ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เปิดเทอม
เช้าวันแรกของการเปิดเรียนขณะนี้เวลา7.30น.
หลังจากที่ได้ปฐมนิเทศเสร็จสับไปแล้ว 2เดือนถัดมาโรงเรียนก็เปิดเทอม วันนี้เท่าที่ส้มดูปฏิทินแล้ว วันนี้เป็นวันจันทร์ ที่ 13 พ.ค. ส้มกับไอซ์นั่งคุยกันเพื่อที่จะนัทที่นัดเจอกันที่ข้างสนามหญ้าไว้แต่ตอนนี้นัทก็ยังไม่มาซะที
" ทำไมไอ้นัทมาช้าจัง ก็นัทกันไว้แถวนี้นี่หน่า นี้ก็จะไกล้เวลาเข้าแถวแล้วอ่ะ"ไอซ์บ่นพึมพำกับส้ม
"ใช่ ปกติไม่น่าสายขนาดนี้นี่หน่า " ส้มบ่นสมทบด้วยความแปลกใจ สักพักก็มีเสียงคนมาหอบอยู่ข้างๆไอซ์และส้ม ปรากฏว่าเป็นนัทที่รีบวิ่งมาจนเหนื่อยหอบและบ่นว่า "เกือบไม่ทันซะแล้ว" "ไปทำอะไรมาล่ะ"ส้มถาม "ก็ตกรถน่ะสิก็เลยช้า" "บอกแล้วให้มากับรถประจำ ไม่ยอมเชื่อฟังกันบ้าง" ไอซ์ทับถม "เออๆๆๆๆ ฉันผิด ก็ฉันอยากกลับเองนิ เป็นอิสระดี แต่...คิดไปคิดมา กลับรถประจำดีกว่า สะดวก ปลอดภัยดีด้วย"
กริ๊งงงงงงงงงงงง ขอให้นักเรียนทุกคนเข้าแถวตามระดับชั้นเรียงชายหญิงตามอันดับไหล่
เสียงประกาศดังอยู่แบบนี้ 2-3 รอบทั้ง 3 จึงวิ่งไปเข้าแถวและเจอกับจ๋าเข้าพอดี ทั้ง 4 จึงไปเข้าแถวด้วยกัน อยู่ๆก็มีเด็กผู้ชายวิ่งมาชนจ๋าจนร่างอันบอบบางของจ๋าเซล้มไป ด้วยความที่จ๋ามีนิสัยอันธพาลจึงด่า
"เฮ้ย ไม่มีตาไงวะ เดินเซ่อซ่าไม่ดูตาม้าตาเรือคนยิ่งรีบอยู่" ส้มจึงรีบปรามเพราะกลัวจะมีเรื่อง "จ๋าใจเย็นๆ" "เย็นไม่ไหววุ้ย" จ๋าตอบอย่างโมโห เขาค่อยๆช่วยพยุงจ๋าขึ้นมา แต่จ๋าสบัดมือใส่ กล้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจึงบอกว่าขอโทษ แต่จ๋าเดินสะบัดหน้าหนีแล้วรีบเดินไปเข้าแถว ในใจของกล้าตอนนี้เขารู้สึกว่า เธอเป็นทอมหรือเนี่ย โอ้! ไม่น่าเชื่อ สวยอย่างกับนางฟ้าเลย ถ้าเป็นทอมนะจะต้องทำให้เป็นผู้หญิงให้ได้เลย กล้ายืนเหม่อคิดอยู่นาน "นี่เธอรีบไปเข้าแถวได้แล้ว ยืนเหม่ออยู่ได้" นี่เป็นเสียงเตือนจากอาจารย์ที่เร่งให้นักเรียนไปเข้าแถว
ขณะนั้น มีเด็ก 2 คน ชายหญิงเดินมา เขาคือดี้ และเต้ ภาพที่เห็นตอนนั้นเป็นภาพที่ดี้รีบจูงมือเต้รีบวิ่งสุดชีวิต ด้วยความที่ดี้เป็นเด็กที่ตัวเล็ก และเต้เป็นเด็กที่ขายาวทำให้ทั้งคู่ขาสะดุดกันจนล้ม ทำให้เกิดภาพที่สวีทหวานขึ้น
เวลา 8.00 น
ทุกคนเข้าแถวเรียบร้อย และเคารพธงชาติ ทำพิธีกรรมทางศาสนาจนเสร็จจึงต่อด้วยการทำสมาธิ หลังจากนี้ เนี่ยแหละเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุด เพราะว่า ผอ.จะออกมากล่าวต้อนรับนักเรียนใหม่มันไม่ใช่ตอนนี้หรอกนะที่ว่าน่าตื่นเต้น เพราะว่าหลังจากที่ผอ. กล่าวคำต้อนรับเสร็จ ผอ.จึงทำการมอบเกียรติบัตรแด่ผู้ที่สอบเข้าได้คะแนนสูงที่สุด 10 อันดับ ซึ่งเริ่มประกาศจากอันดับที่ 1 จนถึง 10
