คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : [นอกเรื่อง] SF*,, Kibum x Donghae *[ x'mas in love ]* [1]
TITLE ;:; >> X'MAS in Love
RATING ;:; >> KIBUM X DONGHAE
BY ;:; >> เดอะ_เอ_โอ_เอฟ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“ขอบใจมากนะดงแฮ ถ้าไม่มีนายฉันคงไม่สมหวังหรอก”
“ใช่ๆ ขอบใจจริงนะเพราะดงแฮแท้ๆ”
“ไม่เป็นไร” ผมตอบรับ พร้อมส่งยิ้มให้เพื่อนๆ
ผม ลีดงแฮ อายุ 17 ทุกวันนี้ผมทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาเรื่องหัวใจของเพื่อนๆแทบทุกคน คล้ายๆศิราณีอะไรเทือกนั้น
“เฮ้อ” ผมได้แต่ถอนหายใจ ทุกครั้งที่มีคนเข้ามาปรึกษาผมก็ช่วยได้ แต่มันก็ทำให้ผมวกกลับมามองตัวเองบ่อยๆ
“ขอปรึกษาหัวใจด้วยคนซิ” เสียงดังจากด้านหลังและแขนแกร่งที่โอบผมจากด้านหลังทำเอาผมนั่งตัวเกร็ง
“ฉันชอบดงแฮนะ” เสียงกระซิบข้างหู ทำให้ผมต้องเกร็งหนักเข้าไปใหญ่ คิมคิบอมห้องข้างๆ เกือบสองเดือนแล้วที่เขาพยายามเข้าใกล้ผม
พรั่ก หนังสือเล่มหนาที่อยู่ในมือของผมฟาดไปที่หน้าของเขาเต็มๆ
“ขอโทษนะ ขอตัว” ผมรีบพลักออกมาทันที
“คิบอมฉันว่านายตัดใจซะเถอะ...ดงแฮไม่เล่นด้วยหรอกนะ” เสียงเตือนจากเพื่อนผู้หวังดี แต่ก็ได้รับเพียงรอยยิ้มบาดใจจากร่างสูงแทน
“ผมก็ไม่อยากให้ดงแฮเล่นกับผม แต่อยากให้จริงจังต่างหาก” พูดจบก็เดินออกจาห้องไปทันที
คิมคิบอม...หนุ่มเจ้าเสน่ห์
“เฮ้อ” ผมถอนหายใจแรงๆ เผื่อมันจะช่วยให้อาการหัวใจเต้นเร็วกว่าปกติลดลงบ้าง แค่เขาโดนตัวนิดหน่อยก็ตื่นเต้นแทบแย่ ความจริงผมไม่เคยมีความรัก...ที่สำคัญไม่เคยแม้แต่จูบแรก
เลิกเรียนแล้ว แต่ผมยังไม่อยากกลับบ้านให้เร็วนัก จะว่าไปตอนนี้ก็ใกล้ X’MAS แล้ว...
เมื่อหนึ่งปีก่อน
“นี่ปล่อยผมนะจะพาผมไปไหน” ผมพยามยามสะบัดมืออกจากการเกาะกลุม เมื่อรู้ได้ว่าคนที่พยายามดึงตนจะพา
ไปสถานที่ใด
“รังเกียจฉันหรือไง...หรือว่ามีคนอื่นอย่าทำเป็นไม่เคยหน่อยเลย ชั้นว่าคนอย่างนายก็คงผ่านมาไม่น้อยล่ะซิ”
เพี๊ยะ...แรงทั้งหมดที่มีของผมฟาดลงไปยังหน้าของเขา เป็นการเลิกที่แย่มากๆ ทั้งที่คิดว่าจะคบกันได้นานพอผมเจอแฟนคนแรกแบบนั้น ผมก็ไม่คิดจะมีใครอีก
“เฮ้อ...ไม่น่าคิดถึงเลย” ผมได้แต่นั่งหดหู่ ไม่น่าคิดถึงมันอีกจริงๆ
“คิดถึงอะไร” น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น เรียกผมออกจากภวังค์ทันทีที่ผมเผยหน้าก็แทบหยุดหายใจ คิบอม
“ทำอะไรอยู่เหรอ”
“เปล่า” ผมตอบเลี่ยงๆ ไม่คิดว่าจะต้องมาเจอเขาที่นี่ แต่รู้สึกเหมือนคิบอมคงจะไม่เชื่อผม เพราะมองจากสายเขาเหมือนจะต้องการคำตอบที่มากกว่านี้ ทำไมหัวใจผมมันเต้นแรงผิดปกติอีกแล้วนะ
“กำลังคิดว่าต้นไม้หน้าโรงแรมนี้สวยดี” ผมไม่รู้จะตอบอะไรจริง
“อ๋อ...ใช่สวยมาก” ไม่พูดเปล่า มือหนาเอื้อมมาจับหน้าผมเบาๆ
“หมายถึงต้นไม้” ผมตอบอย่างตะกุกตะกัก แย่แล้ว...ผมเกลียดสายตาของผู้ชายคนนี้จริงๆ
“อืม”
“มองผมทำไม” ผมพยายามหันหน้าหลบสายตาคู่นั้น แต่สองมือหนาก็จับหน้าผมกลับไปสบตาเขาอีกครั้ง อย่ามองกันแบบนี้ได้ไหม
“อืม” คิบอมยิ้มตาหยีในแบบของเขา รอยยิ้มของเขามันเหมือนหยุดทุกอย่างรวมถึงผมด้วย
ผม...คงหนีไม่รอดซะแล้ว
จูบแรก...มือของคิบอมเย็นเชียบแต่ริมฝีปากกลับอุ่น รู้สึกได้ถึงความผิดปกติในอก ผมกำลังอ่อนไหวอย่างมาก เบื้องหลังของคิบอมเป็นต้น X’MAS งดงาม...
