ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ผู้วังดี(มั่ง)ประสงค์ร้าย
ร่างเล็กๆของลูเคียที่พึ่งจะกลับมาถึงคฤหาสน์คุจิกิเธอเดินช้าๆเมื่อบรรยากาศของค่ำคืนนี้ช่างดีเหลือเกินทำให้ร่างกายที่โดนแดดโดนลมทั้งวันจากการแข่งกีฬารู้สึกสดชื่นขึ้นจม เพราะทุกหน่วยต้องช่วยกันทำความสะอาดกว่าจะเสร็จก็เล่นเอามืดเลย- -
มือบางเลือนบานประตูเบาๆเพื่อเข้าห้องของตนเองและเธอก็อยากจะอาบน้ำแล้วด้วยหากแต่ความฝันก็ต้องพังทลายเมือในห้องของเธอมีคนตัวสูงนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"ท่านพี่"
"ทำไมกลับมืดแบบนี้- -"
"ข้าทำความสะอาดอยู่ค่ะ . . "
"ให้คนอื่นทำก็ได้คนออกมากมาย- -"
"ไม่ได้ค่ะ..ข้าก็เป็นลูกหน่วยเหมือนกัน"
"หึ!ไม่ใช่เจ้าอยู่ร่ำลาเจ้าตัวแทนยมทูตอยู่หรอ- -"
"เปล่านะค่ะ. . อิจิโกะกลับไปตั้งนานแล้ว"
"แก้ตัวแทนกันเร็วจริงนะ- -"
"ข้าเปล่า!ท่านพี่ไม่มีเหตุผลเลย-*- "ลูเคียขึ้นเสียง..เธอเหนื่อยจะตายแล้วยังจะมาบ่นอีก- -
"-*-"ร่างสูงมองร่างบางนิ่งๆห้อง..นี่เป็นครั้งแรกที่เธอขึ้นเสียงกับท่านพี่แบบจริงจัง..ท่านพี่คงโกรธเธอแน่ๆTT
"ท..ท่าน..พี่..ข้าขอโทษ..ข้าไม่ตั้ง... . . "
///พรวด///ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบร่างสูงก็ลุกพรวดขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องหากแต่ร่างบางได้จังมือหนาไว้ก่อนที่เขาจะออกไป
"ท่านพี่..อย่าโกรธข้าสิ . . "
"อยากให้ข้าหายโกรธงั้นหรอ- -"เบียคุยะถามพลางดึงมือตัวเองออกก่อนจะจับไหล่ลูเคียหมุนเข้าหาตัวเอง
"ค่ะ..ข้าขอโทษ..ข้าคงเหนื่อยไปหน่อย. ."
"งั้น..จูบข้าสิ- -"
"หา!0o0"
"จูบข้า...แล้วข้าจะยกโทษให้- -"
"ข้า..X///X"ให้ตายสิจะทำไงดีเธอไม่เคยจูบเขาก่อนเลยนี่น่าTT
"ถ้าไม่..ข้าจะออกไปแล้วนะ- -"
"ก็ได้ค่ะ.//."//จุ๊บ// ริมฝีปากเล็กๆประทับลงและถอดออกอย่างรวดเร็วหากแต่ยังไม่ทันถอยไปไหนไกลก็ถูกมือหนารั่งใบหน้าเข้าหาและประทับจูบลงมาอีกครา
มือหนากอดร่างบางแน่นจนอากาศไม่สามารถผ่านทั้งสองคนไปได้ส่วนร่างเล็กก็มิได้ดิ้นร้นขัดขืนแต่อย่างใดกลับกอดตอบอีกฝ่านแน่นเช่นกัน
ร่างสูงถอดจุมพิษออกก่อนจะดันร่างบางติดผนังห้องและประกบจูบดูดดื่มอีกครั้ง ร่างบางได้แต่อ่อนระทวยอยู๋ในอ้อมกอดหากไม่ถูกกอดอยู่เธอคงจะล่วงไปกองกับพื้อนแล้ว*//*
เบียคุยะเดินออกจากห้องของลูเคียในยามดึกเมือเขาได้แกล้งร่างบางสมใจแล้ว ความสุขที่ได้รับมาทำให้เขาไม่รับรู้เลยว่ามีใคนคนหนึ่งเห็นเข้าแล้ว
พ่อบ้านใหญ่ประจะตระกลูคุจิกิมองภาพนั้นด้วยสายตาค่ำเครียดเขาเห็นข่าวและได้ยินมาบางเพราะเขาถูกท่านเจ้าบ้านสั่งให้ไปทำงานอยู่ในเมืองลูคอนจึงไม่ค่อยได้รับรู้เรื่องอะไรมาก จนวันนี้มาเห็นกับตา