อันดับที่ 1 เด็กชายคติพัฒน์ ธรรมสุจ (จ๋าได้ยินเข้าจึงทำหน้าเบ้ๆ แบบประมาณว่าหมั่นใส่)
อันดับที่ 2 เด็กหญิงปฐมมากรณ์ เฉลิมกิจ (มีเสียงเฮมาจากข้างหลังเพราะเธอเป็นเด็กที่หน้าตาดี
อันดับที่ 3 เด็กชายมารุด สุวรรณเจริญ
อันดับที่ 4 เด็กหญิงกันยุภา ไชยปราการ
อันดับที่ 5 เด็กหญิงอมรรัตน์ รูปสว่าง
อันดับที่ 6 เด็กชายณัฐพล ณ เชียงฮายและเด็กหญิงชนาภรณ์ อนาธรานุรักษณ์
อันดับที่ 7 เด็กหญิงนัทธนัน จิรเวธฐานนท์
อันดับที่ 8 เด็กชายวรเดช แก้วตา
อันดับที่ 9 เด็กหญิงรวิสรา ผดุงโภค
อันดับที่ 10 เด็กชายภรันภัทร อุดมศิลป์
หลังจากที่ประกาศผลเสร็จผอ. ท่านก็จัดการให้โอวาสต่อ ทำเอานักเรียนหลับไปหลายร้อยคน จนผ่านไปประมาณ15นาที (เวอร์เนอะ) ผอ.จึงได้จบการให้โอวาสอันยืดยาว
หลังจากที่พิธีหน้าเสาธงจบลงแล้ว อาจารย์ประจำห้อง ม .1/1 ได้เรียกให้นักเรียนไปรวมตัวกัน และทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อที่จะทำให้นักเรียนทุกคนรู้จักเพื่อนมากขึ้น และกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนด้วย ทำให้กลุ่มของนัทไม่ได้มีเพียง 3 คน แต่ทำให้มีสมาชิกในกล่มเพิ่มมากขึ้น แต่ก็จะมีเพียงไม่กี่คนหรอกที่ไม่ลงรองกัน เช่นกล้ากับจ๋า และ นัทกับแวนและอาจารย์ก็ทำกิจกรรมนี้จนหมดวิชาแรกคือวิชาโฮมรูม และเรื่มเรียนวิชาต่อไป ในวันเปิดเรียนวันแรกนี้จะไม่ค่อยได้เรียนกันซักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่อาจารย์จะออกมาแนะนำตัว และให้นักเรียนจดเรื่องที่จะต้องเรียนตลอดเทอม เห็นจ๋าออกจะห้าวๆ ใครจะรู้ล่ะว่าเขาตั้งใจเรียนขนาดไหน จ๋านั่งจดเรื่องที่อาจารย์จะให้เรียนตลอดปี ซึ่งเด็กทั้ง 3 จะค่อนข้างต่างกับจ๋า เพราะ เด็กทั้ง 3 ได้ขอยืมจ๋าลอกต่อไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จ๋านั่งจดอย่างขมักเขม้น แต่ นัท ส้ม และไอซ์ นั่งคุยและหัวเราะกันอย่างเมามัน จนอาจารย์ได้ยินเข้า
"อะไรกันเนี่ย เพิ่งจะเปิดเทอมวันเเรกแท้ๆคุยกันซะเอ็ดตะโลเชียว ไม่สมกับจะเป็นเด็กห้อง 1 ซะเลย " อาจารย์หันมาติและหันกลับไปเขียนเนื้อหาต่อที่กระดานสีขาว นัทได้ทีจึงทำท่าล้อเลียนอย่างเมามัน
หลังจากที่เรียนเสร็จ ไปซัก2วิชา ก็ถึงเวลาพักกลางวัน กลุ่มของไอซ์นั้นไม่ได้เดินไปกินข้าวแค่3 คน แต่รู้สึกว่าจะเดินไปเป็นขโยงใหญ่ พูดจาเอะอะเอ็ดตะโล ยิ่งกว่าบนห้องเรียนซะอีก แต่แล้วก็มีเสียงเด็กผู้หญิงร้องออกมา เขาเป็นใครและเกิดอะไรขึ้นกับเธอ..................................
