ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Who Are Win!!..ชั้นหรือนายใครจะแน่!! {super junior+tvxq}yaoi

    ลำดับตอนที่ #4 : Who Are Win!! : 4 : Battle!!!!+ (100% เอาเนื้อหาส่วนที่หายมาเพิ่มแล้วนะฮับ)

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 51


                    คิบอม/ดงแฮ!!!”คิบอมกับดงแฮร้องทักขึ้นมาพร้อมกัน

     

     

                    เฮงซวยเป็นบ้าที่คิดจะมาอยู่ชมรมเดียวกับปลาทะเลไร้สมอง!!”คิบอมบ่นขึ้นอย่างเครียดๆก่อนทำท่าจะเดินออกจากห้องไปแต่ก็ต้องชะงักตัวไว้เนื่องจากรู้สึกได้ถึงของบางสิ่งที่กระทบเข้ามากลางหัว

     

     

                    ไอ้แว่นแก้มแตกเอ๊ย!!!บังอาจเรียกชั้นนยังงั้นได้ยังไงกันร่างบางของดงแฮสั่นด้วยความโกรธก่อนเตรียมที่จะขว้างรองเท้าคู่สวยอีกข้างมาปะทะกับแว่น เอ๊ย!! คิบอม

     

     

    เฮ้ย!!ไอ้เด็กบ้า  แกเล่นปารองเท้าเลยหรอ!!!”เฮียเว่นที่เห็นท่าไม่ดีรีบเข้ามาห้าม

     

     

    เฮียห้ามรับมันเข้าชมรมนะดงแฮหันมาอ้อนครูคนโปรดจนทำให้ร่างสูงที่ยืนมองอยู่หงุดหงิดขึ้นมาตะหงิดๆ

     

     

    จารย์!!ถ้าจารย์ไม่ให้ผมเข้าชมรมผมจะบอกพ่อให้ยุบชมรมนี้นะครับคิบอมยื่นข้อเสนอหวังจะแกล้งคนตัวเล็กที่ยังไม่ยอมหยุดอ้อนอาจารย์เลย

     

     

    ไอ้บ้า!!ไอ้แว่นบ้าอำนาจเอ๊ยดงแฮหันมาโวยวายทันที  เค้าก็ไม่อยากให้มันเข้าชมรมหรอกนะ  แต่มันติดอยู่ที่ว่าคิบอมมันเป็นลูก ผ.อ. น่ะสิ -*-

     

     

    ช่วยไม่ได้นายอยากกวนชั้นก่อนคิบอมพูดเสียงเรียบแล้วเดินไปหยิบใบชมรมกับเฮียเรน

     

     

    เชอะ!!แล้วนายจะอยู่ซ้อมมั้ย...หึหึหึดงแฮหยุดคำถามไปชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะเจ้าเล่ห์

     

     

    หัวเราะอะไรคิบอมถามขึ้นอย่างสยองๆ

     

     

    ก็นะ...นายจะอยู่ซ้อมมั้ยล่ะ  ไอ้รุ่นน้อง!!555+เมื่อจบประโยคของร่างบางคิบอมก็ถึงกับร้องอ๋อ  ก็ในเมื่อเค้าเข้ามาทีหลังดงแฮก็ต้องถือให้ดงแฮเป็นรุ่นพี่  แล้วที่สำคัญ...รุ่นพี่มีอำนาจมากกว่ารุ่นน้อง...

     

     

    จะกัดกันอีกนานมั้ย??คิบอมนายไปซ้อมกับเรน  ดงแฮมาเต้นเข้าคู่กับชั้นต่อเฮียเว่นพูดขัดขึ้นเมื่อเห็นคิบอมกำลังจะอ้าปากด่าอะไรดงแฮอีก

     

     

    ครับ!!”ดงแฮพูดอย่างร่าเริงผิดกับคิบอมที่เดินเซ็งๆไปหาเฮียเรนภาพนี้ทำเอาเฮียเรนกับเฮียเว่นของเราอดขำกันไม่ได้...

