คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : MC #...6 Noona You're So Pretty 100%
MY CANDY เพราะหัวใจขาดหวานไม่ได้...
By :;: THE AOF AP
UpzZ 7:25 PM. 20/03/09
MC #...6 Noona You're So Pretty
100%
---------------------------------------------->>>
href="file:///C:\DOCUME~1\ADMINI~1\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />
My candy: 6
“ลีดงแฮ” ร่างสูงของคิบอมที่ดักรอดงแฮที่หน้าโรงเรียนได้ซักพัก รีบเรียกชื่อทันทีที่เห็นคนที่เขารออยู่
เจ้าของชื่อหันไปทางต้นเสียงด้วยความสงสัย เพราะปกติเขาก็กลับบ้านเองทุกวันและไม่เคยมีใครมาดักรอที่หน้าโรงเรียนเลยซะครั้ง
“อ้าวคิบอม” ทันทีที่เห็นคนเรียกก็กล่าวออกมาอย่างดีใจ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างคิมคิบอมจะมายืนดักรอเขาหน้าโรงเรียน
ทันทีที่ดงแฮเดินมาถึงร่างสูงก็ไม่กล่าวอะไร กับยื่นมือข้างหน้าชี้สิ่งของที่ร่างบางถือเอาไว้ ก่อนจะพยักหน้างึกงักเป็นเชิงต้องการ
พอเห็นร่างท่าของคนตรงหน้าก็ทำเอาดงแฮยิ้มซะหน้าบาน ถึงจะไม่ค่อยแสดงออกอะไรมากมายเหมือนคนปกติ แต่คิบอมก็ไม่ได้ใจร้ายอะไรนัก
“ขอบคุณ” ร่างสูงกล่าวเบาๆก็จะรีบตรงดิ่งไปยัง Mercedes Benz ที่จอดรออยู่ข้างอย่างเร่งรีบโดยไม่ได้หันไปมองร่างบางที่ยืนดีใจกระโดดโลดเต้นเป็นเด็กๆอยู่ด้านหลัง
“ใครน่ะ น่ารักดีนะแฟนแกหรอ” ทันทีที่ขึ้นรถประโยคแรกก็ยิงมาทันที
“บ้าไงเจ๊” คนโดนถามตอบกลับไปทันที
“ป่าวก็แค่ตามไปงั้น เพราะชั้นไม่เคยเห็นแกรับขนมใครนี่” ฮีชอลกล่าวพรางส่งสายตาเหมือนล้อเลียนไปยังน้องชายตัวดี
“...” คิบอมได้แต่เงียบ มันก็จริงที่เขาไม่เคยรับและไม่คิดจะรับด้วย แต่ทำไมเขาถึงรับของดงแฮได้นะ หรือจะเป็นเพราะเขาไม่อยากเห็นดงแฮต้องร้องไห้อีก คิดไปคิดมาก็ยิ่งคิดไม่ออกมือหนาก็ได้แต่ขยี้หัวตัวเอง เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง
“หึหึ” ฮีชอลเหลือบมองคิบอมเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะกับตัวเองเบาๆ ท่าทางลุกลี้ลุกลนเหมือนคนคิดหนักของคิบอมชั่งตลกเหลือเกินในความคิดของฮีชอล
งานนี้มีคนมาละลายไอ้เจ้าชายน้ำแข็งนี่ซักที เจ๊ปลื้ม!!!
...~* ...~* ...~* ...~* ...~* MY CANDY *~...*~...*~...*~...*~...