หลังจากที่ได้ปฐมนิเทศเสร็จสับไปแล้ว 2เดือนถัดมาโรงเรียนก็เปิดเทอม วันนี้เท่าที่ส้มดูปฏิทินแล้ว วันนี้เป็นวันจันทร์ ที่ 13 พ.ค. ส้มกับไอซ์นั่งคุยกันเพื่อที่จะนัทที่นัดเจอกันที่ข้างสนามหญ้าไว้แต่ตอนนี้นัทก็ยังไม่มาซะที
" ทำไมไอ้นัทมาช้าจัง ก็นัทกันไว้แถวนี้นี่หน่า นี้ก็จะไกล้เวลาเข้าแถวแล้วอ่ะ"ไอซ์บ่นพึมพำกับส้ม
"ใช่ ปกติไม่น่าสายขนาดนี้นี่หน่า " ส้มบ่นสมทบด้วยความแปลกใจ สักพักก็มีเสียงคนมาหอบอยู่ข้างๆไอซ์และส้ม ปรากฏว่าเป็นนัทที่รีบวิ่งมาจนเหนื่อยหอบและบ่นว่า "เกือบไม่ทันซะแล้ว" "ไปทำอะไรมาล่ะ"ส้มถาม "ก็ตกรถน่ะสิก็เลยช้า" "บอกแล้วให้มากับรถประจำ ไม่ยอมเชื่อฟังกันบ้าง" ไอซ์ทับถม "เออๆๆๆๆ ฉันผิด ก็ฉันอยากกลับเองนิ เป็นอิสระดี แต่...คิดไปคิดมา กลับรถประจำดีกว่า สะดวก ปลอดภัยดีด้วย"
กริ๊งงงงงงงงงงงง ขอให้นักเรียนทุกคนเข้าแถวตามระดับชั้นเรียงชายหญิงตามอันดับไหล่
เสียงประกาศดังอยู่แบบนี้ 2-3 รอบทั้ง 3 จึงวิ่งไปเข้าแถวและเจอกับจ๋าเข้าพอดี ทั้ง 4 จึงไปเข้าแถวด้วยกัน อยู่ๆก็มีเด็กผู้ชายวิ่งมาชนจ๋าจนร่างอันบอบบางของจ๋าเซล้มไป ด้วยความที่จ๋ามีนิสัยอันธพาลจึงด่า
"เฮ้ย ไม่มีตาไงวะ เดินเซ่อซ่าไม่ดูตาม้าตาเรือคนยิ่งรีบอยู่" ส้มจึงรีบปรามเพราะกลัวจะมีเรื่อง "จ๋าใจเย็นๆ" "เย็นไม่ไหววุ้ย" จ๋าตอบอย่างโมโห เขาค่อยๆช่วยพยุงจ๋าขึ้นมา แต่จ๋าสบัดมือใส่ กล้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจึงบอกว่าขอโทษ แต่จ๋าเดินสะบัดหน้าหนีแล้วรีบเดินไปเข้าแถว ในใจของกล้าตอนนี้เขารู้สึกว่า เธอเป็นทอมหรือเนี่ย โอ้! ไม่น่าเชื่อ สวยอย่างกับนางฟ้าเลย ถ้าเป็นทอมนะจะต้องทำให้เป็นผู้หญิงให้ได้เลย กล้ายืนเหม่อคิดอยู่นาน "นี่เธอรีบไปเข้าแถวได้แล้ว ยืนเหม่ออยู่ได้" นี่เป็นเสียงเตือนจากอาจารย์ที่เร่งให้นักเรียนไปเข้าแถว
ขณะนั้น มีเด็ก 2 คน ชายหญิงเดินมา เขาคือดี้ และเต้ ภาพที่เห็นตอนนั้นเป็นภาพที่ดี้รีบจูงมือเต้รีบวิ่งสุดชีวิต ด้วยความที่ดี้เป็นเด็กที่ตัวเล็ก และเต้เป็นเด็กที่ขายาวทำให้ทั้งคู่ขาสะดุดกันจนล้ม ทำให้เกิดภาพที่สวีทหวานขึ้น
เวลา 8.00 น
ทุกคนเข้าแถวเรียบร้อย และเคารพธงชาติ ทำพิธีกรรมทางศาสนาจนเสร็จจึงต่อด้วยการทำสมาธิ หลังจากนี้ เนี่ยแหละเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุด เพราะว่า ผอ.จะออกมากล่าวต้อนรับนักเรียนใหม่มันไม่ใช่ตอนนี้หรอกนะที่ว่าน่าตื่นเต้น เพราะว่าหลังจากที่ผอ. กล่าวคำต้อนรับเสร็จ ผอ.จึงทำการมอบเกียรติบัตรแด่ผู้ที่สอบเข้าได้คะแนนสูงที่สุด 10 อันดับ ซึ่งเริ่มประกาศจากอันดับที่ 1 จนถึง 10
