนให้เข้าเรื่องซักทีและเมื่อเห็นว่าไม่มีใครว่าอะไรพี่ทึกกี้ก็เริ่มพูดเลย
“ข้อแรก...นายจะต้องทำตามความต้องการของคิม คิบอมทุกอย่างโดยไม่มีข้อแม้”โอย...แค่ข้อแรกก็จะขาดใจ T^T
“ข้อ 2 ห้ามกระทำการที่เป็นการทรยศต่อแก๊งค์ในทุกๆกรณีและต้องสาบานจะซื่อสัตย์จงรักภักดีด้วยชีวิต กรณียกเว้น...เมื่อนั่นคือคำสั่งของคิม คิบอมจะไม่ถือเป็นการทรยศและไม่ใช่ความดีความชอบในความซื่อสัตย์ที่มี”พอจบที่พี่ทึกกี้พูดปั๊บก็ดูเหมือนว่าคำถามมันจะแล่นปรู๊ดดด ขึ้นสมองทันที
“ทรยศ? อย่างเช่น...อะไรครับ???”
“ก็...บอกความลับเกี่ยวกับแก๊งค์ ขัดขืนกฎในใบสัญญา อืม...ที่พอจะนึกออกก็มีใหญ่ๆอ่ะนะ”พี่ทึกกี้ตอบก่อนจะเริ่มพูดต่อ
“อย่ากระทำการใดๆโดยพลการ จำเป็นต้องปรึกษาและรอคำสั่งการจากคิม คิบอมหรือตัวแทนของคิม คิบอมโดยตรง หากกระทำการโดยพลการนำมาซึ่งความเสียหายจะโดนบทลงโทษจากการพิจารณาของคิม คิบอมหรือตัวแทนของคิม คิบอม กรณียกเว้น...ในกรณีที่เสี่ยงต่อชีวิตและความความมั่นคงของแก๊งค์ให้ตัดสินใจโดยเด็ดขาดและให้เกิดความเสียหายในทุกๆกรณีน้อยที่สุด”สั้น ง่าย ได้ใจความ(ตรงไหน?) -*-
“ต่อไปจะเป็นกรณีคุ้มครองนะ”พอได้ยินยังงั้นดงแฮก็ถึงกับเหวอ ก็เค้านึกว่ามันจะต้องปฏิบัติอะไรเคร่งครัดกว่านี้ซะอีก
“1 เราจะทำการคุ้มครองนายในทุกๆกรณีรวมถึงคนที่เกี่ยวข้องกับนายทุกคน”น้องๆเค้าคงจะปลอดภัยแน่ๆสินะ
“นายจะมีกองกำลังพิเศษส่วนตัว เป็นกลุ่มนักฆ่าของแก๊งค์เราที่ติดอันดับเรื่องความเก่งเป็น 1 ใน TOP 10 ของวงการมาเฟีย”นักฆ่า...ฟังแล้วโคตรสบายใจอ่ะ -*-
“ในกรณีเกิดการบาดเจ็บหนักหรือเป็นอันตรายถึงชีวิตเกิดขึ้นกับนายและสายเลือดของนาย...ใบสัญญาจะเป็นโมฆะในเกือบทุกกรณี กรณียกเว้น...ความบาดเจ็บที่ได้รับเกิดจากความประมาทหรือการไม่กระทำตามกฏในใบสัญญาไม่ถือว่าอยู่ในกรณียกเลิกสัญญา ความบาดเจ็บที่ได้รับจากคิม คิบอมต่อลี ดงแฮไม่ถือว่าอยู่ในกรณี...”
“เฮ้ยๆๆ!!!งี้แสดงว่าไอ้บ้านั่นจะทำอะไรผมก็ได้งั้นดิ!!!”คนที่ใกล้จะหลับแหล่มิหลับแหล่ถึงกับตาสว่างตื่นขึ้นมาโวยวายทันที
“ก็...ถ้านายลองอ่านดีๆนะ ยังไงชีวิตนายก็เป็นของคิม คิบอมไปแล้ว...คุณคิบอมจะทำอะไรนายก็ไม่เห็นจะแปลก”คำพูดของพี่ทึกกี้ทำเอาคนสวยกลืนน้ำลายไม่ลงทันที ให้ตายเหอะ!!!ถ้าไม่ใช่ว่ามีน้องๆให้ห่วงเค้าจะไม่มีวันยอมทำตามสัญญาบ้าๆนี่แน่นอน!!!
