BLEACH...เบียXลูเคีย(จบแล้ว)

ลำดับตอนที่ #7 : มิตสึโอมิ ยางาตะ เขาเปงไผ่ล่านี่

   ลูเคียเดินออกจากห้องด้วยอาการไม่อยู่กะเนื้อกะตัวแต่ในขณะที่กำลังเดินพ้นหน้าคฤหาสน์คุจิกิ  ลูเคียก็ชนเข้ากับอะไรสักอย่างๆแรง

"โอ้ย!@@"  ลูเคียที่เป็นฝ่ายชนล้มลงซะเอง

"เป็นอะไรรึไม่สาวน้อย"  เสียงนุ่มๆเอ่ยถามพลางช่วยพยุงร่างบางขึ้นจากพื้น

"เออ...ขอโทษและก้อขอบคุณนะค่ะ  .  .

"ไม่เป็นไร"  ร่างสูงใหญ่ไม่ต่างจากท่านพี่ของเธอใบหน้าเข้มๆดูหล่อคมคายและสีผมดำสนิทไม่ต่างจากท่านพี่เลยแต่สั้นกว่าแต่ที่แตกต่างคงเป็นใบหน้าที่ยิ้มๆของเขา

"มีเรื่องอะไรรึกันรึลูเคีย...ยางาตะ"- -  เบียคุยะที่มาจากไหนไม่รู้ได้เข้ามาถามทำเอาลูเคียใจเต้นแรงอีกแวว.///.

"อ่าว..เบียคุยะ..ข้ามาหาเจ้านะแหละ..ว่าแต่เจ้าชื่อลูเคียรึ"*-*

"เอ่อ...ค่ะ"

"ข้ามิสึโอมิ  ยางาตะ"

"เอ่อ...คุจิกิ  ลูเคียค่ะ"

"คุจิกิ...หรือว่าเจ้าคือน้องสาวสุดที่รักของเบียคุยะ"*-*

"แนะนำตัวกันพอแล้วรึยัง...ลูเคียเจ้าจะไปที่หน่วยก็รีบไปสิ"-.-

"เอ่อค่ะ"ลูเคียรีบชิ้งทันที่...เฮ้อก้อท่านพี่เล่นจ้องหน้าเธอซะน่ากลัวเชียว T_T

   ภายในห้องรับแขกบ้านคุจิกิ//////

"ข้าเพิ่งเคยเห็นตัวจริงน้องสาวของเจ้าเป็นครั้งแรก*-*เพิ่งรู้ว่าน้องเจ้าทั้งสวยและน่ารักสเปกข้าเลย"

"หึ!อย่ามายุ่งกับลูเคีย"-+-

"แหม๋ๆ...อย่าหวงไปหน่อยเลยถ้าเราดองกันก้อเป็นเรื่องดีมิใช่รึ"

"ไม่จำเป็น...เพียงเท่านี่ตระกูลข้าก้อยิ่งใหญ่พอแล้ว"

"อะไรกัน!น้องเจ้าถึงวัยออกเรือนแล้วนะเจ้าจะหวงไปทำไม"--*

"นั่นไม่ใช่เรื่องที่เจ้าจะต้องมาตัดสินใจ"-*-

"หึๆ...แต่ก้อไม่ใช่เจ้าเหมือนกันที่จะตัดสินใจ"

"-  -" ชิ้งๆๆ

"ข้าจะจีบน้องเจ้า" เบียคุยะหน้าเคร่ง  พลางคิดในใจว่า  ฝันไปเถอะแก  -.-v



///////////////////////////ชอบก้อเม้นกันนะค่ะ  ปล.พิมผิดก้อทอดที่นะส่วนภาษ่แปลกก้ออ่านกันได้ใช่มิ..มันชินอะ