กริ๊ง...เสียงกระดิ่งหน้าร้านพร้อมกับร่างบางที่วันนี้ดูอารมณ์ดี ดี๊ ดี เป็นพิเศษเดินเข้ามาในร้าน
“วันนี้สอบคณิตได้คะแนนเต็มหรือไงฮะตัวเล็ก ยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียมเลย” ทันทีที่ได้ยินประโยคล้อเลียนจากคุณพี่ที่เคารพ หน้าบานๆของร่างบางก็หุบทันที
“โธ่เฮีย หน้าด๊องไม่บานนะ” พูดไปก็ยกมือลูบหน้า จะแซวอะไรก็ได้แต่อย่ามาแถวเรื่องหน้าบานนะด๊องเครียด
“ล้อเล่นๆ ตัวเล็กของเฮียน่ารักที่ซู๊ดดด” ฮันคยองรีบพูดก่อนที่น้องตัวเล็กจะงอนซะก่อน ไม่งั้นเดี๋ยวได้ง้อกันยาว
“เอ๊ะ เฮียทำอะไรน่ะ” ทันทีที่เห็นหนังสือในมือของฮันคยองร่างบางก็ถามอย่างสงสัย เพราะไอ้หนังสือเล่มนั้นมันแปะหน้าไว้ตัวเบ่อเร่อว่า ‘บทละคร’
“ก็ท่องบทน่ะ เฮียได้เป็นพระเอกเลยนะงานนี่” กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
“หรอ เฮียใครเนี่ยทั้งหล่อ ทั้งเท่ ทั้งเก่งอย่างเนี่ย เหมือนน้องชายแป๊ะ” ดงแฮกล่าวชมเสียงหวาน แต่ก็ไม่พ้นชมตัวเอง
“ฮ่าๆๆ” ฮันคยองหัวเราะกับน้ำเสียงคำชมของน้องชายตัวดี ถึงเขากับดงแฮจะไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ แต่เขาก็รักและหวงน้องชายตัวเล็กนี่มากกว่าใครเป็นไหนๆ
“เออตัวเล็ก เดี๋ยวพรุ่งนี้เราเอาขนมไปส่งที่มหาลัยเฮียหน่อยซิ พอดีเฮียตั้งไปซ้อมละครน่ะ” ฮันคยองกล่าวกับน้องชายน้องหวาน
“โหเฮีย...เฮียจะให้น้องสุดที่รักแบกขนมไปส่งคนเดียวเนี่ยนะ ใจร้ายที่สุด” คนโดนใช้กล่าวพรางอมลมซะเต็มแก้ม
“ตัวเล็กก็ให้คยูฮยอนช่วยซิ รับรองงานนี้มีค่าจ้าง” ฮันคยองเห็นท่าทางอมลมก็รีบหาทางแก้ตัว โดยเอาเรื่องค่าจ้างมาอ้าง ใครก็รู้ว่าตัวเล็กเนี่ยเค็มอย่าบอกใคร
“โอเค จดออร์เดอร์มาเดี๋ยวด๊องจัดไป” พอพูดถึงค่าจ้างเท่านั้น ตัวเล็กก็ยิ้มแก้มปริ
...~* ...~* ...~* ...~* ...~*MY CANDY *~...*~...*~...*~...*~...
“นี่แกโทรเรียกชั้นมาแต่เช้าเพื่อให้มาช่วยแกส่งขนมเนี่ยนะ โอ้ยคยูอยากตาย” คนโดนโทรปลุกแต่เช้าอย่างคยูฮยอนเริ่มโอดครวญ ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันหยุดแท้ๆแทนที่จะได้นานตื่นเช้าให้สบายอุรา กลับต้องมาขับรถไปส่งไอ้เพื่อนตัวดี ที่เมื่อเช้าโทรมาพร้อมกับเสียงที่ใครฟังก็คิดว่าเกิดไฟไหม้
“เอ่อ ใช่ซิ เดี๋ยวนี้เพื่อนอย่างลีดงแฮคนนี้มันไม่มีความหมายแล้วนี่ ขอให้ช่วยนิดช่วยหน่อยก็ไม่ได้ ชั้นจะจำเอาไว้ว่า...อุ๊บ” ดงแฮเริ่มไม้ตายเดิมๆ เวลาที่คยูฮยอนไม่ตามใจก็ใช้แต่ไม้นี้ ไม่ใช่ว่าคยูฮยอนใจอ่อน แต่จะรำคาญซะมากกว่า
