NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผู้สืบทอดแห่งราชันย์บรรพกาล

    ลำดับตอนที่ #8 : ผู้นำทางบริวารนักสังหาร

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 67


    ท้องฟ้ายามค่ำคืน พระจันทร์เสี้ยวสีเหลืองนวลปรากฎเงาสิ่งก่อสร้างต่างๆทั่วทุกย่านในเมืองหลวง เมฆบางๆลอยไปกับสายลม ดวงดาวมากมายพลั่นส่องแสงระยิบระยับ

    สุภาพบุรุษดวงตาสีฟ้าเดินผ่านแสงจันทร์ที่ทะลุลงมายังห้องใต้ดิน

     เราจะทิ้งตัวตนธรรมดานับตั้งวันนี้เป็นต้นไป เราจะกลายเป็นผู้นำทางที่มีพลังเหนือธรรมชาติ ตั้งตารอได้เลย 

    ไอ้เมือกดำ!!

    องค์ประกอบพิธีกรรมหลักๆมีอยู่4อย่าง

    • ผงบริวาร
    • น้ำบริสุทธิ์ที่กลั่นจากมรกต
    • เลือดตัวเอง1หยด
    • บทพิธีกรรม

    องค์ประกอบรองมีอยู่2อย่าง

    • เขี้ยวฉลามสังหาร
    • คมมีดจิตสังหาร

     

    จากนั้นไม่นานชายหนุ่มเริ่มประกอบพิธีกรรม

    มันนำผงบริวารวาดเป็นรูปสัญลักษณ์วงเวทย์ ตามด้วยนำน้ำบริสุทธิ์ที่กลั่นจากมรกตค่อยๆเทลงไปตามวงเวทย์ที่วาดไว้ นำของเหลวสีแดงสดภายในขวดวาดสัญลักษณ์ต้องการมีชีวิตบริเวณตรงกลางวงเวทย์ 

    สัญลักษ์ดังกล่าวมีลักษณะเป็นรูปมือ1ข้างที่กำลังกางนิ้วทั้ง5ออกพร้อมหงายหน้ามือขึ้น ในมือที่กำลังหงายมีหัวใจถูกว่างอยู่

    ในเวลาถัดมามันหยิบเขี้ยวฉลามสังหารออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เเม้จะขึ้นว่าเป็นฟันของสิ่งมีชีวิตแต่สิ่งกับนุ่มนิ่มเหมือนพุตดิ้ง นำสิ่งนั้นเข้าไปในปากพลางเคี้ยวพร้อมสีหน้าขยะแขยง รู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาเป็นบางวินาที

    เมื่อกินเขี้ยวฉลามสังหารเสร็จ มันเปล่งเสียงท่องบทพิธีกรรมด้วยภาษาวิณญาณโบราณ

    ตัวข้าปราถนาเป็นผู้นำทาง

    ขอสังเวยตัวเองเพื่อสังหาร

    เพื่อต้องการมีชีวิตในโลกดารา

    โปรดนำพาบริวารมาแก่ข้า

    เมื่อสิ้นสุดเสียงบทพิธีกรรมนำคมมีดจิตสังหารแทงคอตัวเอง

    ฉึก!

    อ๊ากกกกก!! เจ็บบบบ!!

    มันเจ็บปวด รู้สึกถึงการขาดอากาศหายใจ ร่างกายเริ่มชักงอ ของเหลวสีแดงสดไหลออกมาหยดเต็มพื้น

    วงเวทย์พลั่นส่องแสงสีแดง 

    จินร้องเจ็บปวดอย่างทรมาน ขณะนั้นร่างวิณญาณมายมายโผล่ขึ้นจากวงเวทย์พวยพุ่งใส่ร่างกายหวังปลิดชีพ อักษรโบราณมากมายรายรอบ เคลื่อนที่พุ่งไปยังส่วนหัวมอบความรู้สึกศรีษะจะระเบิด

    แสงสีแดงเริ่มอันตธานหายไปทีละนิด 

    ฟุ๊บบบบบ!!

    เข่าของมันทรุดลงไปกับพื้น เสียงหายใจอย่างรุนแรงมอบความรู้สึกเหตุการณ์เฉียดตาย เหงื่อไคลพลั่นไหลไปทั้งตัวปรากฎสีหน้าขาวซีดเหมือนกับไม่ได้กินอาหารมาหลายวัน

    จินไม่รอเวลามันเริ่มนั่งสมาธิใช้พลังดาราควบคุมจิตสังหาร

    บนหลังคาบ้านเลขที่55

    บุคคลหนึ่งนั่งบนบริเวณกลางหลัง อีกบุคคลที่กำลังนอนคว่ำหน้า มันถูกฉาบด้วยแสงจันทร์ทำให้ไม่ลักษณะหน้าตาอย่างเด่นชัดมันยิ้มอย่างมีเลศนัยพลางกล่าว

    ถ้าตายระหว่างประกอบพิธีกรรมกระจอกๆแบบนั้นคงไม่ใช่หลานของฉันคนนี้!! 

    เอาละเรากลับกันดีกว่า มีสิ่งที่เราต้องทำอีกเยอะต่อจากนี้

     

     

    บุคคลที่นอนคว่ำหน้าเปล่งภาษาเอลฟ์โบราณ

    “ประตูเอ๋ยจงเปิดออกนายเหนือของเจ้าต้องการท่องโลก”

    เกิดลมพายุอย่างรุนแรง ประตูโบราณปรากฎขึ้นตั้งเด่นตระหง่านมีพลังออร่าสีเขียวฟ้าพวยพุ่งออกมาจากด้านใน

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×