คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Chapter 19 : บทเริ่มต้น
Chapter 19 : บทเริ่มต้น
หลังจากใช้เวลาอยู่นานในที่สุดนายวินด์ก็ได้จัดการกับกองเอกสารที่ตนเองคัดลอกไว้ จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่ว่าจะลืมหรอกเพียงแต่คิดว่าจดไว้สักหน่อยก็คงจะดีกว่านั่นละ
" พักนี้ทำอะไรพึ่งความรู้สึกจริงๆสิน่า " วินด์เปรยเบาๆกับตัวเองแล้วถอนหายใจก่อนจะมองซ้ายมองขวารอบหนึ่ง เขาไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะส่งผลมากแค่ไหน แต่ชายหนุ่มคิดว่าดาบกับธนูนี้ถ้าพกติดตัวไว้น่าจะดีกว่า
" งั้นเราเริ่มเลยดีกว่า น่าจะเสียเวลาในห้อง Tutorial มานานพักหนึ่งแล้วสินะ " วินด์พูดขึ้นเมื่อมองซ้ายมองขวาเห็นว่าตนจัดเก็บอุปกรณ์ต่างๆที่นำมาใช้เองทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว
จริงๆแล้วเขาเสียเวลาไปนานมากเลยต่างหากละ
....
ห้องควบคุมระบบในโลกแห่งความจริง
" นี่เราเฝ้ามองเขามา 3 ชั่วโมงแล้วนะครับหัวหน้า ในโลกโน้นก็ปาไป 3 วันเต็มๆแล้วนะครับ หมอนั่นยังทำแค่ทดลองโน่นนี่ไปเรื่อยเปื่อยกับอ่านและคัดลอกหนังสือ เป็นผู้เล่นคนอื่นที่หลงเข้ามาคงหยิบดาบไปฟันนิดหน่อย หรืออ่านหนังสือไม่กี่เล่มก็ออกไปแล้วแท้ๆ " ชายในชุดทำงานคนเดิมที่ยังอยู่กะบ่นออกมาเพราะเขารู้สึกแคลงใจจนต้องสังเกตผู้เล่นเพียงคนเดียวจากจำนวนเป็นล้านๆ ถึงจะไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็เถอะ
" แล้วนายว่างมากนักรึไงถึงได้มานั่งจดๆจ้องๆเขาคนเดียว หรือว่าชอบเข้าให้ " สาวออฟฟิตที่นั่งอยู่ข้างๆพูดออกมาพร้อมกับละสายตามามองยังมอนิเตอร์ของเพื่อนร่วมงาน
" ก็หล่อใช้ได้นี่นา " เธอพูดติดตลกแล้วหัวเราะออกมาผิดกับชายหนุ่ม เพราะเขาเริ่มสะกิดใจกับของรางวัลภารกิจนี่แล้วมากกว่าเพราะเท่าที่สังเกตถึงแม้ Ruler จะไม่บอกอะไรเลยก็เถอะ
แต่มันจะให้ตามเวลาที่อยู่ในห้องฝึกหัดนี้ ไปจนถึงจำนวนการฝึกซ้อม ค่าเสียหายที่ทำได้กับหุ่นฝึก หนังสือที่อ่าน แล้วหนังสือเจ้ากรรมที่มีอยู่ในห้องนี้กว่าครึ่งแฝงไปด้วยบทเวทที่ทรงพลังและอำนาจมากไปจนถึงถ้อยคำสรรเสริญเทพที่เมื่อกล่าวแล้วจะได้รับพลังมหาศาลอีกต่างหาก
" ก็แล้วยังไงละ " หัวหน้าสาวสวยพูดขึ้นเหมือนรู้ในสิ่งที่เขาคิด และดูเหมือนว่าเธอเองก็กังวลเหมือนกันแต่ก็อย่างว่าท้ายที่สุดถ้าเป็นสิ่งที่ Ruler เป็นผู้ตัดสินใจนั่นหมายถึงมันถูกต้องตามกฎของโลกนั้นแล้วยังไงล่ะ
" ยังไงนายเองต่อให้สามารถตัดสินใจได้ในฐานะ GM แต่นายก็ทำอะไรเขาคนนั้นไม่ได้อยู่ดีนั่นละ " เธอกล่าวต่อพลางทอดถอนใจ เพราะชายคนนี้เป็น 1 ในผู้บริหารเนี่ยสิแถมยังเป็นผู้บริหารที่ทั้งป่วนทั้งแสบแถมยังฉลาดเป็นกรดที่สุดเลยด้วยละ
" เอาเป็นว่าเฝ้าติดตามต่อไปอย่างลับๆแล้วกัน อย่าลืมทำงานอย่างอื่นไปด้วยละ " เธอกล่าวต่อแล้วเดินกลับไปยังห้องทำงานส่วนตัวของตนเองด้านในทิ้งความสงสัยไว้ให้ลูกน้องสิบกว่าคนด้านนอก
....
