ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Who Are Win!!..ชั้นหรือนายใครจะแน่!! {super junior+tvxq}yaoi

    ลำดับตอนที่ #3 : Who Are Win!! : 3 : Don't Know??

    • อัปเดตล่าสุด 17 พ.ย. 50


     

     

     

                    เสียงดังโหวกเหวกดังออกมาจากห้องเรียนห้อง 2-A อย่างไม่คิดจะเกรงใจใคร  สร้างความหงุดหงิดเป็นอย่างดีกับครูที่เดินผ่านไปผ่านมาแต่ก็ไม่มีใครคิดจะเข้าไปยุ่งเว้นก็แต่ครูสาวสวยคนนี้เท่านั้น

     

     

                    เงียบๆหน่อยนักเรียน!!!”ครูสาวเดินหอบเอกสารปึกใหญ่ไปวางบนโต๊ะอย่างสบายใจก่อนจะสั่งนักเรียนด้วยใบหน้ายิ้มๆ

     

     

                    ดีมาก  เดี๋ยววันหลังครูเอากระดูก เอ้ย!!รางวัลมาให้นะหลังจากนักเรียนที่น่ารักทำตามคำสั่งก็ย่อมเป็นธรรมดาที่ครูจะต้องชม

     

     

                    ใครน่ะซองมิน??”ดงแฮกระซิบถามเพื่อนรักที่นั่งข้างๆกันเบาด้วยความสงสัยแต่ผลที่ตอบกลับมาก็มีเพียงแค่ใบหน้าน่ารักที่ส่ายไปมาเบาๆ

     

     

                    นายรู้มั้ยฮันคยองดงแฮเปลี่ยนเป้าหมายไปถามผู้รอบรู้ที่นั่งอยู่ข้างหน้าแทน

     

     

                    อาจารย์ใหม่น่ะ  ชื่อกวาน โบอา...เค้าว่ากันว่าเพราะโหดเกินไปเลยโดนไล่ออกจากโรงเรียนเก่าน่ะสิ้นเสียงของฮันคยองชอล์กทั้งแท่งก็ถูกส่งมาจากมือเรียวสวยของอาจารย์หน้าห้องทำเอาฮันคยองก้มหลบเกือบไม่ทัน

     

     

                    รู้มากจริงนะคะ  คุณฮันคยอง...จารย์โบอาพูดพร้อมเผยรอยยิ้มสยองที่ใครเห็นก็ต้องผวา

     

     

                    ขอบคุณที่ชมครับ  แต่ขอรางวัลที่ดีกว่าชอล์กก็ดีนะครับถึงจะกลัวแต่ฮันคยองก็ยังไม่วายกวนตรีนทำเอาต้องก้มหลบชอล์กเป็นรอบที่ 2 แถมรอบนี้ยังหวุดหวิดแบบเฉี่ยวหัว...ปาแม่นดีจริงๆ

     

     

                    ชื่อครูพวกเธอก็รู้กันแล้ว  ชื่อพวกเธอครูก็จำได้แล้ว  เพราะงั้นในชั่วโมงแนะแนววันนี้เราจะมาเริ่มกันเรื่องชมรมดีกว่านะพูดจบก็หันหลังไปเขียนกระดานทำให้นักเรียนชายในห้องต้องเคลิ้มไปกับสะโพกสวยๆที่หันมาล่อตาล่อใจกันซะเหลือเกิน

     

     

                    ชมรมปีนี้ก็มีอย่างที่เห็นครูคนสวยพูดพร้อมกับชี้ไปที่กระดานที่ตอนนี้เต็มไปด้วยชื่อชมรมและครูที่ปรึกษาชมรม

     

     

                    เลือกเข้ากันเองนะ  ใบชมรมไปขอกับอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมได้เลยพูดจบจารย์โบอาก็หยิบชาขึ้นมาจิบอย่างไม่คิดจะสนใจใครทำให้นักเรียนลากโต๊ะรวมกลุ่มปรึกษาอย่างที่ไม่คิดจะสนใจอาจารย์เช่นกัน

     

     

