ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฝันเห็นงู1.1
"คุณหนูเจ้าค่ะ เป็นอะไรรึเปล่าเจ้าค่ะ"เสียงหญิงสาวที่อยูด้านนอกตะโกนถามแต่ไม่กล้าเข้ามา
"มีอะไรรึ" เสียงหล่อมาจากไหนไม่รู้เอ่ยถามสาวใช้
"ท่านเจ้าบ้าน..เอ่อคือ...ข้าน้อยได้ยินเสียงคุณหนูร้องเจ้าค่ะ" แต่ยังไม่ทันที่เบีญคุยะจะพูดอะไรก็มีเสียงของลูเคียดังออกมาจากห้องอีก
"ข้าไม่เอา...ข้าไม่เลือก..ปล่อยชานนนน..นะโว้ยยยย"ร่างสูงไม่รอช้าพักประเข้าไปโดยแรงเร่งฝีเท้าไปที่เตียงนอนของลูเคียโดยมีสาวใช้คนเดิมวิ่งตามมาด้วย
"ลูเคีย! ลูเคีย!!" ร่างสูงเอ่ยเรียกดังๆพร้อมกับเขย่าไหล่บางเพื่อปลุกให้ตื้น
"ข้าบอกว่าไม่ไง...ไอ้งูบ้า" ร่างบางทะลึ่งตัวพรวดขึ้นจากเตียงก่อนจะมองตัวเองงงๆ
"อ่าว นี่ข้าฝันหรอกรึ..เฮ้อออ" ร่างบางพูดกับตัวเองเบาๆโดยที่รู้ตัวเลยว่ามีคนเข้ามาอยูในห้องของเธอถึงสองคน
"ตื่นแล้วรึ..ลูเคีย" เบียคุยะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ (แต่หล่อ)
"ท่....ท่านพี่มาอยู่ที่ห้องข้าได้ไงเจ้าค่ะ" ลูเคียมองคนตรงหน้า ก่อนหน้าจะขึ้นสีเรื่อ เมื่อคิดว่าเมื่อกี้ตัวเองได้ทำเรื่องน่าอายอะไรออกไปรึป่าว
"ข้าได้ยินเสียงเจ้าร้องก็เลยพังประตูเข้ามา" พ..พังประตู ลูเคียอยากจะต่อว่าคนตรงหน้านักแต่ติดว่าไม่กล้านี่สิ--*
"เอ่อ..แฮ่ๆ..ขอโทษที่ทำให้ตกใจกันนะค่ะ"ร่างบางยิ้มแหย่ก่อนจะขอโทษเบียคุยะและเลยไปถึงสาวรับใช้ด้วย
"อืม...ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าไปล่ะ"ว่าจบร่างสูงก็พาตัวเองออกไปทันที
"คุณหนูฝันร้ายรึเจ้าค่ะ"มายะหญิงรับใช้ประจำตัวเธอเอ่ยถาม
"อืม..ข้าฝันเห็นงู..ในฝันนะมันลัดข้าแน่นแถมยังตัวบะเอ๊ก"
"อุ๋ย...โบราณเขาว่าฝันเห็นงูจะได้คู่นะค่ะ"
"บ้าน่า..เรื่องหรอกเด็ก"
"คูณหนูชอบพอกับใครอยู่รึป่าวค่ะ"
"ไม่..ข้าไม่มี..และยังไม่คิดมี"
"แต่......."