" โหนี่หรอโลกที่เจ้านิวออกแบบ " วินด์ร้องออกมาด้วยน้ำเสียงลิงโลดอย่างที่ไม่เคยเป็น ในโลกนี้ประเทศจะถูกแบ่งออกเป็น 4 มหาอำนาจใหญ่ๆจากที่อ่านเจอในหนังสือ
อันดีน ประเทศที่เกิดจากวิญญาณแห่งวารีผู้โอบอ้อมทุกอย่างไว้ดั่งกระแสแห่งชีวิต มีอำนาจเหนือเหล่าวารีพิสุทธิ์ทั้งมวล
ซิลฟิด ประเทศที่เกิดจากวิญญาณแห่งสายลมผู้พัดผ่านทุกอย่างและเชือดเฉือนไปทุกแถบถิ่นดั่งสายลมผู้รักอิสระ มีอำนาจเหนือวายุกรรโชกทั้งมวล
ซาลาแมนเดอร์ ประเทศที่เกิดจากวิญญาณแห่งเพลิงโลกันต์ผู้มอดไหม้ทำลายทุกอย่างให้เหลือไว้เพียงร่องลอยแห่งความสิ้นหวัง มีอำนาจเหนือเปลวเพลิงทั้งมวล
จีโนม ประเทศที่เกิดจากวิญญาณแห่งพื้นพิภพผู้โอบอุ้มและดูแลสรรพชีวิตทั้งยังเป็นผู้ทำลายเพื่อริเริ่ม มีอำนาจเหนือปฐพีทั่วหล้า
จากที่กล่าวมาข้างต้นเผ่าพันธุ์ที่วินด์เลือกเป็นคือเผ่าพันธุ์มนุษย์โบราณ สังกัดวิญญาณแห่งซิลฟิดจริงๆแล้วเขาเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายนักเพียงแต่ชื่อของเขาที่หมายถึงสายลมถ้าให้ไปอยู่จำพวกอันดีนหรือซาลาแมนเดอร์ก็คงแปลกๆนิดหน่อยนั่นละ
" แล้วนี่ต้องไปไหนบ้างละ " วินด์เปรยออกมาจากรอบๆด้านเมืองที่ตกแต่งด้วยบ้านไม้มากมายกังหันลมหลายร้อยอันที่หมุนไปตามแรงเอื่อยๆ แม้จะเป็นเวลาใกล้ค่ำแล้วแต่ก็ยังคงมีผู้เล่นใหม่เดินให้เห็นกันเป็นนิจ
วินด์ใช้เวลาไม่มากนักก็เดินมาจนถึงสถานที่ที่น่าจะถูกเรียกว่า ' สถานที่รับรองผู้เล่นใหม่ ' จะว่ายังไงดีมันก็ตั้งโด่เด่รับลมรับฝนอยู่ด้านหน้าจัตุรัสกลางเมืองเลยนั่นละ เขาแค่มองรายละเอียดปลีกย่อยมากไปแค่นั้นเอง
" ยินดีต้อนรับค่ะ " หญิงสาวที่มองออกว่าเป็น NPC ต้อนรับอย่างชัดเจนกล่าวทักทาย จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนักหรอกในการแยกแยะระหว่าง NPC และ SPC แต่เพราะเขาคุ้นเคยดีกับ NPC นั่นละ
" ครับผมเป็นผู้เล่นใหม่ ไม่ทราบว่าต้องทำอะไรบ้างหรอครับ " วินด์กล่าวออกมาพร้อมกับการพยักหน้าตอบรับของ NPC
" งั้นเชิญด้านนี้เลยค่ะ เพราะเป็นเวลามืดแล้วทำให้จำนวนผู้ใช้บริการลดน้อยลง คุณนี่โชคดีจริงๆเลยค่ะ " เธอกล่าวออกมาแล้วเดินนำไปยังประตูห้องๆหนึ่ง ถ้าจะให้บอกมันยังมีประตูแบบนี้อีกเกือบสิบบานเลยนั่นละ คงมีไว้เพื่อพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ของระบบ เพราะตามหลักแล้วการรองรับผู้เล่นในช่วงแรกมีความสำคัญมากๆไม่น่าจะใช้ NPC ดำเนินการตลอดงานนั่นละ