     

     

     

     

     

    ร่างเล็กร่างหนึ่งกำลังเดินทอดน่องอย่างสบายใจไปตามทางเดินหินอ่อนของโรงเรียน  จุดหมายของร่างเล็กร่างนี้คงจะเป็นที่ไหนไม่ได้นอกจากกรงกระต่ายหลังโรงเรียนน่ะเอง  แต่ก่อนที่จะได้สบายใจนั้น...

     

     

    พี่ซองมินครับเสียงนุ่มต่ำดังขึ้นข้างหลังทำให้ร่างเล็กต้องหันไปมองอย่างสงสัย

     

     

    อะไร??”ร่างเล็กถามออกไปเสียงห้วนอย่างตัดรำคาญเมื่อเห็นว่าคนเรียกเป็นใคร

     

     

    โถ่~พี่อย่าพูดกับผมด้วยเสียงแบบนั้นสิครับบร่างโปร่งเจ้าของเสียงนุ่มเดินมาใกล้ๆร่างเล็กก่อนจะใช้มือจับปลายคางของร่างเล็กให้หันมามองหน้า

     

     

    อย่ามาลามปามนะคยูฮยอน!!!”มือเล็กปัดมือหนาของรุ่นน้องออกอย่างตัดเยื่อใยก่อนทำท่าจะเดินหนี  แต่ก็โดนมือปลาหมึกเจ้าเก่าจับไว้ซะก่อน

     

     

    พี่ซองมินก็รับรักผมซะทีสิครับร่างสูงกระซิบข้างหูร่างเล็กด้วยเสียงอ้อนทำเอาพี่มินนี่ของเราหน้าขึ้นสีหน่อยๆ  ถึงแม้จะโดนทำแบบนี้มากี่ครั้งแต่ก็ไม่เคยชินซักครั้งสิน่า...

     

     

    บ้าเถอะคยูฮยอน  ถ้าง่วงก็ไปนอนต่อเถอะปากก็บ่นไปอย่างเซ็งๆส่วนมือก็พยายามดึงมือปลาหมึกของรุ่นน้องออกจากเอวบางอย่างยากลำบาก

     

     

    ไม่เอาหรอกครับ  ในเมื่อพี่ซองมินตัวจริงอยู่ให้ผมกอดตรงนี้แล้วผมจะไปกอดพี่ซองมินในฝันอีกทำไมล่ะครับ...พูดด้วยเสียงอ้อนๆก่อนจมูกโด่งจะเริ่มซุกไซ้ไปตามซอกคอขาวของรุ่นพี่ที่น่ารักอย่างถือวิสาสะ

     

     

    ปล่อยเลยไอ้หมาบ้าดูเหมือนว่าคำพูดกับร่างกายของร่างเล็กดูจะทำงานไม่ประสานกันซักเท่าไหร่เมื่อร่างกายของพี่มินนี่ก็เริ่มจะอยากตอบสนองรุ่นน้องตัวดีขึ้นมานิดๆ

     

     

    หึหึ  ผมรู้นะครับ...พี่น่ะอารมณ์อ่อนไหวง่ายจะตายกระซิบข้างหูเบาๆก่อนจะยอมปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระเมื่อโดนฟันกระต่ายงับแขนเข้าให้เต็มๆ

     

     

    โอ๊ย!!!พี่ซองมินเล่นอะไรครับเนี่ยคยูฮยอนร้องพลางตรวจดูแขนที่ตอนนี้เริ่มเขียวเป็นรอยฟัน

     

     

    แกน่ะแหละเล่นอะร๊ายยยย~~~!!!เป็นเด็กเป็นเล็กหัดหื่นกับชั้นเรอะ!!นี่แกไปโดนใครกระตุ้นอารมณ์มารึไง???”เมื่อหลุดจากอ้อมแขนของรุ่นน้องพี่มินนี่ก็บ่นแบบยาวเหยียดไม่เกรงใจคนฟัง  แต่อีคนฟังมันดันมานั่ง(ยืน)ยิ้มอยู่ได้-*-

     

     

    พี่ไงร่างสูงตอบก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากแบบหื่นๆ

     

     

    อะไร???”

     

     

    ก็พี่เป็นคนกระตุ้นอารมณ์ผมไง”!?!

