ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แอบเจ็บ
"สมาย สมาย สมาย' เสียงคนตัวสูงเรียกเพื่อนสนิท
"...."
"สมาย เฮ้ยไอ้สมายยยยย"
"ฮะๆๆๆ ไอ่แอป ตะโกนทำไมวะ เรียกดีๆก็ได้" สมายงัวเงีย เพราะเพิ่งตื่นจากการปลุก
"ก็เรียกดีๆไม่ตื่น หลับอยู่นั่นแหละ กลับบ้านกัน เร็ว" แอปเปิ้ลเพื่อนสนิทของสมายบ่น แล้วลากสมายออกจากห้องเรียน
"แล้วเมื่อกี้ทำไมหลับเอาเป็นเอาตายเลยล่ะ ฮ่าๆๆๆ" แอปสงสัย
"ก็..ก็ฝันอ่ะ โอ้ยยยเขินงะ>.<"
"ฝันไรอ่ะ อยากจะรู้"
"แอปนี่ตลอดเลย อยากรู้เรื่องชาวบ้านไปทั่ว โฮะ"สมายบ่นแล้วเล่า
"ก็ฝันว่า...พี่สต๊อปอ้ะ(กรี๊ดดดด) เค้าอุ้มฉันไปห้องพยาบาลเพราะฉันเจ็บเข่า>///<มันก็แค่นี้แหละ - -" สต๊อป คือรุ่นพี่ที่สมายแอบชอบมา 2 ปีแล้ว
"โอ้ จะว่าไปแล้วไม่น่าปลุกแกเลยว่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็เผื่อพี่สต๊อปจะอุ้มแกไปที่ที่ไม่ใช่ห้องพยาบาลอ่ะเด่"
"บ้าาาา แกคิดอะไรอ้ะ" สมายหน้าแดง
"ก็คิดว่าพี่ต๊อปจะอุ้มแกไปโยนใส่ถังขยะอ่ะดิ แกคิดอะไรเนี่ยหวายๆๆๆ ทะลึ่งนะตัวเธอ" แอปบอกพร้อมตบหัวเพื่อน แล้วเดินนำไป ปล่อยให้สมายยืนเก้อและเขินไป
"เอ้า จะกลับมั้ยเนี่ย บ้านอ่ะ" แอปตะโกน
"กะ..กลับๆ" สมายลูบหน้าแล้ววิ่งตามไป
เมื่อสมายกลับถึงบ้านแล้ว รีบวิ่งไปที่คอมพิวเตอร์แล้วเปิดทวิตเตอร์ เพื่อส่องทวิตสต๊อปนั่นเอง
"โอ้..พี่เค้าอัพรูปใหม่ด้วยแฮะ ... น่ารักกกกก Favorite เก็บไว้ดูเป็นกำลังใจดีกว่า ... แอร้ยยย"
"หืมมมมม" สมายเห็นเมนชั่นของสต๊อปที่กำลังคุยกับคนๆหนึ่งอยู่
"ใครวะ วันเดอร์ฟาร์มี เอ้ยยๆ วันเดอร์เฟรม-_____-" (wonderframe) สมายสงสัยเลยคลิ๊กเข้าไปอ่าน
'@wonderframe : @STGAGA พี่สต๊อปน่ารักจังเลย อิอิ เก็บ fav.ไว้ได้ป่ะคะ?
(สมาย; เฮ้ยยยไอ่นี่ขโมยซีนนนน)
@STGAGA : @wonderframe ได้จ้าน้องเฟรม น้องเฟรมก็น่ารักนะ^^
@wonderframe : @STGAGA เขินอ่ะ>< แล้วเก็บไว้ในหัวใจได้มั้ยคะ
(สมาย; สต๊อปของฉันย่ะ ,,,มุขนี้ไม่ไหวนะ-0-)
@STGAGA : @wonderframe เอ่อะ!!
(สมาย; ก๊ากกๆๆๆๆ พี่ต๊อปไม่เล่นด้วยอ่ะ น่าสงสาร)'
สมายนั่งยิ้มคิดในใจอยู่คนเดียว แต่เอาเข้าจริงๆสมายก็ไม่กล้าเมนชั่นไปหาสต๊อปหรอก แม้แต่สบตายังไม่กล้าเลย..
