คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : [นอกเรื่อง] SF --->> เมื่อหัวใจ...เราใกล้กัน
Chapter 6
------------------------------------------------------------------
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ อายคนอื่นเขาบ้างเถอะ” ตัวเล็กร้องเสียงดัง เมื่อผมเริ่มพันเขาอีกครั้ง
“จะอายทำไม คนอื่นเห็นจะได้รู้จะได้ไม่มายุ่งกับนายไง” ผมยิ้ม
หลังจากกลับมาจากเซจูความสัมพันธ์ของพวกเราดูเหมือน (แค่ดูเหมือน) จะเปลี่ยนไปแต่คงจะเป็นผมคนเดียวล่ะมั้ง...
“ทำไมใครจะยุ่งกับฉันแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย ชิส์” ตัวเล็กก่อนจะสะบัดหน้าหนี
ผมได้แต่ยิ้มกับท่าทางเอาแต่ใจ ยังไงผมก็ชินแล้วล่ะ ^^
“คยู มาแล้วหรอ...มานี่เร็ว” ทันทีที่ลงจากรถคยูฮยอนก็โดนเรียกไปโดยเหล่าสาวๆ (?)
ดงแฮ ซองมินและ ฮยอกแจ
“เป็นไงหยุดไปทำอะไรบ้างว่ะ” เสียงคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับฮันคยองกับคิบอมที่เดินมาพร้อมกัน
“ก็ไม่ได้ทำอะไร...มากนักหรอก” ผมตอบเลี่ยงๆ แต่ดูเหมือนหน้าตาผมคงจะปิดไม่มิด
“แกเป็นเพื่อนฉันมากี่ปีแล้ว อย่ามาโกหกได้กับคยูฮยอนแล้วหรือไงยิ้มซะหน้าบานเชียว” ฮันคยองดู
เหมือนจะพูดเล่น แต่มันโดนผมจังๆ
“^^”
“ยังจะยิ้มอยู่อีก ตกลงไปทำอะไรมาว่ะ” ฮันคยองเริ่มรำคาญกับท่าทางไม่ค่อยเต็มของเพื่อนรัก
“ก็คงอย่างที่นายพูดล่ะมั้ง” ผมพูดไว้แค่นั้นก่อนจะเดินหนีออกมา ปล่อยให้มันค้างคาอย่างนั้นล่ะ
ฮ่าๆๆๆ...
ตลอดทั้งวันที่เรียนรู้สึกจิตใจผมมันจะไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวซักเท่าไร แล้วใครจะได้ถ้าเห็นแฟน
ตัวเอง (ถึงจะยังไม่ได้ตกลงก็เถอะ) อยู่ใกล้ๆผู้ชายคนอื่น แล้วยิ่งวันนี้ตัวเล็กของผมต้องไปทำหน้าที่เป็น
ไกด์นำคณะกรรมการจากโรงเรียนซาราง ไปเยี่ยมชมโรงเรียนอีกยิ่งมองยิ่งรู้สึกแย่
“คยู” ซักพักตัวเล็กก็เดินเข้ามาในห้อง ขาผมรีบเดินไปหาทันทีแต่ยังไงมันก็ช้ากว่าหัวใจอยู่ดี
“อย่าเพิ่งมายุ่งได้ไหม ยังไม่ว่าง” ประโยคตัดเยื่อใยดังมาจากตัวเล็ก โหดร้าย T_T
ผมหงอยทันทีที่ได้ยิน จำต้องลากสังขารตัวเองกลับไปที่โต๊ะ นั่งมองคยูฮยอนเดินเข้าเดินออกห้องอย่างเงียบๆ
“เฮ้ย...เป็นไรไปว่ะทำหน้าเป็นหมาหงอยเลยนะ” เสียงเดิมๆดังมาจากด้านหลัง จะเป็นใครถ้าไม่ใช่ฮันคยอง
“เฮ้อ...” ผมถอนหายใจ ทำไมชีวิตรักมันถึงอาภัพนักนะ
“มีอะไรก็บอกมาซิ” คิบอมกล่าวถามเป็นประโยคแรกที่ได้ยินของวันนี้ สงสัยผมคงน่าสงสารมาก
ขนาดคิบอมมันถามเลยใช่ไหม
“ฉันจะทำอย่างไงดี...ตัวเล็กเฮ้ย! คยูฮยอนไม่สนใจฉันเลยอ่ะ” ผมเริ่มบ่น
“เฮ้อ...นึกว่าเป็นอะไร ที่แท้ก็อยากให้เขาสนใจ” ฮันคยองพูดอย่างระอา
“ทำไม...ที่แกยังอยากให้ฮีชอลสนใจนายเลย” ผมเถียง
“เออ...ยอมรับแต่ถามจริงเถอะเป็นแฟนกับคยูฮยอนมันแล้วหรือไง”
“เออ...สงสัยมั้ง” จะให้ผมตอบยังไงล่ะ จะให้บอกว่ายังไม่ได้เป็นอะไรกันแต่มีอะไนกันแล้วอย่างนั้นหรอ
“มั้ง ? ..เออเอาเถอะ” ดูเหมือนฮันคยองทำหน้าเหมือนงงๆกับคำตอบ แต่ก็ไม่ได้ถามต่อ
“แล้วมาถามทำไม ไม่คิดจะช่วยก็เลิกคุยดีกว่า” ผมพูดเมื่อเห็นฮันคยองเริ่มไม่สนใจ
“ฉันมีวิธี” คนที่เงียบมานานอย่างคิบอมพูดขึ้น
“อะไรล่ะ” ผมเริ่มสนใจ เพราะนานๆคิบอมมันจะพูดอะไร แต่พูดทีไรก็เจ๋งตลอด
คิบอมกวักมือก่อนที่จะกระซิบถึงแผนการ ฮีนคยองก็เบียดเข้ามาด้วยอีกคน
“เฮ้ย...มันจะดีหรอ” ผมเริ่มไม่แน่ใจกับแผนการซักเท่าไร
“ดี...เพราะฉันทำแล้วมันได้ผล” คิบอมพูดอย่างเชื่อมั่น
“โอเค...แล้วเราจะเริ่มกันอย่างไง”
“เดี๋ยวฉันจัดการให้” ฮันคยองอาสา
“เออก็ดี”
หวังว่า...แผนนี้มันคงได้ผลนะ...ซีวอนสู้โว้ย!!!
The Aof Ap
----------------------------------->>>
Talk :;:
,, มาอัพส์ให้หมดๆ ตอนนี้อยากกลับไปแต่ง Full Love ต่อ
แต่มันยังอ้าง...ทนอีกนิดนึงได้อ่านชัว
อัพส์บ่อยไม่ค่อยได้เพราะ...เน็ตกระลั่ว
แล้วต้องทำโปรเจ็ก บลาๆๆๆ
ขอโทษ..จริงคร๊าบบบ :))
ความคิดเห็น