ผู้สืบทอดแห่งราชันย์บรรพกาล

ลำดับตอนที่ #5 : เอาชีวิตรอด

ณ มหาวิทยาลัย

08:10

          เสียงแก่ชราพูดดังกังวานทั่วห้องเรียนอธิบายเรื่องต่างๆในรายวิชานั้นทั้งชายทั้งหญิงนั่งจับจองที่ตัวเองเลือกตั้งใจฟังสิ่งที่อาจารย์สอนระหว่างนั้นกับพบมีชายหนุ่มคนหนึ่งไม่สนใจสิ่งที่ภายในห้องเลยสักนิด

          ชายหนุ่มผ้ที่มีดวงตาสีฟ้า ใบหน้าหล่อเหลา สวมใส่แว่นตากรอบสีทอง สายตาของมันมองไปยังสิ่งที่อยู่นอกหน้าต่างพร้อมกับแสดงอาการอย่างเหม่อลอยพลางครุ่นคิด “การเอาชีวิตรอด”

เราต้องทำยังไงถึงจะมีพลังวิเศษ ตาแก่นั้นเคยบอกว่าการมีพลังวิเศษนั้นถือว่าเอาชีวิตไปแขวนบนเส้นด้าย เหอะ!! โกหกกันสิ้นดี ไม่ว่าจะทางเลือกไหนชีวิตก็ถูกแขวนอยู่บนเส้นด้ายอยู่ดี การมีพลังวิเศษติดตัวนั้นอาจมีสิทธิ์รอดมากกว่าด้วยซ้ำ           

            หญิงสาว ผู้ที่มีดวงตาสีเขียวมรกตจ้องมองมาที่จิน เจ้าโรคจิตคนนี้ยังรอด? หลังจากโดนเราขัดขวางสัตว์ประหลาดตัวนั้นไม่ตามกลิ่นเพื่อไปฆ่าเขา เป็นโรคจิตที่ได้รับการคุ้มของจากเทพ? เอาเถอะก็ยังดีกว่าเห็นคนตายพาดหัวข่าวในหนังสือพิมพ์ แต่เราเกลียดสายตาหมอนี้มาก แถมความคิดยังมีแต่เรื่องหื่นกาม 

สตรีรูปงามคนนี้มองเราทำไมกันหรือว่าเธอจะตกหลุมรักเรา? ในที่สุดความหล่อของเราก็ไปสดุดตาเธอเข้าสินะ หึ!หึ! บังอาจมาด่าเราว่าโรคจิตกิจกรรมบนเตียงเราต้องจัดหนักหน่อยแล้วแต่ถ้าชวนเธอไปที่บ้านอาจจะไม่ปลอดภัย เราควรชวนเธอไปที่โรงแรมสินะ "ฮ่าฮ่าฮ่า" แม่สาวน้อย

…

บ้านเลขที่55 เขตความรู้

19:25 ห้องสมุดภายในบ้าน

นอกจากเงินแล้วสิ่งที่ตาแก่มอบให้เป็นของขวัญมีอะไรบ้างนะ ตอนแรกเราไม่คิดจะสนใจด้วยซ้ำแต่เขาบอกว่าสิ่งนี้พวกคือของล้ำค่าทั้งหมดถ้านำไปรวมกับความรู้ที่ตาแก่นั้นมีเกี่ยวกับสิ่งเหนือธรรมชาติ เราตีความได้้ว่าของพวกนี้ต้องเกี่ยวข้องกับพลังวิเศษ

ของทั้ง4ชนิดถูกวางอย่างไม่เป็นระเบียบบนเตียงนอน

• กล่องปริศนา 
• สมุดเล่มเล็ก
• ขวดที่มีของเหลวสีเขียว 6100มิลลิลิตร ผงสีขาว2600กรัม
• กระดาษหนังสีน้ำตาล7แผ่น 

เริ่มพิจารณาอย่างแรกก่อนตาแก่นั้นเล่าว่าสิ่งของในนี้คือสมบัติวิเศษและย้ำด้วยว่าถ้าเรายังไม่ใช่ผู้ที่มีพลังวิเศษอย่าเปิดกล่องเด็ดขาดถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ต่อมาคือสมุดขนาดเท่าฝ่ามือ 

มันเปิดและพบว่าในสมุดเล่มดังกล่าวมีแผ่นกระดาษแค่3แผ่นเท่านั้น แผ่นกระดาษทั้ง3ยังเป็นสีขาวโพนไม่มีแม้แต่ตัวหนังสือ

 เจ้าสองสิ่งนี้คืออะไร?อันหนึ่งก็เป็นน้ำสีเขียวๆอีกอันก็มีลักษณะเป็นผง แล้วกระดาษหนังสัตว์นี้เอาไว้ทำอะไร 

เขียนจดหมาย? 

ชิ!! ให้เป็นของขวัญแท้ๆแต่กลับไม่บอกชื่อหรือวิธีใช้เลยนะไอ้หงอก เอาเถอะก็ยังดีกว่าไม่ได้ละนะเราลองมาอ่านข้อความในสมุดดีกว่า ตาแก่บอกว่าถ้าต้องการอ่านสิ่งภายในสมุดให้พูดคำว่า “ไอ้หลานบัดซบ”เป็นภาษาวิณญาณโบราณ

เส้นเลือดบนใบหน้าเริ่มปูดขึ้น!! พลางกระตุกเล็กน้อย หลังจากหายหงุดหงิดชายหนุ่มเริ่มเปล่งเสียง

“ภาษาวิณญาณโบราณ”