คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : [นอกเรื่อง] SF*,, Kibum x Donghae *[ x'mas in love ]* [2]
TITLE ;:; >> X'MAS in Love
RATING ;:; >> KIBUM X DONGHAE
BY ;:; >> เดอะ_เอ_โอ_เอฟ
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Part 2
วันนี้ผมรู้สึกสดชื่นเป็นพิเศษ จะไม่ให้สดชื่นได้ไง...ก็นายป่องโทรมาอรุณสวัสดิ์ตั้งแต่เช้า การเอาใจใส่ดูแลของเขามันเริ่มทำให้ผมค่อยๆใจอ่อนไปเรื่อยๆ ไม่แน่นะ...ผมอาจจะรักเขาก็ได้
“อรุณสวัสดิ์ด๊องแด๊ง” เสียงสดใสของเจ้าเพื่อนตัวแสบดังขึ้นพร้อมกับร่างอวบที่วิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามาใกล้ๆ
“อรุณสวัสดิ์ซองมิน” ผมทักกลับ พร้อมกับยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ทำไมมองก็ไรก็สวยไปหมด
“เอ๋...ด๊องนายมีอะไรปิดบังฉันหรือป่าววววว” ซองมินลากเสียงยาว พร้อมค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผม ใกล้ซะจนน่ากลัว...ถ้ามีคนผ่านมาคงคิดว่าผมกับซองมินจูบกันอยู่แน่ๆ ไม่ๆผมยังไม่อยากเป็นเมะตอนนี้
ตึง...เสียงเก้าอี้ล้มดังมาจากประตูห้องเรียน ทำให้สายตาทั้งของผมและซองมินรีบหันไปหาต้นเสียง แต่ก็ได้แต่อึ้ง...โอ้ไม่นะคงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดไว้นะ
“คยู๊” ซองมินเรียกชื่อคนรักก่อนจะวิ่งหน้าบานไปหาเจ้าของชื่ออย่างไม่รู้เรื่อง
“เดี๋ยวๆ นายจะพาฉันไปไหนนนนน” ซองมินโดนคยูฮยอนลากไปแล้วตอนนี้ก็เหลือแต่ผมกับ...คิมคิบอม ToT
“อ่า...ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะ” คิบอมก้มหน้าก้มตาพูด ก่อนที่จะหันหลังเดินไป
“นายจะไปไหนรอฉันก่อน” ผมรีบวิ่งตามคิบอมไปทันที ทำไมผมไม่เป็นคนแต่งนิยายซักเลย...เดาเรื่องแม่นซะมัด
ตึก...ผมชนเข้าเต็มๆกับแผ่นหลังกว้างของคนข้างหน้า บอกให้หยุดก็หยุดจริงๆ
“นายเป็นอะไร” ผมถามทั้งๆที่ผมก็รู้อยู่แก่ใจ คิบอมจะเป็นอะไรถ้าไม่ใช่เข้าใจผิดเรื่องเมื่อกี้
“ป่าวนี่ครับ” คิบอมตอบสั้นๆ สายตามองไปข้างหน้า สูงแล้วหยิ่งหรือไง ก้มมามองฉันเดี๋ยวนี้นะ
“โกหก”
“ไม่ได้โกหก”
“ไม่จริง...นายโกหก”
“ผมป่าว...ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ”
“ฉันไม่...อุ๊บ”
ไม่ทันที่จะพูดจบคิบอมก็ก้มลงมาจับท้ายทอยร่างบางเข้ามาให้ริมฝีปากบางที่กำลังจะอ้าปากเถียง
ได้บดเบียดกับริมฝีปากของตน อีกมือที่เหลือรัดรอบเอวบาง ๆ ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน
“อือ” ผมแทบจะหยุดหายใจ จูบแบบไม่ได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ กะจะดูดพลังชีวติกันเลยหรือไง
“ล้างพิษ” คิบอมพูดยิ้มตาหยี นี่เขาเชื่อจริงหรอว่าผมจูบกับซองมิน Oh…my god
“ล้างพิษอะไรล่ะ ฉันกับซองมินเป็นเพื่อนกันนะ นายคิดบ้าอะไรเนี่ย” ผมเถียงแก้เขิน
“หรอ...งั้นหรือว่าจูบอรุณสวัสดิ์ล่ะกันนะ” คิบอมยังคงยิ้ม น่าหมั่นไหม้ชะมัด
จูบครั้งที่สอง...กลางถนนหน้าโรงเรียน ผมควรจะอายดีมั้ยนะ
หลังจากเครียร์เรียบร้อย คิบอมก็มาส่งที่ห้องเรียน ตอนนี้คนมาค่อนข้างเยอะแล้ว...แต่ซองมินหายไปไหนของเขานะ
“ตั้งใจเรียนนะครับ” เสียงดังจากหน้าห้องเรียกความสนใจให้ผมไปมองไม่น้อย คยูฮยอนมาส่งซองมินในสภาพที่เอ่อ...
“มิน นายไปฟัดกับอะไรมาฮะ สภาพดูไม่ได้เลยนะ” ผมกล่าวล้อ
“จะให้ฉันฟัดกับอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่ไอ้หมาบ้าที่ลากฉันไปเมื่อกี้น่ะ” ซองมินว่าอย่าอารมณ์เสีย
“ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า”
พักกลางวัน
“ด๋องวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย” ซองมินกล่าวถาม ผมได้แต่ยิ้ม ซองมินยิ้มเหมือนรู้คำตอบก่อนที่จะเดินไปพร้อมกับคยูฮยอนที่ยืนรออยู่หน้าห้องเรียน
“เฮ้อ...” ผมนั่งถอนหายใจเบาๆ สาเหตุ...ไม่รู้ซิ
หลายครั้งที่ผมนั่งคิดเรื่องราวของคนสองคน เพราะอะไรและทำไมถึงมารักกันได้นะ แต่คิดไปก็ปวดหัว...แล้วผมจะคิดทำไมเนี่ย สงสัยหิวข้าวจนเบลอ
“ดงแฮครับ ไปกินข้าวกันเถอะ” เสียงคุ้นหูดังมาจากหน้าห้อง คนที่ผมรอมารับแล้ว...
-----------------------------------------------------------------------
อารมณ์ดี และว่างมากมายไม่มีอะไรทำ
ก็เลยอัพส์ซะเลย เหอๆๆๆ
พรุ่งนี้เพื่อนสอบซ่อมเคมี แต่ออฟเทพครับท่าน 19.75 เต็ม 20 ไม่เข้าใจทำไมไม่เต็ม
ถ้าพรุ่งนี้กลับหอไม่ดึก จะรีบมาอัพส์ให้นะคร๊าบบบบบ
ความคิดเห็น