ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GERMANY, SCHOOL OF LIFE

    ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นที่เยอรมนี

    • อัปเดตล่าสุด 9 มิ.ย. 57







    เยอรมนี

    เยอรมนี...เยอรมนี ทำไมนะตอนนั้นฉันถึงอยากมาเยอรมนี

    ...เพราะหลงรักยุโรปไงล่ะ

     

    งั้นทำไมไม่เลือกประเทศอื่นล่ะ?

    ก็มันไม่มีให้เลือกแล้วนะสิ!

    ณ. ตอนนั้น ฉันไม่มีตัวเลือกมากนัก เนื่องจากสถานการณ์บีบบังคับว่าต้องไปภาคพื้นทวีปใต้ เลือกได้แค่เยอรมนีและสวิตเซอร์แลนด์

     

    อ้าว แล้วทำไมไม่ไปสวิตเซอร์แลนด์ล่ะ?

    เพราะเคยไปเที่ยวมาแล้วไงล่ะ อยากลองของใหม่ๆ ไปที่ๆ ยังไม่รู้จัก

    แถมค่าครองชีพของสวิสยังสูงติดอันดับต้นๆ ของโลกอีกต่างหาก

    แค่ค่าครองครองชีพที่เยอรมันที่เขาว่ากันว่าถูกมากถ้าเทียบกับประเทศอื่นในยุโรป อยู่แล้วยังจนเลย

     

    นอกจากนี้ยังมีเหตุผลเล็กๆ น้อยไร้สาระอีก เช่นเยอรมันเป็นประเทศผู้ผลิตกล้อง Leica ซึ่งป๊าชอบ (และฉันก็ชอบด้วย สวยคลาสสิคจริงๆ) เลนส์ดีๆ ที่ป๊าชอบใช้ ที่ผลิตแบบ handmade เกือบทุกขั้นตอน ก็มาจากเยอรมัน แถมยังมีช่างภาพดังๆ หลายคนและมีคนมาเรียนต่อด้านการถ่ายรูปที่เยอรมันเยอะ เลยแอบคาดหวังเล็กๆ ว่าจะเจอคนที่ชื่นชอบการถ่ายรูป จะได้คุยกันถูกคอ

    แต่เปล่าเลยค่ะ ไม่มีเลย

    และอย่าได้ถามถึงฝีมือการถ่ายรูปของคนที่นี่นะ พูดแล้วอยากจะร้องไห้

     

    แล้วชอบภาษาเยอรมันหรอ? เคยเรียนมาก่อนรึเปล่า?

    ตอบได้เต็มปากเต็มคำอยากภาคภูมิใจว่าไม่ชอบ และไม่เคยเรียน

    ที่จริงชอบภาษาฝรั่งเศสมาตลอด และไม่ชอบภาษาเยอรมันมาตลอด เพราะรู้สึกว่ามันเป็นภาษาที่ไม่เพราะเอาซะเลย

    โชคดีที่เป็นคนชอบเรียนภาษาอยู่แล้ว เลยไม่ทรมานกับการที่ต้องเรียนภาษาที่ตนไม่ชอบเท่าไหร่นัก

     

    แล้วอาหารเยอรมันล่ะ?

    ไม่ได้เรื่องค่ะ

    จะมีก็แต่เบียร์นั่นแหละที่อร่อย

    แล้วตกลงทำไมเราถึงเลือกไปเยอรมัน?

    ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายที่ใช้ชีวิตอยู่ในเยอรมนี ได้พบปะผู้คนก็มากมาย เกือบทุกครั้งก็จะถูกถามว่าทำไมถึงเลือกไปเยอรมนี ซึ่งไม่เคยมีคำตอบแบบมีเหตุผลกับเขาเลยสักครั้ง ช่วงเดือนสุดท้าย คำตอบที่ดูจะดีที่สุดที่คิดได้คงจะหนีไม่พ้น เพราะชอบรถไฟเยอรมันค่ะ

    แหม ก็ช่วงนั้นใกล้กลับไทยแล้ว ที่ไทยมีระบบขนส่งสาธารณะที่สะดวกสบายซะที่ไหนกันล่ะ

     

    เคยคิดหลายครั้ง ว่าถ้าไปอเมริกา ป่านนี้ก็สบายไปแล้ว

    ภาษาก็ไม่เป็นปัญหา แถมเด็กอเมริกันยังเฟรนด์ลี่กว่าเยอรมันสักสิบเท่าได้

    แต่เชื่อว่าตัวเองเหมาะกับเยอรมันยุโรปมากกว่า

    และไม่เสียใจที่ได้มาที่นี่





     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×