ร่างใหม่หัวใจดวงเดิม[yulsic]

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4

ณ เช้าวันที่อากาศสดใส พนักงานออฟฟิศสาวๆต่างจ้องมองเป็นตาเดียวกันเมื่อประธานบริษัทสุดเท่เดินมาพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ ทุกคนต่างหวังว่าช่อดอกไม้นั้นจะเป็นของตนเอง แต่ทว่าท่านประธานสุดเท่ก็เดินตรงไปยังห้องทำงานโดยไม่แวะที่โต๊ะของใครเลย  เหลือเพียงพนักงานสาวเพียงคนเดียวแล้วที่อาจจะได้เป็นเจ้าของช่อดอกไม้นั้น นั่นคือเลขาสุดสวยสิก้า  ทันใดนั้นยูริได้เดินมาหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานของสิก้า

"สิก้า วันนี้อากาศดีเน๊าะ" ยูริพูดด้วยรอยยิ้ม

"ค่ะ วันนี้ท่านประธานดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษด้วยนะคะ" สิก้าตอบอย่างเรียบๆ แต่ในใจแอบดีใจที่ยูริซื้อดอกไม้มาให้ 'เดี๋ยวฉันต้องพูดว่ายังไงเนี่ยถ้าท่านประธานยื่นช่อดอกไม้ให้' 'ขอบคุณค่ะเหรอ ว้าเขินจัง' สิก้าคิดจนเผลอยิ้มออกมา

"สิก้า อ่ะดอกไม้ ฉันซื้อมา" ยูริบอกพร้อมยื่นดอกไม้ให้แล้วถามต่อว่า "คุณว่าสวยไหม ชอบรึเปล่า"

"สวยค่ะ แล้วก็ชอบมากด่วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะท่านประธาน" สิก้าตอบพร้อมกับยิ้มอย่างเขินอาย

"ขอบคุณทำไมล่ะ" ยูริถามพร้อมกับทำหน้าตาย "อ่อ ขอกาแฟแก้วนึงด้วยนะ" ยูริพูดแล้วก็เดินไปยังประตูห้องทำงาน แต่ขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูห้องทำงานนั้นเธอก็หันมายิ้มแล้วพูดว่า "ดอกไม้น่ะอย่าลืมเอาไปปักแจกันนะ แล้วเอาไปวางไว้ที่โต๊ะให้ด้วยล่ะสิก้าาา"

ทันที่สิ้นเสียงของยูริ สิก้ายืนงง ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ดิดว่า 'โถ่  หน้าแตกเลยเรานึกว่าเขาจะซื้อมาให้ ดันนึกเข้าข้างตัวเองไปได้แล้วเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะเนี่ยอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีแล้ว อันที่จริงท่านประธานก็ไม่มีเหตุผลที่จะซื้อของให้เราอยู่แล้วนี่'  "เอ  แล้วเราจะคิดมากทำไมเนี่ยไม่เห็นจะอยากได้ซะหน่อย" สิก้าบ่นเบาๆ

ด้านยูริเมื่อเธอเดินเข้าห้องไปเธอก็กระโดดโลดเต้นออกอาการดีใจสุดๆที่ได้แกล้งสิก้า ดูเหมือนว่าเธอจะเสพติดความสุขที่ได้แกล้งสิก้าไปเสียแล้ว และด้วยเหตุนี่เองที่วันนั้นทั้งวัน เธอจะเผลอหัวเราะออกมาอย่างไม่รูตัวเมื่อเธอนึกถึงหน้าตาของสิก้า

หลายวันต่อมา

"ท่านประธานคะ คุณทิฟฟานี่จากบริษัทAAAมาขอพบค่ะ" สิก้าบอกอย่างสุภาพ

"ให้เข้ามาได้" ยูริตอบอย่างรวดเร็ว

เมื่อเสียงประตูดังขึ้น มีหญิงสาวคนหนึ่งปรากฎตัวอย่างสง่างาม 'ว้าว คนหรือนางฟ้าเนี่ย หน้าสวย หุ่นบาดใจ ขาเรียวได้สัดส่วน โอ้แม่เจ้า' 'อื้ม สำรวมไว้ยูริ เราต้องหนักแน่นไม่วอกแวกนะ หนักแน่นๆๆยูริ หายในเข้าช้าๆๆๆๆ' ยูริคิด