จูบแรก...เสียไปให้นายเพย์ลบอยตัวฉกาส ผมควรดีใจหรือเสียใจดีล่ะครับ
หลังจากวันนั้น...คิมคิบอมก็เข้าหาผมมากกว่าเดิมที่เคยเป็นอยู่ จะว่าผมจะรำคาญเขาก็ไม่ใช่ เพราะวันไหนที่ผมไม่เห็นหน้าเขาผมจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่าง และวันนี้ก็เช่นกันตอนนี้มันได้เวลาที่เขาต้องมารับผมกลับบ้านแล้วไม่ใช่หรอ...
“ด๊องเป็นไรไปอ่ะ นั่งหน้าบูดเชียวทะเลาะกับแฟนหรือ...” เสียงล้อเลียนจากเจ้ากระต่ายน้อยตัวแสบ ทำเอาหน้าผมบูดมากกว่าเดิมเป็นสิบเท่า
“ฉันยังไม่มีแฟน จะให้ไปทะเลาะกับใคร” ผมปฏิเสธทันที ก็ผมกับคิบอมไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อยนี่
“หรอออออ” ซองมินลากเสียงยาวจนน่าหมั่นไส้ เจ้าเพื่อนตัวแสบ
“ก็ใช่น่ะซิ ฉันกลับบ้านก่อนนะ” ผมตัดบทก่อนที่เจ้าเพื่อนตัวดีจะซักอะไรมากกว่านี้
“อิอิ ด๊องเวลางอนคิบอมเนี่ย อารมณ์ป่วนแปรจริงๆเลยน้า” เสียงใสๆของซองมินดังตามหลังมา อ่า...ผมจะงอนคิบอมทำไมก็ในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย ผมนี้ท่าจะประสาทเข้าไปทุกวันเลยฮะ
ตึบ...ผมวางกระเป๋าและทิ้งตัวทันทีที่ถึงบ้าน
“หนาวชะมัด” ผมถูมือไปมา วันนี้เป็นวันแรกในรอยสัปดาห์ที่ผมกลับบ้านคนเดียว มันรู้สึกหนาวจริงๆ
Pip…Pip
1 Messenger
ผมหันไปสนใจกับโทรศัพท์เครื่องเล็กที่นอนแผ่อยู่ข้างตัวผม...
“ขอโทษนะครับ ที่วันนี้ไม่ได้ไปรับ...โกรธหรือเปล่า วันนี้ชมรมเรียกประชุมด่วน...เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปเลี้ยงข้าวเย็นเป็นการไถ่โทษนะครับ คืนนี้หลับฝันดีนะครับ...แล้วอย่างลืมฝันถึงผมล่ะ”
From นายป่อง
“บ้า” ผมได้แต่นอนยิ้มกับข้อความที่ส่งมา เขาจะรู้มั้ยน้า...ว่าเขากำลังทำให้ผมหวั่นไหว
------------------------------------------------------------------------------------------------------
หวาดเดคร๊าบผู้อ่านทุกท่าน...
เห็นว่าช่วงนี้ใกล้วันคริตมาส...ก็เลยอยากจะแต่งอะไรให้เข้ากับบรรยายกาศ เหอๆๆๆ
แต่งไปก็นั่งหนาวไป...ที่โรงเรียนหนาวมากๆๆๆ นอนหอก็สุดแสนจะทรมาน
พร่าม...มากไปและ เหอๆๆๆ
ความคิดเห็น