โครงการวิจัยละครไทย โครงการ 2

เนื้อเรื่อง

หลังจากจบโครงการแรกมาด้วยดีแล้ว กระผม thebae จึงเริ่มคิดงานวิจัยชิ้นใหม่ขึ้นมา นั้นก็คือ สิ่งสำคัญที่อยู่ในละครไทย ไม่มี ไม่ได้ ว่าแล้วก็หน้าด้านเริ่มวิจัยกันเลย

1.    จะต้องแบ่งวรรณะของพระเอก กับนางเอก ห่างกันประมาณ 7 – 8 ชั่ว โ ค ร ต
2.    ถ้าเกี่ยวกับราชวงศ์ ไม่พระเอก ก็นางเอก ต้องลี้ภัย
3.    ชื่อตระกูลจะต้องยาวสู้ชื่อเต็มของกรุงเทพได้
4.    ต้องมีคนใดคนหนึ่งในเรื่องต้องความจำเสื่อม
5.    คนที่เล่นเป็นนางเอก กับแม่นางเอก จะมีอายุห่างกันไม่เกิน + - 1 เท่านั้น(ไม่เชื่อ ดูช่อง เ...ด สิ หุหุหุ)
6.    ถ้าเป็นละคร บู๊ ล้างผลาญ จะมีเพลงไตเติ้ลมันกว่าละคร
7.    ละครที่เกี่ยวกับครอบครัว มักให้เด็กร้องเสมอ
8.    ถ้าละครเกี่ยวกับเด็กโดยตรงจะต้องเป็นการผจญภัยของกลุ่มเด็ก และจะมีการเมคอัพ และ ซีจีที่ไม่ค่อยจะเนียน (แต่ก็ดูได้น่ะอิอิ)
9.    ถ้าเป็นละเกี่ยวกับความรัก มันจะมีอุปสรรคมากีดกันความรักของพระ/นางในเรื่องจนได้
10.  ละครวัยรุ่น จะเอาดาราที่วัยรุ่นอายุประมาณ 14 – 20 ปีมาเล่น (บางคนอาจมากกว่านั้น แต่อาศัยว่าหน้าอ่อน)เป็นเพื่อนรุ่นเดีวกันหมด
11.  ตรงกันข้ามกับข้อเมื่อกี้ ละครประมาณวัยกลางคนหน่อย ๆ มักจะเอาดาราที่อายุใกล้เคียงกันมาเล่นคู่กัน ไม่รู้ว่าทำไม
12.  ถ้าย้อนยุคไปสมัยเรียน มัธยม ไม่จำเป็นต้องหานักแสดงเด็กมัธยมมาเล่น ใช้ตัวหลักของเรื่องมาเล่นให้เป็นประโยชน์มั่ง ถึงแม้จะดูขัดลูกตาก็เหอะ
13.  ละครส่วนใหญ่ที่ดังเป็นพลุแตก มักอยู่เวลาประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง
14.  พระเอกหรือไม่ก็นางเอกจะต้องโดนยิง
15.  เมื่อถึงฉากไล่ล่าบนท้องถนน ในละครชอบกลอให้เร็ว ให้ดูเหมือนว่า ขับกันเกือบ 200 แต่แท้จริงแล้ว เหยียบกันยังไม่เกิน 80 เลยด้วยซ้ำ
16.   ถ้าเป็นละครเด็ก   ต้องเอาลูกผุ้กำกับเล่น  ถึงแม้จะหน้าตาห่วย เล่นแข็งเป็นหินภูเขาไฟก็ตาม ก็พยายามผลักดันกันสุดฤทธิ์
17.  ดาราที่เล่นเป็นพระเอกหรือไม่ก็นางเอก เกือบทุกคน จะเหมือนกับนักบอล เล่นให้กับช่อง เดียว พอจบฤดูกาลก็มีการซื้อตัวย้ายไปเล่นช่องอื่น บางคนก็ต่อสัญญาให้เล่นต่อกะช่องเดิม
18.  เกือบทุกเรื่องพระเอก หรือไม่ก็นางเอก จะต้องหล่อและสวย (ยกเว้นองค์บาก)
19.  เมื่อไหร่ที่พระเอกขับรถเพื่อไปหานางเอก มักจะโดนสะกดรอยตามเสมอ (ตัวอิจฉานั้นแหละตัวดี ชอบตามไป)
20.  บางครั้งที่รถที่คอยสะกดรอยตามไปมันจะจี้ติดท้ายรถอยู่แล้ว ก็ยังจะไม่รู้ตัวอีก
21.  เมื่อถึงฉากที่ใช้คอมพิวเตอร์ หรือแล๊ปท๊อป ก็ตาม คนที่ใช้มักจะพิมพ์มั่วเสมอ (สังเกตได้ง่ายคือ ชอบกดแต่แถวกลาง)
22.  บางครั้งที่ต้องการสืบค้นข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต มักใช้ Microsoft word หาอยู่ประจำ (บางครั้งใช้โปรแกรม ACDSee หรือไม่ก็ Microsoft Power Point )
23.  หน้าบ้านกับในบ้านจะไม่ค่อยเหมือนกัน
24.  บางครั้งฉากก่อนที่จะเข้าบ้าน กลางวันแสก ๆ พอเข้าไปในบ้านแล้ว เป็น 2 ทุ่มซะงั้น
25.  นางเอกจะเปลี่ยนชุดเร็วมาก ๆ (บนบ้านชุดนึง ลงมาเป็นอีกชุดนึง)
26.  นางเอกจะเถื่อนต่อเมื่อเป็นลูกสาวกำนัน