สงสัยเรื่องที่ได้ยินมาจะเป็นเรื่องจริงซะแล้ว
"ข้าจะไม่ยอมให้ตระกลูคุจิกิตกต่ำไปมากกว่านี้อีกแล้ว"
มือบางเลือนบานประตูเบาๆเพื่อเข้าห้องของตนเองและเธอก็อยากจะอาบน้ำแล้วด้วยหากแต่ความฝันก็ต้องพังทลายเมือในห้องของเธอมีคนตัวสูงนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"ท่านพี่"
"ทำไมกลับมืดแบบนี้- -"
"ข้าทำความสะอาดอยู่ค่ะ . . "
"ให้คนอื่นทำก็ได้คนออกมากมาย- -"
"ไม่ได้ค่ะ..ข้าก็เป็นลูกหน่วยเหมือนกัน"
"หึ!ไม่ใช่เจ้าอยู่ร่ำลาเจ้าตัวแทนยมทูตอยู่หรอ- -"
"เปล่านะค่ะ. . อิจิโกะกลับไปตั้งนานแล้ว"
"แก้ตัวแทนกันเร็วจริงนะ- -"
"ข้าเปล่า!ท่านพี่ไม่มีเหตุผลเลย-*- "ลูเคียขึ้นเสียง..เธอเหนื่อยจะตายแล้วยังจะมาบ่นอีก- -
"-*-"ร่างสูงมองร่างบางนิ่งๆห้อง..นี่เป็นครั้งแรกที่เธอขึ้นเสียงกับท่านพี่แบบจริงจัง..ท่านพี่คงโกรธเธอแน่ๆTT
"ท..ท่าน..พี่..ข้าขอโทษ..ข้าไม่ตั้ง... . . "
///พรวด///ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบร่างสูงก็ลุกพรวดขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องหากแต่ร่างบางได้จังมือหนาไว้ก่อนที่เขาจะออกไป
"ท่านพี่..อย่าโกรธข้าสิ . . "
"อยากให้ข้าหายโกรธงั้นหรอ- -"เบียคุยะถามพลางดึงมือตัวเองออกก่อนจะจับไหล่ลูเคียหมุนเข้าหาตัวเอง
"ค่ะ..ข้าขอโทษ..ข้าคงเหนื่อยไปหน่อย. ."
"งั้น..จูบข้าสิ- -"
"หา!0o0"
"จูบข้า...แล้วข้าจะยกโทษให้- -"
"ข้า..X///X"ให้ตายสิจะทำไงดีเธอไม่เคยจูบเขาก่อนเลยนี่น่าTT
"ถ้าไม่..ข้าจะออกไปแล้วนะ- -"
"ก็ได้ค่ะ.//."//จุ๊บ// ริมฝีปากเล็กๆประทับลงและถอดออกอย่างรวดเร็วหากแต่ยังไม่ทันถอยไปไหนไกลก็ถูกมือหนารั่งใบหน้าเข้าหาและประทับจูบลงมาอีกครา
มือหนากอดร่างบางแน่นจนอากาศไม่สามารถผ่านทั้งสองคนไปได้ส่วนร่างเล็กก็มิได้ดิ้นร้นขัดขืนแต่อย่างใดกลับกอดตอบอีกฝ่านแน่นเช่นกัน
ร่างสูงถอดจุมพิษออกก่อนจะดันร่างบางติดผนังห้องและประกบจูบดูดดื่มอีกครั้ง ร่างบางได้แต่อ่อนระทวยอยู๋ในอ้อมกอดหากไม่ถูกกอดอยู่เธอคงจะล่วงไปกองกับพื้อนแล้ว*//*
เบียคุยะเดินออกจากห้องของลูเคียในยามดึกเมือเขาได้แกล้งร่างบางสมใจแล้ว ความสุขที่ได้รับมาทำให้เขาไม่รับรู้เลยว่ามีใคนคนหนึ่งเห็นเข้าแล้ว
พ่อบ้านใหญ่ประจะตระกลูคุจิกิมองภาพนั้นด้วยสายตาค่ำเครียดเขาเห็นข่าวและได้ยินมาบางเพราะเขาถูกท่านเจ้าบ้านสั่งให้ไปทำงานอยู่ในเมืองลูคอนจึงไม่ค่อยได้รับรู้เรื่องอะไรมาก จนวันนี้มาเห็นกับตา
สงสัยเรื่องที่ได้ยินมาจะเป็นเรื่องจริงซะแล้ว
"ข้าจะไม่ยอมให้ตระกลูคุจิกิตกต่ำไปมากกว่านี้อีกแล้ว"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น