     

     

     

     

     

    รุ่นพี่ครับ  ทำไมรุ่นพี่เต้นไม่ดีเลยล่ะ  อาจารย์เค้าเต้นดีกว่าเยอะพี่ยอมหรอครับเสียงนุ่มของคิบอมดังขึ้นเป็นรอบที่สิบตั้งแต่ได้เวลาพักสร้างความรำคาญให้ร่างบางของเราเข้าขั้นขีดสุด

     

     

    โอ๊ยยย~~~!!!เต้นดีก็มาเต้นเองมาไอ้แว่นแก้มแตกดงแฮตะโกนด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะเดินมานั่งพักข้างๆ

     

     

    ชั้นจะไปเต้นดีได้เท่ารุ่นพี่สุดเก่งอย่างนายได้ยังไงกันคิบอมพูดประชดๆทำเอาดงแฮมองตาขวางอย่างอยากจะถีบเต็มทน

     

     

    นายเลิกประชดชั้นซักทีเหอะคิบอม  นายไม่ต้องเรียกชั้นว่ารุ่นพี่ก็ได้  ชั้นรำคาญ

     

     

    ฮึ!น่าจะคิดได้ตั้งแต่แรกแล้วนี่พูดก่อนจะกระตุกยิ้มเยาะเย้ยมุมปาก

     

     

    เดี๋ยวจะโดนถีบไอ้แว่น  แกอย่าให้ชั้นกลับบ้านก่อนนะดงแฮที่เห็นยังงั้นก็จัดการตบหัวร่างสูงไปหนึ่งที

     

     

    กล้าตบหัวชั้นหรอดงแฮ  นายดูสถานะตัวเองก่อนเถอะคิบอมพูดกำลังจะตบหัวดงแฮกลับแต่เฮียเว่นก็ขัดขึ้นมาก่อน

     

     

    ดงแฮ!!อย่ามัวแต่สวีทกับคิบอมสิ  นายมาซ้อมท่านั้นกับชั้นก่อนดีกว่าเดี๋ยววันเต้นจริงจะเต้นไม่เข้ากัน

     

     

    ครับเฮีย ^-^”ท่าทางตอบรับของดงแฮที่ดูจะสดใสร่าเริงผิดจากตอนที่คุยกับเค้าทำเอาคิบอมสบถออกมาอย่างไม่รู้ตัว

     

     

    ชิส์!ทีกับคุณอาจารย์สุดที่รักทำเป็นพูดดีคิบอมสบถอย่างหงุดหงิดก่อนจะเหล่ไปมองร่างบางซ้อมเต้น

     

     

    เหล่หรอ???ขี้ขลาดไปหน่อยมั้งคิบอม…’พอคิดได้ยังงั้นคิบอมก็หันไปมองร่างบางแบบเต็มๆแล้วก็ต้องอึ้งกับภาพที่เห็น

     

     

    ร่างบางที่เต้นได้อย่างลื่นไหลหากแต่ก็ดูแข็งแรงมือที่ยื่นมาข้างหน้าพร้อมทำท่าเชิญชวนทำเอาร่างสูงแทบจะลุกออกไปหา  ใบหน้าหวานประดับด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขพร้อมกับเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาส่งให้ใบหน้านั้นหวานสวยจนคนมองไม่อาจละสายตาได้

     

     

    มองอะไรน่ะคิบอม??”เฮียเรนเดินเข้ามาทักก่อนจะนั่งลงข้างๆ

     

     

    เอ่อ...ป่าวฮะคิบอมปฏิเสธก่อนจะกระดกน้ำแก้เขิน

     

     

    ป่าวก็ป่าวเฮียเรนพูดเสียงเรียบผิดกับใบหน้าที่ขึ้นยิ้มเจ้าเล่ห์

     

     

    เอ่อ...เฮียเรนครับ!!ดงแฮเค้า...ซ้อมเต้นหนักมั้ยฮะคิบอมถามไปก้มหน้าหาเหรียญไปทำเอาเฮียเรนแอบขำนิดๆกับท่าทางกลบเกลื่อนของเด็กปากแข็ง

     

     

