ผู้สืบทอดแห่งราชันย์บรรพกาล

ลำดับตอนที่ #3 : ครั้งที่2

บ้านเลขที่55 เขตความรู้

23 :55

หลังจากชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จมันยืนมองกระจกพลางใช้ผ้าถูซ้ายถูขวาบริเวรหลัง 

เห้อออ….เกือบได้ตายครั้งที่2!!

 แม้ว่าการเกิดใหม่ของเรามันจะหน้าอัศจรรย์ แต่ต้องแลกกับการมาเกิดใหม่ในโลกที่มีแต่สัตว์ประหลาดน่ากลัวแบบนี้เหมือนกับว่าเราใช้ชีวิตบนเส้นด้ายชัดๆ ตาแก่เคยเล่าให้ฟังว่าโลกใบนี้มีิสิ่งเหนือธรรมชาติเต็มไปหมด แต่ใครจะไปคิดว่าสิ่งเหล่านั้นจะเป็นภัยต่อมนุษย์ขนาดนี้

เสียงระฆังจากโบสถ์ดังกังวานทั่วย่านสุดหรูในเขตความรู้ เป๊ง! เป๊ง! เป๊ง!   

เเสงพระจันทร์ยามเที่ยงคืนสาดส่องผ่านผ้าม่านกระทบลงบนหัวเตียงมอบความรู้สึกอบอุ่นหัวใจให้ชายหนุ่มพลางครุ่นคิดเรื่องหื่นกามของถนัดมัน ขณะนั้นจินได้ยินเสียงใครสักคนเดินบนหลังคาพร้อมมอบความรู้สึกขนหัวลุกสั่นสะท้านไปทั้งตัวมันกลืนน้ำลาย กล่าวภายในใจว่า….ขอให้เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงที่มีความปลอดภัยต่อตัวมัน 

ไม่กี่วินาทีถัดมามีสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์สูง2.2เมตรกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง เพล้ง! 

เฮ้ยยยยย!! ไอ้สัตว์ประหลาดบุกลุกบ้านคนอื่นแบบนี้มันผิดกฎหมายนะโว้ยยยย หน้าตาขยะแขยงอย่างเดียวไม่ได้หรือไงส่วนความคิดไม่ต้อง หลังจากด่าเสร็จมันแสดงสีหน้าที่หงุดหงิด ไม่กี่วินาทีถัดมาสัตว์ประหลาดโน้มตัวพุ่งมาทางจินอย่างรวดเร็วมันอ้าปากพร้อมแสดงฟันอันแหลม เมื่อจินเห็นอย่างนั้นมันรีบกลิ้งตัวหลบ พรึบ! พรึบ! 

“ฮ่าฮ่าฮ่า” ฉันอยู่ทางนี้ต่างหากเฟ้ยยย ขอถามหน่อยสิกัดอากาศเมื่อครู่มันอร่อย? ถ้ามีปัญญาทำได้แค่นี้ก็อย่าเป็นเลยสัตว์ประหลาดเสียศักดิ์ศรีเปล่าๆ 

เจ้าตัวสีดำน่าขยะแขยงกางปีกออกยิงขนนกสีดำดังปืนกลให้พุ่งตรงมาหาชายหนุ่ม จินใช้ทักษะกายกรรมที่เคยเรียนจากโลกเก่าหลบกระสุนขนนกอย่างชำนาญแต่ถึงอย่างงั้นใช่ว่ามันจะได้หมด ฉึก! ฉึก! 

ขนนกสีดำปักไปที่ข้อเท้าข้างขวาของจินเผยให้เห็นสีหน้าที่เจ็บปวด มันรีบดึงขนนกออกจากข้อเท้าของมันพร้อมกับสะบด“มันเจ็บนะไอ้สัตว์ประหลาดโง่”พร้อมชู้นิ้วกลาง 

ถัดมาไม่นานชายหนุ่มรีบวิ่งลงจากชั้น3ทันที เมื่อสัตว์ประหลาดเห็นเหยื่อมันคิดจะหนี มันใช้ความเร็ววิ่งมาดักข้างหน้าจิน เจ้าตัวสีเริ่มเกร็งนิ้วมือพลั่นปรากฎเล็บของมันยาวขึ้นเรื่อยๆ แฝงไปด้วยความแหลมคมคล้ายกับหอก

เมื่อจินเห็นแบบนั้นมันคิดที่จะกระโดดพลิกตัหลบออกไปด้านข้าง แต่แล้วร่างกายกับไม่ตอบสนองอย่างที่คิด เหมือนกับร่างกายโดนแช่แข็ง สายตาชายหนุ่มพลั่นแข็งทือ!! 

สัตว์ประหลาดเมื่อมันเห็นแบบนั้นมันยิ้มอย่างมีความสุข ส่งเสียงหัวเราะสุดสยดสยองออกมาลั่นบ้าน มันเริ่มขยับมือที่มีเล็บยาวเยียดแทงไปที่บริเวณอกด้านซ้าย ฉึก! 

ไม่กี่วินาทีถัดมาชายหนุ่มกระอักเลือดของเหลวสีแดงสดหยดลงเต็มพื้นบันไดมัน สีหน้าพลั่นเจื่อจาง สบถคำพูดออกมาหนึ่งคำ

“กูทำอะไรให้มึงวะไอ้สันดาน”ทำไมต้องตามฆ่ากันถึงขนาดนี้ มันเป็นความผิดของแกไม่ใช่หรือไงที่ไปแดกมนุษย์ตรงนั้น 

เจ้าตัวสีดำขยับมือข้างที่แทงหัวใจค่อยๆเลื่อนเข้าหาตัวเองระหว่างนั้นมีสิ่งที่ติดกับนิ้วอันแหลมยาวออกมาด้วยสิ่งนั้นคือหัวใจ ตุ๊บ! ตุ๊บ! 

มันพลางยิ้มเยาะเย้ยพร้อมกระทืบศพของจิน  จนไม่เหลือชิ้นดีเศษเนื้อเศษน้อยกระเด็นเปื้อนบริเวณรอบๆ