คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Full Love>>> Part 1
#Part 1#
ห้องทำงานท่านประธานบริษัท The
“ตารางงานในวันนี้นะคะท่าน เที่ยงนี้มีนัดรับประทานอาหารกับผู้บริหารของบริษัท...บ่ายสามมีนัดเจรจาเกี่ยวกับแผนโฆษณา...”
เลขาของท่านประธานใหญ่แห่งบริษัท The
“ตารางงานของวันนี้มีเท่านี้ค่ะ”
พูดจบเลขาสุดสวยก็ก้มศีรษะเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปอย่างรู้หน้าที่
“เฮ้อ...อะไรหนักหนาเนี่ยชีวิต”
เมื่อเห็นเลขาของตนเดินออกจากห้องไปเรียบร้อย ประธานหนุ่มก็ถอนหายใจและหมอบลงไปกับโต๊ะทำงานขนาดของเขา
โจว คยูฮยอนท่านประธานของบริษัท The
ร่าง สูงที่นั่งหมอบอยู่บนโต๊ะ ค่อยๆลุกขึ้นมาอย่าเหนื่อยล้า เขาอายุเพียงยี่สิบสองปีแต่ต้องมารับผิดชอบงานที่หนักหนาสาหัส เกินกว่ากำลังของคนทั่วไปจะทำได้ ตั้งแต่ที่เขาเรียนจบมาจากประเทศอังกฤษ เขาก็ถูกส่งตัวให้เข้ามาช่วยบริษัทในเครือตระกูลโจของเขาทันที จะว่าไปเขาไม่เคยที่ได้ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติเลยด้วยซ้ำ ที่ผ่านมาเขาก็เรียน...เรียน...และเรียน เรียนจบหวังว่าจะได้มีเวลาที่จะได้พักผ่อน เขากลับถูกส่งตรงตัวจากประเทศอังกฤษมายังเกาหลีทันที อะไรมันจะโหดร้ายปานนี้นะชีวิต...
~โย กึม มา นี ยา วิน นัล โบ มยอ ชิน กู ดือ รี มัล แฮ (Yeah)~ เสียงริงโทนโทรศัพท์ของร่างสูงที่นั่งปลงจิตกับชีวิตดังขึ้น
“อันนยองฮาเซโย คยูฮยอนครับ” คยูฮยอนรับสายอย่างสุภาพเพราะบนหน้าจอไม่ปรากฏชื่อ เผื่อจะเป็นลูกค้าก็ต้องสุภาพไว้ก่อน
“คยูฮยอน...งายไอ้น้องรัก ทำอะไรอยู่” ปลายเสียงตอบกลับมาแสดงถึงความสนิทสนม เพียงแค่เสียงก็ทำให้ร่างสูงที่รับโทรศัพท์ยิ้มออกมาอย่างดีใจเมื่อจับน้ำ เสียงได้ว่าเป็นเสียงของใคร ถ้าไม่ใช่คิบอมลูกพี่ลูกน้องจอมแสบของเขา
“น้องอะไรไอ้ดำเดี๋ยวฉันก็กระโดดเตะก้านคอซักนี้ ฉันไม่มีวันนับนายเป็นพี่หรอก” คยูฮยอนตอบกลับลูกพี่ลูกน้องของเขา ไอ้คิบอมมาแล้วมันต้องมีเรื่องสนุกๆตามมาแน่ล่ะนะ
“เออ...ไม่น้องก็ได้ว่ะ ว่าแต่คืนนี้ว่างมั้ย ฉันว่าจะชวนแกมาเลี้ยงฉลองต้อนรับการกลับซะหน่อย เพื่อนคิดถึงแกกันจะตายอยู่แล้ว”
“เออ...ว่างที่ไหนเมื่อไหร่บอกมา” ร่างสูงรับคำทันที มีเรื่องสนุกๆมาให้ทำ แถมเขาก็คิดถึงเพื่อนแสบๆของเขาอีกสี่คนด้วย
“ที่คลับ XXX สองทุ่มนะโว๊ย! ห้ามสาย...” พูดจบคิบอมก็วางสายไปทันที
“เฮ้อ...สงสัยต้องรีบปั่นงานซะแล้ว” คยูฮยอนบ่นกับตัวเอง พรางรีบสะสางงานของตนเองให้เสร็จเร็วที่สุด...