    ก็นะ  ซ้อมหนักแล้วก็นานมากด้วย  ตอนปี 1 เด็กนั่นกับเว่นน่ะเคยซ้อมเต้นด้วยนานที่สุดก็  23 ชั่วโมงเกือบ  24  ชั่วโมงแบบไม่ได้พัก ทำเอาชั้นที่ตอนนั้นอยู่ชมรมบาสต้องทิ้งเด็กมาคอยดูแล...วุ่นวายน่าดูเลยล่ะเฮียเรนพูดไปก็ขำไปเมื่อนึกถึงตอนนั้น

     

     

    “23 ชั่วโมงเลยหรอคับ!!!ทั้งๆที่ตัวแค่นั้นแต่อึดน่าดูเลยเฮะ!!”คิบอมพูดอย่างตกใจ

     

     

    บ้าใช่มั้ยล่ะ???แต่ 2 คนนั่นน่ะรักการเต้นมากเลยนะ  อ๊ะ!!นั่นไงท่าเด็ดที่จะเอาขึ้นเวทีรอบนี้เฮียเรนพูดก่อนจะชี้ให้ดู 2 คนที่กำลังซ้อมเต้นกันอยู่  ใบหน้าคมของคิบอมหันไปมองตามมือเฮียเรนแต่ภาพที่คิบอมเห็นมันทำเอาเจ้าตัวหงุดหงิดแปลกๆ

     

     

    ภาพร่าง 2 ร่างที่ยืนซ้อนกันอย่างแนบชิดโดยที่ดงแฮยืนหันหลังให้เฮียเว่นกอดจากข้างหลัง  แขนแข็งแรงของเฮียเว่นโอบเอวบางเอาไว้หลวมๆส่วนคางก็เอาไปพิงไว้กับไหล่บอบบาง  มือบางจับแขนแข็งแรงไว้แน่นก่อนจะยันตัวขึ้นแล้วเหยียบแขนของเฮียเว่นแล้วตีหลังกาข้ามหัวไปยืนอยู่ข้างหลังก่อนที่จะเอามือมารูปหน้าอกแกร่งของเฮียเว่นตามจังหวะเพลง(ลูบแบบ o ของดงบังอ่า-*-)  ทั้งหมดนั่นจะไม่ทำให้คิบอมหงุดหงิดเลยถ้าตอนที่ดงแฮโดนกอดร่างบางไม่ได้ยิ้มแบบมีความสุขแบบนั้น!!

     

     

    ดงแฮมานี่!!!”คิบอมที่นั่งหงุดหงิดมานานดูเหมือนจะหมดความอดทนลงตรงนี้เลยเดินเข้าไปลากดงแฮออกไปนอกห้องทำเอาอีก 2 คนที่อยู่ในห้องถึงกับงง

     

     

    โอ๊ยย!!ทำบ้าอะไรของแกเนี่ยไอ้แว่นแก้มแตก!!”ดงแฮร้องโวยวายทันทีเมื่อคิบอมพลักตัวเองไปชนกับกำแพงข้างประตู...ดีนะไม่โดนขอบประตู...

     

     

    ชอบนักใช่มั้ย??”คิบอมเท้าแขนทั้ง 2 ข้างไว้กับกำแพงก่อนจะกระซิบข้างๆหูดงแฮ

     

     

    ชอบบ้าอะไรของนาย??”ดูเหมือนดงแฮจะยังงงอยู่(เออ  ตูก็งง)

     

     

    นายชอบให้เฮียเว่นสัมผัวมากใช่มั้ย!!!”คิบอมตะโกนออกมาทำเอาดงแฮเบ้หน้า

     

     

    โอ๊ย!!อยู่กันแค่นี้นายจะตะโกนให้พ่อนายได้ยินเลยมั้ย!!!!แล้วอีกอย่าง...นายมาถามชั้นเรื่องเฮียเว่นบ้าบออะไรของนายเนี่ย???”ดงแฮตะโกนกลับก่อนจะถามคิบอมงงงง

     

     