" ขอบคุณครับ " วินด์หันมายิ้มขอบคุณให้กับ NPC สาวครั้งหนึ่งก่อนจะเปิดประตูห้องนั้นเข้าไป ภายในห้องเป็นห้องสีขาวโล่งๆเหมือนที่ได้เห็นตอนตั้งค่าตัวละคร กับ Tutorial แต่ว่ารอบนี้ ถ้าให้บอกคือมันน่าจะเป็นห้องที่เขาใช้ในการตั้งค่าตัวละครและกรอกข้อมูลมากกว่า
" ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งตำนานค่ะ " เสียงหญิงสาวที่เขาฟังแล้วคุ้นเคยดังขึ้น รูปร่างพอได้สัดส่วนโค้งเว้าตามแบบฉบับของสตรี ชุดเดรสโกธิคที่เห็นได้ทั่วไปในยุคก่อนๆเรือนผมสีทองทอประกาย
" อลิซ...งั้นหรอ " ชายหนุ่มเอ่ยถามมันออกจะผิดคาดไปเสียหน่อยที่เห็น AI คนสนิทของเขาดันมาเป็นพนักงานต้อนรับ มันไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่ๆ
" มีอะไรละ " วินด์ถามขึ้นก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้อลิซทำเพียงยิ้มจางๆแล้วหยิบของสองสามอย่างวางไปตรงหน้าเจ้านายของเธอ
" ค่ะมาสเตอร์ สำหรับมาสเตอร์เนี่ยไปที่ไหนก็มักจะเป็นคนพิเศษเสมอๆเลยนะค่ะ " อลิซพูดด้วยคำพูดธรรมดาแต่แฝงไปด้วยถ้อยคำจิกกัดที่รู้สึกได้อย่างชัดเจน หรือว่าเขาที่เพิ่งจะเดินต้อยๆมาถึงอาคารนี้ไปก่อเรื่องอะไรไว้
" ก็ไม่ได้มีสำหรับสำคัญอะไรหรอกค่ะ จริงๆแล้วนิวบอกว่าให้เก็บเรื่องนี้เอาไว้แต่คิดว่าถ้าบอกมาสเตอร์ไปคงไม่มีปัญหาอะไร ห้องทดสอบที่มาสเตอร์เข้าไปมามันมีไว้สำหรับปรับแต่งค่าความสามารถพื้นฐาน อาจจะจริงที่เครื่องสแกนสามารถวัดลักษณะทางกายภาพได้ แต่ว่าการตรวจสอบอย่างละเอียดจะเกิดขึ้นในห้องนั้น เพราะฉะนั้นการที่ได้เข้าทดสอบในห้องนั้นหมายถึงมาสเตอร์ได้เพิ่มความสามารถของตนเองไปด้วย และทุกครั้งที่มาสเตอร์กระทำกิจกรรมใดๆก็ตามที่เกี่ยวกับการฝึกฝนทักษะ มาสเตอร์เองก็ได้รับประสบการณ์ไปด้วย ถึงตรงนี้ตามทันสินะค่ะ "
อลิซพูดออกมายาวๆพรืดหนึ่งถ้าจะให้เข้าใจง่ายๆคือ เขาได้เข้าไปในห้องทดสอบนั่นแถมยังละเลงเสียเละเทะไปหมด นั่นแปลว่าค่าความสามารถของเขาที่ระบบมอบให้คงสูงปรี๊ดไปแล้วนั่นละ อาจจะรวมถึงทักษะด้วย