                    ง่าส์~ชมรมเลี้ยงกระต่ายของชั้นมันหายไปหน๊ายยยยย~~!!TT^TT”ซองมินร้องขึ้นอย่างขัดใจเมื่อกวาดตามองบนกระดานแล้วไม่เห็นชื่อชมรมโปรดของตัวเอง

     

     

                    เอาน่าซองมิน  นายมาเข้าชมรมเต้นของเฮียเซเว่นกะชั้นก็ได้นี่นาดงแฮปลอบเพื่อนรักที่ดูเหมือนจะลงแดงตายในไม่ช้าถ้าไม่ได้เลี้ยงกระต่าย -*-

     

     

                    เออ  แล้วฮันคยองจะเข้าชมรมอะไรล่ะ??พี่มินนี่พูดปลงๆก่อนจะหันไปถามเพื่อนอีกคนที่ดูเหมือนจะไม่สนใจใคร  แต่ว่า...

     

     

                    มันหายไปไหนวะเนี่ย!!”พี่มินนี่กะดงแฮพูดขึ้นมาพร้อมกันงงงงเมื่อหาเพื่อนตัวดีไม่เจอ...ชอบแวบไปแวบมาเหมือนผีจริงๆสิน้า~

     

     

     

     

     

                    ชมรมบาสๆ อาจารย์มันหายหัวไปอยู่ไหนวะนั่นร่างโปร่งของฮันคยองเดินไปบ่นไปอย่างหงุดหงิดเมื่อหาอาจารย์ประจำชมรมไม่เจอ  แต่ถึงเจอก็ไม่ต่างกันอยู่ดีน่ะแหละเพราะไงๆเค้าก็คงไม่เข้าชมรมบาสอยู่แล้ว  มารอบนี้ก็แค่จะมาบอกว่าขอออก

     

     

                    อาจารย์!!!”ขณะที่บ่นๆไปนั้นสายตาก็ไปสะดุดกับชายร่างสูงคนนึง  และมันจะเป็นใครไปได้นอกซะจากอาจารย์เรน!!!

     

     

                    มีไรฮันจารย์เรนถามด้วยเสียงเนือยๆ

     

     

                    ผมจะมาขอออกจากชมรมบาสน่ะครับ

     

     

                    แล้วนายมาขอชั้นทำไมเล่า??”แล้วคำตอบของลูกศิษย์สุดรักก็ทำเอาจารย์ต้องหันหลังไปแอบขำหน่อยๆ

     

     

                    อ่าว  จารย์เป็นที่ปรึกษาชมรม..ป๋าฮันที่ยังคงอยู่ในโหมดงงอธิบาย

     

     

                    ชั้นย้ายชมรมสอนแล้วนะ  อาจารย์แนะแนวของพวกเธอไม่บอกรึไง  ชั้นย้ายไปสอนชมรมเต้นกับเซเว่นน่ะเฮียเรนอธิบายทำให้ป๋าฮันร้องอ๋อออกมาเบาๆ

     

     

                    บังเอิญจังนะครับ  ผมดงแฮแล้วก็ซองมินปีนี้ก็กะจะเข้าชมรมเต้นกันหมดเลยพูดอย่างดีใจก่อนจะเดินคุยกับอาจารย์คนสนิทโดยที่ไม่ได้สนใจคนบางคนที่บังเอิญเข้ามาเห็นทุกอย่างแม้แต่น้อย...

     

     

     

     

     

                    จารย์คร๊าบบบบบ~~!!!”เสียงสดใสของดงแฮดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่กระโดดเข้าไปกอดอาจารย์ประจำชมรมอย่างคิดถึง

     

     

                    ไอ้เด็กบ้า!!ออกปายยยยยย~!!”แล้วจะมีใครมันจะไปบ้าทนรับอ้อมกอดจะเรียกให้ถูกคือการทิ้งน้ำหนักตัวยังงี้ไหว

     

     

                    โฮ่~ -O- เฮียเว่นใจร้ายพูดจบก็หดหัวหนีแทบไม่ทันเมื่อจารย์หมั่นไส้จนส่งมือหนาๆนั่นมาเฉีนดหัวเข้าให้