"พอๆๆข้าไปอาบน้ำและเข้าหน่วยไปทำงานแล้ว"ร่างบางโบกมือให้สาวใช้หยุดเพ้อฝันก่อนจะไปทำตามที่ตัวเองพูดไว้ปล่อยสาวใช้เพ้อไปคนเดียว
"ข้านี่นะจะได้คู่...บ้าน่า" ลูเคียสลัดความคิดออกก่อนจะลืมมันไป
ร่างบางไม่รู้เลยว่าบัดนี้ชะตาชีวิตของเธอกำลังถึงจุดเปลี่ยนและอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่เธอต้องการหรือไม่ก็ตามแต่มันจะเกิดขึ้น
//////////////////////////
"มีอะไรรึ" เสียงหล่อมาจากไหนไม่รู้เอ่ยถามสาวใช้
"ท่านเจ้าบ้าน..เอ่อคือ...ข้าน้อยได้ยินเสียงคุณหนูร้องเจ้าค่ะ" แต่ยังไม่ทันที่เบีญคุยะจะพูดอะไรก็มีเสียงของลูเคียดังออกมาจากห้องอีก
"ข้าไม่เอา...ข้าไม่เลือก..ปล่อยชานนนน..นะโว้ยยยย"ร่างสูงไม่รอช้าพักประเข้าไปโดยแรงเร่งฝีเท้าไปที่เตียงนอนของลูเคียโดยมีสาวใช้คนเดิมวิ่งตามมาด้วย
"ลูเคีย! ลูเคีย!!" ร่างสูงเอ่ยเรียกดังๆพร้อมกับเขย่าไหล่บางเพื่อปลุกให้ตื้น
"ข้าบอกว่าไม่ไง...ไอ้งูบ้า" ร่างบางทะลึ่งตัวพรวดขึ้นจากเตียงก่อนจะมองตัวเองงงๆ
"อ่าว นี่ข้าฝันหรอกรึ..เฮ้อออ" ร่างบางพูดกับตัวเองเบาๆโดยที่รู้ตัวเลยว่ามีคนเข้ามาอยูในห้องของเธอถึงสองคน
"ตื่นแล้วรึ..ลูเคีย" เบียคุยะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ (แต่หล่อ)
"ท่....ท่านพี่มาอยู่ที่ห้องข้าได้ไงเจ้าค่ะ" ลูเคียมองคนตรงหน้า ก่อนหน้าจะขึ้นสีเรื่อ เมื่อคิดว่าเมื่อกี้ตัวเองได้ทำเรื่องน่าอายอะไรออกไปรึป่าว
"ข้าได้ยินเสียงเจ้าร้องก็เลยพังประตูเข้ามา" พ..พังประตู ลูเคียอยากจะต่อว่าคนตรงหน้านักแต่ติดว่าไม่กล้านี่สิ--*
"เอ่อ..แฮ่ๆ..ขอโทษที่ทำให้ตกใจกันนะค่ะ"ร่างบางยิ้มแหย่ก่อนจะขอโทษเบียคุยะและเลยไปถึงสาวรับใช้ด้วย
"อืม...ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าไปล่ะ"ว่าจบร่างสูงก็พาตัวเองออกไปทันที
"คุณหนูฝันร้ายรึเจ้าค่ะ"มายะหญิงรับใช้ประจำตัวเธอเอ่ยถาม
"อืม..ข้าฝันเห็นงู..ในฝันนะมันลัดข้าแน่นแถมยังตัวบะเอ๊ก"
"อุ๋ย...โบราณเขาว่าฝันเห็นงูจะได้คู่นะค่ะ"
"บ้าน่า..เรื่องหรอกเด็ก"
"คูณหนูชอบพอกับใครอยู่รึป่าวค่ะ"
"ไม่..ข้าไม่มี..และยังไม่คิดมี"
"แต่......."
"พอๆๆข้าไปอาบน้ำและเข้าหน่วยไปทำงานแล้ว"ร่างบางโบกมือให้สาวใช้หยุดเพ้อฝันก่อนจะไปทำตามที่ตัวเองพูดไว้ปล่อยสาวใช้เพ้อไปคนเดียว
"ข้านี่นะจะได้คู่...บ้าน่า" ลูเคียสลัดความคิดออกก่อนจะลืมมันไป
ร่างบางไม่รู้เลยว่าบัดนี้ชะตาชีวิตของเธอกำลังถึงจุดเปลี่ยนและอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่เธอต้องการหรือไม่ก็ตามแต่มันจะเกิดขึ้น
//////////////////////////
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น