" แล้วมาสเตอร์ดันจดบันทึกโน่นนี่แจ่มๆมาอีกเยอะเยะเลยใช่ไหมละ รวมไปถึงหยิบอะไรไม่รู้ติดมือออกมาด้วยทั้งที่จริงๆแล้วระบบไม่อนุญาตแท้ๆ มาสเตอร์นี่มาพร้อมปัญหาจริงๆนะค่ะ " หญิงสาวในชุดโกธิคยังคงพูดต่อโดยที่แฝงคำพูดจิกกัดไว้เหมือนเดิม
" เอ่อแล้วมันจะเป็นยังไงหรอ " วินด์ถาม AI สาวที่ตอนนี้เป็นหนึ่งในผู้ดูแลระบบของโลกนี้ไปเสียแล้ว ถ้าให้พูดในมุมมองของคนธรรมดาละก็เขาคงกำลังนั่งคุยอยู่กับพระเจ้าของโลกนี้นั่นละ
" มาสเตอร์ก็จะเป็นประมาณซูเปอร์แมนละมั้งค่ะ " เธอพูดออกมาหน้าตาย แต่ความหมายนั้นเขาเข้าใจดีอาจจะเป็นเพราะทำใจแล้วก็ได้ละมั้งถึงได้ไม่ตกใจอะไรนัก
" แล้วในฐานะซูเปอร์แมนอย่างมาสเตอร์ ที่เป็นทั้งผู้ดูแลระบบเอย ค่าความสามารถแทบทั้งหมดสูงกว่าผู้เล่นทั่วไปเอย ทำให้ได้รับบางอย่างจากระบบไปค่ะ " เธอยื่นของ 3 สิ่งตรงหน้าให้แก่วินด์
ชิ้นแรกเป็นเพียงกล่องธรรมดาสีขาวสะอาดถ้าให้คิดก็อาจจะเป็นของแจกสำหรับผู้เล่นเข้าใหม่นั่นละ
กล่องที่สอนเป็นกล่องสีดำสนิทตรงข้ามกับกล่องแรกมีตัวอักษรภาษาอังกฤษสลักไว้ว่า GM-001 นั่นคงหมายถึงเข้าที่เป็นผู้ดูแลระบบสินะ
ส่วนสิ่งสุดท้ายมันกลับไม่ใช่กล่องแต่เป็นไพ่ใบหนึ่งที่มีลักษณะเหมือนไพ่ป๊อกขนาดพอดีมือด้านหน้ามีตัวอักษรสีดำสลักไว้ด้านหลังเป็นเพียงสัญลักษณ์อะไรบางอย่าง
" แล้วพวกนี้มันคืออะไรละอลิซ " จะว่ายังไงดีครานี้คงต้องง้อ AI สาวของเขาสักครั้งเพราะรู้สึกว่าที่เธอมานั่งอธิบายเองก็ออกจะเกินขอบเขตที่ผู้เล่นใหม่ควรรู้ไปเสียมากโข
" เอาเป็นว่าเมื่อออกจากที่นี่ไปขอความกรุณาเปิดกล่องสีขาวแล้วมาสเตอร์จะได้บัตรเข้าพักโรงแรม ต่อจากนั้นให้ไปเปิดกล่องสีดำในห้องพักระดับ VIP นะค่ะ " เธอกล่าวออกมาราบเรียบก่อนจะค่อยๆกลายเป็นแสงหายไป
" หืม เอาเถอะยังไงในนี้เธอก็เป็นเหมือนพระเจ้า เพราะแบบนั้นเราเองก็คงต้องเล่นให้สมบทบาทหน่อยนั่นละ " วินด์เปรยออกมาเบาๆ
' แบบนี้งั้นสินะ ' ชายหนุ่มโบกมือขวาเบาๆครั้งหนึ่งก่อนจะปรากฏหน้าต่างควบคุมต่างๆ อุปกรณ์ต่างๆถูกจัดเก็บเข้าไปในช่องเก็บของที่มีอยู่ไม่มากนักอย่างไม่ยากเย็น
วินด์ลุกขึ้นบิดขี้เกียจทีหนึ่งตามนิสัยก่อนจะเดินออกจากห้องนี้ทางเดิมกลับไปยังตัวอาคารรับรองผู้เล่นใหม่ที่ตอนนี้แทบจะร้างผู้คนไปแล้ว
