เรื่องของผู้หญิงคนนึง

เนื้อเรื่อง

 

The Smile Of Tears.

คนเราไม่สามารถมองกันได้เพียงภายนอก หากแต่ต้องมองให้ลึกถึงแววตาที่ซ่อนอยู่

เหมือนกับผู้หญิงคนนึง.....ผู้หญิงที่น่าสงสาร....ใครต่างก็มองเห็นแต่รอยยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะ

ได้สัมผัสถึงความร่าเริงโดยไม่เคยรู้ว่าภายใต้เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเหล่านั้นมีความเหนื่อยล้า....

ความเจ็บปวด....ความเศร้าสร้อย...และคราบน้ำตาซ่อนไว้อย่างมิดชิด

ในค่ำคืนที่อ้างว้าง เงียบเหงา ความเจ็บปวดที่สะกดกลั้นไว้มานาน...ความรู้สึกสับสน...และความคิดถึง

ได้ทำให้เธอต้องนั่งลงที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง มือที่สั่นเทาจากแรงสะอื้นค่อยๆเปิดหารูปถ่ายของใครคนนั้น

ใครคนนั้นที่ว่า คือ ผู้ชายคนแรกและเพียงคนเดียวที่เธอคิดถึงเสมอ...เพียงคนเดียวที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอ

เพียงคนเดียวที่เธอไม่อยากยอมรับเลยว่ารัก....เพียงคนเดียวที่แม้แต่ตัวเธอเองยังไม่อาจบอกกับตัวเองได้เลยว่าทำไมถึงได้รักเขา.....ผู้ชายที่ทำให้เธอต้องมีรอยยิ้มจอมปลอม เสียงหัวเราะหลอกๆ และสายตาที่มีแต่ความว่างเปล่า....ผู้ชายที่เธอต้องยอมรับว่ารักเขามากที่สุด

“ใครก็ตามที่เป็นคนลิขิตชะตาของฉัน...บอกฉันทีว่าทำไมต้องเป็นเขา...” เธอพร่ำสลับกับสะอื้นไห้

น้ำที่ไหลในตอนนี้ไม่ได้ไหลเป็นทาง หากแต่ไหลทะลักอาบทั้งสองแก้ม ตาสองข้างเริ่มบวมปูด

“ฉันเหนื่อย....เหนื่อยมาก....ที่ต้องทำเป็นยิ้ม หัวเราะ หรือแม้กระทั่งทำเป็นมองไม่เห็นเธอ....

ทั้งที่ความจริงแล้วฉันอยากจะมองหน้าเธอ....อยากยิ้มให้เธอ.....อย่างน้อยก็ในฐานะของคนรู้จัก....

แต่กลับทำไม่ได้....” เธอพร่ำพูดกับรูปของเขาที่ไม่ได้นับรู้อะไรเลย

“ขอโทษน่ะ....แต่ฉันรักเธอ.... ขอโทษจริงๆ”

Rezina Penelopa Wanz.