คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Full Love>>> Part 15
+++Part 15+++
--------------------------------------------------->>>
Sungmin‘s mode
ผมเดินไปเรื่อยๆโดยไร้จุดหมาย ตอนนี้ในหัวของผมมีแต่ความว่างป่าว ประโยคซ้ำๆเดิมๆยังคงลอยอยู่ในห้วงของความคิด คอยตอกย้ำผมว่า “คยูฮยอน...มีเจ้าของ”
“ซองมิน...ซองมินครับรอด้วย” เสียงของคนที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุดตอนนี้ดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ผมต้องหยุดเดิน แล้วหันไปหาเขา
ผมได้แต่ยืนมองหน้าคยูฮยอนที่ตอนนี้ยืนอยู่หน้าผม ใกล้แค่เอื้อม...แต่ก็ไม่สามารถจับต้อง
“ซองมินเป็นอะไรหรือป่าว หน้าซีดๆนะ” คยูฮยอนถามขึ้น ผมได้แต่ยิ้มตอบ
“รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยน่ะ นายพาฉันกลับบ้านหน่อยซิ”
“อือ...ได้ซิ”
ระหว่างทางกลับบ้านผมได้แต่นิ่งเงียบ ตอนนี้ความคิดของผมมันตีกันให้ยุ่งไปหมด แล้วต่อไปผมจะต้องทำอย่างไงต่อไป ผมจะยืนอยู่ในฐานะอะไร...คนรัก งั้นหรอ?
ทันทีที่ผมกลับถึงบ้านสิ่งแรกที่ผมทำคือเดินดิ่งเข้าครัว เปิดตู้เก็บของเพื่อหยิบขวดแก้วใบใหญ่ที่ถูกเก็บเอาไว้
“ซองมิน...จะทำอะไร” คยูฮยอนที่เดินตามเข้ามาได้แต่ทำหน้าสงสัย
“มาดื่มกันซักหน่อยเถอะน่า ฉันเซ็งๆนิดหน่อย” ผมตอบแบบขอไปที เป็นครั้งแรกที่ผมคิดหาทางออกโดยเพิ่งแอลกอฮอลแบบนี้ ไม่ฟังเสียงร้องห้ามผมยกขวดเหล้าดื่มเหมือนน้ำเปล่า
มือหนาของคยูฮยอนเอื้อมมาดึงขวดแก้วใบใหญ่ออกจากมือผม
“พอได้แล้วนะซองมิน” คยูฮยอนพูดเสียง เป็นครั้งแรกที่เขาขึ้นเสียงกับผม
เป็นเพราะสติผมไม่เต็มร้อย หรือเป็นเพราะหัวใจผมมันอ่อนแอเกินไป ทำไมอยู่ๆน้ำตามันถึงไหลออกมานะ...
“ซองมินเป็นอะไร” เสียงคยูฮยอนถามอย่างอ่อนโยน มือหนาปาดน้ำตาให้ผมเบาๆ
“...”
ผมได้แต่เงียบ พยายามจ้องตาร่างสูงม่านน้ำตานี่มันเป็นอุปสรรคพอควร
“คยูฮยอน” ผมเรียกชื่อคนตรงหน้าเบาๆ ก่อนจะเงียบอีกครั้ง
“นายจะรู้สึกอย่างไง...ถ้าคนที่นายรักยืนอยู่ตรงหน้าห่างกันแค่เอื้อมมือ แต่นายไม่สามารถที่จะจับต้องเขาได้”
“นายจะรู้สึกอย่างไง...ถ้าคนที่นายรักเขามีเจ้าของเป็นตัวเป็นตน แล้วนายเป็นเพียงคนอื่นที่ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้เลย”
“นายจะรู้สึกอย่างไง...ถ้าคนรักของนายบอกรักนาย ทั้งๆที่นายก็ไม่มั่นใจเลยว่าถ้าเขาจำความได้ แล้วจะยังมีเรื่องของนายอยู่”
ผมพูดความรู้สึกทั้งหมดของผมออกไป ทั้งๆที่ความจริงผมไม่กล้าคงเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอลล์ละมั้ง
“...”
“...”
ตอนนี้ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง...ผมกับคยูฮยอนยังคงจ้องตากัน เหมือนกำลังที่จะค้นหาคำตอบบางอย่าง...
“ซองมิน” คยูฮยอนเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ไม่ว่าจะเป็นอย่าง ทั้งตอนนี้และในอนาคต...คนที่ผมรักก็มีเพียงคนเดียว และคนๆนั้นก็คือคุณ”
ผมและเขานั่งสบตากันอย่างเงียบๆ เหมือนต้องการจะซึมซับความรู้สึกต่างๆของกันและกัน
ร่างสูงค่อยๆโน้มตัวลงมา เรียวปากหยักสัมผัสเบาๆที่ปากบางเป็นเชิงขออนุญาต ก่อนที่ร่างสูงสอดสิ้นเข้าไปชิมความหวานของร่างบางในอ้อมกอด ลิ้นร้อนกวาดไปในโพรงปากเล็ก ซองมินได้แต่ร้องครางในลำคอเบาๆ ลิ้นร้อนของทั้งสองตอบสนองกันอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกอบอุ่นแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย
ทุกอย่างยังคงอยู่ในความเงียบ เหมือนหยุดเวลาเพื่อ...ให้คนสองคนได้มีโอกาสสื่อความรู้สึกที่เรียกว่า “รัก”
------------------------------------------------------->>>
The Aof Ap--->>
ง่า...ตอนนี้รู้สึกเซ็งนิดๆ ฟิคตันมากๆ
ตอนเก่าที่แต่งเอาไว้ก็หายหมด...บิ้วอารมณ์ไม่ค่อยออก
เลยคิดว่าจะแต่ง SF คั่นเวลาไปก่อน ใครสนใจคู่ไหนบอกมา...เดี๋ยวจัดให้ ^^
ความคิดเห็น