“พอๆแกหยุดพูดไปเลย เฮ้อ...เวรกรรมของไอ้โจวคยูฮยอนคนนี้ซะจริง” ทันทีที่ปิดปากไอ้เพื่อนตัวดีได้ คยูฮยอนก็ได้แต่บ่นงึมง่ำคนเดียว
ร่างสูงยกกล่องขนมเดินตามดงแฮไปเงียบ ขืนบ่นมากกว่านี้เดี๋ยวโดนหาว่าใจดำช่วยเพื่อนแค่นี้ทำเป็นบ่น คยูฮยอนเดินไปโดยที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรรอบทางซะเท่าไรอีกทั้งไอ้กล่องขนมที่มันเยอะซะบังทางจนมองไม่ค่อยถนัดเลยทำให้เขาไม่ทันระวัง
ตึก~ตุบ คยูฮยอนที่ไม่ได้มองทางชนเข้ากับสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนก็ไม่ได้มองทางเหมือนกัน
“โอ้ย!!! วันนี้มันวันซวยอะไรว่ะเนี่ย” คยูฮยอนเริ่มสบถกับตัวเอง วันนี้ทำอะไรๆก็ซวยจริงๆ
“เอ่อ น้องเป็นอะไรหรือป่าว พี่ขอโทษนะ” ซองมินที่ตอนเดินมัวแต่ท่องบทเลยไม่ได้สนใจดูทาง เป็นคนเอ่ยขอโทษก่อน เพราะดูจากท่าทางคนตรงหน้าคงไม่พอใจมากทีเดียว
“โธ่ ก็เจ็บดิถามได้ O_O” คยูฮยอนบ่นกระปอดกระแปด แต่พอเงยหน้ามองคู่กรณี
... href="file:///C:\DOCUME~1\ADMINI~1\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />¯นู นัน นอ มู เย ปอ ซอ นัม ซา ดือ รี คา มา นัน ทวอ ฮึร ดึล รอ นึน คือ นยอ เย มัม ซา ซี รัล โก อิซ ซอ href="file:///C:\DOCUME~1\ADMINI~1\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />¯~จังหวะเพลง Replay ก็ดังก้องในหัวทันที
น่ารัก~Y O_o
“เอ่อ ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ ออกจะแข็งแรงบึกบึน” คยูฮยอนรีบแก้ตัวเป็นพัลวัล
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งั้นพี่ไปก่อนนะ” ซองมินที่เห็นคนตรงหน้าไม่เป็นอะไร แถมลุกขึ้นเบ่งกล้ามอวดอีก ก็รีบกล่าวลาเพราะตอนนี้เขากำลังจะไปซ้อมละครสาย
“ครับ เดินดีๆนะครับระวังจะตกหลุม” คยูฮยอนกล่าวตามหลังไป พรางโบกไม้โบกมือเหมือนคนไม่ค่อยเต็ม
“เอ้ย ไอ้คยูแกเป็นอะไรว่ะ” ดงแฮที่ยืนมองเพื่อนอยู่ค่อนข้างนานเริ่มถาม เดินนำไปก่อนนิดเดียวพอเดินกลับมาเพื่อนเขากับไม่เต็มไปซะแล้ว สงสัยจะเมาแดด
“เหอ...เหอไม่เป็นไรๆ ไปๆเอาขนมไปส่ง” คยูฮยอนตอบกับเสียงหวาน
...~* ...~* ...~* ...~* ...~* MY CANDY *~...*~...*~...*~...*~...
THE AOF AP
------------------------------->>>
มาอัพส์แล้ว ไม่รู้ว่ายังมีคนอ่านอยู่หรือป่าว
หรือว่าอัพส์ไว้อ่านคนเดียว
เหอ...เหอ
ขอโทษด้วยที่มาอัพส์ช้า ที่จริงจะมาอัพส์ตั้งแต่เมื่อคืน แต่อยากมาแบบ 100%
ก็เลยได้มาอัพส์วันนี้...
ช่วงนี้บ้าทำอวาต้าร์มากมาย ไปและ...
เม้นคยูรัก โหวตดงแฮหลง เม้น+โหวตไรเตอร์ยกให้ทั้งวงเลย ^__^
ความคิดเห็น