Kiraboshi Dormitory : Ichihara Miho

ลำดับตอนที่ #3 : ◤ Event 1 : 1st Step

          'มิโฮะ แม่ตัดสินใจแล้ว..ลูกไปเรียนที่ไคโจวแล้วกันนะ'

          ผู้เป็นแม่พูดขึ้นหลังจากนั่งมองกองหนังสือพิมพ์ที่วางเกลื่อนอยู่บนโต๊ะไม้เก่าๆ มานานนับสิบนาที

          'เอ๋? แต่โรงเรียนนั่นมันอยู่ไกลจากบ้านเรามากเลยไม่ใช่เหรอคะแม่?'

          'แม่จะให้ลูกไปอยู่หอ'

          'หา!? นี่แม่เอาจริงเหรอคะ อยู่หอน่ะต้องเสียเงินค่าเช่าด้วยนี่นา จะไหวเหรอคะแม่?'

          'แม่ตัดสินใจแล้ว...'




            ฉันนั่งเหม่ออยู่บนรถเมล์ นึกย้อนไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วที่ฉันไปยื่นเรื่องสมัครเรียนที่ไคโจว ฉันก็พอรู้ข่าวลือมาบ้างว่าที่ไคโจวเป็นแหล่งรวมตัวของพวกนักเลงและเหล่านักเรียนอันธพาล แต่ว่ามันเลวร้ายกว่าที่ฉันคิดไว้สุดๆ สภาพที่ฉันเห็นคือกลุ่มนักเรียนยกพวกตีกันในเวลาเรียน บ้างก็จับกลุ่มสุมหัวสูบบุหรี่กันอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ในโรงเรียน การแต่งกายยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ผิดระเบียบสุดๆ มีน้อยคนเท่านั้นที่นั่งเรียนอยู่ในห้องเรียน แต่ส่วนใหญ่ก็คงไม่ได้สนใจจะฟังอาจารย์ที่ยืนพูดอยู่หน้าชั้นเท่าไหร่หรอกมั้ง

          "เฮ้อ.."

          ฉันถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง ฉันก็พอจะเข้าใจแม่อยู่หรอกนะว่าบ้านเราไม่ได้มีเงินมากมายถึงขนาดจะเลือกที่เรียนได้ แต่ว่าทำไมต้องเป็นที่ไคโจวด้วยนะ แค่คิดว่าฉันต้องไปร่วมเรียนกับคนพวกนั้นก็รู้สึกหดหู่จะตายอยู่แล้ว อนาคตที่แสนสดใสของฉันต้องมาพังลงที่ไคโจวเนี่ยไม่เอาด้วยเด็ดขาดเลยนะ ต่อจากนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ฉันจะมีชีวิตรอดก่อนเรียนจบไหมเนี่ย ฮือ...

          ในขณะที่ฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความสิ้นหวังรถเมล์ก็ค่อยๆจอดลงที่ป้าย ถึงแล้วสินะ ฉันคิดในใจก่อนจะเดินลงมาจากรถและมองไปรอบๆ เอ๋? ทำไมมันกลายเป็นร้านขายของไปได้ล่ะ ตามแผนที่ที่แม่จดไว้ให้แล้วมันก็ไม่น่าจะผิดนี่นา ฉันยืนงุนงงอยู่อย่างนั้นสักพัก และแล้วก็สังเกตเห็นป้ายหยุดรถที่ทำให้ทุกอย่างกระจ่าง

          "ฮือ..นั่งรถเลยป้ายเหรอเนี่ย เพราะมัวแต่เหม่อแท้ๆเลย"

          ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินสะพายกระเป๋าเป้เก่าๆ ย้อนกลับไปทางที่นั่งรถผ่านมา ใช้เวลาเดินประมาณ 15 นาทีกว่าๆ ก็ถึง ฉันเงยหน้ามองหอพักสองชั้นที่มีสภาพเก่าพอสมควร ที่นี่สินะ ฉันปาดเหงื่อเล็กน้อยก่อนจะสูดลมหายใจลึกๆแล้วเดินไปกดกริ่ง

          "สักครู่นะคะ..."

          สักพักก็ได้ยินเสียงหญิงสาวคนหนึ่งดังออกมาจากข้างใน ก่อนที่ประตูจะค่อยๆ เปิด เผยให้เห็นหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่ง เธอสวมแว่นตากรอบดำ แต่ว่าแว่นนั้นก็ไม่ได้บดบังความสวยของเธอเลยแม้แต่น้อย เธอดูดีมากจนฉันถึงกับจืดชืดไปเลย ฉันมองผมยาวสีดำสลวยของเธอแล้วก็อดชื่นชมไม่ได้ ผู้หญิงอะไรสวยจัง...

          "มีธุระอะไรรึเปล่าคะ?"

          "อ๊ะ! สวัสดีค่ะ ฉัน อิจิฮาระ มิโฮะ ที่ติดต่อจะขอย้ายเข้ามาวันนี้น่ะค่ะ"

          คุณอาซึสะพูดก่อนจะขยับแว่นแล้วส่งยิ้มน้อยๆให้ ฉันที่เผลอมองหน้าเธออยู่นานสะดุ้งน้อยๆ ก่อนจะส่งยิ้มคืนอย่างอายๆ แย่จริง ฉันไปจ้องหน้าคนที่ไม่สนิทกันอย่างนั้นได้ยังไง เธอจะคิดวาฉันเป็นยังไงเนี่ย

          "คุณอิจิฮาระสินะคะ?" 

          "ใช่ค่ะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ!"

          "ยินดีต้อนรับค่ะ ผู้ดูแลหอ อาวาซาวะ อาซึสะค่ะ"

          ฉันพยักหน้าน้อยๆ ก่อนที่เธอจะหลีกทางให้ฉันเดินเข้าไป สภาพภายในหอพักไม่ได้เก่าอย่างที่คิด จากชั้นหนึ่งสามารถมองไปบนชั้นสองได้ มันถูกสร้างแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยเว้นตรงกลางไว้ แต่ละฝั่งมีเพียงทางเดินระเบียงและห้องพักเรียงติดๆกันไปเท่านั้น ส่วนชั้นล่างจะมีห้องนั่งเล่นและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ครบครัน ฉันมองไปรอบๆ รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนอื่น เพราะปกติฉันอยู่บ้านคนเดียว ไม่ค่อยได้ออกไปพบปะผู้คนสักเท่าไหร่นอกจากเวลางาน พอได้ลองมาสัมผัสบรรยากาศแบบนี้แล้วก็ทำให้รู้สึกกังวลเล็กน้อยว่าจะเข้ากับคนอื่นได้หรือเปล่า

          หวังว่าจะเป็นความทรงจำที่ดีนะ...

 

BlackForest