คลับ XXX สองทุ่ม
ภายในคลับหรูเต็มไปด้วยบรรดาไฮโซและพวกมีเงินทั้งหลายที่มาเที่ยว ทั้งเต้น ทั้งดื่มอย่างเมามันส์ เสียงเพลงดังกระหึ่มทั่วคลับ โต๊ะใหญ่สุดด้านใน ซึ่งจัดว่าเป็นโต๊ะระดับ V.I.P มี คิบอม คังอิน ซีวอน ฮังยองและเยซองนั่งประจำอยู่ เมื่อร่างสูงของคยูฮยอนปรากฏขึ้นคิบอมก็ส่งสัญญาณมือเรียกคยูทันที
”เฮ้ยไอ้คยูทางนี้โว๊ย...” เสียงเรียกของคิบอมดังขึ้นเมื่อเขาเห็นร่างรูปปรากฏตัวขึ้น
“เป็นไงบ้างว่ะเนี่ย ไม่ได้เจอกันแค่สามปีหล่อขึ้นป่าวว่ะ” ซีวอนกล่าวแซวคยูฮยอนทันทีที่เดินเข้ามาถึงโต๊ะของเหล่าสมาชิกลูกลิงทั้งหลาย
“ของมันแน่อยู่แล้วโว๊ย...คนมันหล่อยังไงก็หล่อยังงั้นล่ะ”คยูฮยอนเสริมทับคำชม
“เออแล้วสั่งอะไรกันหรือยังล่ะ” คยูฮยอนถามเพื่อนในโต๊ะ
“ก็ยังอ่ะ รอนายอยู่ไม่รู้จะสั่งอะไร” ฮันฮยองบอกออกมาด้วยภาษาเกาหลีสำเนียงของเขา
คยูฮยอนไม่เท้าความนาน กวักมือเรียกบริกรที่เดินผ่านเข้ามาทันที
“เอ่อเอาเหล้า...มา 6 ที่จะครับ แล้วก็...” คิบอมรับหน้าที่สั่งเครื่องด้วยความชำนาญ (มาบ่อยก็งี้ล่ะเหอ...เหอ^^ : ผู้แต่ง)
1 ชั่วโมงผ่านไป
ฤทธิ์ของแอลกอฮอลล์ที่นั่งดื่มกันมาเต็มชั่วเริ่มออกฤทธิ์ให้แก่สมาชิกในโต๊ะกันอย่างทั่วหน้า สติสตางค์ที่มีตอนนี้เหลืออยู่น้อยนิด
ร่างบางของดงแฮที่กำลังก้มๆเงยๆเก็บของอยู่โต๊ะข้างๆคิบอมเรียกความสนใจให้เขาไม่น้อย ผู้หญิงอะไรน่ารักเป็นบ้า
“นี่ๆมานี่หน่อยซิ” คิบอมกวักมือเรียกดงแฮที่กำลังเก็บของอยู่ข้างๆโต๊ะของเขา
เร็ว เท่าความคิด คิบอมฉุดมือของดงแฮอย่างแรงทำเอาดงแฮเสียหลักล้มไปนั่งบนตักของคิบอม อย่างง่ายดาย เมื่อได้โอกาสคิบอมจึงรวบตัวของดงแฮเข้ามากอดทันที
“นี่คุณปล่อยนะ” ดงแฮที่ไม่รู้เรื่องตอนนี้เริ่มโวยวาย เขารู้ว่าแขกคนนี้เมาแต่ถ้าทำอย่างนี้มันเกินไปแล้วนะ ดงแฮดิ้นสุดแรงที่มี
“เป็นผู้หญิงอะไรแรงเยอะชะมัดเลย” คิบอมพูดกับดงแฮ ถึงพูดอย่างนั้นแต่จริงๆแรงแค่นี้มันเด็กๆ แต่มันก็มากไปหน่อยสำหรับผู้หญิงอ่ะนะ
“ใครผู้หญิง ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ...ครับ” ดงแฮยังดิ้นไม่ยอมหยุด ปากก็พูดไปโดยที่ไม่ลืมที่จะมีหางเสียงแกแขก ลูกค้าคือพระเจ้า
“เหรอ..จุ๊ ๆ ๆ ๆ” คิบอ มล้อเลียนและจุ๊ปากอย่างเยาะ ๆ พร้อมยิ้มมุมปากเล็ก ๆ ด้วยแววล้อเลียน ใช้สายตาโลมเลียพินิจพิเคราะห์องค์ประกอบร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำเอาเสียงสวยใบหน้าฉีดสีระเรื่อ ซึ่งตัวดองแฮเองก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะ โกรธ เขิน หรืออะไรกันแน่เช่นกัน
