ลำดับตอนที่ #33
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : ภาคพิเศษ...ตอนที่3
"ลูเคีย...เข้าบ้านกันเถอะ"ร่างสูงบอกเบาๆหากแต่สายตาเปรียมไปด้วยความปราถนาชัดเจน ร่างสูงไม่รอช้าจัดการอุ้มร่างเล็กๆที่ยืนงงกับจูบเมื่อคู่เข้าบ้านทันที เมื่อหลังบางสัมพัสความนุ่มของเตียง จึงได้สติกลับคืนมาอีกครา
"เดี๋ยวค่ะ!ท่านพี่!><"ร่างบางร้องบอกพลางยกมือบางขึ้นยันอกแกร่งที่ทาบทับเธออยู่
"หือ...อะไร"ร่างสูงรับคำไปงั้น...พลางพรมจูบคนใต้ร่างทั่วใบหน้าเนียน
"ม...ไม่ได้นะค่ะทานพี่"
"อะไรไม่ได้-*-"
"ก็...อะไรล่ะที่ท่านพี่จะทำ.///."
"ทำไม!-*-"ได้ข่าวว่าเธอบอกท่านพี่แล้วนะ
"ก็...ไอ้นั่นไงค่ะ///"ก็ ฤดู ของเธอไงท่านพี่! เธออยากบอกเขาแบบนี้แต่ติดที่ว่าไม่กล้าYT
"ก็อะไรล่ะ--"
"โถ่...ท่านพี่อย่าแกล้งลืมซิ"
"ข้าไม่ได้ลืม...เพียงแต่ข้าไม่ใคร่ใส่ใจต่างหาก- -"ท่านพี่ไม่ใส่แต่เธอใส่นี่
"(~~)"ร่างบางพูดไม่ออกทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แทน
"เชื่อข้าสิ...ว่าอุปสรรคของเจ้าไม่เป็นปัญหากับข้าสักนิด"(อ้าวเฮียเดียวแจ้งตำรวจจับเลย)
"แต่...ข้าไม่พร้อมนี่ค่ะ...ท่านพี่รออีกสักสองวันไม่ได้หรอ"
"- -"
"นะค่ะ...ท่านพี่(. .)"
"...เฮ้อ!ก็ได้ งั้นเจ้าพร้อมเมื่อไรบอกข้าด้วยล่ะกัน"ร่างสูงพูดพลางสบัดตัวออกจากร่างบางและเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้รางบางนอนน้ำตาซึมอยู่คนเดียว(เฮีย...ใจร้ายที่สูดดดด)
เมื่อรับร่างของเบียคุยะแล้วอาการน้ำตาซึมก็ค่อยๆแปลเปลี่ยนเป็นน้ำตาจากความน้อยใจไหล่บางไหวเบาๆตามแรงสะอื้นหากแต่ไม่มีเสียงก็เท่านั้น
///////////////////////////////////////////////////////
แงๆๆๆเขียไปก้อินไปเหมือนกันนะTYT
"เดี๋ยวค่ะ!ท่านพี่!><"ร่างบางร้องบอกพลางยกมือบางขึ้นยันอกแกร่งที่ทาบทับเธออยู่
"หือ...อะไร"ร่างสูงรับคำไปงั้น...พลางพรมจูบคนใต้ร่างทั่วใบหน้าเนียน
"ม...ไม่ได้นะค่ะทานพี่"
"อะไรไม่ได้-*-"
"ก็...อะไรล่ะที่ท่านพี่จะทำ.///."
"ทำไม!-*-"ได้ข่าวว่าเธอบอกท่านพี่แล้วนะ
"ก็...ไอ้นั่นไงค่ะ///"ก็ ฤดู ของเธอไงท่านพี่! เธออยากบอกเขาแบบนี้แต่ติดที่ว่าไม่กล้าYT
"ก็อะไรล่ะ--"
"โถ่...ท่านพี่อย่าแกล้งลืมซิ"
"ข้าไม่ได้ลืม...เพียงแต่ข้าไม่ใคร่ใส่ใจต่างหาก- -"ท่านพี่ไม่ใส่แต่เธอใส่นี่
"(~~)"ร่างบางพูดไม่ออกทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แทน
"เชื่อข้าสิ...ว่าอุปสรรคของเจ้าไม่เป็นปัญหากับข้าสักนิด"(อ้าวเฮียเดียวแจ้งตำรวจจับเลย)
"แต่...ข้าไม่พร้อมนี่ค่ะ...ท่านพี่รออีกสักสองวันไม่ได้หรอ"
"- -"
"นะค่ะ...ท่านพี่(. .)"
"...เฮ้อ!ก็ได้ งั้นเจ้าพร้อมเมื่อไรบอกข้าด้วยล่ะกัน"ร่างสูงพูดพลางสบัดตัวออกจากร่างบางและเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้รางบางนอนน้ำตาซึมอยู่คนเดียว(เฮีย...ใจร้ายที่สูดดดด)
เมื่อรับร่างของเบียคุยะแล้วอาการน้ำตาซึมก็ค่อยๆแปลเปลี่ยนเป็นน้ำตาจากความน้อยใจไหล่บางไหวเบาๆตามแรงสะอื้นหากแต่ไม่มีเสียงก็เท่านั้น
///////////////////////////////////////////////////////
แงๆๆๆเขียไปก้อินไปเหมือนกันนะTYT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น