อันดับที่ 1 เด็กชายคติพัฒน์ ธรรมสุจ (จ๋าได้ยินเข้าจึงทำหน้าเบ้ๆ แบบประมาณว่าหมั่นใส่)
อันดับที่ 2 เด็กหญิงปฐมมากรณ์ เฉลิมกิจ (มีเสียงเฮมาจากข้างหลังเพราะเธอเป็นเด็กที่หน้าตาดี
อันดับที่ 3 เด็กชายมารุด สุวรรณเจริญ
อันดับที่ 4 เด็กหญิงกันยุภา ไชยปราการ
อันดับที่ 5 เด็กหญิงอมรรัตน์ รูปสว่าง
อันดับที่ 6 เด็กชายณัฐพล ณ เชียงฮายและเด็กหญิงชนาภรณ์ อนาธรานุรักษณ์
อันดับที่ 7 เด็กหญิงนัทธนัน จิรเวธฐานนท์
อันดับที่ 8 เด็กชายวรเดช แก้วตา
อันดับที่ 9 เด็กหญิงรวิสรา ผดุงโภค
อันดับที่ 10 เด็กชายภรันภัทร อุดมศิลป์
หลังจากที่ประกาศผลเสร็จผอ. ท่านก็จัดการให้โอวาสต่อ ทำเอานักเรียนหลับไปหลายร้อยคน จนผ่านไปประมาณ15นาที (เวอร์เนอะ) ผอ.จึงได้จบการให้โอวาสอันยืดยาว
หลังจากที่พิธีหน้าเสาธงจบลงแล้ว อาจารย์ประจำห้อง ม .1/1 ได้เรียกให้นักเรียนไปรวมตัวกัน และทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อที่จะทำให้นักเรียนทุกคนรู้จักเพื่อนมากขึ้น และกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนด้วย ทำให้กลุ่มของนัทไม่ได้มีเพียง 3 คน แต่ทำให้มีสมาชิกในกล่มเพิ่มมากขึ้น แต่ก็จะมีเพียงไม่กี่คนหรอกที่ไม่ลงรองกัน เช่นกล้ากับจ๋า และ นัทกับแวนและอาจารย์ก็ทำกิจกรรมนี้จนหมดวิชาแรกคือวิชาโฮมรูม และเรื่มเรียนวิชาต่อไป ในวันเปิดเรียนวันแรกนี้จะไม่ค่อยได้เรียนกันซักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่อาจารย์จะออกมาแนะนำตัว และให้นักเรียนจดเรื่องที่จะต้องเรียนตลอดเทอม เห็นจ๋าออกจะห้าวๆ ใครจะรู้ล่ะว่าเขาตั้งใจเรียนขนาดไหน จ๋านั่งจดเรื่องที่อาจารย์จะให้เรียนตลอดปี ซึ่งเด็กทั้ง 3 จะค่อนข้างต่างกับจ๋า เพราะ เด็กทั้ง 3 ได้ขอยืมจ๋าลอกต่อไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จ๋านั่งจดอย่างขมักเขม้น แต่ นัท ส้ม และไอซ์ นั่งคุยและหัวเราะกันอย่างเมามัน จนอาจารย์ได้ยินเข้า
"อะไรกันเนี่ย เพิ่งจะเปิดเทอมวันเเรกแท้ๆคุยกันซะเอ็ดตะโลเชียว ไม่สมกับจะเป็นเด็กห้อง 1 ซะเลย " อาจารย์หันมาติและหันกลับไปเขียนเนื้อหาต่อที่กระดานสีขาว นัทได้ทีจึงทำท่าล้อเลียนอย่างเมามัน
หลังจากที่เรียนเสร็จ ไปซัก2วิชา ก็ถึงเวลาพักกลางวัน กลุ่มของไอซ์นั้นไม่ได้เดินไปกินข้าวแค่3 คน แต่รู้สึกว่าจะเดินไปเป็นขโยงใหญ่ พูดจาเอะอะเอ็ดตะโล ยิ่งกว่าบนห้องเรียนซะอีก แต่แล้วก็มีเสียงเด็กผู้หญิงร้องออกมา เขาเป็นใครและเกิดอะไรขึ้นกับเธอ..................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น