" จะสามทุ่มแล้วหรอ " รอบๆบริเวณนี้จากเดิมที่มีผู้คนเดินอยู่เริ่มบางตาลงไปบ้าง แต่ตามคำแนะนำของอลิซยังไงเข้าก็ควรไปที่โรงแรมก่อนนั่นละ
โดยรวมแล้วเมืองแห่งการริเริ่มของซิลฟิดตามข้อมูลที่เปิดอ่านเล่นผ่านกระดานข่าวสารของเกมจัดเป็นหนึ่งในสถานที่สวยงามอันดับต้นๆของเกมจากที่ได้รับการบุกเบิกโดยผู้เล่นมาทั้งหมด ที่น่าสนใจคือการที่ผู้เล่นสามารถเข้าไปในฟิลด์ใหม่ๆได้หรือฆ่าบอสมอนสเตอร์ระดับสูงได้จะมีการปลดล็อคเควสโลก หรือที่เรียกว่า ' รางวัลแห่งความสำเร็จ ' ซึ่งมันแปรผันตรงกับการอัพแพทใหม่ๆนั่นละ
บรรยากาศที่มีบาร์ดบรรเลงทำนองเบาๆยามค่ำคืนเหล่า NPC ที่จับกลุ่มคุยกันบ้างเต้นรำบ้าง เพลเยอร์บางส่วนที่ออกมาเสพบรรยากาศสวยงามที่หาได้ยากยิ่งในโลกของความเป็นจริง เรียกว่ามันก็เหมาะแล้วละที่จะได้รับอันดับ 4 ของเมืองที่สวยงามที่สุด
บ้านเรือนที่ทำจากไม้เสียส่วนมาก กังหันลมพัดเอื่อยๆตามจังหวะของสายลมไม่มีเรื่องอะไรให้ทุกข์ใจเหมือนกับมันถูกพัดผ่านให้หายไปเหลือเพียงแต่ความสุขแห่งราตรี
" จากแผนที่เดินไปด้านตรงข้ามของจัตุรัสเข้าแยกแรกจะเจอเลยสินะ " วินด์บ่นกับตัวเองขณะเดิน หลังจากพ้นเขตจัตุรัสกลางเมืองบรรยากาศก็เปลี่ยนไปมาก จากเสียงบรรเลงมากไปเหลือเพียงแต่เสียงหวีดหวิวหยอกล้อเล่นกันของใบไม้กับต้นหญ้าที่เอนเอียงลู่ไปตามแรงลมพัด
หลังจากเดินเข้ามาได้ไม่นานนักก็เจอโรงแรมขนาดกลางดูจากภายนอกมีเพียง 4 ชั้นประกอบด้วยไม้ทั้งหลังมีเพียงป้ายที่ดูเหมือนจะทำจากโลหะเขียนข้อความง่ายๆไว้ว่า ' Hotel ' วินด์ไม่ใช้เวลาในการตัดสินใจนานนักระหว่างที่เดินมากล่องสีขาวถูกเปิดออกแล้ว ถึงจะดูงงๆไปบ้างแต่ภายในก็ประกอบไปด้วย บัตรรับประทานอาหารภัตตาคารฟรี 30 วัน บัตรเข้าพักโรงแรมระดับ VIP ฟรี 30 วัน และเครื่องมือเครื่องไม้อีกนิดหน่อยพอให้ถูๆไถๆไปได้บ้างในแต่ละวัน
" คุณลูกค้ามาติดต่อขอเช่าห้องหรือเปล่าครับ " คุณลุงท่าทางใจดีนั่งขัดนาฬิกาโบราณอยู่บริเวณที่เช็คอินเข้าพักถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นวินด์เดินเข้ามาภายในฟลอร์ชั้นล่างนี้แทบไม่เห็นผู้คนอยู่แล้ว เหลือเพียงผู้เล่นที่ใส่ชุดเกราะท่าทางดูมีระดับนั่งพูดคุยกันอยู่เพียงกลุ่มเดียวเท่านั้น