“ผู้ชายก็ผู้ชาย....ตามใจคุณละกัน” แล้วคิบอมก็ทำสิ่งที่ดองแฮไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดกับ
ตนเอง
จุ๊บ... ร่างสูงก้มหน้าไปหอมแก้มร่างบางให้อ้อมกอดทันที ด้วยความตกใจทำงานที่คลับมาตั้งนานเพิ่งเคยเจอลูกค้าโรคจิตแบบนี้ ร่างบางนั่งนิ่งทันที
“อะไรกันแค่นี้ก็นิ่งซะแล้ว” คิบอมล้อเลียนร่างบางที่เมื่อกี้ยังดิ้นเป็นไส้เดือน แค่โดนเขาหอมแก้มก็นั่งนิ่งทำอะไรไม่ถูกซะแล้ว
แต่ มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิบอมคิด ร่างบางดีดตัวขึ้นทันทีที่คิบอมเผลอคายอ้อมกอด ก่อนที่คิบอมจะได้ทำอะไรหมัดหนักของร่างบางก็กระแทกเข้ามาเต็มหน้าของร่าง หนาที่นั่งอยู่ แรงต่อยแม้จะไม่ได้แรงมากนักแต่ก็ทำให้ร่างหนาถึงกับตาสว่าง รวมทั้งเหล่าสมาชิกในโต๊ะด้วย
“มัดเนี่ยสำหรับที่กล้าหอมแก้มผม แล้วจะบอกอะไรนะครับผมเป็นผู้ชาย” ดงแฮยกมือถูแก้มข้างที่คิบอมหอมก่อนที่จะเดินปึงบังออกไปจากสถานที่เกิดเหตุณ์
“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า” เสียงหัวเราะจากสมาชิกบนโต๊ะที่ตอนนี้ตาสว่างกันแล้วดังขึ้น ทำเอาคนก่อเรื่องหันไม่มองอย่างไม่สบอารมณ์
“พวกแกจะหัวเราะอะไรนะหนา แค่มันเบลอๆนิดหน่อย” คิบอมเริ่มแก้ตัว
“เออๆ เข้าใจ...แต่ 555+” คยูฮยอนพูดยังไม่ทันจะจบประโยคก็ปล่อยก๊ากมาอีกละลอก
“พอเลยๆ จะกลับกันไหมบ้านเนี่ย ฉันโทรตามคนขับรถมาแล้ว สภาพอย่างพวกแกขับรถมีหวังได้แหกโค้งตายกันถ้วนหน้าแน่” คิบอมตัดบท ไม่งั้นไอ้พวกเพื่อนบ้านี่คงหัวเราะเขาถึงเช้าแน่
“เออขอบใจว่ะ” คังอินกล่าว ด้วยใบหน้าที่กลั้นยิ้มไว้
เมื่อเหล่าลูกลิงทั้งหลายทยอยๆกันกลับไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่คิบอมกับคยูฮยอนที่นั่งรอคนขับรถของเขา เพราะยังไงก็ขับกลับเองไม่ไหว
“คยูฮยอน” คิบอมเรียกชื่อลูกพี่ลูกน้องของตนที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อือ” คยูฮยอนหันหน้าไปหาพี่ชายของตน ทำไมคิบอมมันหน้าเครียดจังว่ะ
“เรื่องนี้ ถ้ามันรู้ถึงหูคนในบ้าน แกตายแน่” คิบอมพูดจบ ก็เดินไปที่รถทันที
_____________________________
จะบอกว่ามาแก้หลายรอบมาก
ถ้าผิดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคร้าบบบบ
ขอเม้น...เพื่อสุขจิตของผู้แต่ง
ความคิดเห็น