"สวัสดีค่ะ ดิฉันทิฟฟานี่ค่ะ จะเรียกว่าฟานี่เฉยๆก็ได้นะคะ" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมยื่นมือให้ยูริ

"ควอน ยูริค่ะ" ยูริกล่าว พร้อมกับจับมือทักทายตามมารยาท

ผ่านไปไม่ถึง 5 นาที ยูริและฟานี่เริ่มคุยกันอย่างถูกคอ แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามาว่า "กาแฟค่ะ" ใช่แล้วนั่นเป็นเสียงของเลขาสิก้าเอง  ทั้งสองสาวหันมามองแล้วคุยกันต่ออย่างสนุกสนาน

"อ่อ คุณสิก้ามื้อกลางวันที่นัดคุณไว้ขอยกเลิกนะ แล้วช่วยจองร้านอาหารสำหรับสองคนให้ด้วยล่ะ" ยูริบอกจากนั้นก็พูดคุยกับฟาที่ต่อโดยไม่ฟังแม้กระทั่งคำตอบของสิก้า  เจสสิก้าก็ได้แต่เดินคอตกออกมาอย่างน้อยใจ

หลังจากนั้นเวลาก็ล่วงเลยไปจนเกือบพักเที่ยง ยูริก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเลิกคุยเลย สิก้าเลยตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องเพื่อจะถามว่าใกล้เวลาพักแล้วจะให้ทำอะไรต่อไหม แต่ว่ายังไม่ทันได้ถามก็เห็นเหตุการณ์บาดใจเข้าซะก่อน

"อุ๊ย ตายจริงกาแฟหกรดเสื้อหมดเลยค่ะ ตัวนี้เพิ่งซื้อมาด้วยนะคะเนี่ย" ฟานี่พูดด้วยน้ำเสียงน่ารัก

"เดี๋ยวยูริเช็ดให้นะคะ" ยูริพูดขึ้นเมื่อเห็นสิก้าเดินเข้ามาพร้อมเช็ดกาแฟที่ตรงใกล้ๆหน้าอกของฟานี่

"แหมฟานี่เกรงใจจัง อุ๊ย ตรงขาด้วยนะคะยูริ" ฟานี่บอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"สิก้า คุณเข้ามาพอดีเลย พาคุณทิฟฟานี่ไปห้องน้ำหน่อยสิ" ยูริพูดกับสิก้าด้วยท่าทางเป็นห่วงฟานี่

"แต่ฟานี่ว่าไม่รบกวนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวฟานี่ขอตัวกลับเลยแล้วกันเน๊าะ" ทิฟฟานี่พูดและลุกขึ้นยืน แต่ทันใดนั้นเธอก็ล้มลง โชคดีที่ยูริเข้ามาช่วยไว้ได้ทัน ทำให้ทิฟฟานี่ล้มทับมาที่ร่างของยูริแล้วแก้มใสๆของเธอก็สัมผัสกับริมฝีปากของยูริ

"ขอโทษ" ยูริรีบบอกด้วยท่าทางร้อนรน

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะมันเป็นอุบัติเหตุ ฟานี่ซุ่มซ่ามเองค่ะ" ฟานี่ตอบด้วยท่าทางขวยเขิน

เจสสิก้าผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจึงรีบพูดขึ้นทันทีว่า "คุณทิฟฟานี่จะกลับเลยไหมคะ เดี๋ยวดิฉันจะเดินลงไปส่งเองค่ะ"

ทิฟฟานี่จึงต้องจำใจตอบว่า "ค่ะ งั้นฟานี่กลับก่อนนะคะยูริ แล้วจะแวะมาใหม่นะคะ"

"ยินดีเสมอค่ะ" ยูริตอบด้วยรอยยิ้ม