    ก็ไอ้ท่าเต้นบ้าบอเมื่อกี้นี้  ตอนโดนกอดยิ้มซะหน้าระรื่นเชียวนะ!!ชอบมากนักล่ะสิเวลามีผู้ชายมาสัมผัสน่ะคำถามที่ถามออกมาทำเอาดงแฮถึงกับอึ้ง!!ไม่ใช่อะไรหรอกนะ  แต่อีบ้านี่มันกำลังหึงเค้า!!!(รึป่าว)

     

     

    เหอะ!!ไม่ชอบก็แต่สัมผัสของนายน่ะแหละ  ถอยออกไปได้แล้วโกหกทั้งเพ  อันที่จริงคงมีแต่สัมผัสจากคิบอมมากกว่าที่เค้าอยากได้แต่เนื่องจากไอ้แว่นนี้มันทำเค้าเอาไว้มากเลยขอประชดซะหน่อย

     

     

    รังเกลียดชั้นมากสินะ...คำถามของคิบอมทำเอาดงแฮหัวใจตกวูบ...ไม่คิดว่าจะถามแบบนี้

     

     

    เออสิ  รังเกลียดนายมะ  อุ๊บ!!”ยังพูดไม่ทันจบร่างสูงก็จัดการประกบปากของตัวเองลงกับริมฝีปากบาง

     

     

    ปะ ปล่อย อืม...พยายามจะบอกให้ปล่อยแต่กลับกลายเป็นว่าร่างเล็กเปิดโอกาสให้ลิ้นร้อนของคิบอมเข้าไปเก็บลิ้มความหวานที่หาได้ยากจากโพรงปากเล็ก

     

     

    ลิ้นหนาของคิบอมไล้สัมผัสไปทั่วโพรงปากเล็กเพื่อเก็บความหวานอย่างร้อนแรงก่อนจะตวัดเกี่ยวกับลิ้นเล็กทำเอาดงแฮแทบยืนไม่อยู่  จากสัมผัสที่ถูกหยิบยื่นให้โดยที่ร่างบางไม่เต็มใจตอนนี้กลับกลายเป็นสัมผัสอ่อนนุ่มหากแต่ก็ร้อนแรงที่ทั้ง 2 ช่วยกันสร้างมันขึ้นมาอย่างเต็มใจ

     

     

    อืม...อ๊ะ!!ปล่อย..แฮ่กๆดงแฮที่เริ่มรู้สึกตัวเพราะลมหายใจเริ่มขาดช่วงทุบที่ต้นแขนของคิบอมเบาๆทำให้ร่างสูงต้องละออกจากปากบางอย่างเสียดาย

     

     

    แฮ่ก...ทะ  ทำบ้าอะไร...อืม...ของนาย...ขณะที่ดงแฮพูดคิบอมก็ยังไม่วายจูบเบาๆที่ริมฝีปากสีกุหลาบอย่างห้ามใจไม่อยู่

     

     

    ชั้นก็จูบนายไง...พูดจบร่างสูงก็ทำท่าจะเข้าไปครอบครองปากอิ่มนั่นอีกครั้งแต่ก็โดนมือบางตบมาเต็มๆกลางกบาลซะก่อน -*- (หมดอารมณ์เลยกรู)

     

     

    หึ!จำไว้ดงแฮ  ภายใน 1 เดือนชั้นจะต้องได้มากกว่าจูบที่ยินยอมของนาย!!”คิบอมลูบหน้าผากตัวเองเบาๆก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยเสียงหงุดหงิด

     

     

    นายหมายความว่าไง??”ยังซื่อ(บื้อ)ต่อไปนะดงแฮ-*-

     

     

    ชั้นหมายความว่า  ภายใน 1 เดือนชั้นจะทำให้นายหลงรักชั้นหัวปักหัวปำน่ะสิ!!”!?!

     

     

     

     

    หุหุหุ  เอาล่ะสิฮัพงานนี้

     

    ยังไงก็ติดตามกันด้วยน๊าฮัพพพ~~!!

     

    รักทุกคนน๊า  จุ๊บๆๆ

     

     (สำหรับคนที่อ่านก่อนแก้ไปแล้วรอบนึงจะบอกว่าขอโทดที่เอามาเพิ่มให้ช้านะงับ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×