“ต่อนะ...ในกรณีที่ความบาดเจ็บเกิดจากการกระทำของตัวเองไม่ถือว่าอยู่ในกรณีการยกเลิกสัญญา สุดท้าย...ในกรณีที่คิม คิบอมไม่อนุมัติว่าบาดเจ็บหนักจริงยกเว้นการถึงแก่ชีวิตจัดว่าไม่อยู่ในกรณีเช่นกัน”ไอ้กรณีสุดท้ายนี่มันเอาเปรียบยังไงก็ไม่รู้เฮะ T^T
“สัญญาจะเป็นโมฆะเมื่อไหร่ก็ได้แค่คิม คิบอมพูดขอยกเลิกสัญญา”ทันทีที่พี่ทึกกี้พูดจบสมองอันชาญฉลาด (?)ของลี ดงแฮก็เริ่มประมวลผลทันที
“ในใบสัญญามีแค่นี้ ทุกคนเข้าใจตรงกันนะครับ”พูดจบพี่ทึกกี้ก็หันซ้ายหันขวามองหน้าคนเซ็นรับทราบทั้ง 2 คน
“พี่ลีทึก...น้องของผมจะปลอดภัยแน่ใช่มั้ย?”เสียงหวานถูกส่งออกมาจากคนที่พี่ทึกกี้กำลังยื่นปากกาไปให้ มือเรียวสั่นเล็กๆจนพี่ทึกกี้อดไม่ได้ที่จะจับมันมากุมเอาไว้หลวมๆ
“รับประกันด้วยชีวิตของพี่เลยก็ได้...”คำพูดที่มาพร้อมรอยยิ้มไม่เสแสร้งทำให้ดงแฮสบายใจมากขึ้นแต่ก็ยังไม่ถึงที่สุดอยู่ดี
“น้องๆผมจะไม่มีส่วนร่วมในวงการนี้ใช่มั้ย?”คำถามที่ทำเอาพี่ทึกกี้สะอึก...ก็เค้าหวังจะดึงน้องๆของดงแฮเข้ามาอยู่แล้วเต็มๆเลยน่ะสิ -*-
“ถ้าน้องนายไม่เข้าก็ไม่มีใครไปดึงเข้ามาได้หรอก...เลิกไร้สาระแล้วก็เซ็นๆซะที!”คำตอบที่ได้กลับไม่ได้ออกมาจากรุ่นพี่ตาหวานแต่มันเป็นคำตอบของท่านพี่ตาดุคนสวยแทนทำเอาดงแฮต้องหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นอย่างช่วยไม่ได้ ในใจก็ภาวนาขออย่าให้น้องๆเข้ามาร่วมในวงการที่เลวร้ายและแสนโสมม...วงการของมาเฟีย...
“อ่ะ...เรียบร้อย ยินดีต้อนรับนะ ลี ดงแฮ สู่บ้านใหม่ของนาย...Vernandos…”!?!
555+ หายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
กลับมาพร้อมตอนสั้นๆที่พูดถึงเรื่องสัญญาที่นู๋ด๊องต้องทำตาม
คิดไปคิดมาคิดออกแค่นี้เองค่ะ
ทั้งๆที่ตอนแรกอยากให้โหดกว่านี้ -*-
ปล.Vernandos เป็นภาษากรีก-โรมัน แปลว่าแข็งแรงเหมือนหมีค่ะ 555+ ดูฮาดี
จำไม่ได้ว่าสะกดถูกรึเปล่าแต่คิดว่าแบบนี้ก็เท่ห์ดีค่ะ
ตอนนี้ก็ว่างแล้ว...สอบเตรียมไม่ติดค่ะ ได้ที่ 5832 แน่ะ -*-
ยังไงจะพยายามอัพให้บ่อยขึ้นนะคะ
ตอนหน้าด๊องกะบอมจะได้เจอกันตรงๆแล้วรวมถึงฮยอกแจที่เริ่มเคลื่อนไหวค่ะ
ติดตามด้วยนะคะ ขอบคุณและรักทุกๆคนมากๆค่ะ > <
ความคิดเห็น