27.  ต่อให้พระเอกจบปริญญาเมืองนอก เจอนางเอกเมื่อเป็นต้องโง่เกือบทุกราย
28.  เพื่อนพระเอกต้องเป็นหมอเสมอ (ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม)
29.  ถ้านางเอกกำลังโดนจิกหัวใช้อยู่ พระเอกมักจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย
30.  ถ้านางเอกโดนตบมาเป็นรูปมือบนหน้า แล้วพระเอกก็ยังหน้าด้านถามว่า “เป็นอะไร”
31.  ต่อจากเมื่อกี้ นางเอกจะตอบว่า “หกล้มมา” หรือไม่ก็ “แมวข่วน” เป็นต้น แล้วพระเอกของเราก็เชื่อซะด้วย
32.  ฉากที่กำลังตามหานางเอก พระเอกมักจะสวนทางกับคนรู้จักของนางเอกที่จะหานางเอกเหมือนกัน (หรือไม่ก็ชนกันซะงั้น) พอกล่าว “ขอโทษ” เสร็จก็เดินต่อไป เมื่อคนใดคนหนึ่ง (หรือไม่ก็ทั้ง 2 คน)ออกนอกเฟรมไปแล้ว จะคิดเอะใจ “เราน่าจะถามเค้าน่ะ” พอหันมาก็ไม่เจอ ก็เลยต้องตัดใจเดินไปต่อ สักแป๊ป คนรู้จักของนางเอกก็เดินย้อนมาแล้วบ่นว่า “เราน่าจะถามเค้าน่ะ”พอหันมาก็ไม่เจอเหมือนกัน แล้วก็จบฉากนั้น
33.  ละครที่ดังเป็นพลุแตกอยู่แล้ว จะกลายสภาพของละครเป็นหนังสติ๊ก ยืดไปเรื่อย ๆ
34.  ตอนสุดท้าย ไม่รู้เป็นอะไรกับตัวอิจฉา มักจะ 1.เป็นบ้า 2.ตาย 3.ไปขอโทษกับนางเอก แล้วนางเอกก็ อโหสิ ให้ แล้วก็ไปเป็นเพื่อนนางเอก(บางครั้งก็เป็นแฟนกันกับคนที่รักนางเอกอีกคน)
35.  ละครมักจะเซนเซอร์ การดื่มเหล้า การสูบบุหรี่ หรือ ยี่ห้อบนขวดไวน์ ด้วยความคิดที่ว่า ไม่ดีต่อเด็กที่กำลังดู (แล้วทำไมจะต้องมีฉากพวกนี้ด้วย ถ้ารู้ว่าเด็กต้องดู ก็ตัดไปเลย)
36.  ถ้าเรื่องไหนเป็นละครเพลง รออีกซักพัก เดี๋ยวอัลบั้มรวมเพลงละครก็ออกมาให้ได้ซื้อกัน
37.  เกือบ 99% เป็นละครที่มีแต่ความรักใคร่ อิจฉา ริษยา ส่วนอีก 1% เป็นละครเด็ก
38.  ความน่าดูของละคร ไม่จำเป็นต้องมีพระ/นาง ที่ สวย/หล่อ เอามาก ๆ (หน้าตาดีก็โอเค)ขอแค่มีเนื้อเรื่องที่ดี ก็มีคนดูอยู่แล้ว
39.  ตัวอิจฉาไม่จำเป็นต้อง X มากก็ได้ ของแค่มีหลอดเสียงเยี่ยงนกหวีดก็พอ
40.  โจรในละครเดี๋ยวนี้ พัฒนาขึ้นจากแต่ก่อน ไม่ต้องมาใส่ไอ้โหม่งให้คนอื่นไม่รู้ว่า เป็นใคร
41.  แต่โจรสมัยนี้ก็เหมือนสมัยก่อนอยู่หน่อยนึงคือ ชอบหัวเราะก่อนจะจัดการใครซักคน
42.  อาวุธประจำในฉากต่อสู้คือ มือ เท้า ปืน และ ท่อนไม้
43.  ปืนในละครเป็นปืนรุ่นพิเศษ แม้ว่าเป็นปืนลูกโม่ยิงได้ 6 นัดก็เหอะ มันยิงได้ตลอดทั้งเรื่องโดยไม่ต้องเปลี่ยนหรือเพิ่มกระสุน
44.  ละครบางเรื่องจะมีระเบิด เวลาขว้าง พอถอดสลักเสร็จจะปล่อยให้กระเดื่องทำงานแล้วค่อยขว้างไป (ทั้ง ๆ ที่ความจริง โดนระเบิด ระเบิดแสกหน้าก็เหอะ)
45.  คนใช้จะมีหน้าที่อย่างเดียวคือ สอดรู้สอดให้เรื่องของเจ้าของบ้าน
46.  เท่าที่เคยเห็น เพื่อนพระเอกคนเดียวที่ไม่ใช่หมอคือเรื่อง ชิชา ให้ใครก็ไม่รู้มาเล่น ตี๋ ๆ ผมทอง เขียนคอลัมน์ในนิตยสารอาหารในแมคโดนัลด์อีก ไม่รู้ว่าใคร ชื่อก็โอเคนะ แต่นามสกุลสิยาวมาก เป็นหนึ่งในสามแยกปากหวานด้วย...(พอ ๆ จะมาโปรโมทอะไรให้เค้าเนี่ยเฮอะ)
47.  ไม่มีละครเรื่องไหนที่ตอนสุดท้ายแล้วโดนระเบิดตายยกเรื่อง (ขื่นทำก็โดนด่าเละอ่ะสิ หุหุหุ)

พอดีกว่าเดี๋ยวโดนเค้ามาด่ากัน อิอิอิ
--------------------------------------------------------------------------------