" ครับ อยากจะขอพักห้อง VIP น่ะครับ " เสียงในช่วงหลังของประโยคเบาลงเพียงเพื่อให้คุณลุงที่เป็น NPC ได้ยินเท่านั้น เพราะยังไงเขาคาดเดาได้ว่าของแบบนี้ไม่มีทางที่จะได้กันทุกคนแน่ๆ มันเกินไปสำหรับเพลเยอร์ธรรมดา แต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรอีกนั่นละ
" ด้วยความยินดีครับมงซิเออร์ " คุณลุงกล่าวพร้อมกับหยิบกุญแจสีทองที่วางไว้ใต้เคาน์เตอร์ส่งให้กับวินด์ โดยใช้ฝ่ามือบังไว้ไม่ให้ผู้อื่นสังเกตเห็นโดยง่าย
' ดูเหมือน NPC เองก็มีความสามารถในการนึกคิดระดับหนึ่งสินะ เจ้านิวคงจะใช้พื้นฐานมาจากอลิซกระมัง ' วินด์นึกในใจขณะเดิน ขึ้นบันไดไปจนในที่สุดก็ถึงชั้นบนสุด
" ห้องนี้สินะ " ส่วนที่วินด์ขึ้นมาเป็นชั้นบนสุดของโรงแรมเลยก็ว่าได้ถ้าไม่นับดาดฟ้า จำนวนประตูที่มีอยู่เรียงรายนั้น มีเพียงห้องเดียวที่แขวนป้ายห้ามรบกวนไว้ แต่มันก็เพิ่มความสงสัยของเขาอยู่ดีนั่นละดูจากลักษณะการตกแต่งห้องหรืออุปกรณ์อำนวยความสะดวกแล้ว มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีผู้เล่นหน้าใหม่เข้าพักในนี้ได้ นอกจากจะมีอภิสิทธิ์พิเศษอะไรบางอย่างเหมือนๆกับเขา
ถึงภายนอกจะเป็นประตูที่เรียงชิดติดๆกันห่างเพียงบานละเมตรกว่าๆแต่เมื่อเข้ามาภายในห้องที่เข้ามาเห็นเป็นแบบ 2LDK หรือ 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องครัว นั่นละ แถมด้านหน้ายังมีห้องนั่งเล่นพร้อมรับชมรายการโทรทัศน์จากโลกแห่งความจริงอีกต่างหาก
" สะดวกสบายเกินไปจริงๆสินะ " วินด์นั่งลงบนโซฟาหลังจากล้างมือและหน้าเรียบร้อยแล้ว เรื่องการนอนสำหรับเขาแล้วมันไม่ใช่เงื่อนไขเลยมากกว่า ถึงแม้จะอ่านข้อมูลพื้นฐานมาบ้างแล้วว่าถ้าทำการอะไรหักโหมมากๆสุดท้ายตัวละครของผู้เล่นจะล้มฟุบไปเองเพราะทนค่าความเหนื่อยล้าไม่ไหว แต่ไม่รู้เพราะอะไรจากที่เขาทดสอบในห้องทดลองเล่นขนาดนั้น อีกทั้งยังเดินตะลอนไปเรื่อยมาถึงนี่ เพียงแค่ล้างหน้าก็รู้สึกว่าหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
' เจ้ากล่องที่ดูอัปมงคลนี่งั้นหรอ ' วินด์นึกในใจขณะจ้องมองกล่องสีดำสนิทตรงหน้าที่มีเพียงตัวอักษรเขียนไว้ว่า GM-001 แต่มันก็เป็นแค่เกมไม่ต้องมีอะไรให้คิดมากอยู่ดีมือขวาเอื้อมไปยังกล่องเพื่อทำการดำเนินคำสั่งเปิดใช้งานอุปกรณ์แต่ทว่า
