คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2
ณ บริษัทแห่งหนึ่ง บริษัทนี้เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่มีเงินลงทุนมหาศาลและกำลังจะเปิดตัวอย่างเป็นทางการในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ซึ่งมีการรับสมัครพนักงานจำนวนมากตั้งแต่เมื่อปลายปีที่แล้ว จนกระทั่งถึงวันนี้ตำแหน่งเลขาส่วนตัวท่านประธานยังว่างอยู่ เพราะท่านประธานควอน ยูริต้องการที่จะเลือกด้วยตัวเอง(ไอ้ดำเอ้ยมีแววชีกอตั้งแต่ต้นเรื่องเลยนะเนี่ย)
"ฉันต้องการคนที่เฟอร์เฟกทั้งสวยและเก่ง ไปจัดการเลือกมาให้เหลือแค่ 10 คน แล้วนัดมาสัมภาษณ์ตอนนี้เลยนะ เข้าใจไหม" ยูริสั่งลูกน้องด้วยท่าทางที่สง่างามและน่าเกรงขามสมกับเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 30 ปี
"ค่ะท่านประธาน" ลูกน้องขานรับ
--- ผ่านไป 30 นาที ---
"ท่านประธานคะ ผู้สมัครพร้อมแล้วค่ะ" ลูกน้องตอบพร้อมกับอาการกระหืดกระหอบ
"อืม รวดเร็วดีนะ" ยูริตอบพร้อมกับความพยายามที่จะกลั้นหัวเราะ เพราะเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าลูกน้องเธอจะกระวนกระวายใจและรีบทำงานได้รวดเร็วขนาดนี้
ขณะนั้นหลังจากสิก้าได้รับโทรศัพท์เรียกตัวจากบริษัทที่เธอเพิ่งไปสมัครงานมาเมื่อวานนี้ให้ไปสัมภาษณ์ เธอก็รีบบึ่งรถมาอย่างรวดเร็ว..
"เชิญคนแรกค่ะ คุณเจสสิกา จอง ค่ะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียก
"ขออนุญาตค่ะ ดิฉันเจสสิกา จอง ค่ะ" เธอกล่าวแนะนำตัวเมื่อเธอเดินเข้าไปในห้อง
"ดิฉัน..............." สิก้าแนะนำตัวอย่างขะมักเขม้น
"ท่านประธานคะ ท่านประธานคะ เอ่อ ขอโทษนะคะ ท่านประธานคะ" เลขาร้องเรียกยูริที่ท่าทางงงงง
"เอ่อ อะไรล่ะ" ยูริพูดขึ้นอย่างสงบ แต่ในใจเขากลับว้าวุ่นเพราะหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า เธอคือคนที่เขาฝันถึงตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมา เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยว่าหญิงสาวนิรนามคนนั้นจะมีอยู่จริง เขาคิดหาเหตุผลซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าทำไม แต่ก็ไม่พบ
"เอ่อ ฉันขอถามคุณสัก 2 ข้อได้ไหม" ยูริถาม
"ได้สิคะท่านประธาน" สิก้าตอบ
"เราเคยเจอกันมาก่อนไหม" ยูริถามแบบไม่ค่อยเต็มปาก
"เท่าที่ดิฉันจำได้ไม่เคยนะคะ" สิก้าตอบอย่างมั่นใจ
"แล้วคุณมีบ้านหลังสีขาว ทรงโบราณไหม แบบว่าเอ่อมีต้นไม้ดูร่มรึ่น อะไรประมาณนี้น่ะ มีไหม" ยูริถามอีกครั้ง
"ไม่นี่คะ ดิฉันไม่เคยมีบ้านแบบนั้นเลยค่ะ" สิก้าตอบแบบงงงง เพราะไม่คิดว่าประธานจะถามอะไรแปลกๆแบบนี้
"ตกลง ฉันรับคุณเข้าทำงาน เริ่มงานพรุ่งนี้เลยละกัน" ยูริบอก ทั้งๆที่ยังเหลือผู้เข้าสมัครอีกหลายคน แต่เธอมั่นใจในตัวเจสสิกาทั้งๆที่เพิ่งเคยพบกัน และเธอยังต้องการจะพิสูจน์อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับสิก้าอีกด้วย
หลังจากพบสิก้ายูริเฝ้าถามตัวเองอยู่ตลอดว่าทำไม คนเราจะฝันถึงคนที่ไม่เคยรู้จักได้ยังไงตั้ง 5 ปี "หรือเราเคยพบกับเขาที่อเมริกา" "หรือว่าจะเกี่ยวกับความทรงจำของเรา" "ไม่สิถ้าเกี่ยวกับอดีตเขาต้องจำเราได้สิ ถึงแม้เราจะจำไม่ได้" "แต่ถึงยังไงเขาก็น่ารักดีนะเนี่ย เฮ้ยๆคิดอะไรเนี่ยควอน ยูริ" ยูริครุ่นคิดเรื่องสิก้าจนเกือบเช้า
ความคิดเห็น