=====วันถัดมา=====
++++คาบชมรม++++
ฉันนั่งที่พื้นกับแอปมองรุ่นพี่เล่นกีฬากันอย่างสนุก แต่ที่ฉันกับแอปมองอยู่คือกลุ่มรุ่นพี่ที่เล่นรักบี้กันอยู่ แอปจ้องตาประกาย
ไปที่รุ่นพี่ที่ชื่อ นท 2คนนี้เป้นแฟนกันมาเกือบปีแล้วแหละ น่าอิจฉาจัง ส่วนฉันน่ะหรอก็แหงอยู่แล้วแหละ ฉันมองสุดที่รักใน
อนาคตอยู่น่ะสิ-3- ก็พี่ต๊อปไง^^
"เอ้ากลุ่มA (รุ่นพี่) ไปพักก่อน กลุ่มB(รุ่นน้อง) ลงสนามได้เลย" อาจารย์เรียก
"ไปแอป เล่นรักบี้กัน เย้"
"เฮ้ออขี้เกียจจัง" แอปบ่น สมายจึงดึงแอปให้ลุกขึ้นมา
ระหว่างเล่น ด้วยความที่กลุ่มB ยังเล่นรักบี้ไม่เก่งยังเก้ๆกังๆอยู่ จึงเกิดความชุลมุนเล็กน้อย สมายที่กำลังวิ่งอยู่ดันไปชน
กับเฟรมเข้า สมายล้มหัวเข่ากระแทกพื้น ส่วนเฟรมแค่ล้มลงไปนั่งที่พื้นเฉยๆ
"โอ้ยยยย" ฉันร้องออกมาเพราะเจ็บเข่า พบว่ามีแผลถลอก เลือดออกเล็กน้อย
"เฮ้ยแก ไปดูน้องเค้าดิ้" รุ่นพี่คนหนึ่งสกิดเพื่อน2คน ซึ่ง1 ในนั้นคือพี่สต๊อปนั่นเอง
โอ๊ยยยยยนี้ฝันไปรึเปล่านะ พี่สต๊อปเดินเข้ามาใกล้แล้ว><
สายตาสต๊อปมองไปที่สมายเพราะเห็นสมายมีเลือดออก แต่...
"โอ้ยยยยย พี่สต๊อปคะ ช่วยเฟรมหน่อยค่ะ"
เฮ้ยไหงเป้นงี้ สมายตกใจเบาๆกับอาการของเฟรม ที่แสดงออกว่าไม่ได้เป็นจริง และตอนนี้สต๊อปเดินไปดูเฟรมแล้ว
ส่วนสมายก็มีพี่อีกคนเดินมาช่วย
"เป็นอะไรมั้ยคะ " พี่คนนั้นถามฉัน
"อ่อ ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ!!" ฉันยิ้มทั้งๆที่ในใจฉันโกรธสุดขีด
"ให้พาไปห้องพยาบาลมั้ย ดูสิเข่าแดงเลย"
"เดี๋ยวหนูไปเองก้ได้ค่ะ คงไม่ต้องเสแสร้งเหมือนใครๆหรอกค่ะ"
"นี่เธอว่าใครอ่ะ!" เฟรมร้อนตัว
"ปล่าวหนิ อืมมม ฉันหมายถึงนางร้ายในละครน่ะ ^^ ไปห้องพยาบาลก่อนนะ" ฉันกล่าวแล้วเดินอย่างทุลักทุเลไปห้อง
พยาบาล
... ทำไมพี่สต๊อปถึงเลือกช่วยเฟรมนะ
พี่สต๊อปชอบเฟรมรึปล่าว?
ยัยนั่นก็ไม่ได้เป็นอะไร ดูฉันสิเดินแทบไม่ไหวอยู่แล้ว
ความรู้สึกนี้มัน 'แอบเจ็บ' จริงๆ ...
แอบเจ็บเพราะเธอที่ใจร้าย อีกหยดน้ำตาก็รินไหล
แอบเจ็บคนเดียว แอบโกรธคนเดียวทนข่มใจ
แอบเจ็บเพราะเธอที่ใจร้าย อีกหยดน้ำตาก็รินไหล
เจ็บปวดเพียงใด ปลอบใจตัวเองด้วยน้ำตา...
แอบเจ็บ - พิจิกา http://www.youtube.com/watch?v=-s6a0YT0y44
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น