" คุณมีความรับผิดชอบพอจะดูแลสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดทั้งมวลในโลกนี้หรือไม่ ผู้ที่มีตัวตนเทียบเคียงพระเจ้าที่สุด " ข้อความนี้กลับเด้งขึ้นมาเป็นปอปอัพด้านหน้าของเขา มีปุ่มคำสั่ง ' Yes ' และ ' No ' อยู่ด้านล่าง ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นลูกเล่นอะไรหรือเจ้านิวจงใจจะหยอกกันเล่น แต่ว่ามันก็ชวนให้สงสัยอยู่ดีนั่นละ
' ตัวตนที่เทียบเคียงพระเจ้าที่สุด ' ตรงนี้ต่างหากที่น่าสนใจพระเจ้าในโลกนี้มีเพียง Ruler ที่แบ่งออกเป็น นิว และ อลิซ ที่เป็นดั่งผู้วางกฎเกณฑ์ และ ผู้ให้กำเนิดทุกสรรพสิ่ง ถ้าให้พูดในความเข้าใจง่ายๆก็คงจะเป็นแบบนั้น แต่ว่าตัวตนที่เทียบเคียงพระเจ้านี่คืออะไรล่ะ
" มาสเตอร์จะกลัวกับอีแค่ประโยคสั้นๆแค่นี้งั้นหรือครับ " นิวปรากฏตัวขึ้นข้างๆเขาด้วยรอยยิ้มที่เย็นเยียบในชุดพ่อบ้านเหมือนที่เคยเห็นครั้งแรก
" นายยังเรียนรู้ไม่มากพอนิว สงสัยหวาดระแวง กับ กลัว ความหมายมันยังห่างไกลกันอีกเยอะ " ไม่ใช่เพราะคำยั่วยุที่ AI ตัวนี้กล่าวออกมาแต่เป็นเพราะสำหรับเขาเกมมันมีไว้เพื่อสร้างความบันเทิงอีกทั้งต่อให้เกิดปัญหาอะไรขึ้น ไม่มีทางที่เขาจะแก้ไม่ได้เพราะแบบนั้นไม่มีความจำเป็นสักนิดที่เขาต้องเสียเวลาลังเลในการเลือกตอบระหว่าง ' Yes ' หรือ ' No '
" ขอต้อนรับสู่โลกนี้อย่างเป็นทางการนะครับ " นิวกล่าวออกมาพร้อมๆกับเรือนหายไปอย่างไม่มีปี่ขลุ่ย นี่ถ้าไม่รู้จักกันคงคิดว่าผีอำกันแน่ๆ
สิ่งที่ปรากฎออกมาทั้งหมดอยู่ในรูปแบบของลูกบากศ์สี่เหลี่ยมขนาดเล็ก ภายในมีรูปร่างของไอเทมปรากฎอยู่
' ชุดคอสตูมของผู้ดูแลระบบ หน้ากากเฉพาะสำหรับปิดบังข้อมูลเมื่อโดนตรวจสอบ อาวุธประจำตัว บัตรประจำตัว เงิน 100 ทอง แล้วก็ ... การ์ดอีกแล้วงั้นหรอ ' ในใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อยขณะที่มือทั้งสองนั้นหยิบจับสิ่งที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาพลิกดูไปเรื่อย
ขณะนี้ก็กินเวลาเกือบๆเที่ยงคืนแล้วถ้าจะให้เขานั่งเฉยๆจนเช้าก็คงเบื่อแย่นั่นละ ในเมื่อไม่มีอะไรทำแล้วตามรูปแบบของเกมแนว RPG สิ่งที่เหลืออยู่คงจะเป็นการออกไปเก็บระดับนั่นละแต่จากที่ได้ยินมาในตอนกลางคืนบรรดามอนสเตอร์ทุกชนิดจะมีความแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้นนี่สิที่เป็นปัญหา
