คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : Full Love>>> Part 14
+++Part 14+++
วันนี้คยูฮยอนขอให้ซองมินพาเขาไปที่มหาลัยด้วย โดยอ้างว่าอยากออกไปดูสถานที่ต่างๆเผื่อจะนึกอะไรออก แต่จริงๆแล้วเขาจะเข้าไปติดต่อเรื่องงานกับอาจารย์ที่มหาวิทยาลัย
“แล้วคยูจะไปไหนต่อหรือเปล่า” ซองมินถามคนตรงหน้าที่มาส่งตนที่ตึกของคณะ
“อืม...เดี๋ยวว่าจะเดินเล่นแถวนี้ซะหน่อยเดี๋ยวเลิกแล้วผมมารับนะ” พูดจบก็โน้มตัวไปหอมแก้มร่างบางเบาๆ แต่ก็ได้รับฝ่ามือลงมาที่แขนแกร่งแทน
“ตีผมทำไมเนี่ยเจ็บนะ”
“ไม่ต้องเลย...แค่นี้ทำเป็นเจ็บใครบอกให้ทำแบบนี้กันฮะ...อายเค้า”
“ดีซิคนอื่นจะได้รู้ว่าซองมินน่ะมีเจ้าของแล้ว ห้ามยุ่ง...ผมไปก่อนนะ” คยูฮยอนหันไปหอมแก้มร่างบางอีกครั้ง ก่อนที่จะรีบวิ่งหนีไป ทิ้งให้กระต่ายอวบอยู่บิดไปบิดอยู่คนเดียว
“บ้า” ซองมินอุทานเบาๆ แต่ก็ยิ้มแก้มแตก
หลังจากที่คยูฮยอนแยกจากซองมินไปแล้ว อึนเฮซึ่งซุ่มดูภาพบาดตามานาน ก็เผยตัวออกมาพร้อมเอ่ยปากเรียกซองมิน
“คุณลีซองมินคะ”
“อ๋า...มีอะไรหรอครับ”
ซองมินขานรับอย่างแปลกใจที่อยู่ๆ ดาวคณะนิเทศคนสวยอยู่ๆเข้ามาทักเขา ถึงแม้ซองมินจะไม่ค่อยสนใจพวกดาวเดือนนี้เท่าไหร่ แต่ซองมินก็พอจะได้ยินกิตติศัพท์ความสวยของอึนเฮมาบ้าง รวมทั้งความหยิ่งยโสด้วยความเป็นลูกไฮโซของเธอ
“คือดิฉันขอคุยเป็นการส่วนตัวหน่อยได้มั๊ยคะ”
“อืม...ได้ครับ”
ซองมินรับคำทั้งที่ยังแปลกใจอยู่ ที่คนไม่รู้จักกันมาทัก แถมขอคุยเป็นการส่วนตัวซะด้วย เมื่ออึนเฮเดินนำซองมินมายังข้างตึกคณะบริหารปริญญาโท
ซึ่งค่อนข้างจะเงียบสงบด้วยนักศึกษาไปศึกษานอกสถานที่กันเกือบหมด เธอก็เริ่มต้นพูด
“คุณซองมินคะ คุณรู้จักกับคยูฮยอนด้วยหรอคะ”
“ทำไมหรือครับ” ซองมินถามด้วยความแปลกใจ
“เผอิญว่าฉันเห็นว่าคุณกับเขาอยู่ด้วยกัน แถมดูสนิทกันมากเลยน่ะค่ะ” อึนเฮเริ่มเข้าประเด็น
“คือมันมีเรื่องเกิดกับเขา คือผมไปพบเขาเกิดอุบัติเหตุเลยพาเขาไปโรงพยาบาล แต่คุณหมอบอกว่าเขาเกิดอาการความจำเสื่อม แถมตอนนั้นผมก็ติดต่อใครไม่ได้ผมเลยเป็นคนดูแลเขาอยู่ในตอนนี้ล่ะครับ” ซองมินบอกเรื่องราวทั้งหมดแก่อึนเฮโดยที่ไม่คิดอะไร เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะปิดบังไปทำไม
“คือว่า...ฉันกับคยูฮยอนเราเป็นคู่หมั้นกัน ฉันตามหาคยูฮยอนมาเป็นอาทิตย์แล้ว ฉันเป็นห่วงเขามากแต่ยังไงก็ต้องขอบคุณ คุณซองมินมากนะค่ะ” อึนเฮเริ่มงัดมารยาออกมาใช้โดยการแกล้งบีบน้ำตาก่อน เพื่อให้เรื่องทุกอย่างมันง่ายขึ้น
คือว่า...ฉันกับคยูฮยอนเราเป็นคู่หมั้นกัน
ฉันกับคยูฮยอนเราเป็นคู่หมั้นกัน
เราเป็นคู่หมั้นกัน
ประโยคเดิมๆซ้ำๆ ยังคงดังก้องในโสตประสาทของซองมิน คำพูดของอึนเฮทำเอาเขาตั้งตัวไม่ถูก คยูฮยอนมีคู่หมั้นแล้ว และคู่หมั้นของเขาก็เป็นคุณหนูสุดสวยลูกเจ้าของบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ชื่อดัง
“เอ่อ...” ซองมินได้แต่อ้ำๆอึ้งๆ ความรู้สึกตอนนี้มันมากจนแทบบรรยายไม่ถูก รู้สึกเหมือนมีคนเอามีดไปสับหัวใจเขาจนเละไม่เหลือชิ้นดี
ตอนนี้ทุกคำพูดที่อึนเฮจะพยายามเสแสร้งไม่ได้เข้าไปกระทบถึงโสตประสาทของเขาเลยซะนิดเดียว
“แล้วคุณซองมินสะดวกที่จะให้ฉันไปรับตัวคยูฮยอนได้ตอนไหนหรือคะ” อึนเฮเริ่มเข้าถึงจุดประสงค์ของตน เพื่อจะมาเข้าคยูฮยอนของเธอคืน
“คือตอนนี้ผมยังไม่ค่อยสะดวก แล้วอีกอย่างผมอยากให้เขาพักผ่อนจนกว่าจะหายก่อน คือผมขอตัวก่อนนะครับ” ซองมินที่ตอนนี้ระดับเหตุการณ์อะไรไม่ถูก เขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไปเลือกที่จะเลี่ยงออกมาจากที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด
“หึๆ” อึนเฮที่ยืนมองคนตรงหน้าที่เดินเลี่ยงออกไปแล้วด้วยความสะใจ หน้าตาผิดหวังและรู้สึกเจ็บปวดมันทำให้อึนเฮรู้สึกดีเป็นพิเศษ แม้จะยังไม่ได้ตามที่ตนหวัง แต่อย่างน้อยการที่เธอออกมาแสดงตัวเป็นเจ้าของคยูฮยอนอย่างนี้ ก็ทำให้เธอได้รับชัยไปกว่าครึ่ง ยังไง “คยูฮยอน” ก็ต้องเป็นของเธอคนเดียวเท่านั้น
เห็นคนอื่นอัพส์เลยอยากอัพส์บ้าง...
หวัดดีปีใหม่คร๊าบบบ
ความคิดเห็น