     

     

                    ใครสั่งใครสอนให้เรียกเฮียเว่น  ชั้นเป็นอาจารย์แกนะดงแฮเฮียเว่นพูดอย่างขัดใจ

     

     

                    เอาเหอะๆผมจะไม่ถือละกันที่เฮียจะตบหัวผม  แต่เฮียต้องให้เพื่อนผมอีก 2 คนเข้าชมรมแบบไม่ต้องสอบนะฮะพูดอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหันไปลากเพื่อนรักทั้ง 2 เข้ามาในห้อง(พร้อมกับครูอีก 1 คน)

     

     

                    ใครมันควรจะพูดคำว่าจะไม่ถือละกันมากกว่าวะนั่น - -.พูดไปก็หนักใจกับไปลูกศิษย์ตัวดีที่แสบได้ตลอด 24 ชม.

     

     

                    น่าๆ เอาเป็นว่าขอใบเข้าชมรม 3 ใบนะฮะจารย์  ห้ามทดสอบด้วย!!”พูดแบบเด็กเอาแต่ใจก่อนจะฉีกยิ้มกว้างสร้างความเอ็นดูจากอาจารย์สุดหล่อคนนี้ไม่น้อย...แพ้ทุกทีสินะลูกอ้อนแบบนี้

     

     

                    เออๆๆ ไม่สอบก็ไม่สอบพูดไปอย่างเหน่อยใจก็เดินไปหยิบใบผ่านเข้าชมรมให้เด็กแสบทั้ง 3 ทำเอาเฮียเรนมองขำๆ

     

     

                    มองไรไอ้บ้าแล้วอารมณ์หงุดหงิดก็เข้าแทรกเฮียเว่นของเราจนด้ายยย -*-

     

     

                    มองอาจารย์มากคนที่ใจอ่อนให้เด็กขี้อ้อนน่ะ  มองไปมองมาแล้วเหมือนแมวพ่อลูกที่บ้านเลย 555”คำตอบของเฮียเรนทำเอาเฮียแว่นหน้าแดงไปถึงหู

     

     

                    บ้า!!”พูดแล้วก็เดินไปเปิดเพลงซ้อมเต้นแก้เขิน

     

     

                    แล้วนี่พวกเธอจะไปไหนต่อล่ะเฮียเรนที่ขำกับท่าทางแก้เขินของเฮีนเว่นเสร็จแล้วหันมาถามลูกศิษย์ทั้ง 3 คนแบบพอเป็นพิธี

     

     

                    ผมจะซ้อมเต้นเลยน่ะฮะดงแฮตอบเสียงสดใสก่อนจะวิ่งไปร่วมซ้อมกับอาจารย์คนโปรด

     

     

                    ผมว่าจะไปนั่งเล่นที่สวนกระต่ายหลังโรงเรียนน่ะฮะ  ไปนะครับพี่มินนี่พูดแล้วเดินหงอยๆออกไป

     

     

                    นั่นสินะ  ผมว่าผมไปซ้อมบาสดีมั้ยนะ  เอาเป็นว่าผมไปก่อนนะฮะป๋าฮันพูดคิดๆก่อนจะเดินตามพี่มินนี่ออกไป  แล้วตอนที่ออกไปนั้นป๋าฮันของเราก็เดินสวนกับใครบางคน...

     

     

                    ผมมาสมัครเข้าชมรมครับห้องประตูชมรมถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงนุ่มลึกของใครบางคนที่คุ้นหูจนดงแฮต้องหันไปมอง

     

     

                    คิบอม/ดงแฮ!!!!”!?!

     

     

     

     

    หลังจากที่ค้างมานานจนคิดว่าจะไม่มีคนติดตามแล้ว

     

    ข้าพเจ้าก็ได้เวลาโผล่หัวมาอัพซะที

     

    แถมยังสั้นอีกตะหาก

     

    Sorry จริงๆ -*-

     

    ตอนหน้าฆ่ากันตายแน่นอนทุกคน

     

    ติดตามนิสนึงนะคะขอร้อง

     

    แล้วจะพยายามอัพน๊า~~~~

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×