" หืม " ขณะที่กำลังจะเก็บอุปกรณ์ต่างๆเข้าระบบตามปกติโดยการวาดมือไปในอากาศหน้าต่างข้อมูลก็จะปรากฏออกมา แต่คราวนี้ดันมีเมนูแปลกๆเพิ่มมา 2 คำสั่งได้แก่
' ระบบภูติผู้ช่วย ' และ ' ระบบตัดสิน ' วินด์ไม่รอช้าที่จะเปิดหน้าต่างทั้งสองออกมาทันที ซึ่งดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่มาจากกล่องทั้งสองที่เขาเปิดนั่นละ
' ตามที่มาสเตอร์คิดเลยค่ะ ระบบภูติผู้ช่วยคือการ Assist Player รูปแบบหนึ่งในการหาข้อมูลและจัดการข้อมูล ' เสียงอลิซดังขึ้นจากความว่างเปล่า
" แปลว่าเธอคือภูติผู้ช่วยของผมสินะ " วินด์ถามขึ้นพร้อมกับถอนหายใจออกมาดูเหมือนว่าไม่ว่าเขาจะทำอะไร อลิซจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์ไปเสมอๆเสียแล้วนี่สิ
' ค่ะ แล้วในส่วนของระบบตัดสินก็มีไว้เพื่อดูแลความสงบสุขของโลกแห่งตำนานตามหน้าที่ของผู้ดูแลระบบ แต่อันที่จริงแล้วตัวเลขจำนวน 3 หลักก็แสดงถึงจำนวนบุคลากรกว่าร้อยคนนั่นละค่ะ เพราะงั้นมาสเตอร์จะอู้งานเท่าไรก็ได้ ' อลิซพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะจนหางคิ้วของนายวินด์กระตุก
" แล้วเธอว่างนักหรือไงถึงได้มาช่วยเหลือผม การดูแลระบบทั้งหมดละ " ชายหนุ่มบ่นออกมาด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ที่ถูก AI สาวพูดจิกกัดถึง 3 ครั้งติดๆซะได้
' โอ๋ๆ มาสเตอร์ของอลิซอย่างอแงสิค่ะ ไม่ต้องห่วงค่ะเรื่องนั้นความสามารถฮาร์ดแวร์ที่มาสเตอร์มอบให้อลิซมันมากพอจะประมวลผลโลก Legend Online นี้อีก 3-4 เซิฟเวอร์ด้วยซ้ำนะ ' เธอพูดอย่างภาคภูมิใจโดยไม่ลืมที่จะเน้นไปตรงความดีความชอบมาสเตอร์ของเธอเรียกรอยยิ้มบางๆในความช่างพูดของ AI น้อย
" งั้นฉันตกลงจะไปล่าสัตว์อสูรละ " วินด์พูดจบก็ลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจเดินออกจากห้องไปตามด้วยน้ำเสียงทอดถอนใจของอลิซที่เล็ดลอดตามออกมา ...
______________________________________________________________
จะอัพวันนี้ 2 ตอน พรุ่งนี้ 1 ตอนนะครับ ช่วงวันที่ 1-4 ผมไม่อยู่อ่ะ
(ที่แต่งดองเอาไว้ค่อยๆลดลงทุกที ; w ;)
อีกสักพักค่อยอัพอีกตอนแล้วกัน
______________________________________________________________
ความคิดเห็น